3200. In deze beide verzen wordt de staat van het redelijk goede beschreven, wanneer het in de verwachting van het ware is, dat daarmee verbonden moet worden als een bruid met een echtgenoot. In de twee onmiddellijk erna volgende verzen, wordt de staat van het ware beschreven, wanneer het nabij is en het goede waarneemt, waarmee het verbonden moet worden. Maar men moet weten, dat deze staten niet in één keer ontstonden, maar voortdurend, het gehele leven van de Heer in de wereld door, totdat Hij verheerlijkt was.

Bij de wederverwekten is het evenzo gesteld, want zij worden niet opeens, in één keer wederverwekt, maar voortdurend, het gehele leven door, ook in het andere leven; want de mens kan nooit volmaakt worden.

3192. 'And the servant took Rebekah and went' means that natural Divine Good did the introducing. This is clear from the meaning of 'the servant' as natural Divine Good, as above in 3184, and from the meaning of 'taking Rebekah and going' as introducing, that is to say, bringing to 'Isaac', who is the Divine Good in the Rational, as becomes clear without further explanation. The implications of this are that truth from the natural could not be raised up to good in the rational except by means of natural Divine Truth and natural Divine Good. Natural Divine Truth, which is called 'the man', was to point the way and lead; natural Divine Good, which is referred to as 'the servant', was to bring truth from the natural and introduce it to the good in the rational. To use a comparison, they are like two wings which raise up the possessor of them. These matters cannot be explained any more fully or intelligibly here. One must first know what natural Divine Truth is, and what natural Divine Good is; and these are referred to later on in the internal sense where Joseph is the subject.