10129. ‘Et erit altare sanctum sanctorum’: quod significet regnum caeleste, ubi Dominus in bono amoris est praesens, constat ex significatione ‘altaris’ quod sit repraesentativum Domini quoad Divinum Bonum, de qua n. 9388, 9389, 9714, 9964, hic quoad Divinum Bonum in caelo et in Ecclesia, n. 10123, et ex significatione ‘sancti sanctorum’ quod sit bonum caeleste, seu bonum amoris a Domino; quod sit regnum caeleste, quod hic per ‘altare’, et bonum ibi quod per ‘sanctum sanctorum’ significetur, est quia in illo regno recipitur bonum amoris a Domino in Dominum, quod est bonum caeleste ¹ ; sunt enim duo regna in quae caeli distincti sunt, regnum caeleste et regnum spirituale; in regno caelesti recipitur bonum amoris a Domino in Dominum et in regno spirituali recipitur bonum charitatis erga proximum a Domino, videantur citata n. 9277, et n. 9680, 10068;

[2] per ‘altare’ repraesentatur regnum caeleste, seu quod idem, repraesentatur Dominus ubi in bono amoris est praesens, et per ‘tentorium conventus extra velum’ repraesentatur regnum spirituale, seu quod idem, repraesentatur Dominus ubi in bono charitatis erga proximum est praesens; bonum regni spiritualis seu bonum spirituale vocatur sanctum, at bonum regni caelestis seu bonum caeleste vocatur sanctum sanctorum; quod bonum caeleste, quod est bonum amoris a Domino in Dominum, dicatur sanctum sanctorum, est quia Dominus per id bonum immediate influit in caelos, at per ² bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, mediate per illud, videatur n. 9473, 9683, 9873, 9992, 10005. Dicitur influere, quia Dominus est supra caelos ³ et inde influit, n. 10106, est tamen usque ut praesens in caelis.

[3] Quod bonum caeleste, quod est bonum amoris a Domino in Dominum, intelligatur per ‘sanctum sanctorum’, constat ex locis in Verbo ubi ‘sanctum sanctorum’ dicitur, ut apud Moschen, Distinguet ⁴ vobis velum inter sanctum et inter sanctum sanctorum; et dabis propitiatorium super arcam testimonii in sancto sanctorum, Exod. 26:33, 34;

inde patet quod sanctum dicatur id tentorii quod extra velum erat, ac sanctum sanctorum quod intra velum; quod tentorium seu habitaculum extra velum repraesentaverit regnum spirituale Domini, seu medium caelum, ac quod tentorium seu habitaculum intra velum repraesentaverit regnum caeleste Domini, seu intimum caelum, videatur n. 9457, 9481, 9485, 10001, 10025; vocatur etiam id tentorii quod intra velum sanctuarium sanctitatis, Lev. 16:33. Quia per arcam, in qua testimonium, et super qua propitiatorium ⁵ , repraesentabatur intimum caelum, ubi bonum caeleste regnat, ideo adytum templi, ubi arca foederis, etiam dicitur sanctum sanctorum, 1 Reg. 6:16, 8:6 ⁶ .

[4] Panis et minhah, quia significabant bonum amoris a Domino in Dominum ⁷ , quod est bonum caeleste, etiam dicuntur ‘sanctum sanctorum’, apud Moschen, Panis facierum seu propositionis ab Aharone et filiis ejus comedetur in loco sancto, quia sanctum sanctorum ille de ignitis Jehovae, Lev. 24:9;

quod ‘panis facierum’ seu propositionis significet bonum caeleste ⁸ , videatur n. 9545 apud eundem,

Residuum de minhah erit Aharoni et filiis ejus, sanctum sanctorum de ignitis Jehovae, Lev. 2:3, 10;

quod ‘minhah’, quae erat panis azymus, placentae ⁹ , et lagana azyma mixta oleo, sint bonum caeleste seu bonum amoris, videatur n. 4581, 9992, 10079, et quod ‘ignitum Jehovae’ sit Divinus Amor, n. 10055:

[5] apud eundem,

Omnis minhah, sacrificium peccati et sacrificium reatus, quod ¹⁰ Aharoni et filiis ejus, sanctum sanctorum Jehovae, Num. 18:9, 10 ¹¹ ;

quod etiam illa dicta fuerint ‘sanctum sanctorum’, erat causa quia sacrificia illa significabant purificationem a malis, et omnis purificatio a malis fit in statu boni innocentiae, quod bonum etiam est bonum caeleste; quapropter in sacrificiis peccati et reatus ¹² offerebantur agnae vel agni, aut arietes, aut juvenci, aut turtures, ut constat ex Lev. iv et v, et per illa animalia id bonum significatur; quod per agnos, videatur n. 3994, 3519, 7840, quod per arietes, n. 10042, quod per juvencos, n. 9391, quod per turtures, patet a locis in Verbo ubi nominantur, quod purificatio a malis ac regeneratio fiat in statu innocentiae, n. 10021; ideo dicuntur illa sacrificia sanctum sanctorum etiam Lev. 6:18 [KJV 25], 7:6, 10:17, 14:13:

apud eundem,

Minhah comedetur juxta altare, quia sanctum sanctorum illa, Lev. 10:12.

