9416. ‘Et dabo tibi tabulas lapidis’: quod significet librum legis seu Verbum in omni complexu, constat ex significatione ‘tabularum’ quod sint quibus inscripta sunt illa quae sunt doctrinae et vitae, hic quae sunt doctrinae caelestis et vitae secundum illam. Quod ¹ illae tabulae significent librum legis seu Verbum in omni complexu; est quoniam ea quae illis inscripta erant in genere ² continebant omnia quae vitae et doctrinae ³ caelestis sunt; quapropter etiam dicuntur illa quae eis inscripta sunt, decem verba, Exod. 34:28; Deut. 10:4; per ‘decem’ enim in sensu interno significantur omnia, et per ‘verba’ significantur vera quae doctrinae et bona quae vitae; quod ‘decem’ sint omnia, videatur n. 3107, 4638, 8468, 8540, et quod ‘verba’ sint vera et bona quae sunt vitae et doctrinae, n. 1288, 4692, 5272; inde est quod illae tabulae significent Verbum in omni complexu; similiter ac Lex, quae in stricto sensu significat illa quae illis tabulis inscripta erant, in sensu minus stricto, Verbum ⁴ per Moschen scriptum, in lato sensu, Verbum historicum, et in latissimo, Verbum in toto complexu, ut ostensum videatur n. 6752; praeterea quae tabulis illis inscripta erant fuerunt primum revelationis Divini Veri, et coram omni populo Israelitico viva voce a Domino enuntiata; quae primum sunt significant reliqua in ordine, et quod illa viva voce a Domino enuntiata fuerint, significat inspirationem ⁵ immediatam Divinam etiam in reliquis. Quod tabulae illae ex lapide fuerint, causa erat quia ‘lapis’ significat verum, n. 643, 1298, 3720, 6426, proprie verum in ultimis, n. 8609; verum Divinum in ultimis est Verbum in littera, quale in hac tellure, n. 9360.

[2] Quod non una tabula, sed binae ⁶ fuerint, erat ut repraesentaretur conjunctio Domini per Verbum cum Ecclesia, et per Ecclesiam cum ⁷ humano genere; ideo quoque vocantur tabulae foederis, Deut. 9:9, 11, 15; ac verba inscripta verba foederis, Exod. 34:27, 28; et quoque foedus, Deut. 4:13, 23; ac ipsa arca, in qua tabulae repositae erant, arca foederis, Num. 10:33, 14:44; Deut. 10:8, 31:9, 25, 26; Josuae 3:3, 6, 8, 11, 14, 17, 4:7, 9, 18, 6:6, 8, 8:33; Jud. 20:27; 1 Sam. 4:3-5; 2 Sam. 15:24; 3:15; 6:19; 8:1, 6 ⁸ ; Jer. 3:16; foedus enim est conjunctio, n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 8778, 9396; quapropter tabulae illae inter se divisae erant, sed per applicationem conjunctae, et scriptura ab una tabula in alteram, sicut super una, continuata; non autem secundum opinionem vulgarem, quaedam praecepta super tabula una et quaedam super altera; - ⁹ per unum enim divisum in duo, et per haec duo ita conjuncta, aut data uni et alteri, significatur conjunctio Domini cum homine; foedera ideo simili modo ¹⁰ inibantur, ut cum Abrahamo per ‘vitulam, capram, et arietem, partitos in medium, et per unam partem positam obviam alteri’, Gen. 15:9-12; ¹¹ etiam in hoc capite per ‘sanguinem positum in crateribus, et dimidium ejus sparsum super altare, et dimidium super populum’, vers. 6 et 8; et in genere per omnia sacrificia, quorum pars adolebatur super altari, pars dabatur populo ad comedendum; simile etiam repraesentabatur per fractionem panis a Domino, Matth. 14:19, 15:36, 26:26; Marcus 6:41, 8:6, 14:22; Luc. 9:16, 22:19, 24:30, 31, 35; inde quoque est quod ‘duo’ in Verbo significent conjunctionem, n. 5194, 8423, hic quae est Domini et caeli, seu Domini et Ecclesiae, ita quoque boni et veri, quae conjunctio vocatur conjugium caeleste. Ex his constare potest unde est quod tabulae binae fuerint, et a duobus lateribus hinc illinc scriptae, Exod. 32:15, 16.

[3] Praeterea scriptura et sculptura super tabulis in Verbo significat illa quae memoriae et vitae impressa erunt, et sic permansura, ut apud Esaiam,

Scribe id super tabula apud illos, et super libro exprime illud, ut sit in diem posterum in perpetuum, usque in aeternum, 30:8:

apud Jeremiam,

Peccatum Jehudae scriptum est stylo ferri; scalpro adamantis. sculptum est super tabula cordis eorum, et ad cornua altarium vestrorum, 17:1:

apud Habakuk,

Jehovah dixit, Scribe visionem, et explica super tabulis, ut percurrat legens illam; quia adhuc visio in tempus constitutum; si moratur, exspecta illum, quia veniendo veniet, 2:2, 3.

Fotnoter:

8540. ‘Et omer decima pars ephae’: quod significet boni quantum tunc, constat ex significatione ‘omeris’, quia erat decima pars ephae, quod sit quantum satis; per ‘decem’ enim significatur plenum, n. 3107, inde per ‘decimam partem’ quantum satis, n. 8468; et ex significatione ‘ephae’ quod sit bonum; quod ‘ephah’ sit bonum, est quia per illam et per homerem mensurabantur sicca quae inserviebant cibo, sicut triticum, hordeum, similago, et per illa quae cibi sunt, significantur bona; ¹ et per bathum et per hin mensurabantur liquida quae inserviebant potui, inde per has mensuras ² significantur vera; continens hanc significationem accipit a ³ contento.

[2] Quod ‘ephah’ pro mensura ⁴ fuerit, patet ex his locis:

apud Moschen, Ephah justitiae, et hin justitiae, erit vobis, Lev 19:36:

⁵ apud Ezechielem,

⁶ Lances justitiae, et ephah justitiae, et bath justitiae, erit vobis, 45:10:

apud eundem,

Ephae et bathi mensura una, quia decima homeris ephah, 45:11:

pariter pro mensura apud Amos, 8:5.

[3] Quod ‘ephah’ sit bonum, patet ⁷ ex locis ubi de minha agitur, ad quam farina seu similago definiebatur per epham, ut Lev. 5:11; Num. 5:15, 28:5; Ezech. 45:24, 46:7, 11; et ‘minha’ significat bonum n. 4581; et quoque ex hoc apud Sachariam, Angelus loquens in me dixit ad me, Tolle, quaeso, oculos, quid exit hoc? et dixi, Quid hoc? dixit, Haec ephah exiens; dixit porro, Hoc oculus eorum in omni terra; et ecce talentum plumbi sublatum est, simulque mulier haec sedens in medio ephae; ⁸ tum dixit, Haec malum; et projecit illam in medium ephae, et projecit lapidem plumbi super os ejus; et sustuli oculos meos et vidi, cum ecce duae mulieres exeuntes, et ventus in alis illarum; illis ⁹ alae binae sicut alae ciconiae, et sustulerunt epham inter terram et inter caelum; et dixi ad angelum loquentem in me, Quo illae abducunt epham? qui dixit ad me, Ad aedificandum illi domum in terra Schinear; et praeparabitur, et manebit ibi super sede sua, 5:5-11;

[4] haec quid significant, nemo usquam scire potest nisi ex sensu interno et nisi inde sciat quid ‘ephah’, quid ‘mulier in medio ejus’, quid ‘lapis plumbi super os ephae’, ¹⁰ tum quid ‘Schinear’; ex evolutis singulis liquet quod significetur profanatio quae illo tempore in Ecclesia, per ‘epham’ enim significatur bonum, per ‘mulierem’ malum, ut aperte ibi dicitur, per ‘lapidem plumbi’ falsum mali occludens, ‘lapis’ enim est verum externum, et inde in opposito sensu falsum, n. 643, 1298, 3720, 6426, et ‘plumbum’ est malum, n. 8298; ita per ‘mulierem in medio ephae, super cujus ore lapis plumbi’ ¹¹ significatur malum in bono ¹² occlusum falso, quod idem est cum profano, nam profanum ¹³ est malum conjunctum bono, n. 6348; ‘duae mulieres tollentes epham inter terram et caelum’ sunt Ecclesiae, n. 252, 253, per quas profanum ¹⁴ relegatum est; ‘Schinear’, quo mulier in ephah abducta, est cultus externus in quo intus profanum, n. 1183, 1292.

Fotnoter: