Bibeln

 

Oseas 11

Studie

   

1 Nang bata pa ang Israel, aking minahal siya, at tinawag kong aking anak mula sa Egipto.

2 Lalo silang tinawag ng mga propeta, ay lalo naman silang nagsihiwalay sa kanila: sila'y nangaghahain sa mga Baal, at nangagsusunug ng mga kamangyan sa mga larawang inanyuan.

3 Gayon ma'y aking tinuruan ang Ephraim na lumakad; aking kinalong sila sa aking mga bisig; nguni't hindi nila kinilala na aking pinagaling sila.

4 Akin silang pinatnubayan ng mga tali ng tao, ng mga panali ng pag-ibig; at ako'y naging sa kanila'y parang nagaalis ng paningkaw sa kanilang mga panga; at ako'y naglagay ng pagkain sa harap nila.

5 Sila'y hindi babalik sa lupain ng Egipto; kundi ang taga Asiria ay magiging kanilang hari, sapagka't sila'y nagsisitangging manumbalik sa akin.

6 At ang tabak ay lalagak sa kanilang mga bayan, at susupukin ang kanilang mga halang, at lalamunin sila, dahil sa kanilang sariling mga payo.

7 At ang aking bayan ay mahilig ng pagtalikod sa akin: bagaman kanilang tinatawag siya na nasa itaas, walang lubos na magtataas sa kaniya.

8 Paanong pababayaan kita, Ephraim? paanong itatakuwil kita, Israel? paanong gagawin kitang parang Adma? paanong ilalagay kitang parang Zeboim? ang aking puso ay nabagbag sa loob ko, ang aking mga habag ay nangagalab.

9 Hindi ko isasagawa ang kabangisan ng aking galit, hindi ako babalik upang ipahamak ang Ephraim: sapagka't ako'y Dios, at hindi tao; ang Banal sa gitna mo; at hindi ako paroroon na may galit.

10 Sila'y magsisilakad ng ayon sa Panginoon, na siyang uungal, na parang leon; sapagka't siya'y uungal, at ang mga anak ay magsisidating na nanginginig na mula sa kalunuran.

11 Sila'y darating na nanginginig na parang ibon na mula sa Egipto, at parang kalapati na mula sa lupain ng Asiria; at aking patatahanin sila sa kanilang mga bahay, sabi ng Panginoon.

12 Kinukulong ako ng Ephraim ng kabulaanan sa palibot, at ng sangbahayan ni Israel sa pamamagitan ng daya; nguni't ang Juda'y nagpupuno pang kasama ng Dios, at tapat na kasama ng Banal.

   

Kommentar

 

Israel

  

'The children of Israel,' in Isaiah 14:2, signify the Gentiles.

In Jeremiah 23:8, 'Israel' represents the spiritual natural church.

(Referenser: Apocalypse Explained 768)


Från Swedenborgs verk

 

Apocalypse Explained #767

Studera detta avsnitt

  
/ 1232  
  

767. Verse 17. And the dragon was angry against the woman, signifies the hatred of those who are meant by "the dragon" against the church that is the New Jerusalem, enkindled by a perception that it is favored by many. This is evident from the signification of "anger," as being, in reference to the dragon, hatred (of which above, n. 754, 758), therefore "to be angry" means to hate; that this is a grievous hatred enkindled by a perception that the church is favored by many, follows as a consequence from what precedes and from what follows; from what precedes, namely, that "the earth opened her mouth and helped the woman, and swallowed up the river which the dragon cast out of his mouth," which signifies that the church, in which there are also dragons, rendered assistance, and did not accept their keen reasonings respecting faith alone; and from what follows namely, that "the dragon went away to make war with the remnant of her seed," which signifies an ardent effort from that hatred to assault the truths of doctrine of that church. So "the anger of the dragon" here signifies such hatred enkindled by a perception that it is favored by many; for, as has been said above, "the woman fled into the wilderness into a place prepared by God" signifies that the church which is the New Jerusalem was among a few, while provision was making for it among many, and for its growing to fullness.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.