10114. ‘Et si relictum fuerit de carne impletionum et de pane usque ad mane’: quod significet bona spiritualia et caelestia quae non conjuncta sunt ad statum novum, constat ex significatione ‘relicti ex carne et ex pane’ quod sit quod non appropriatum est, nam per ‘comedere’ significatur appropriari, n. 10109, ita per id quod non comestum est, significatur quod non appropriatum est; ex significatione ‘carnis’ quod sit bonum, de qua n. 7850, 9127; ex significatione ‘impletionum’ quod sint receptivum, de qua n. 10076, 10110; inde per ‘carnem impletionum’ significatur receptio veri in bono, proinde eorum conjunctio; hic autem non receptio et non conjunctio, quia intelligitur relictum ejus; ex significatione ‘panis’ quod sit bonum caeleste, quod est bonum intimum, de qua n. 10077; et ex significatione ‘mane’ quod sit status novus, de qua n. 8211, 8427; ex quibus patet quod per ‘relictum de carne impletionum et de pane usque ad mane’ significentur bona spiritualia et caelestia, quae non conjuncta sunt ad statum novum, per ‘carnem’ enim sacrificii significatur bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, et per ‘panem’ ibi bonum caeleste, quod est bonum amoris in Dominum.

[2] Quid porro intelligitur per non conjunctionem ad statum novum, paucis dicetur: status novus est omnis status conjunctionis boni et veri, qui est quando homo qui regeneratur ex bono agit, ita ex affectione quae amoris, et non ut prius ex vero, seu ex sola oboedientia; status novus etiam est quando illi qui in caelo in bono amoris sunt, qui status ibi vocatur ‘mane’, nam variantur status amoris et fidei ibi sicut in terris meridies, vespera, diluculum, et mane; et quoque status novus est cum vetus Ecclesia desinit, et nova incohat; omnes hi novi status in Verbo significantur per ‘mane’ ¹ ; de singulis illis passim actum est in explicationibus ad Genesin et ad Exodum.

[3] Similia significantur per quod non relinquetur de carne pecudis Paschalis usque ad mane, et residuum de illo igne combureretur, Exod. 12:10;

tum per quod non pernoctabit adeps festi usque ad mane, Exod. 23:18;

similia etiam significantur per quod residuum de ² carne sacrificii eucharistici comederetur etiam die sequente, sed combureretur die tertio, Lev. 7:16-18, 19:6, 7;

per ‘diem tertium’ etiam significatur status novus, videatur n. 4901, 5123, 5159; quod ita concessum fuerit, erat causa quia sacrificia eucharistica erant sacrificia votiva et voluntaria, non ita propter purificationem et sanctificationem ut reliqua, sed ut comederent in loco sancto, ac testificarentur gaudium cordis ex cultu Divino; et ^{3 4} comessationes illae, quas vocabant sanctas, prae reliquo cultu ⁵ illos laetificabant. Similia etiam significantur per quod non relinquerent aliquid de manna usque ad mane, de qua ita apud Moschen, Dixit Moscheh, Ne vir relinquat de manna usque ad mane; sed non oboediverunt Moschi, reliquum namque fecerunt de eo usque ad mane, et produxit vermes et computruit, Exod. 16:19, 20.

脚注:

8211. ‘Et fuit in custodia matutina’: quod significet statum caliginis et interitus illorum qui in falso ex malo, et statum illustrationis et salvationis illorum qui in vero ex bono, constat ex significatione ‘custodiae matutinae’ quod sit status illustrationis et salvationis, et in opposito sensu status caliginis et interitus; causa quod ‘custodia matutina’ id significet, est quia status fidei et amoris in altera vita se habent sicut tempora diei in mundo, nempe sicut mane, meridies, vespera, et nox, quare etiam haec illis correspondent, n. 2788, 5672, 5962, 6110; variantur etiam status paene similiter; variationum illorum finis et principium est mane, et in specie diluculum, nam tunc finitur nox et incipit dies; in illo statu cui mane correspondet, incipiunt boni illustrari quoad illa quae fidei sunt, et incalescere quoad illa quae charitatis, ac vicissim, nam tunc mali incipiunt obumbrari a falsis, et frigescere a malis, consequenter mane his est status caliginis et interitus, et illis status illustrationis et salvationis.

