1268. Ik werd, onder de bescherming van een wacht, naar die nevelrots geleid - naar iets dergelijks heengeleid worden, wil niet zeggen van de ene plaats naar de andere gebracht worden, maar het gebeurt door bemiddelende gezelschappen van geesten en engelen, terwijl de mens op dezelfde plaats blijft, maar toch schijnt het als een heenleiden - toen ik deze rots genaderd was, kwam mij een koude tegemoet, die de onderste streek van de rug in beslag nam; van hieruit sprak ik met hen over hun overredingen, en over wat zij in het leven van het lichaam geloofd hadden omtrent de Heer. Zij antwoordden, dat zij veel over God hadden gedacht, maar dat zij zichzelf hadden overreed, dat er in het geheel geen god bestaat, maar dat de mensen goden zijn; zo waren ook zij dus goden geweest, en zij hadden zichzelf daarin bevestigd door dromen; over hun fantasieën tegen de Heer zal hieronder gehandeld worden.