Bagong Kristiyanong Pag-aaral ng Bibliya

Ang Bibliya

 

Ծննդոց 1

pag-aaral

1 Ի սկզբանէ Աստուած ստեղծեց երկինքն ու երկիրը:

2 Երկիրն անձեւ ու անկազմ էր, խաւար էր տիրում անհունի վրայ, եւ Աստծու հոգին շրջում էր ջրերի վրայ:

3 Եւ Աստուած ասաց. «Թող լոյս լինի»: Եւ լոյս եղաւ:

4 Աստուած տեսաւ, որ լոյսը լաւ է, եւ Աստուած լոյսը բաժանեց խաւարից:

5 Աստուած լոյսը կոչեց ցերեկ, իսկ խաւարը կոչեց գիշեր: Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր առաջին:

6 Աստուած ասաց. «Թող տարածութիւն առաջանայ ջրերի միջեւ, եւ ջրերը թող բաժանուեն ջրերից»: Եւ եղաւ այդպէս:

7 Աստուած ստեղծեց տարածութիւնը, որով Աստուած տարածութեան ներքեւում եղած ջրերը անջրպետեց տարածութեան վրայ եղած ջրերից:

8 Աստուած տարածութիւնը կոչեց երկինք: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է: Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր երկրորդ:

9 Աստուած ասաց. «Թող երկնքի տակ գտնուող ջրերը հաւաքուեն մի տեղ, եւ երեւայ ցամաքը»: Եւ եղաւ այդպէս. երկնքի տակի ջրերը հաւաքուեցին մի տեղ, ու երեւաց ցամաքը:

10 Աստուած ցամաքը կոչեց երկիր, իսկ հաւաքուած ջրերը կոչեց ծով: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է:

11 Աստուած ասաց. «Թող երկիրը իր տեսակի ու իր նմանութեան սերմը պարունակող դալար բոյս եւ իր տեսակի ու իր նմանութեան սերմը պարունակող, իր տեսակի միրգ տուող պտղաբեր ծառ աճեցնի երկրի վրայ»: Եւ եղաւ այդպէս.

12 հողը ամբողջ երկրի վրայ ցանելու սերմը իր մէջ պարունակող դալար բոյս եւ իր տեսակի սերմը իր մէջ պարունակող, միրգ տուող ծառ աճեցրեց: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է:

13 Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր երրորդ:

14 Աստուած ասաց. «Թող լուսատուներ լինեն երկնքի տարածութեան մէջ, որպէսզի լուսաւորեն երկիրը եւ իրարից բաժանեն ցերեկն ու գիշերը: Դրանք թող լինեն, որպէսզի ցոյց տան տարուայ եղանակները, տօնական օրերն ու տարիները,

15 թող լինեն, ծագեն երկնքի տարածութեան մէջ՝ երկիրը լուսաւորելու համար»: Եւ եղաւ այդպէս:

16 Աստուած ստեղծեց երկու մեծ լուսատուներ. մեծ լուսատուն՝ ցերեկն իշխելու, իսկ փոքր լուսատուն՝ գիշերն իշխելու համար, ինչպէս նաեւ աստղեր:

17 Աստուած դրանք դրեց երկնքի տարածութեան մէջ՝ երկիրը լուսաւորելու համար,

18 ինչպէս նաեւ ցերեկուայ ու գիշերուայ վրայ իշխելու եւ լոյսն ու խաւարը իրարից բաժանելու համար: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է:

19 Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր չորրորդ:

20 Աստուած ասաց. «Թող ջրերն արտադրեն կենդանութեան շունչ ունեցող զեռուններ, եւ երկրի վրայ ու երկնքի տարածութեան մէջ թող թեւաւոր թռչուններ լինեն»: Եւ եղաւ այդպէս:

21 Աստուած ստեղծեց խոշոր կէտեր, կենդանութեան շունչ ունեցող ամէն տեսակ զեռուններ, որ արտադրեցին ջրերն ըստ տեսակների, եւ ամէն տեսակ թեւաւոր թռչուններ՝ ըստ տեսակների: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է:

22 Աստուած օրհնեց դրանց ու ասաց. «Աճեցէ՛ք, բազմացէ՛ք եւ լցրէ՛ք ծովերի ջրերը, իսկ թռչունները թող բազմանան երկրի վրայ»:

23 Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր հինգերորդ:

24 Աստուած ասաց. «Թող երկիրն արտադրի չորքոտանի կենդանիներ իրենց տեսակներով, սողուններ եւ գազաններ իրենց տեսակներով»: Եւ եղաւ այդպէս:

25 Աստուած ստեղծեց երկրի գազաններն իրենց տեսակներով, անասուններն իրենց տեսակներով եւ երկրի բոլոր սողուններն իրենց տեսակներով: Աստուած տեսաւ, որ դրանք լաւ են:

26 Աստուած ասաց. «Մարդ ստեղծենք մեր կերպարանքով ու նմանութեամբ, նա թող իշխի ծովի ձկների, երկնքի թռչունների, ողջ երկրի անասունների եւ երկրի վրայ սողացող բոլոր սողունների վրայ»:

27 Եւ Աստուած մարդուն ստեղծեց իր պատկերով, Աստծու պատկերով ստեղծեց նրան, արու եւ էգ ստեղծեց նրանց:

28 Աստուած օրհնեց նրանց ու ասաց. «Աճեցէ՛ք, բազմացէ՛ք, լցրէ՛ք երկիրը, տիրեցէ՛ք դրան, իշխեցէ՛ք ծովի ձկների, երկնքի թռչունների, ողջ երկրի բոլոր անասունների ու երկրի վրայ սողացող բոլոր սողունների վրայ»:

29 Աստուած ասաց. «Ահա ձեզ տուեցի ողջ երկրի վրայ տարածուած սերմանելի բոլոր բոյսերի սերմերը եւ իրենց մէջ պտուղ սերմանելու սերմ պարունակող բոլոր ծառերը: Դրանք թող ձեզ համար սնունդ լինեն,

30 իսկ բոլոր կանաչ խոտերը երկրի բոլոր գազանների, երկնքի բոլոր թռչունների եւ երկրի վրայ սողացող բոլոր սողունների՝ բոլոր կենդանիների համար թող լինեն կեր»: Եւ եղաւ այդպէս:

31 Աստուած տեսաւ, որ այն ամէնը, ինչ ստեղծել էր, շատ լաւ է: Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր վեցերորդ:

Mula sa Mga gawa ni Swedenborg

 

Coronis (An Appendix to True Christian Religion) # 23

  
/ 60  
  

23. PROPOSITION THE SECOND

The Adamic, or Most Ancient Church of this Earth

The world has hitherto believed that by "the creation of heaven and earth," in the first chapter of Genesis, is meant the creation of the universe, according to the letter; and by Adam, the first man of this globe. Seeing that the spiritual or internal sense of the Word has not been disclosed till now, the world could not believe otherwise; nor, consequently, that by "creating heaven and earth" is meant to collect and found an angelic heaven from those who have finished with life in the world, and by this means to derive and produce a Church on earth (as above, n. 18-20); and that by the names of persons, nations, territories and cities, are meant such things as are of heaven, and at the same time of the Church: in like manner, therefore, by "Adam." That by "Adam," and by all those things which are related of him and his posterity in the first chapters of Genesis, are described the successive states of the Most Ancient Church-which are: its rise, or morning, its progression into light, or day; its decline, or evening; its end, or night; and after this the Last Judgment upon those composing it, and thereafter a new angelic heaven from the faithful, and a new hell from the unfaithful, according to the series of the progressions laid down in the preceding Proposition-has been explained, unfolded and demonstrated in detail in the ARCANA CAELESTIA on Genesis and Exodus, the labour of eight years, published in London; which work being extant in the world, nothing further is necessary than to recapitulate therefrom the universals respecting this Most Ancient Church, which will be cited in the present volume. At the outset, however, some passages shall be adduced from the Word, by which it is proved that by "creating" is there signified to produce and form anew, and, properly, to regenerate; on which account it is that regeneration is called a "new creation," by which the universal heaven of angels and the universal Church of men, exist, consist and subsist. That "creating" signifies this, is plainly manifest from these passages in the Word:

Create in me a clean heart, O God; and renew a steadfast spirit in the midst of me (Psalm 51:10).

Thou openest the hand, they are filled with good; Thou sendest forth the Spirit, they are created (Psalm 104:28, 30).

The people that shall be created shall praise Jah (Psalm 102:18).

Thus said Jehovah, thy creator, O Jacob; thy former, O Israel: Every one that is called by My Name, I have created for My glory (Isa. 43:1, 7).

That they may see, know, consider and understand, that the hand of Jehovah hath done this, and the Holy One of Israel hath created it (Isa. 41:20).

In the day that thou wast created, they were prepared; thou wast perfect in thy ways from the day that thou was created, until perversity was found in thee (Ezek. 28:13, 15):

these things are concerning the king of Tyre.

Jehovah that createth the heavens, that spreadeth abroad the earth, that giveth breath unto the people upon it (Isa. 42:5; 45:12, 18).

Behold I create a new heaven and a new earth; be ye glad to eternity in that which I create: behold I will create Jerusalem a rejoicing (Isa. 65:17-18).

As the new heavens and the new earth, which I will make, shall stand before Me (Isa. 66:22).

I saw a new heaven and a new earth: the former heaven and the former earth are passed away (Rev. 21:1).

