Ang Bibliya

 

Exodus 29

pag-aaral

   

1 και ταυτα εστιν α ποιησεις αυτοις αγιασαι αυτους ωστε ιερατευειν μοι αυτους λημψη μοσχαριον εκ βοων εν και κριους δυο αμωμους

2 και αρτους αζυμους πεφυραμενους εν ελαιω και λαγανα αζυμα κεχρισμενα εν ελαιω σεμιδαλιν εκ πυρων ποιησεις αυτα

3 και επιθησεις αυτα επι κανουν εν και προσοισεις αυτα επι τω κανω και το μοσχαριον και τους δυο κριους

4 και ααρων και τους υιους αυτου προσαξεις επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και λουσεις αυτους εν υδατι

5 και λαβων τας στολας ενδυσεις ααρων τον αδελφον σου και τον χιτωνα τον ποδηρη και την επωμιδα και το λογειον και συναψεις αυτω το λογειον προς την επωμιδα

6 και επιθησεις την μιτραν επι την κεφαλην αυτου και επιθησεις το πεταλον το αγιασμα επι την μιτραν

7 και λημψη του ελαιου του χρισματος και επιχεεις αυτο επι την κεφαλην αυτου και χρισεις αυτον

8 και τους υιους αυτου προσαξεις και ενδυσεις αυτους χιτωνας

9 και ζωσεις αυτους ταις ζωναις και περιθησεις αυτοις τας κιδαρεις και εσται αυτοις ιερατεια εμοι εις τον αιωνα και τελειωσεις τας χειρας ααρων και τας χειρας των υιων αυτου

10 και προσαξεις τον μοσχον επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και επιθησουσιν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του μοσχου εναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

11 και σφαξεις τον μοσχον εναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

12 και λημψη απο του αιματος του μοσχου και θησεις επι των κερατων του θυσιαστηριου τω δακτυλω σου το δε λοιπον παν αιμα εκχεεις παρα την βασιν του θυσιαστηριου

13 και λημψη παν το στεαρ το επι της κοιλιας και τον λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και επιθησεις επι το θυσιαστηριον

14 τα δε κρεα του μοσχου και το δερμα και την κοπρον κατακαυσεις πυρι εξω της παρεμβολης αμαρτιας γαρ εστιν

15 και τον κριον λημψη τον ενα και επιθησουσιν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου

16 και σφαξεις αυτον και λαβων το αιμα προσχεεις προς το θυσιαστηριον κυκλω

17 και τον κριον διχοτομησεις κατα μελη και πλυνεις τα ενδοσθια και τους ποδας υδατι και επιθησεις επι τα διχοτομηματα συν τη κεφαλη

18 και ανοισεις ολον τον κριον επι το θυσιαστηριον ολοκαυτωμα κυριω εις οσμην ευωδιας θυσιασμα κυριω εστιν

19 και λημψη τον κριον τον δευτερον και επιθησει ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου

20 και σφαξεις αυτον και λημψη του αιματος αυτου και επιθησεις επι τον λοβον του ωτος ααρων του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου και επι τους λοβους των ωτων των υιων αυτου των δεξιων και επι τα ακρα των χειρων αυτων των δεξιων και επι τα ακρα των ποδων αυτων των δεξιων

21 και λημψη απο του αιματος του απο του θυσιαστηριου και απο του ελαιου της χρισεως και ρανεις επι ααρων και επι την στολην αυτου και επι τους υιους αυτου και επι τας στολας των υιων αυτου μετ' αυτου και αγιασθησεται αυτος και η στολη αυτου και οι υιοι αυτου και αι στολαι των υιων αυτου μετ' αυτου το δε αιμα του κριου προσχεεις προς το θυσιαστηριον κυκλω

22 και λημψη απο του κριου το στεαρ αυτου και το στεαρ το κατακαλυπτον την κοιλιαν και τον λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και τον βραχιονα τον δεξιον εστιν γαρ τελειωσις αυτη

23 και αρτον ενα εξ ελαιου και λαγανον εν απο του κανου των αζυμων των προτεθειμενων εναντι κυριου

24 και επιθησεις τα παντα επι τας χειρας ααρων και επι τας χειρας των υιων αυτου και αφοριεις αυτους αφορισμα εναντι κυριου

25 και λημψη αυτα εκ των χειρων αυτων και ανοισεις επι το θυσιαστηριον της ολοκαυτωσεως εις οσμην ευωδιας εναντι κυριου καρπωμα εστιν κυριω

26 και λημψη το στηθυνιον απο του κριου της τελειωσεως ο εστιν ααρων και αφοριεις αυτο αφορισμα εναντι κυριου και εσται σοι εν μεριδι

27 και αγιασεις το στηθυνιον αφορισμα και τον βραχιονα του αφαιρεματος ος αφωρισται και ος αφηρηται απο του κριου της τελειωσεως απο του ααρων και απο των υιων αυτου