[6] Quod altare holocausti repraesentaret Dominum quoad bonum amoris ¹³ , ac receptivum ab angelis et hominibus, supra ostensum est; ideo de eo dicitur ita apud Moschen, Unges altare holocausti, et omnia vasa ejus, labrum ejus, et basin ejus, et sanctificabis ea, ut sint sanctum sanctorum; omnis qui tetigerit ea sanctificabit se, Exod. 30:[28, ] 29.

[7] Suffimentum, de quo dabatur ante testimonium in tentorio conventus, etiam dicitur sanctum sanctorum, Exod. 30:36, quia significabat bonum caeleste in ultimis, et quoque ¹⁴ quae procedunt ex illo bono ¹⁵ , n. 9475 apud Ezechielem,

Haec lex domus, super capite montis omnis terminus ejus circumcirca, sanctum sanctorum, 43:12;

quod ‘domus ¹⁶ cum termino circum illam’ dicatur sanctum sanctorum, est quia per ‘domum Dei’ significantur regnum caeleste, ac in supremo sensu Dominus quoad bonum amoris, n. 3720; inde etiam dicitur ‘super capite montis’, nam per ‘caput montis’ simile significatur, n. 6435, 9422, 9434:

[8] apud Danielem,

Septimanae septuaginta decisae sunt super populum et super urbem sanctam, ¹⁷ ad obsignandum visionem et prophetam, et ad ungendum sanctum sanctorum, 9:24;

ibi de Adventu Domini, qui solus Unctus Jehovae est, ac solus Sanctus, et quoque quoad Humanum Suum est Divinum Bonum Divini Amoris, ita sanctum sanctorum; quod Dominus quoad Divinum Humanum solus sit Unctus Jehovae, videatur n. 9954, et quod solus Sanctus, n. 9229, et quod sit Divinum Bonum Divini Amoris, citata n. 9199 fin. ;

[9] quod bonum caeleste sit sanctum sanctorum, at bonum spirituale sanctum, est quia bonum caeleste est bonum intimum, ideo quoque id bonum est bonum intimi caeli, at ¹⁸ bonum spirituale est bonum inde procedens, et ideo est bonum medii caeli, et hoc bonum tantum est bonum, et inde tantum est sanctum, quantum in se habet bonum caeleste, influit enim hoc in illud, et concipit illud, et gignit illud sicut pater filium; per bonum caeleste intelligitur bonum amoris a Domino in Dominum, et per bonum spirituale intelligitur bonum charitatis erga proximum a Domino;

[10] ipsum bonum amoris in Dominum a Domino; est sanctum sanctorum, quia Dominus per id Se immediate conjungit, at bonum charitatis erga proximum est sanctum, quia Dominus per id Se mediate conjungit, et tantum conjungit, quantum in se habet bonum amoris a Domino ¹⁹ . Est bonum amoris in Dominum a Domino in omni bono charitatis quod genuinum est, et quoque in omni bono fidei quod genuinum, nam influit a Domino; nemo enim potest amare proximum, et ex amore ei facere bonum ex se sed ex Domino, et nemo potest credere in Deum ex se sed ²⁰ ex Domino; idcirco cum agnoscitur Dominus et amatur proximus, tunc Dominus est in amore erga proximum, utcumque homo id nescit; hoc quoque intelligitur per Domini verba apud Matthaeum,

²¹ Respondebunt ²² justi, Domine, quando Te vidimus esurientem, et nutrivimus Te, aut sitientem et potavimus Te? quando vidimus Te aegrotum et in custodia et venimus ad Te? sed Rex dicet illis, Amen dico vobis, In quantum fecistis uni ex his fratribus Meis minimis Mihi fecistis, 25:37-40 ²³ ; inde patet quod Dominus sit in bono charitatis, ac sit bonum illud, etiam nescientibus illis qui in eo bono sunt; per ‘fratres’ in sensu proximo intelliguntur qui in bono charitatis sunt, et in sensu abstracto a persona ‘fratres Domini’ sunt ipsa bona charitatis, videantur ²⁴ n. 5063-5071.

