Si Pedro -- ipinanganak na Simon, anak ni Jonas -- isa sa mga disipulo ni Jesus, ay isa sa pinakamahalagang pigura ng Bibliya. Siya ay, ayon sa tatlo sa apat na Ebanghelyo, ang unang lalaking tinawag ni Jesus upang maging isang alagad, at siya ay malinaw na kinilala ni Jesus bilang pinuno ng grupo. Ang kanyang pangalan, na ibinigay sa kanya ni Jesus, ay mula sa salitang Griyego para sa "bato," na ipinaliwanag ni Jesus sa pagsasabing "sa batong ito ay itatayo ko ang aking simbahan." Siya ay magpapatuloy na maging isa sa mga tagapagtatag at patriyarka ng sinaunang simbahang Kristiyano, at itinuturing ng mga Katoliko bilang unang papa.

Kapag binanggit siya sa mga Ebanghelyo, karaniwang sinasagisag ni Pedro ang pananampalataya. Sa espirituwal na antas, kinakatawan ni Pedro ang "katotohanan mula sa mabuti," o mga tunay na prinsipyo na nakasentro sa layunin ng pagiging mabuti at paggawa ng mabuti. Sa pinakamataas na kalagayan nito, ito ay banal na katotohanan, mga ideya ng pagmamahal na direktang ipinahayag ng Panginoon; sa pinakamababang estado nito ay magiging mga tuntunin sa buhay na kailangang tanggapin at sundin. Ang dahilan kung bakit ito ay isang mahalagang konsepto -- at na si Pedro ay isang napakahalagang tao -- ay ang ganitong uri ng katotohanan ay ang unang bagay na kailangan natin upang simulan ang isang espirituwal na paglalakbay sa Panginoon. Sa gayong maagang yugto ay nabibigatan tayo ng mga pagnanasa sa kasamaan at hindi mapagkakatiwalaan ang ating mga damdamin at emosyonal na mga reaksyon, ngunit maaari nating itaas ang ating isipan sa itaas ng mga hangaring iyon at kilalanin ang katotohanan tungkol sa Panginoon at sa buhay. Sa ganoong paraan mapipilitan natin ang ating sarili na gawin ang tama at labanan ang mga hangaring gumawa ng masama; kung gagawin natin iyon nang may pangako, pagtitiwala, at pag-asa sa Panginoon, dahan-dahan Niyang aalisin ang masasamang pagnanasa hanggang sa tayo ay maging mala-anghel, na gumagawa ng mabuti dahil sa pagmamahal. Ngunit ang lahat ay kailangang magsimula kay Pedro -- ang matibay, hindi magagalaw na bato ng katotohanan na siyang tanging karapat-dapat na pundasyon para sa buhay.

'Land' in the Word, denotes the church, for the things which signify the church also signify the things relating to the church, for these constitute the church. The reason why 'land' denotes the church in the Word is because the land of Canaan was the land in which the church had been since the most ancient times. Hence, when 'land' is named in the Word, it means the land of Canaan, which then means the church. For when the expression 'the land' appears there, people in the spiritual world do not concern themselves with the idea of a land, only with the idea of the nation inhabiting it. And yet not with an idea of that nation but with an idea of the essential nature of it.

'Land' or 'earth,' as in Genesis 20:15, signifies the doctrine of love and charity.

'Land' signifies the celestial principle of love in Genesis 24:4.

In Genesis 26:12, 'land' signifies rational things.

In Genesis 28:13, this signifies the good of the natural.

The 'land' represents the divine of the rational principle in Genesis 30:25.

(Mga Sanggunian: Arcana Coelestia 5577)