Bibeln

 

Hoschea 13

Studie

   

1 Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

2 Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

3 Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

4 Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

5 Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

6 Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

7 Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

8 Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

9 Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

10 Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

11 Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

12 Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

13 Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

14 De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

15 Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

   

Från Swedenborgs verk

 

Apocalypsis Revelata #870

Studera detta avsnitt

  
/ 962  
  

870. "Et Mors at Infernus dederunt eos qui in illis mortuos," significat homines Ecclesiae impios corde, qui in se diaboli et satanae erant, convocatos ad judicium. - Per "Mortem et Infernum" non alii intelliguntur, quam qui interius in se diaboli et satanae erant, per "Mortem" qui interius in se diaboli, et per "Infernum" qui interius in se satanae, proinde omnes impii corde, et tamen in externis sicut homines Ecclesiae apparebant; non enim alii ad Judicium hoc universale covocati sunt; nam qui in externis sunt sicut homines Ecclesiae, sive sint ex laicis sive ex clericis, ac in internis diaboli et satanae,judicantur, quia apud illos separanda sunt externa ab internis; et quoque judicari possunt, quia sciverunt et professi sunt illa quae Ecclesiae sunt. Quod per "Mortem" intelligantur impii corde qui in se diaboli erant, et per "Infernum" qui in se satanae, patet ex eo quod dicatur quod "Mors et Infernus conjecti sint in stagnum ignis," (vers. seq. 14); et non potest Mors, nec Infernus conjici in Infernum, sed illi possunt, qui quoad interiora sua sunt Mors et Infernus, hoc est, in se diaboli et satanae. Quinam per Diabolum et Satanam intelliguntur, videatur supra (97, 841, 857); 1 et quod illi sint Mors qui in se diaboli sunt, mox supra (866). Etiam alibi dicitur "Mors et Infernus," ut,

Dixit Filius Hominis, "Habeo claves Mortis et Inferni," (Apocalypsis 1:18);

Sedens super equo pallido, "nomen illi Mors, et Infernus sequebatur illum," (Apocalypsis 6:8).

(Pariter Hoschea 13:14; Psalm. 18:5-6 (B.A. 4-5); Psalm. 49:15-16 (B.A. 14-15); Psalm. 116:3). 2

Fotnoter:

1. 841 pro "851"
2. 3 pro "1"

  
/ 962  
  

Från Swedenborgs verk

 

Apocalypsis Revelata #97

Studera detta avsnitt

  
/ 962  
  

97. "Sed Synagoga satanae," significat quia sunt in falsis quoad doctrinam. - "Synagoga" dicitur, quia Judaei nominati sunt, qui quia in Synagogis docebant, per "synagogam" significatur doctrina; et quia per "satanam" intelligitur Infernum ex illis qui in falsis sunt, ideo dicitur "synagoga satanae." Infernum vocatur "diabolus" et "satanas," et per Infernum quod vocatur "diabolus," intelliguntur illi ibi qui in malis sunt, proprie qui in amore sui sunt; et per Infernum quod vocatur "satanas," intelliguntur illi ibi qui in falsis sunt, proprie qui in fastu propriae intelligentiae sunt: quod Inferna illa dicantur "diabolus" et "satanas," est quia omnes qui in illis sunt, vocantur diaboli et satanae. Ex his nunc constare potest, quod per quod sint "synagoga satanae," significetur quod sint quoad doctrinam in falsis. Sed quia de illis hic agitur qui in bono quoad vitam sunt, sed in falsis quoad doctrinam, et illi non sciunt aliter quam quod in bono sint, tum quod falsa illorum sint vera, dicetur aliquid de illis: omne bonum cultus formatur per vera, et omne verum formatur ex bono; quare bonum absque veri non est bonum, nec verum absque bono est verum; apparent quidem in externa forma quod sint, sed usque non sunt. Conjunctio boni et veri vocatur Conjugium Caeleste; ex hoc est Ecclesia apud hominem, et est Caelum apud illum: si itaque falsa pro veris sunt apud hominem, tunc ille facit bonum falsi, quod non est bonum, est enim bonum vel pharisaicum, vel meritorium, vel connatum naturale. Sed sint exempla illustrationi: Qui in hoc falso est, quod credat se bonum facere ex se, quia ei facultas bonum faciendi est, illius bonum non est bonum, quia ipse est in illo et non Dominus. Qui in hoc falso est, quod bonum quod bonum est, possit facere absque cognitione quid malum apud se, ita absque paenitentia, is dum bonum, non bonum facit, quia absque paenitentia est in malo. Qui in hoc falso est, quod bonum purificet illum a malis, et non scit aliquid de malis in quibus est, is non aliud bonum facit quam bonum spurium, quod intus ab ejus malis contaminatum est. Qui in hoc falso est, quod plures dii sint, et se confirmat in eo, is bonum quod facit, est bonum divisum, et bonum divisum non est bonum. Qui in hoc falso est, quod credat quod Divinum in Humano Domini non sit sicut anima in corpore, non potest bonum facere ex Ipso; ac bonum non ex Domino non est bonum, est enim contra haec Domini verba:

"Nisi quis manserit in Me et Ego in illo, non potest ferre aliquem fructum; nam sine Me non potestis facere quicquam: nisi quis manserit in Me, ejectus est foras, sicut palmes arefactus, et conjicitur in ignem, et comburitur," (Johannes 15:4-6);

similiter in multis aliis;

nam bonum trahit suum quale a veris, et vera trahunt suum esse a bono. Quis non scit, quod Ecclesia non sit Ecclesia absque Doctrina; ac Doctrina docebit, quomodo homo cogitabit de Deo et ex Deo, et quomodo faciet ex Deo et cum Deo; quare Doctrina erit ex veris, secundum quae facere est quod vocatur bonum; ex quo sequitur quod facere secundum falsa, non sit bonum. Creditur quod in bono, quod homo facit, non aliquid ex veris aut falsis sit, cum tamen non aliunde est quale boni; cohaerent enim sicut amor et sapientia, et quoque sicut amor et stultitia; sapientis amor est qui facit bonum, at stulti amor qui facit simile in externis, sed prorsus dissimile est in internis; quare sapientis bonum est sicut aurum purum, at stulti bonum est sicut aurum circumcirca fimum.

  
/ 962