28 και εσται ααρων και τοις υιοις αυτου νομιμον αιωνιον παρα των υιων ισραηλ εστιν γαρ αφαιρεμα τουτο και αφαιρεμα εσται παρα των υιων ισραηλ απο των θυματων των σωτηριων των υιων ισραηλ αφαιρεμα κυριω

29 και η στολη του αγιου η εστιν ααρων εσται τοις υιοις αυτου μετ' αυτον χρισθηναι αυτους εν αυτοις και τελειωσαι τας χειρας αυτων

30 επτα ημερας ενδυσεται αυτα ο ιερευς ο αντ' αυτου των υιων αυτου ος εισελευσεται εις την σκηνην του μαρτυριου λειτουργειν εν τοις αγιοις

31 και τον κριον της τελειωσεως λημψη και εψησεις τα κρεα εν τοπω αγιω

32 και εδονται ααρων και οι υιοι αυτου τα κρεα του κριου και τους αρτους τους εν τω κανω παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

33 εδονται αυτα εν οις ηγιασθησαν εν αυτοις τελειωσαι τας χειρας αυτων αγιασαι αυτους και αλλογενης ουκ εδεται απ' αυτων εστιν γαρ αγια

34 εαν δε καταλειφθη απο των κρεων της θυσιας της τελειωσεως και των αρτων εως πρωι κατακαυσεις τα λοιπα πυρι ου βρωθησεται αγιασμα γαρ εστιν

35 και ποιησεις ααρων και τοις υιοις αυτου ουτως κατα παντα οσα ενετειλαμην σοι επτα ημερας τελειωσεις αυτων τας χειρας

36 και το μοσχαριον της αμαρτιας ποιησεις τη ημερα του καθαρισμου και καθαριεις το θυσιαστηριον εν τω αγιαζειν σε επ' αυτω και χρισεις αυτο ωστε αγιασαι αυτο

37 επτα ημερας καθαριεις το θυσιαστηριον και αγιασεις αυτο και εσται το θυσιαστηριον αγιον του αγιου πας ο απτομενος του θυσιαστηριου αγιασθησεται

38 και ταυτα εστιν α ποιησεις επι του θυσιαστηριου αμνους ενιαυσιους αμωμους δυο την ημεραν επι το θυσιαστηριον ενδελεχως καρπωμα ενδελεχισμου

39 τον αμνον τον ενα ποιησεις το πρωι και τον αμνον τον δευτερον ποιησεις το δειλινον

40 και δεκατον σεμιδαλεως πεφυραμενης εν ελαιω κεκομμενω τω τεταρτω του ιν και σπονδην το τεταρτον του ιν οινου τω αμνω τω ενι

41 και τον αμνον τον δευτερον ποιησεις το δειλινον κατα την θυσιαν την πρωινην και κατα την σπονδην αυτου ποιησεις εις οσμην ευωδιας καρπωμα κυριω

42 θυσιαν ενδελεχισμου εις γενεας υμων επι θυρας της σκηνης του μαρτυριου εναντι κυριου εν οις γνωσθησομαι σοι εκειθεν ωστε λαλησαι σοι

43 και ταξομαι εκει τοις υιοις ισραηλ και αγιασθησομαι εν δοξη μου

44 και αγιασω την σκηνην του μαρτυριου και το θυσιαστηριον και ααρων και τους υιους αυτου αγιασω ιερατευειν μοι

45 και επικληθησομαι εν τοις υιοις ισραηλ και εσομαι αυτων θεος

46 και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων ο εξαγαγων αυτους εκ γης αιγυπτου επικληθηναι αυτοις και θεος ειναι αυτων

   

Mula sa Mga gawa ni Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 10021

Pag-aralan ang Sipi na ito

  
/ 10837  
  

10021. And thou shalt bring near the bullock. That this signifies the state of application of the natural or external man, such as he is in his infancy, is evident from the signification of “bringing near,” as being presence and conjunction (see n. 9378, 9997, 10001), and also application (n. 8439); here application for purification and the reception of good and truth from the Divine, for this is signified by this sacrifice and by sacrifices in general; and from the signification of “the bullock,” as being the good of charity and of innocence in the natural or external man (n. 9391), thus the external or natural man as he is in his infancy, for then he is in the good of innocence; and while he is in this state, he is also in a state of application for purification and for the reception of good and truth from the Divine.

[2] As these are the things now treated of in the internal sense, it must be told how the case herein is. When a man is being regenerated, which takes place when he comes to mature age, he is then first led into a state of innocence; but into a state of external innocence, almost like that of little children, whose innocence is external innocence that dwells in ignorance. During the man’s regeneration, this state is the plane of the new life, and moreover the man is then like an infant; for when he is being regenerated, he is conceived anew, is born, becomes an infant, and grows up to maturity, which is effected by means of truth implanted in good; and insofar as he then comes into genuine good, so far he comes into the good of internal innocence, which innocence dwells in wisdom. And as the regeneration of man is an image of the glorification of the Lord, it is clear that the Lord glorified Himself, that is, made His Human Divine, in this way; for in the internal sense in this chapter the subject treated of is the Lord’s glorification (n. 9985). But as the glorification of the Lord in respect to His Human transcends the understanding, therefore in order that it may in some measure be apprehended, it is unfolded by means of its image or likeness. These things have been premised in order that it may be known what is meant by purification, and by the reception of good and truth, and by their conjunction, which are signified by sacrifices in general, and here in particular by the sacrifices of the inauguration of Aaron and his sons into the priesthood. That the regeneration of man is an image of the glorification of the Lord, see n. 3138, 3212, 3296, 3490, 4402, 5688: That the innocence of infants is external innocence, and dwells in ignorance, n. 2305, 2306, 3495, 3504, 4563, 4797, 5608, 9301: That the man who is being regenerated is conceived anew, is born, becomes an infant and a child, and grows up to maturity, n. 3203: That the innocence of infancy is a plane, n. 2780, 3183, 3994, 4797, 5608, 7840: That the knowledges of truth and good are implanted in the innocence of infancy as their plane, n. 1616, 2299, 3504, 4797: That the innocence of the regenerate is internal innocence, and dwells in wisdom, n. 1616, 3495, 3994, 4797, 5608, 9301, 9939: The difference between the external innocence of little children, and the internal innocence of the wise, n. 2280, 4563, 9301: That such is the case can be seen from the education and regeneration of little children in the other life, n. 2289-2309: That all the good of the church and of heaven has innocence in it, and that without innocence good is not good, n. 2736, 2780, 6013, 7840, 7887, 9262: What innocence is, n. 3994, 4001, 4797, 5236, 6107, 6765, 7902, 9262, 9936.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Mula sa Mga gawa ni Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 9280

Pag-aralan ang Sipi na ito

  
/ 10837  
  

9280. That thine ox and thine ass may rest. That this signifies the tranquility of peace at the same time for external goods and truths is evident from the signification of “resting,” when said of the seventh day or Sabbath, as being the tranquility of peace (as just above, n. 9279); and from the signification of “an ox” as being external good, and of “an ass” as being external truth (n. 2781, 9134, 9255). That beasts signified affections and inclinations, such as man has in common with them, see n. 45-46vvv3, 142, 143, 246, 714, 715, 776, 2179-2180, 2781, 3218, 3519, 5198, 5913, 8937, 9090, 9135. That beasts were employed in the sacrifices in accordance with their signification, see n. 1823, 2180, 2805, 2807, 2830, 3519. That all things in the three kingdoms of nature are representative of the spiritual and celestial things of the Lord’s kingdom, see n. 1632, 1881, 2758, 2987-3003, 3213-3227, 3483, 3624-3649, 4939, 5116, 5427, 5428, 5477, 8211. And that there are correspondences of all things, see n. 2987-3003, 3213-3226, 3337-3352, 3472-3485, 3624-3649, 3745-3750, 3883-3896, 4039-4055, 4218-4228, 4318-4331, 4403-4420, 4523-4533, 4622-4634, 4652-4660, 4791-4806, 4931-4952, 5050-5062, 5171-5189, 5377-5396, 5552-5573, 5711-5727, 8615.

[2] These quotations have been brought together to show that not only all beasts, but also all things in the world, correspond, and according to their correspondences represent and signify spiritual and celestial things, and in the supreme sense the Divine things of the Lord; and from this to show the nature of the Ancient Churches, which were called representative churches; namely, that all their holy rites represented the things of the Lord and His kingdom, thus the things of love and faith in Him; and that by means of such things heaven was then conjoined with the man of the church; for the internal things were presented in heaven. To the same end the Word of the Lord was given, for each and all things therein, down to the smallest jot, correspond and have a signification; consequently through the Word alone is there a connection of heaven with man.

[3] That this is the case no one at this day knows; and therefore when a natural man reads the Word, and searches where the Divine lies hidden in it; and when on account of its ordinary style he does not find it in the letter, he first begins to hold it in low esteem, and then to deny that it has been dictated by the Divine Itself, and sent down through heaven to man; for he does not know that the Word is Divine by virtue of its spiritual sense, which is not apparent in the letter, but nevertheless is in the letter; and that this sense is presented in heaven when a man reads the Word with reverence; and that this sense treats of the Lord and His kingdom. It is these Divine things from which the Word is Divine, and by means of which holiness flows through heaven from the Lord down into the literal sense, and into the very letter itself. But so long as a man does not know what the spiritual is, he cannot know what the spiritual sense is, thus not what correspondence is. And so long as a man loves the world more than heaven, and himself more than the Lord, he does not wish to know or apprehend these things; although all the intelligence of ancient times was from this source, as is also the wisdom of the angels. The mystical secrets which many diviners have in vain busied themselves to trace in the Word, lie hidden solely in its spiritual sense.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.