We, according to promise, look for new heavens and a new earth, wherein shall dwell righteousness (2 Peter 3:13).

From these passages it is now manifest what is spiritually meant in the first chapter of Genesis, by the verses,

In the beginning God created the heaven and the earth; and the earth was waste and empty (Gen. 1:1-2).

The earth's being said to be "waste and empty," signifies that there was no longer any good of life or truth of doctrine with its inhabitants. That "wasteness" and "emptiness" signify the lack of those two essentials of the Church, will be established in Proposition IV of this volume, respecting the Israelitish Church, by a thousand passages from the Word: at present let the following in Jeremiah serve for some illustration:

I saw the earth, when, behold, it was vacant and empty; and [I looked] towards the heavens, when their light was not. Thus said Jehovah, The whole earth shall be wasteness; for this shall the earth mourn, and the heavens above shall be made black (Jer. 4:23, 27-28).

  
/ 60  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ang Bibliya

 

Isaiah 66

pag-aaral

   

1 Thus says Yahweh, "Heaven is my throne, and the earth is my footstool: what kind of house will you build to me? and what place shall be my rest?

2 For all these things has my hand made, and [so] all these things came to be," says Yahweh: "but to this man will I look, even to him who is poor and of a contrite spirit, and who trembles at my word.

3 He who kills an ox is as he who kills a man; he who sacrifices a lamb, as he who breaks a dog's neck; he who offers an offering, [as he who offers] pig's blood; he who burns frankincense, as he who blesses an idol. Yes, they have chosen their own ways, and their soul delights in their abominations:

4 I also will choose their delusions, and will bring their fears on them; because when I called, none did answer; when I spoke, they did not hear: but they did that which was evil in my eyes, and chose that in which I didn't delight."

5 Hear the word of Yahweh, you who tremble at his word: "Your brothers who hate you, who cast you out for my name's sake, have said, 'Let Yahweh be glorified, that we may see your joy;' but it is those who shall be disappointed.

6 A voice of tumult from the city, a voice from the temple, a voice of Yahweh that renders recompense to his enemies.

7 "Before she travailed, she brought forth; before her pain came, she delivered a son.

8 Who has heard such a thing? who has seen such things? Shall a land be born in one day? shall a nation be brought forth at once? for as soon as Zion travailed, she brought forth her children.

9 Shall I bring to the birth, and not cause to bring forth?" says Yahweh: "shall I who cause to bring forth shut [the womb]?" says your God.

10 "Rejoice with Jerusalem, and be glad for her, all you who love her: Rejoice for joy with her, all you who mourn over her;

11 that you may nurse and be satisfied at the comforting breasts; that you may drink deeply, and be delighted with the abundance of her glory."

12 For thus says Yahweh, "Behold, I will extend peace to her like a river, and the glory of the nations like an overflowing stream: and you will nurse. You will be carried on her side, and will be dandled on her knees.

13 As one whom his mother comforts, so will I comfort you; and you will be comforted in Jerusalem."

14 You will see [it], and your heart shall rejoice, and your bones shall flourish like the tender grass: and the hand of Yahweh shall be known toward his servants; and he will have indignation against his enemies.

15 For, behold, Yahweh will come with fire, and his chariots shall be like the whirlwind; to render his anger with fierceness, and his rebuke with flames of fire.

16 For by fire will Yahweh execute judgment, and by his sword, on all flesh; and the slain of Yahweh shall be many.

17 "Those who sanctify themselves and purify themselves [to go] to the gardens, behind one in the midst, eating pig's flesh, and the abomination, and the mouse, they shall come to an end together," says Yahweh.

18 "For I [know] their works and their thoughts: [the time] comes, that I will gather all nations and languages; and they shall come, and shall see my glory.

19 "I will set a sign among them, and I will send such as escape of them to the nations, to Tarshish, Pul, and Lud, who draw the bow, to Tubal and Javan, to the islands afar off, who have not heard my fame, neither have seen my glory; and they shall declare my glory among the nations.

20 They shall bring all your brothers out of all the nations for an offering to Yahweh, on horses, and in chariots, and in litters, and on mules, and on dromedaries, to my holy mountain Jerusalem, says Yahweh, as the children of Israel bring their offering in a clean vessel into the house of Yahweh.

21 Of them also will I take for priests [and] for Levites," says Yahweh.

22 "For as the new heavens and the new earth, which I will make, shall remain before me," says Yahweh, "so your seed and your name shall remain.

23 It shall happen, that from one new moon to another, and from one Sabbath to another, shall all flesh come to worship before me," says Yahweh.

24 "They shall go forth, and look on the dead bodies of the men who have transgressed against me: for their worm shall not die, neither shall their fire be quenched; and they will be loathsome to all mankind."

   

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org