[2] Ex his statibus in caelo existunt status lucis et caloris, tum status caliginis et frigoris in terris, qui quovis anno alternantur et quovis die; nam quicquid in mundo naturali existit, hoc ortum et causam ducit ex illis quae existunt in mundo spirituali, ¹ quippe universa natura non est nisi quam theatrum repraesentativum ² regni Domini, n. 3483, 4939, 5173, 5962, inde correspondentiae; variationes lucis et umbrae, tum caloris et frigoris in terris, sunt quidem a sole, nempe ab ejus ³ altitudinis differentia quovis anno et quovis die, ⁴ ac in regionibus terrae; verum ⁵ hae causae, quae sunt proximae et in mundo naturali, creatae sunt secundum illa in mundo spirituali, ut per suas causas priores efficientes causarum posteriorum quae in mundo naturali ⁶ existunt; nam nihil usquam in naturali quod ⁷ in ordine datur, quod non ducit causam et ortum a spirituali, ⁸ hoc est, per spirituale a Divino.

[3] Quia ‘mane’ significat principium illustrationis et salvationis respective ad bonos, ac principium ⁹ caliginis et interitus respective ad malos, ideo dicitur hic quod ‘Jehovah in custodia matutina prospexerit ad castra Aegyptiorum, ¹⁰ et perturbaverit illa, ac tunc dimoverit rotam curruum, et excusserit illos in medium maris’; et vicissim, quod ‘salvaverit filios Israelis’ ¹¹ ; ex his nunc patere potest quid in sensu spirituali significatur per haec in Verbo quae sequuntur:

apud Esaiam,

In die plantam tuam crescere facies, et mane semen tuum efflorescere, 17:11:

apud eundem,

Circa tempus vesperae ecce terror, antequam mane, non est, 17:14:

apud eundem,

Jehovah esto brachium illorum singulis matutis, etiam salus nostra tempore angustiae, 33:2:

apud Ezechielem,

Sic dixit Dominus Jehovih, Malum, unum malum ecce venit, finis venit, venit finis, venit mane super te, habitator terrae, propinquus dies tumultus, 7:5-7:

apud Hoscheam, Sic ¹² fecit vobis Bethel, propter malitiam malitiae vestrae, in matuta exscindendo exscindetur rex Israelis, 10:15:

apud Davidem,

Fac me audire sub matuta misericordiam Tuam; libera me ab hostibus meis, Jehovah, Ps. 143:8, 9:

tum quod Dominus Cum aurora ascenderet, salvaverit Lothum, et super Sodomam et ¹³ Amoram pluere fecit sulfur et ignem, Gen. 19:15 seq.

[4] Quia ‘mane’ ¹⁴ significat statum illustrationis et salvationis bonorum, ac statum caliginis et interitus malorum, ideo etiam ‘mane’ significat tempus ultimi judicii, quando ¹⁵ salvandi qui in bono, et perituri qui in malo; consequenter significat finem Ecclesiae prioris et principium Ecclesiae novae, quae per ¹⁶ ultimum judicium in Verbo significantur, n. 900, 931, 1733, 1850, 2117-2133, 3353, 4057, 4535; hoc per ‘mane’ significatur apud Danielem,

Dixit ad me, Usque ad vesperam, mane, bis mille trecenta, et tunc justificabitur sanctum, 8:14:

et apud Zephaniam, Jehovah in matuta, in matuta judicium dabit in lucem, nec deerit; exscindam gentes, et devastabuntur ¹⁷ anguli eorum, 3:5, 6:

¹⁸ tum apud Esaiam,

Ad Me clamans e Seir, Custos, quid de nocte? custos, quid de nocte? dixit custos, Venit mane, etiamque nox; si quaeritis, quaerite; redite, venite, 21:11, 12;

in his locis ‘mane’ pro Adventu Domini, ac tunc illustratione et salvatione, ita de nova Ecclesia; ‘nox’ pro statu hominis et Ecclesiae tunc, quod in meris falsis ex malo.

[5] ‘Custodia matutina’ dicitur quia nox divisa fuit in custodias, quarum ultima noctis et prima diei fuit custodia matutina; custodes illi ¹⁹ fuerunt super muris, speculantes num hostis veniret, et per clamorem annuntiantes quid viderent; per illos in sensu ²⁰ interno repraesentativo ²¹ intelligitur Dominus, et per ‘custodiam Ipsius’ praesentia continua et ²² tutela, n. 7989, ut apud Davidem,

Non dormitabit custos tuus, ecce non dormitabit neque dormiet custos Israelis, Jehovah custos tuus; Jehovah umbra tua super manu dextra tua; interdiu sol non percutiet te, aut luna in nocte; Jehovah custodiet te ab omni malo, custodiet animam tuam, Ps. 121:3-6, 7:

et quoque per ‘custodes’ intelliguntur prophetae et sacerdotes, consequenter Verbum, apud Esaiam,

Super muros tuos, Hierosolyma, constitui custodes; tota die, et tota nocte, non tacebunt, commemorantes Jehovam, 62:6:

et apud Jeremiam,

Dies est; clamabunt custodes in monte Ephraim, Surgite ut ascendamus Zionem ad Jehovam Deum nostrum, 31:6.

脚注: