¹ En la komenco Dio kreis la cxielon kaj la teron.

² Kaj la tero estis senforma kaj dezerta, kaj mallumo estis super la abismo; kaj la spirito de Dio sxvebis super la akvo.

³ Kaj Dio diris: Estu lumo; kaj farigxis lumo.

⁴ Kaj Dio vidis la lumon, ke gxi estas bona; kaj Dio apartigis la lumon de la mallumo.

⁵ Kaj Dio nomis la lumon Tago, kaj la mallumon Li nomis Nokto. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, unu Tago.

⁶ Kaj Dio diris: Estu firmajxo inter la akvo, kaj gxi apartigu akvon de akvo.

⁷ Kaj Dio kreis la firmajxon, kaj apartigis la akvon, kiu estas sub la firmajxo, de la akvo, kiu estas super la firmajxo; kaj farigxis tiel.

⁸ Kaj Dio nomis la firmajxon CXielo. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la dua tago.

⁹ Kaj Dio diris: Kolektigxu la akvo de sub la cxielo en unu lokon, kaj aperu la sekajxo; kaj farigxis tiel.

¹⁰ Kaj Dio nomis la sekajxon Tero, kaj la kolektigxojn de la akvo Li nomis Maroj. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

¹¹ Kaj Dio diris: Kreskigu la tero verdajxon, herbon, kiu naskas semon, fruktarbon, kiu donas laux sia speco frukton, kies semo estas en gxi mem, sur la tero; kaj farigxis tiel.

¹² Kaj la tero elkreskigis verdajxon, herbon, kiu naskas semon laux sia speco, kaj arbon, kiu donas frukton, kies semo estas en gxi mem laux sia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

¹³ Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la tria tago.

¹⁴ Kaj Dio diris: Estu lumajxoj en la cxiela firmajxo, por apartigi la tagon de la nokto, kaj ili prezentu signojn, tempojn, tagojn, kaj jarojn;

¹⁵ kaj ili estu lumajxoj en la cxiela firmajxo, por lumi super la tero; kaj farigxis tiel.

¹⁶ Kaj Dio faris la du grandajn lumajxojn: la pli grandan lumajxon, por regi la tagon, kaj la malpli grandan lumajxon, por regi la nokton, kaj la stelojn.

¹⁷ Kaj Dio starigis ilin sur la cxiela firmajxo, por ke ili lumu sur la teron,

¹⁸ kaj por ke ili regu la tagon kaj la nokton kaj faru diferencon inter la lumo kaj la mallumo. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

¹⁹ Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la kvara tago.

²⁰ Kaj Dio diris: La akvo aperigu movigxantajxojn, vivajn estajxojn, kaj birdoj ekflugu super la tero, sub la cxiela firmajxo.

²¹ Kaj Dio kreis la grandajn balenojn, kaj cxiujn vivajn estajxojn movigxantajn, kiujn aperigis la akvo, laux ilia speco, kaj cxiujn flugilhavajn birdojn laux ilia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

²² Kaj Dio ilin benis, dirante: Fruktu kaj multigxu, kaj plenigu la akvon en la maroj, kaj la birdoj multigxu sur la tero.

²³ Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la kvina tago.

²⁴ Kaj Dio diris: La tero aperigu vivajn estajxojn, laux ilia speco, brutojn kaj rampajxojn kaj surterajn bestojn, laux ilia speco; kaj farigxis tiel.

²⁵ Kaj Dio kreis la bestojn de la tero, laux ilia speco, kaj la brutojn, laux ilia speco, kaj cxiujn rampajxojn de la tero, laux ilia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

²⁶ Kaj Dio diris: Ni kreu homon laux Nia bildo, similan al Ni; kaj ili regu super la fisxoj de la maro kaj super la birdoj de la cxielo kaj super la brutoj, kaj super cxiuj rampajxoj, kiuj rampas sur la tero.

²⁷ Kaj Dio kreis la homon laux Sia bildo, laux la bildo de Dio Li kreis lin; en formo de viro kaj virino Li kreis ilin.

²⁸ Kaj Dio benis ilin, kaj Dio diris al ili: Fruktu kaj multigxu, kaj plenigu la teron kaj submetu gxin al vi, kaj regu super la fisxoj de la maro kaj super la birdoj de la cxielo, kaj super cxiuj bestoj, kiuj movigxas sur la tero.

²⁹ Kaj Dio diris: Jen Mi donis al vi cxiujn herbojn, kiuj semas semon, kiuj trovigxas sur la tuta tero, kaj cxiujn arbojn, kiuj havas en si arban frukton, kiu semas semon; tio estu por vi mangxajxo.

³⁰ Kaj al cxiuj bestoj de la tero kaj al cxiuj birdoj de la cxielo kaj al cxiuj rampajxoj sur la tero, kiuj havas en si vivan animon, la tutan verdan herbajxon kiel mangxajxon. Kaj farigxis tiel.

³¹ Kaj Dio rigardis cxion, kion Li kreis, kaj vidis, ke gxi estas tre bona. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la sesa tago.

¹ Thus the heavens and the earth were finished, and all the host of them.

² And on the seventh day God ended his work which he had made; and he rested on the seventh day from all his work which he had made.

³ And God blessed the seventh day, and sanctified it: because that in it he had rested from all his work which God created and made.

⁴ These are the generations of the heavens and of the earth when they were created, in the day that the LORD God made the earth and the heavens,

⁵ And every plant of the field before it was in the earth, and every herb of the field before it grew: for the LORD God had not caused it to rain upon the earth, and there was not a man to till the ground.

⁶ But there went up a mist from the earth, and watered the whole face of the ground.

⁷ And the LORD God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul.

⁸ And the LORD God planted a garden eastward in Eden; and there he put the man whom he had formed.

⁹ And out of the ground made the LORD God to grow every tree that is pleasant to the sight, and good for food; the tree of life also in the midst of the garden, and the tree of knowledge of good and evil.

¹⁰ And a river went out of Eden to water the garden; and from thence it was parted, and became into four heads.

¹¹ The name of the first is Pison: that is it which compasseth the whole land of Havilah, where there is gold;

¹² And the gold of that land is good: there is bdellium and the onyx stone.

¹³ And the name of the second river is Gihon: the same is it that compasseth the whole land of Ethiopia.

¹⁴ And the name of the third river is Hiddekel: that is it which goeth toward the east of Assyria. And the fourth river is Euphrates.

¹⁵ And the LORD God took the man, and put him into the garden of Eden to dress it and to keep it.

¹⁶ And the LORD God commanded the man, saying, Of every tree of the garden thou mayest freely eat:

¹⁷ But of the tree of the knowledge of good and evil, thou shalt not eat of it: for in the day that thou eatest thereof thou shalt surely die.

¹⁸ And the LORD God said, It is not good that the man should be alone; I will make him an help meet for him.

¹⁹ And out of the ground the LORD God formed every beast of the field, and every fowl of the air; and brought them unto Adam to see what he would call them: and whatsoever Adam called every living creature, that was the name thereof.

²⁰ And Adam gave names to all cattle, and to the fowl of the air, and to every beast of the field; but for Adam there was not found an help meet for him.

²¹ And the LORD God caused a deep sleep to fall upon Adam and he slept: and he took one of his ribs, and closed up the flesh instead thereof;

²² And the rib, which the LORD God had taken from man, made he a woman, and brought her unto the man.

²³ And Adam said, This is now bone of my bones, and flesh of my flesh: she shall be called Woman, because she was taken out of Man.

²⁴ Therefore shall a man leave his father and his mother, and shall cleave unto his wife: and they shall be one flesh.

²⁵ And they were both naked, the man and his wife, and were not ashamed.