945. En ik, Johannes ziende deze dingen en horende en toen ik ze gehoord en gezien had, viel ik neder om te aanbidden voor de voeten van de engel, die mij deze dingen toonde, betekent dat Johannes meende, dat de engel, die door de Heer tot hem was gezonden, opdat hij in de staat van de geest zou worden gehouden, God was Die deze dingen had onthuld, terwijl het toch niet zo was, de engel immers toonde alleen wat de Heer had geopenbaard.

Dat Johannes meende, dat de engel die tot hem gezonden was, God Zelf was, is duidelijk, want er wordt gezegd dat hij aan diens voeten neerviel om te aanbidden; dat het echter niet zo was, blijkt uit het volgende vers, waar de engel zegt dat hij zijn mededienstknecht was, aanbid God; dat die engel door de Heer tot hem was gezonden, blijkt uit vers 16, waar deze woorden staan:

‘Ik, Jezus, heb Mijn engel gezonden om ulieden deze dingen te getuigen in de Kerken’.

Maar de verborgenheid die in deze dingen schuilt, is de volgende: de engel werd door de Heer tot Johannes gezonden, opdat hij in de staat van de geest gehouden zou worden en opdat hij hem in die staat de dingen zou tonen die hij zag; want al wat Johannes zag, zag hij niet met de ogen van het lichaam, maar met de ogen van de geest, zoals kan vaststaan uit de plaatsen, waar hij zegt dat hij in de geest en in het gezicht was, (Openbaring 1:10; 9:17; 17:3; 21:10), dus overal waar hij zegt gezien te hebben; en in die staat kan niemand komen en daarin worden gehouden, tenzij door engelen die dicht aan de mens worden toegevoegd, die hun geestelijke staat brengen over de innerlijke dingen van diens gemoed; zo immers wordt de mens verheven tot het licht van de hemel en in dat licht ziet hij de dingen die in de hemel zijn en niet die dingen die in de wereld zijn; in een eendere staat waren soms: Ezechiël, Zacharia, Daniël en de andere profeten; niet echter wanneer zij het Woord spraken; dan waren zij niet in de geest, maar in het lichaam en hoorden zij uit Jehovah Zelf, dat wil zeggen, uit de Heer, de woorden die zij schreven; die beide staten van de profeten dienen terdege onderscheiden te worden; de profeten zelf onderscheidden ze ook terdege, want zij zeggen overal wanneer zij uit Jehovah het Woord schreven, dat Jehovah met hen en tot hen sprak en zeer vaak ‘zei Jehovah’, ‘gezegde van Jehovah’; maar wanneer zij in die andere staat waren, dan zeggen zij dat zij in de geest of in het gezicht waren, zoals kan vaststaan uit deze plaatsen:

‘Ezechiël zei: De Geest hief mij op en bracht mij terug naar Chaldea tot de gevangenschap in het gezicht Gods; aldus klom over mij het gezicht, dat ik had gezien’, (Ezechiël 11:1, 24).

Hij zegt, ‘dat de Geest hem ophief en dat hij achter zich een aardbeving hoorde’, (Ezechiël 3:12, 14).

En verder ‘dat de Geest hem ophief tussen de aarde en de hemel en hem heenleidde tot Jeruzalem in de gezichten Gods, en hij gruwelen zag’, (Ezechiël 8:3).

En daarom zag hij evenzo in het gezicht Gods of in de geest ‘de vier dieren, die cherubim waren’, (Ezechiël hoofdstukken 1 en 10); en verder ‘de nieuwe tempel en de nieuwe aarde en de engel die ze mat’, (Ezechiël hoofdstukken 40-48); dat hij toen was ‘in de gezichten Gods’, (Ezechiël 40:2); en dat ‘de Geest hem had opgeheven’, (Ezechiël 43:5).

Iets eenders is gebeurd met Zacharia, ‘in wie toenmaals een engel was toen hij de Man zag rijdend tussen de mirten’, (Zacharia 1:8); toen ‘hij de vier hoornen zag en daarna de man in wiens hand het meetsnoer was’, (Zacharia 1:18; 2:1); toen ‘hij zag Jozua, de hogepriester’, (Zacharia 3:1); toen ‘hij zag de kandelaar en de twee olijfbomen’, (Zacharia 4:1); toen ‘hij zag de vliegende boekrol en de efa’, (Zacharia 5:1, 6); en toen ‘hij zag de vier wagens uitgaande tussen de twee bergen en de paarden’, (Zacharia 6:1).

In een eendere staat was Daniël, toen ‘hij zag de vier beesten opklimmend vanuit de zee’, (Daniël 7:1); en toen ‘hij zag de gevechten van de ram en de bok’, (Daniël 8:1); dat hij die dingen zag in gezichten, leest men in (Daniël 7:1, 2, 7, 13; 8:2; 10:1, 7, 8); en dat ‘de engel Gabriël aan hem verscheen in een gezicht en met hem sprak’, (Daniël 9:21).

Iets eenders vond plaats met Johannes, toen hij de dingen zag die hij heeft beschreven, zoals ‘toen hij zag de Zoon des Mensen in het midden van de zeven kandelaren; de tabernakel, de tempel, de ark, het altaar in de hemel, de draak en diens strijd met Michaël, de beesten, de vrouw zittend op het scharlaken beest; de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde en het heilige Jeruzalem met haar muur, poorten en fundamenten en meer; deze dingen zijn uit de Heer onthuld, maar door een engel getoond.