Ang Bibliya

 

Exodus 13

pag-aaral

   

1 ειπεν δε κυριος προς μωυσην λεγων

2 αγιασον μοι παν πρωτοτοκον πρωτογενες διανοιγον πασαν μητραν εν τοις υιοις ισραηλ απο ανθρωπου εως κτηνους εμοι εστιν

3 ειπεν δε μωυσης προς τον λαον μνημονευετε την ημεραν ταυτην εν η εξηλθατε εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας εν γαρ χειρι κραταια εξηγαγεν υμας κυριος εντευθεν και ου βρωθησεται ζυμη

4 εν γαρ τη σημερον υμεις εκπορευεσθε εν μηνι των νεων

5 και εσται ηνικα εαν εισαγαγη σε κυριος ο θεος σου εις την γην των χαναναιων και χετταιων και ευαιων και γεργεσαιων και αμορραιων και φερεζαιων και ιεβουσαιων ην ωμοσεν τοις πατρασιν σου δουναι σοι γην ρεουσαν γαλα και μελι και ποιησεις την λατρειαν ταυτην εν τω μηνι τουτω

6 εξ ημερας εδεσθε αζυμα τη δε ημερα τη εβδομη εορτη κυριου

7 αζυμα εδεσθε τας επτα ημερας ουκ οφθησεται σοι ζυμωτον ουδε εσται σοι ζυμη εν πασιν τοις οριοις σου

8 και αναγγελεις τω υιω σου εν τη ημερα εκεινη λεγων δια τουτο εποιησεν κυριος ο θεος μοι ως εξεπορευομην εξ αιγυπτου

9 και εσται σοι σημειον επι της χειρος σου και μνημοσυνον προ οφθαλμων σου οπως αν γενηται ο νομος κυριου εν τω στοματι σου εν γαρ χειρι κραταια εξηγαγεν σε κυριος ο θεος εξ αιγυπτου

10 και φυλαξεσθε τον νομον τουτον κατα καιρους ωρων αφ' ημερων εις ημερας

11 και εσται ως αν εισαγαγη σε κυριος ο θεος σου εις την γην των χαναναιων ον τροπον ωμοσεν τοις πατρασιν σου και δωσει σοι αυτην

12 και αφελεις παν διανοιγον μητραν τα αρσενικα τω κυριω παν διανοιγον μητραν εκ των βουκολιων η εν τοις κτηνεσιν σου οσα εαν γενηται σοι τα αρσενικα αγιασεις τω κυριω

13 παν διανοιγον μητραν ονου αλλαξεις προβατω εαν δε μη αλλαξης λυτρωση αυτο παν πρωτοτοκον ανθρωπου των υιων σου λυτρωση

14 εαν δε ερωτηση σε ο υιος σου μετα ταυτα λεγων τι τουτο και ερεις αυτω οτι εν χειρι κραταια εξηγαγεν ημας κυριος εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας

15 ηνικα δε εσκληρυνεν φαραω εξαποστειλαι ημας απεκτεινεν παν πρωτοτοκον εν γη αιγυπτω απο πρωτοτοκων ανθρωπων εως πρωτοτοκων κτηνων δια τουτο εγω θυω τω κυριω παν διανοιγον μητραν τα αρσενικα και παν πρωτοτοκον των υιων μου λυτρωσομαι

16 και εσται εις σημειον επι της χειρος σου και ασαλευτον προ οφθαλμων σου εν γαρ χειρι κραταια εξηγαγεν σε κυριος εξ αιγυπτου

17 ως δε εξαπεστειλεν φαραω τον λαον ουχ ωδηγησεν αυτους ο θεος οδον γης φυλιστιιμ οτι εγγυς ην ειπεν γαρ ο θεος μηποτε μεταμεληση τω λαω ιδοντι πολεμον και αποστρεψη εις αιγυπτον

18 και εκυκλωσεν ο θεος τον λαον οδον την εις την ερημον εις την ερυθραν θαλασσαν πεμπτη δε γενεα ανεβησαν οι υιοι ισραηλ εκ γης αιγυπτου

19 και ελαβεν μωυσης τα οστα ιωσηφ μεθ' εαυτου ορκω γαρ ωρκισεν ιωσηφ τους υιους ισραηλ λεγων επισκοπη επισκεψεται υμας κυριος και συνανοισετε μου τα οστα εντευθεν μεθ' υμων

20 εξαραντες δε οι υιοι ισραηλ εκ σοκχωθ εστρατοπεδευσαν εν οθομ παρα την ερημον

21 ο δε θεος ηγειτο αυτων ημερας μεν εν στυλω νεφελης δειξαι αυτοις την οδον την δε νυκτα εν στυλω πυρος

22 ουκ εξελιπεν ο στυλος της νεφελης ημερας και ο στυλος του πυρος νυκτος εναντιον παντος του λαου

   

Mula sa Mga gawa ni Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 8241

Pag-aralan ang Sipi na ito

  
/ 10837  
  

8241.

In Jehovah, and in His servant Moses. That this signifies the Lord as to the Divine good, and as to the Divine truth proceeding from Him and ministering, is evident from the fact that by “Jehovah” in the Word is meant the Lord (see n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6281, 6303, 6945, 6956); and indeed the Lord as to the Divine good (see n. 2586, 2769, 2807, 2822, 4402, 6905); from the representation of Moses, as being the Divine truth proceeding from Him (see n. 6752, 7010, 7014, 7089, 7382). It is said “the Lord as to the Divine good and as to the Divine truth,” because Divine good is in the Lord, and Divine truth is from the Lord; Divine good is to Divine truth as the fire of the sun is to the light from it; the light not being in the sun, but from the sun. And from the signification of “servant,” as being one who ministers. That he is called a “servant” who is of service, thus who ministers, see n. 7143; and that on this account the Lord as to the Divine Human, when He was in the world, is called in the Word a “servant,” n. 3441; for He then ministered, as He Himself also says: “Whosoever would become great among you must be your minister; and whosoever would be first must be your servant; even as the Son of man came not to be ministered unto, but to minister” (Matthew 20:26-28; Mark 10:43-45).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.