Fotnoter:

9457. ‘Et locutus est Jehovah ad Moschen, dicendo’: quod significet informationem de sanctis caeli quae repraesentanda, constat ex illis quae sequuntur, nam quae locutus est Jehovah ad Moschen sunt sancta caeli quae repraesentarentur; instituebatur enim apud populum Israeliticum Ecclesia in qua in externa forma sisterentur repraesentative caelestia, quae sunt boni amoris, et spiritualia, quae sunt boni et veri fidei, qualia sunt in caelo, et qualia erunt in Ecclesia; ex quibus constat quod per ‘locutus est Jehovah’ significetur informatio de sanctis caeli quae repraesentanda. Quoniam illa quae sequuntur sunt repraesentativa caelestium et spiritualium quae a Domino in caelis, ideo dicetur quid Ecclesia repraesentativa et cur illa:

[2] sunt tres caeli, intimum seu tertium, medium seu secundum, ac ultimum seu primum; in intimo caelo regnat bonum amoris in Dominum, in medio caelo regnat bonum ¹ charitatis erga proximum, ² in ultimo repraesentantur illa quae in medio ac intimo caelo cogitantur, dicuntur, et existunt; repraesentativa quae ibi sunt innumerabilia, sicut paradisi, horti, silvae, agri, campi, tum urbes, palatia, domus, ut et greges et armenta, tum animalia et aves plurium generum, praeter ³ innumeralia; haec apparent coram oculis spirituum angelicorum ibi clarius quam similia in luce medii diei in tellure, et quod mirum, appercipitur etiam quid significant;

[3] talia etiam apparuerunt prophetis quando interior eorum visus, qui est visus spiritus, apertus fuit, sicut equi Sachariae, 6:1-8 ⁴ ; animalia quae cherubi, ⁵ et dein novum templum cum omnibus ejus, Ezechieli 1:0; 9:0; 10:0; 40:0-48:0; candelabrum, throni, animalia quae etiam cherubi, equi, nova Hierosolyma, ⁶ et plura alia, Johanni, de quibus in Apocalypsi; similiter equi et currus ignei puero Elisaei, 2 Reg. 6:17; similia apparent continue in caelo ⁷ coram oculis spirituum et angelorum, ⁸ et sunt formae naturales in quas interna caeli desinunt et in quibus figurantur, quae sic sistuntur visibiles coram ipsis oculis, haec sunt repraesentationes;

[4] Ecclesia itaque repraesentativa est cum sancta interna, quae sunt amoris et fidei a Domino et in Dominum, sistuntur per formas visibiles in mundo, sicut in hoc capite et in sequentibus, per arcam, propitiatorium, cherubos, per mensas ibi, per candelabrum, et per reliqua tabernaculi; tabernaculum enim illud ita construebatur ut repraesentaret tres caelos, et omnia quae ibi; et ⁹ arca, in qua testimonium, caelum intimum, ac Ipsum Dominum ibi; quapropter forma ejus ostensa est Moschi in monte, dicente tunc Jehovah, Ut faciant sibi sanctuarium, et habitet in medio illorum, vers. 8; quisque qui aliqua facultate interius cogitandi pollet percipere potest quod Jehovah non habitare potuerit in tentorio, sed quod in caelo, et quod tentorium illud non dicatur sanctuarium nisi referat caelum, ac caelestia et ¹⁰ spiritualia quae ibi; cogitet quisque secum, ¹¹ quid foret pro Jehovah Creatore caeli et terrae habitare in parvo habitaculo facto ex lignis, obducto auro, et circumtecto aulaeis, nisi caelum, et quae caeli sunt, repraesentata ibi fuissent in forma?

[5] quae enim ¹² repraesentantur in forma, illa quidem in simili apparent in ultimo seu primo caelo coram spiritibus qui ibi, sed in caelis superioribus percipiuntur interna quae repraesentantur, quae, ut dictum est, sunt caelestia quae amoris in Dominum, et spiritualia quae sunt fidei in Dominum; talia ¹³ erant quae implebant caelum quando Moscheh cum populo in sancto externo erant, et adorabant id sicut habitaculum Ipsius Jehovae; inde patet quid repraesentativum, tum quod per id esset caelum praesens apud hominem, ita Dominus.

[6] Ecclesia itaque repraesentativa, cum desiit antiqua, instituta est apud populum Israeliticum ut per talia conjunctio esset caeli, ita Domini cum humano genere, nam absque conjunctione Domini per caelum, periret homo, homo enim ex conjunctione illa vitam suam habet; sed repraesentativa illa erant solum media conjunctionis externa cum quibus Dominus miraculose conjunxit caelum, n. 4311; at cum per illa quoque conjunctio periret, tunc Dominus in mundum venit, et aperuit ipsa interna quae repraesentabantur, quae sunt amoris et fidei in Ipsum; haec nunc conjungunt; sed usque unicum medium conjunctionis hodie est Verbum, quoniam id ita conscriptum est ut omnia et singula ibi correspondeant, ¹⁴ et inde repraesentent et significent Divina quae in caelis.

Fotnoter: