¹ Kaj Josuo levigxis frue matene, kaj ili elmovigxis de SXitim kaj alvenis al Jordan, li kaj cxiuj Izraelidoj, kaj ili tradormis tie la nokton, antaux ol transiri.

² Kaj post paso de tri tagoj la oficistoj iris tra la tendaro,

³ kaj ordonis al la popolo, dirante:Kiam vi ekvidos la keston de interligo de la Eternulo, via Dio, kaj la pastrojn Levidojn, kiuj portas gxin, tiam ekmovigxu de viaj lokoj kaj iru post ili.

⁴ Sed inter vi kaj gxi devas esti interspaco de cxirkaux du mil ulnoj da mezuro; ne alproksimigxu al gxi, por ke vi sciu la vojon, laux kiu vi devas iri; cxar vi ne iris laux tiu vojo antauxe.

⁵ Kaj Josuo diris al la popolo:Sanktigu vin, cxar morgaux la Eternulo faros inter vi miraklojn.

⁶ Kaj Josuo diris al la pastroj jene:Prenu la keston de interligo, kaj preteriru antaux la popolo. Kaj ili prenis la keston de interligo, kaj preteriris antaux la popolo.

⁷ Kaj la Eternulo diris al Josuo:En cxi tiu tago Mi komencos altigi vin antaux la okuloj de la tuta Izrael, por ke ili sciu, ke kiel Mi estis kun Moseo, tiel Mi estos kun vi.

⁸ Kaj vi ordonu al la pastroj, kiuj portas la keston de interligo, dirante:Kiam vi venos al la rando de la akvo de Jordan, tiam starigxu en Jordan.

⁹ Kaj Josuo diris al la Izraelidoj:Aliru cxi tien, kaj auxskultu la vortojn de la Eternulo, via Dio.

¹⁰ Kaj Josuo diris:Per tio vi ekscios, ke la vivanta Dio estas inter vi, kaj ke Li forpelos de antaux vi la Kanaanidojn kaj la HXetidojn kaj la HXividojn kaj la Perizidojn kaj la Girgasxidojn kaj la Amoridojn kaj la Jebusidojn:

¹¹ jen la kesto de interligo de la Sinjoro de la tuta tero transiros antaux vi Jordanon.

¹² Kaj nun prenu al vi dek du virojn el la triboj de Izrael, po unu viro el cxiu tribo.

¹³ Kaj kiam la plandoj de la piedoj de la pastroj, kiuj portas la keston de la Eternulo, la Sinjoro de la tuta tero, haltos en la akvo de Jordan, la akvo de Jordan detirigxos, la akvo, kiu fluas de supre; kaj gxi starigxos, kiel unu muro.

¹⁴ Kaj kiam la popolo elmovigxis el siaj tendoj, por transiri Jordanon, kaj la pastroj, kiuj portis la keston de interligo, estis antaux la popolo,

¹⁵ kaj kiam la portantoj de la kesto venis al Jordan, kaj la piedoj de la pastroj, kiuj portis la keston, trempigxis en la rando de la akvo (kaj Jordan estis plena cxe cxiuj siaj bordoj dum la tuta tempo de rikoltado),

¹⁶ tiam la akvo, kiu fluis de supre, haltis, starigxis kiel unu muro, tre malproksime, cxe la urbo Adam, kiu estas apud Cartan; kaj la akvo, kiu fluis al la maro de la stepo, al la Sala maro, tute foriris. Kaj la popolo transiris kontraux Jerihxo.

¹⁷ Kaj la pastroj, kiuj portis la keston de interligo de la Eternulo, staris forte sur seka tero meze de Jordan, kaj la tuta Izrael iris trans seka tero, gxis la tuta popolo transiris Jordanon.

¹ Al la hxorestro. Kanto-psalmo. GXoje kriu al Dio tuta la tero.

² Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

³ Diru al Dio:Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kasxigxas antaux Vi Viaj malamikoj.

⁴ La tuta tero klinigxas antaux Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. Sela.

⁵ Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

⁶ Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpasxis piede; Tie ni gxojis pro Li.

⁷ Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne levigxu. Sela.

⁸ Lauxdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj lauxte auxdigu Lian gloron.

⁹ Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falsxanceligxi nian piedon.

¹⁰ CXar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas argxenton.

¹¹ Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis sxargxon sur niajn lumbojn;

¹² Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

¹³ Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

¹⁴ Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia busxo, Kiam mi estis en premo.

¹⁵ Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virsxafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. Sela.

¹⁶ Venu, auxskultu, cxiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

¹⁷ Al Li mi vokis per mia busxo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

¹⁸ Se mi vidus maljustajxon en mia koro, Mia Sinjoro min ne auxskultus;

¹⁹ Sed Dio auxskultis, Li atentis la vocxon de mia pregxo.

²⁰ Glorata estu Dio, Kiu ne forpusxis mian pregxon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.