6767. ‘Num ad occidendum me tu dicis?’: quod significet num meam fidem destruere velis, constat ex significatione ‘occidere’ quod sit destruere, de qua sequitur; et ex significatione ‘viri Hebraei’, qui hic est ‘me’, quod sit qui ab Ecclesia; ita quoque fides, nam fides est Ecclesiae, ¹ quae ita unitae sunt, ut qui destruit fidem apud aliquem, ² is destruat Ecclesiam apud illum; et hoc quoque est ‘occidere illum’, nam qui fidem, is vitam spiritualem aufert; vita quae remanet est vita quae vocatur ‘mors’; inde patet quod per ‘num ad occidendum me tu dicis?’ significetur num meam fidem destruere velis.

[2] Quod ‘occidere’ sit vitam spiritualem auferre, patet a locis pluribus in Verbo, ut apud Jeremiam,

Abripe eos sicut pecudem ad mactationem, et destina eos ad diem occisionis: quousque lugebit terra, et herba omnis agri exarescet, propter malitiam habitantium in ea consumentur bestiae et avis, 12:3, 4;

‘dies occisionis’ pro tempore vastationis Ecclesiae cum non amplius aliqua fides quia non charitas; ³ terra quae lugebit' pro Ecclesia ‘herba omnis agri ⁴ ’ pro ⁵ omni vero scientifico Ecclesiae; ‘consumentur bestiae et avis’ pro quod bona et vera; quod ‘terra’ sit Ecclesia, videatur n. 566, 662, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 fin. , 2928, 3355, 4447, (ax)4535, 5577; quod ‘herba ⁶ ’ sit verum ⁷ scientificum, constat a locis in Verbo ubi herba nominatur, ⁸ et quod ager sit id quod est Ecclesiae, n. 2971, 3310, 3766; quod ‘bestiae’ sint ⁹ affectiones boni, ita bona, n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 1823, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198; quod ‘aves’ sint ¹⁰ affectiones veri, n. 5149 ¹¹ ; inde constare potest quis sensus illorum verborum est, et quoque quod sensus spiritualis sit in singulis ¹² ibi; quisque videre potest quod absque interiore sensu ¹³ non intelligeretur quid ‘dies occisionis’, ¹⁴ quid quod ‘ ¹⁵ lugebit terra’, quod ‘herba omnis agri exarescet, propter malitiam habitantium in ea’, et quod ‘consumentur bestiae et avis’:

[3] apud Sachariam,

Sic dixit Jehovah Deus meus, Pasce oves occisionis, quas possessores earum occidunt, ¹⁶ 11:4, 5;

‘oves occisionis’ manifeste pro illis quorum fidem possessores destruunt:

apud Ezechielem,

Profanasti Me apud populum Meum, pro pugillis hordeorum, et pro frustis panis, ad occidendum animas quae non mori debent, et ad vivificandum animas quae non vivere debent, 13:19;

hic ‘occidere’ etiam manifeste pro destruere vitam spiritualem, hoc est, fidem et charitatem:

apud Esaiam,

Quid facietis die visitationis et vastationis? infra ¹⁷ vinctos, et infra occisos cadent, 10:3, 4;

ibi ‘occisi’ pro illis qui in inferno, ¹⁸ ita qui in malis et falsis':

[4] apud eundem,

Tu projectus es e sepulcro tuo sicut surculus abominabilis, vestimentum occisorum, confossi gladio, non adunaberis cum iis in sepulcro, nam terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti, 14:19, 20;

‘occisi’ pro illis qui privati vita spirituali; ‘populum occidisti’ pro quod destruxerit vera et bona fidei:

apud Johannem, Fur non venit nisi ut furetur, ¹⁹ occidat, et perdat: Ego veni, ut vitam habeant, 10:10;

‘occidere’ pro vitam fidei destruere; quare dicitur ‘Ego ²⁰ veni ut vitam habeant’:

apud Marcum, Tradet frater fratrem in mortem, et pater liberos, et consurgent liberi contra parentes, et occident illos, 13:12;

ibi de ultimis temporibus Ecclesiae cum non amplius aliqua charitas et ideo nec aliqua fides; ‘frater’, ‘liberi’, et ‘parentes’, in sensu interno sunt bona et vera Ecclesiae, ²¹ et ‘occidere’ est destruere illa.

[5] Quia per ‘occisum’ ²² significabatur deprivatus vita spirituali, et per ‘agrum’ Ecclesia, idcirco statutum erat in Ecclesia repraesentativa quod Si quis tangeret in superficie agri aliquem confossum gladio, aut occisum, immundus esset septem dies, Num. 19:16;

‘confossus gladio’ quod sit ²³ verum a falso exstinctum, videatur n. 4503; ²⁴ nam gladius est falsum quod exstinguit verum, n. 2799, 4499, 6353. Pariter hoc statutum erat, Si quis occisus inveniretur in terra hereditatis super agro, nec notus quis occiderit, seniores et judices mensurarent inter urbes quae circumcirca, inventa sic urbe proxima, acciperent vitulum, et ad flumen rapidum decollarent; praeter plura, Deut. 21:1-10.

Fotnoter:

7571. ‘Et super omnem herbam agri in terra Aegypti’: quod significet omne verum Ecclesiae in mente naturali, constat ex significatione ‘herbae’ quod sit verum, de qua sequitur; ex significatione ‘agri’ quod sit Ecclesia, de qua supra n. 7557; et ex significatione ‘terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua etiam supra n. 7569. Quod ‘herba’ significet verum, est quia ‘terra’ significat Ecclesiam, tum quoque ‘ager’; omnis proventus inde significat vel verum quod fidei vel bonum quod charitatis, nam haec sunt Ecclesiae; per ‘herbam agri’ intelligitur ¹ omne in genere quod provenit ex agro, ut patet a parabola Domini apud Matthaeum, Simile factum est regnum caelorum homini seminanti bonum semen in agro suo, cum germinavit herba et fructum fecit, tunc apparuerunt zizania, 13:24, 26;

ibi ‘herba’ pro proventu agri; quod per ‘herbam’ ibi significetur verum Ecclesiae, et per ‘zizania’ falsum, patet; est quidem comparatio, sed omnes comparationes in Verbo sunt ex significativis, n. 3579 apud Davidem,

Qui germinare facit gramen bestiae, et herbam in ministerium hominis, ad educendum panem e terra, Ps. 104:14;

hic quoque ‘herba’ pro proventu agri, et per illam in sensu interno ibi significatur verum:

apud eundem,

[2] In pascuis herbae cubare faciet me, ad aquas quietum deducet me, animam meam recreabit, Ps. 23:2 [, 3];

‘pascua herbae’ pro nutricione spirituali, quae est animae, quare dicitur ‘animam meam recreabit’:

apud Esaiam,

Aquae Nimrim desolationes erunt, eo quod exaruit gramen, consumpta est herba, viride non est, ² [15:6:

apud eundem,

Habitatores facti sunt herba agri, et olus graminis, faenum tectorum, et arvum adustum ante segetem stantem, ] 37:27:

apud eundem,

Vastabo montes et colles et omnem herbam eorum arefaciam, et ponam fluvios in insulas; ³ et ducam caecos in via quam non noverunt, 13:15 [, 16]:

apud Jeremiam,

Quousque lugebit terra, et herba omnis agri exarescet; propter malitiam habitantium in ea consumentur bestiae et avis, 12:4:

apud eandem, Cerva in agro peperit, sed relinquendo, quia non fuit herba: et onagri steterunt super collibus, anhelarunt ventum sicut ceti, ⁴ eo quod non herba, 14:5, 6:

apud Joelem,

Ne timete, bestiae agrorum Meorum, quia herbosa facta sunt habitacula deserti, quia arbor feret fructum suum, ficus atque vitis ⁵ dabunt vim suam, 2:22:

apud Amos, Quando locusta consumavit comedere herbam terrae, dixi, Domine Jehovih, condona quaeso, qualis stabit Jacob, cum parvus ille? 7:2:

apud Sachariam, 3

Petite a Jehovah pluviam in tempore serotinam; Jehovah faciet nimbos, et pluviam imbris dabit illis, viro herbam in agro, 10:1:

apud Johannem, Quintus angelus clanxit et dictum ut damno non afficerent gramen terrae, neque ullum viride, neque ullam arborem, Apoc. 9:4.

Quisque videre potest quod in his locis non ‘gramen’ nec ‘herba’ intelligantur, sed pro illis talia quae Ecclesiae sunt; quod per ‘herbam terrae’ et ‘herbam agri’ intelligatur verum quod fidei, patet. Absque sensu tali spirituali nusquam aliquas sciret quid sit apud Johannem, ‘quod dicerent, cum quintus angelus clanxit, quod non damno afficerent gramen terrae, nec ullum viride’; nec aliquis sciret quid sit ⁶ quod apud Jeremiam,

cerva in agro peperit, et relinquendo quia non fuit herba; et ⁷ onagri anhelarant ventum sicut ceti, ⁸ eo quod non herba; ita nec quid ⁹ alibi pluries. Inde patet quam parum intelligitur Verbum, et quam terrestris idea de perpluribus ibi haberetur, nisi sciatur ¹⁰ quid significant, ad minimum quod sanctum sit, quod singulis inest.

Fotnoter: