Kommentar

 

თავისუფალი სიტყვა. თავისუფალი აზროვნება. თავისუფალი რელიგია.

Av New Christian Bible Study Staff (maskinöversatt till ქართული ენა)

Sunrise over a field of grain.

სიტყვის თავისუფლება. აზროვნების თავისუფლება. რელიგიის თავისუფლება. ისინი მნიშვნელოვანია. ისინი სიახლეებში არიან. როგორ უკავშირდებიან ისინი ქრისტიანობას? დავიწყოთ ფიქრი ამის საშუალებით.

რას ამბობს ბიბლია მათ შესახებ?

აიღეთ იოანე ნათლისმცემლის მაგალითი. ის იყო აუცილებელი თავისუფალი მოსაუბრე, "ერთი ხმა, რომელიც ტიროდა უდაბნოში" და ამზადებდა ღმერთის გზას. მან თავისუფლად ისაუბრა, გამოაცხადა ახალი, ცოცხალი რელიგია. მაგრამ შემდეგ ჰეროდემ შეაბიჯა, შეიპყრო იგი, დააპატიმრა და მოკლა. ჯონი (მე მაქვს ის, რაზეც თავისუფლად უნდა ვისაუბრო) კარგი ბიჭია; ჰეროდე (არ მომწონს შენი გამოსვლა) ცუდი ბიჭია.

შიგნით დანიელი6:7-23, აქ არის დანიელისა და ლომების დენის ცნობილი ამბავი. დანიელი მიაგდეს ლომებს, რადგან იგი თავისუფლად ლაპარაკობდა - ევედრებოდა იეჰოვას და არა მეფე დარიოსს - მთავრობის ბრძანებულების წინააღმდეგ. დანიელი კარგი ბიჭია. დარიოსი, სანამ არ მოინანიებს, ცუდი ბიჭია.

შესაძლოა, ყველაზე ძლიერი ბიბლიური მაგალითი გვხვდება იესოს მსახურების განმავლობაში, რომელიც მოითხოვდა სიტყვის თავისუფლებას - თავისუფლება ჩამოყალიბდეს, ასწავლოს და შექმნას ახალი რელიგია. მისმა თავისუფალმა სიტყვამ რევოლუცია მოახდინა მსმენელთა აზრებში. რა გააკეთეს იმ დღის ძლიერმა რელიგიურმა ლიდერებმა? ისინი მას გმობაში ადანაშაულებდნენ. ისინი ცდილობდნენ მის ხაფანგში ჩაგდებას. რომ მას თავი დაანებოს. მშვიდად ყოფნა. მან იცოდა, რომ ამის გაკეთება არ შეეძლო; მისი მისია იყო მწყურვალი სამყაროში ახალი ჭეშმარიტების მოტანა.

იესო იერუსალიმში პალმის კვირას, იესოს შესვლის დროს, დიდი "თავისუფალი სიტყვის" სცენაა ლუკა19:37-40:

"როდესაც ის უკვე ახლოს იყო ზეთისხილის მთის დაღმართთან, მოწაფეებმა სიხარულით დაიწყეს დიდება ღმერთის დიდი ხმით ყველა მათთვის ნაჩვენები ძალისა, რომ ნეტარი იყო მეფე, მოდის უფლის სახელით! მშვიდობა ზეცაში და დიდება მაღლობებში! ' ზოგიერთმა ფარისეველმა ხალხმა უთხრა მას: 'მოძღვარო, უსაყვედურე შენს მოწაფეებს'. მან მიუგო მათ და უთხრა: მე გეუბნებით თქვენ: თუ ისინი ჩუმად იქნებიან, ქვები წამოიძახებენ.

ეს საკმაოდ ნათელი მაგალითებია. ბიბლია აფასებს სიტყვის თავისუფლებას.

თავისუფალი მეტყველება და თავისუფალი აზროვნება მჭიდრო კავშირშია. ღრმა კომუნიკაცია არის ის, რაც ჩვენი ადამიანის დიდ ნაწილს წარმოადგენს. ადამიანებმა განავითარეს ფართო მასშტაბის თანამშრომლობის შესაძლებლობა საერთო ამბების საშუალებით. თუ თავისუფლად ვერ ვისაუბრებთ, ვკარგავთ რეალური აზრების კომუნიკაციის შესაძლებლობას და ვკარგავთ ახალი იდეების გაზიარების შესაძლებლობას და ჩვენი პოტენციალი იკლებს.

აქ მოცემულია შვედეთბურგის სამი ნაწყვეტი, რომლებიც ამას ეხება:

”... როდესაც თავისუფალ სიტყვას და პრესის თავისუფლებას შეზღუდავს, განიცდის აზრის თავისუფლებას, ანუ საკითხის სრულად და სრულყოფილად განხილვას ... ჩვენი უმაღლესი გაგება, შესაბამისად, თავსებადია თავისუფლების ოდენობაა იმის თქმა და გაკეთება, რასაც განვიხილავთ. ” (ნამდვილი ქრისტიანული რელიგია814)

"არავინ ხდება რეფორმირებული ინტელექტუალური სიბრმავეში. ამ ადამიანებმაც არ იციან ჭეშმარიტებები და არ იციან ცხოვრების შესახებ, რადგან სწორედ ამ საკითხებში უნდა გვასწავლოს ჩვენი ცოდნა და მათმა სურვილებმა უნდა იმოქმედონ მათთვის. როდესაც ჩვენი ნება აკეთებს იმას, რასაც ჩვენი ცოდნა გვეუბნება, მაშინ ჩვენ გვექნება ცხოვრება ჭეშმარიტების შესაბამისად; მაგრამ როდესაც ჩვენი ცოდნა ბრმაა, ჩვენი სურვილიც იბლოკება. (ღვთიური სწავლება144)

”არავინ ხდება რეფორმირებული იმ ქვეყნებში, სადაც თავისუფლება და რაციონალობა არ არსებობს.” (ღვთიური სწავლება38)

მე ამაზე ვსაუბრობდი მეგობართან და მან გამახსენა, რომ არსებობს ნაცრისფერი ადგილები, სადაც გარკვეული თავისუფლება და გამჭრიახობა არსებობს, მაგრამ ისინი შეზღუდულია. ვფიქრობ, ის მართალია; ჩვენ ძირითადად ამ ნაცრისფერ ადგილებში ვცხოვრობთ. ალბათ იშვიათი შემთხვევებია, როდესაც თავისუფლება და რაციონალობა ნულოვან დონეზეა - შეიძლება, როდესაც ვინმე კომაშია. და მეეჭვება ვინმეს აქვს 100% თავისუფლება ან გამჭრიახობა. გარკვეულწილად, ეს კიდევ უფრო აქცევს სიტყვის თავისუფლებას და თავისუფალ აზროვნებას. ცხოვრება არ არის ნათლად სუფთა, ან თავისუფალი და ის, რაც დაგვეხმარება, როდესაც გაგებას და თავისუფლებას ვეძებთ, ნამდვილად ძვირფასია.

ელენე კელერის მაგალითი ამას ასახავს. მან ან სალივანმა თავის სახლში მისვლის დღეს "ჩემი სულის დაბადების დღე" უწოდა. თავის ავტობიოგრაფიაში, ჩემი ცხოვრების ამბავი (1903), კელერმა აღწერა ის მომენტი, როდესაც მიხვდა, რომ ანის თითების მოძრაობა, w-a-t-e-r- ის ჩაწერა ხელში სიმბოლურად გამოხატავდა წყალს, რომელსაც ის ასხამდა ხელზე:

"მე გაჩერებული ვიყავი, მთელი ყურადღება მის თითების მოძრაობებს დავადე. უცებ ვიგრძენი ნისლიანი ცნობიერება, როგორც დავიწყებული რაღაცის - დამაბრკოლებელი აზრის დაბრუნების; და რატომღაც ენის საიდუმლო გამიმხილა. გაიღვიძა ჩემი სული, მისცა მას ნათელი, იმედი, გაათავისუფლე იგი! "

ჰელენ კელერმა ასევე თქვა: ”ვერასდროს ვეღარ იტყვით თანხმობას სრიალზე, როდესაც გრძნობთ გაფრენის იმპულსს.”

თავისუფალ სიტყვას და თავისუფალ აზროვნებას ერთმანეთი სჭირდება. და ... რაც შეეხება რელიგიას?

რელიგია არის აზრთა ძირითადი ნაკრები. თუ სიტყვის თავისუფლება არ გაქვს, შენი აზროვნება ფეხქვეშ არის. თუ თავისუფლად არ იფიქრებ, როგორ უნდა იმედოვნო, რომ მიიღებ მთავარ იდეებს იმის შესახებ, თუ რატომ ვარსებობთ და რას ვაკეთებთ - როგორ ვიცხოვრებთ? რელიგია მის ცენტრშია. მაშინაც კი, თუ საერთოდ უარყოფთ რელიგიას, თქვენ მაინც გარკვეული რწმენის სისტემით ცხოვრობთ, თუნდაც ეს მატერიალისტური ან ნიჰილისტური იყოს.

თუ გითხრათ ის, რისიც უნდა გჯეროდეთ, ეს, როგორც წესი, არც ისე კარგად გამოდის. ბუნებრივია აჯანყების ტენდენცია. ჩვენ გვჭირდება ეს თავისუფლება, რომ თავად გაერკვნენ.

ალბერტ აინშტაინმა თქვა ისეთი რამ, რაც ამაზე მეტყველებს:

”სინამდვილეში, არაფერია სასწაული, რომ სწავლების თანამედროვე მეთოდებმა ჯერ კიდევ არ ჩაახშეს კვლევის წმინდა ცნობისმოყვარეობა; ეს დელიკატური პატარა მცენარე, სტიმულაციის გარდა, ძირითადად თავისუფლებას საჭიროებს. ამის გარეშე ის ჩაიშლება და განადგურდება. ”

პოლ შილპი, "ალბერტ აინშტაინი: ფილოსოფოსი-მეცნიერი (1949)" ავტობიოგრაფიული ჩანაწერები ""

და ... აი კიდევ ერთი ამონარიდი შვედბორგის ნამუშევრებიდან, სამოთხე და ჯოჯოხეთი :

ერთი სიტყვით, ყველაფერი, რაც თავისუფლებაში არ შემოდის ჩვენში, არ რჩება ჩვენში, რადგან ის არ ეკუთვნის ჩვენს სიყვარულს ან ზრახვებს; და ყველაფერი, რაც არ ეკუთვნის ჩვენს სიყვარულს ან ზრახვებს, არ ეკუთვნის ჩვენს სულს. ჩვენი სულის რეალური რეალობაა სიყვარული ან ნებისყოფა - ფრაზის "სიყვარული ან ნება" გამოყენება, რადგან რაც გვიყვარს, ჩვენ ვაპირებთ. ამიტომ ჩვენ არ შეგვიძლია რეფორმირება, გარდა თავისუფლების სახელმწიფოში. (სამოთხის და ჯოჯოხეთის შესახებ598)

მ. სკოტ პეკი ამ აზრს განამტკიცებს:

არ არსებობს კარგი რელიგიური სარწმუნოება. იმისათვის, რომ ვიყოთ სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი, რომლითაც საუკეთესოდ შეგვიძლია, ჩვენი რელიგია უნდა იყოს მთლიანად პიროვნული, გაყალბებული მთლიანად ჩვენი კითხვის ნიშნის ქვეშ და ეჭვი ეპარება რეალობის საკუთარ გამოცდილებაში.

მ. სკოტ პეკი - გზა, რომელიც ნაკლებად გაიარა

დაბოლოს, მოდით დავუბრუნდეთ და ვნახოთ რას ამბობს ბიბლია ამის შესახებ, ამ ორ მონაკვეთში:

ტარსიელი საული დევნიდა ქრისტიანებს - ცდილობდა გაენადგურებინა მათი რელიგიური თავისუფლება. მას ჰქონდა სასწაულებრივი მოქცევის გამოცდილება, რის გამოც მას ეწოდა პავლე, დიდი ქრისტიანი მასწავლებელი და მახარებელი. (მოციქულთა საქმე9)

შადრახი, მეშახი და აბედნეგო დევნიდნენ - ცეცხლოვან ღუმელში ჩააგდეს - საკუთარი თაყვანისმცემლობის გამო, უარყოფენ ნაბუქოდონოსორის ბრძანებულებებს. მათ გადაარჩინა ანგელოზი, რომელმაც არ დაწვეს მათ. (დანიელი3)

შეფუთვა ...

საკმაოდ ნათელია, რომ თავისუფალი სიტყვა, თავისუფალი აზროვნება და თავისუფალი რელიგია იგივე ქსოვილის ნაწილია. ისინი ადამიანურად ყოფნის დიდ ნაწილს წარმოადგენენ. ისინი კარგად არის მხარდაჭერილი ბიბლიაში. ისინი ჩვენი დროის უკეთეს მთავრობებში იყვნენ ნაქსოვი.

ჩვენ მათზე კარგად უნდა ვიზრუნოთ. ისინი ჩვენთვის აუცილებელია იმისთვის, რომ შეგვეძლოს სიმართლის სწავლა და უარი თქვას სიყალბეზე - და "შეწყვიტოთ ბოროტება, ისწავლოთ სიკეთის კეთება". (ესაია1:16)

Bibeln

 

Daniel 5

Studie

   

1 Belshazzar the king made a great feast to a thousand of his lords, and drank wine before the thousand.

2 Belshazzar, whiles he tasted the wine, commanded to bring the golden and silver vessels which his father Nebuchadnezzar had taken out of the temple which was in Jerusalem; that the king, and his princes, his wives, and his concubines, might drink therein.

3 Then they brought the golden vessels that were taken out of the temple of the house of God which was at Jerusalem; and the king, and his princes, his wives, and his concubines, drank in them.

4 They drank wine, and praised the gods of gold, and of silver, of brass, of iron, of wood, and of stone.

5 In the same hour came forth fingers of a man's hand, and wrote over against the candlestick upon the plaister of the wall of the king's palace: and the king saw the part of the hand that wrote.

6 Then the king's countenance was changed, and his thoughts troubled him, so that the joints of his loins were loosed, and his knees smote one against another.

7 The king cried aloud to bring in the astrologers, the Chaldeans, and the soothsayers. And the king spake, and said to the wise men of Babylon, Whosoever shall read this writing, and shew me the interpretation thereof, shall be clothed with scarlet, and have a chain of gold about his neck, and shall be the third ruler in the kingdom.

8 Then came in all the king's wise men: but they could not read the writing, nor make known to the king the interpretation thereof.

9 Then was king Belshazzar greatly troubled, and his countenance was changed in him, and his lords were astonied.

10 Now the queen, by reason of the words of the king and his lords, came into the banquet house: and the queen spake and said, O king, live for ever: let not thy thoughts trouble thee, nor let thy countenance be changed:

11 There is a man in thy kingdom, in whom is the spirit of the holy gods; and in the days of thy father light and understanding and wisdom, like the wisdom of the gods, was found in him; whom the king Nebuchadnezzar thy father, the king, I say, thy father, made master of the magicians, astrologers, Chaldeans, and soothsayers;

12 Forasmuch as an excellent spirit, and knowledge, and understanding, interpreting of dreams, and shewing of hard sentences, and dissolving of doubts, were found in the same Daniel, whom the king named Belteshazzar: now let Daniel be called, and he will shew the interpretation.

13 Then was Daniel brought in before the king. And the king spake and said unto Daniel, Art thou that Daniel, which art of the children of the captivity of Judah, whom the king my father brought out of Jewry?

14 I have even heard of thee, that the spirit of the gods is in thee, and that light and understanding and excellent wisdom is found in thee.

15 And now the wise men, the astrologers, have been brought in before me, that they should read this writing, and make known unto me the interpretation thereof: but they could not shew the interpretation of the thing:

16 And I have heard of thee, that thou canst make interpretations, and dissolve doubts: now if thou canst read the writing, and make known to me the interpretation thereof, thou shalt be clothed with scarlet, and have a chain of gold about thy neck, and shalt be the third ruler in the kingdom.

17 Then Daniel answered and said before the king, Let thy gifts be to thyself, and give thy rewards to another; yet I will read the writing unto the king, and make known to him the interpretation.

18 O thou king, the most high God gave Nebuchadnezzar thy father a kingdom, and majesty, and glory, and honour:

19 And for the majesty that he gave him, all people, nations, and languages, trembled and feared before him: whom he would he slew; and whom he would he kept alive; and whom he would he set up; and whom he would he put down.

20 But when his heart was lifted up, and his mind hardened in pride, he was deposed from his kingly throne, and they took his glory from him:

21 And he was driven from the sons of men; and his heart was made like the beasts, and his dwelling was with the wild asses: they fed him with grass like oxen, and his body was wet with the dew of heaven; till he knew that the most high God ruled in the kingdom of men, and that he appointeth over it whomsoever he will.

22 And thou his son, O Belshazzar, hast not humbled thine heart, though thou knewest all this;

23 But hast lifted up thyself against the LORD of heaven; and they have brought the vessels of his house before thee, and thou, and thy lords, thy wives, and thy concubines, have drunk wine in them; and thou hast praised the gods of silver, and gold, of brass, iron, wood, and stone, which see not, nor hear, nor know: and the God in whose hand thy breath is, and whose are all thy ways, hast thou not glorified:

24 Then was the part of the hand sent from him; and this writing was written.

25 And this is the writing that was written, MENE, MENE, TEKEL, UPHARSIN.

26 This is the interpretation of the thing: MENE; God hath numbered thy kingdom, and finished it.

27 TEKEL; Thou art weighed in the balances, and art found wanting.

28 PERES; Thy kingdom is divided, and given to the Medes and Persians.

29 Then commanded Belshazzar, and they clothed Daniel with scarlet, and put a chain of gold about his neck, and made a proclamation concerning him, that he should be the third ruler in the kingdom.

30 In that night was Belshazzar the king of the Chaldeans slain.

31 And Darius the Median took the kingdom, being about threescore and two years old.

   

Från Swedenborgs verk

 

ანგელოზის სიბრძნე ღვთაებრივი ბედისწერის შესახებ #144

Studera detta avsnitt

  
/ 340  
  

144. ისინი ვინც მიხვედრის უნარს მოკლებულნი არიან, ასევე არ შეუძლიათ იყონ გარდაქმნილნი; ასევე მათ არ იციან ჭეშმარიტებები, არც ცხოვრება ჭეშმარიტებების მიხედვით, რადგან მიხვედრის უნარმა უნდა ასწავლოს ისინი, ხოლო თავისუფლებამ კი ისინი აკეთოს, ხოლო როცა თავისუფლება აკეთებს იმას, რასაც მიხვედრის უნარი ასწავლის, მაშინ ცხოვრობენ ჭეშმარიტებების მიხედვით; მაგრამ როცა მიხვედრის უნარი დაბრმავებულია, მაშნ თავისუფლებაც ჩაკეტილია და მაშინ თავისუფლებაში გონებით მხოლოდ ბოროტებას აკეთებენ დამტკიცებულს სიცრუით გაგების უნარში. გარდა უმეცრებისა, მიხვედრის უნარს აბრმავებს ასევე რელიგია, ბრმა რწმენისათვის ნასწავლი, შემდეგ სიცრუის დოქტრინა; რადგან როგორც ჭეშმარიტება ხსნის, მიხვედრის უნარს, ისევე კეტავს მას სიცრუე; ის კეტავს მას ზემოდან, მაგრამ აღებს ქვემოდან, ხოლო მიხვედრის უნარს, გახსნილს მხოლოდ ქვემოდან, არ შეძლია დაინახოს ჭეშმარიტებები, რამედ მხოლოდ შეუძლია დამოწმოს ყველა სურვილი, ძირითადად - სიცრუე. მიხვედრის უნარი ასევე იბინდება ბოროტების ჟინით, სანამ თავისუფლება მათშია ის აგულიანებს მიხვედრის უნარს დაამოწმოს ისინი და რამენდაც ბოროტების ჟინების დამტკიცებულია იმდენად არ შეიძლება თავისუფლება გადაიხაროს სიკეთისაკენ, არც მათი საშუალებით ჭეშმარიტებების დანახვა შეუძლებელია. და არც შესაბამისად - იყოს გარდაქმნილი. ავიღოთ მაგალითად ის ვინც მრუშობს. მისი თავისუფლება როცა მიმართავს თავისი სიყვარული სიამოვნებებს, აიძულებს გაგების უნარს დაამოწმოს მრუშობა: „რა არის მრუშობა? რა ბოროტებაა მასში? ეს იგივე არ არის რაც ცოლსა და ქმარს შორის? სიმრუშისგან არ იბადებიან ბავშვები? ქალს არ შეუძლია იყოლიოს რამოდენიმე მამაკაცი? სულიერებას ამასთან რა აკვშირი აქვს?“ ასე ფიქრობს მიხვედრის უნარი, რომელიც მაშინ არის ნების მეძავი და გახდა უგუნურებად იქმდე ნებასთან უკანონოდ შეერთებით, რომ არარ შეუძლია დაიანხოს ის, რომ ცოლქმრული სიყვარულია რის ყველაზე სულიერი სიყვარული რომელიც არის მაგალითი, რომელიც არის მაგალითი ღმერთის მიერ ეკლესის სიყვარულისა, საიდანაც ის გამოდის და ასეტნაირად ის ტავისთავად წმიდათაწამინდაა, ჭეშმარიტი უმანკოება, ჭეშმარიტი სიწმინდე და უცოდველობა; ის აკეთებს რომ ადამიანები არიან სიყვარულები ფორმაში, რადგან მეუღლეებს შეუძლიათ ურთიერთსიყვარული იდუმალებაში და ასეთნაირად სიყვარულში შექმნა რომ მრუშობა ანადგურებს ამ ფორმას და მასთან ერთად ღმერთის სახესსაც და (რაც საშუნელებაა) სიძვა ურევს თავის ცოხვრებას ქმრის ცოვრებასთან ამ ქმრის მეუღლეში და რადგანაც ეს პროფანაციაა, ამიტომ ჯოჯოხეთი იწოდება მრუშობად, ხოლო ზეცა ქორწინებად. მრუშობის სიყვარულიც კი ყველაზე ღრმა ჯოჯოხეთს, ხოლო ჭეშმარიტი ცოლქმრული სიყვარული ყველაზე შინაგან ზეცას; შვილოსნობი ორივე წევრი შეესაბამებიან ასევე უმაღლეს ზეის საზოგადოებებს. ეს წვრილმანები მოყვანილია იმისათვის, რათა იცოდნენ რამდენადაა გაგების უნარი დაბინდული, როცა ნება ბოროტების ჟინშია და რომ დაბინდული გონების მდგომარეობაში ვერავინ ვერ იქნება გარდაქმნილი.

  
/ 340