328. "Quia occisus es, et redemisti Deo nos in sanguine tuo." - Quod significet separationem omnium a Divino, et conjunctionem cum Divino per agnitionem Ipsius et per receptionem Divini Veri ab Ipso, constat ex significatione "occisi", cum de Domino, quod sit separatio omnium aDivino; per "occidi" enim in Verbo significatur spiritualiter occidi, hoc est, perire ex malis et falsis (ut ostensum videatur supra, n. 315); et quia Dominus etiam apud illos non est, negatur enim, ideo per "occisum", cum de Domino, significatur non agnitus (ut supra, n. 315), et quoque negatus; et cum negatur Dominus, est quasi occisus apud illos, et illi per id separati a Divino; nam qui negant Dominum, hoc est, Divinum Ipsius, illi se prorsus separant a Divino: (Ipse enim est Deus universi, et Ipse est unum cum Patre, ac Pater in Ipso et Ipse in Patre, et nemo venit ad Patrem nisi per Ipsum, ut Ipse Dominus docet; quapropter separati sunt prorsus a Divino illi in ecclesia qui non agnoscunt Divinum Ipsius, et magis qui corde negant Illud;

[2] negare Illud hic intelligitur per occidere Ipsum apud se; hoc etiam in sensu interno Verbi intelligitur per quod crucifixerint Dominum, videatur supra, n. 83, 195(c); nam Judaei, apud quos tunc ecclesia fuit, negaverunt Ipsum esse Christum, et per id se separaverunt a Divino, et ideo morti dederunt Ipsum seu crucifixerunt; etiam hodie illi id faciunt qui Divinum Ipsius negant; unde communis praedicatorum sermo est quod qui malam vitam agunt et blasphemant Ipsum, crucifigant Ipsum apud se; hoc itaque est quod hic significatur per "occisus es": -) et ex significatione "redemisti Deo nos in sanguine tuo", quod sit quod conjunxerit nos Divino per agnitionem Ipsius, et per receptionem Divini Veri ab Ipso; "redimere" enim significat liberare ab Inferno, et per id illos Sibi appropriare, et sic conjungere Divino, constabit ex locis in Verbo ubi "redimere" et "redemptio" dicitur, quae infra adducentur; et "sanguis Domini" significat Divinum Verum procedens ab Ipso; et quia homo per receptionem Divini Veri a Domino, liberatur ab Inferno, et conjungitur Ipsi, ideo per "Redemisti Deo nos in sanguine tuo", significatur conjunctio cum Divino per receptionem Divini Veri ab Ipso.

[3] Quod hic sensus in illis verbis lateat, nemo videre potest qui in solo sensu litterae manet; nam in eo sensu non aliud videri potest quam quod per "occisus es" intelligatur crucifixus, et per "redemisti nos in sanguine tuo" intelligatur quod reconciliaverit nos Patri suo per Passionem crucis; et quia ille sensus est sensus litterae, et hactenus ignotum fuit quod singulis Verbi sensus internus qui spiritualis insit, ideo ex illo sensu, nempe sensu litterae, doctrinam ecclesiae illam fecerunt quod Ipsum Divinum, quod Patrem vocant, rejecerit a Se totum genus humanum, et quod Dominus perPassionem crucis reconciliaverit, et sic quod salventur illi pro quibus intercedit. Quis non, cui aliquis intellectus illustratus est, videre potest quod hoc doctrinale sit contra Ipsum Divinum? Ipsum Divinum enim nusquam rejicit aliquem hominem a Se, amat enim omnes, et inde vult omnium salutem; et quoque contra ipsum Divinum est reconciliari per effusionem sanguinis, et in misericordiam redigi per intuitionem Passionis crucis quam sustinuit Ipsius Filius, et quod inde sit Ipsi misericordia et non a Se Ipso; et tametsi hoc est contra essentiam Divinam, usque id credere vocant ipsam fidem seu fidem justificantem.

[4] Quis etiam ex ratione illustrata cogitare potest quod totius mundi peccata in Dominum translata fuerint, et ab unoquovis qui solum illam fidem habet ablata sint? Sed sit quod haec doctrina sit apud illos qui non ultra sensum litterae cogitant, at usque angeli, qui apud homines sunt, non percipiunt illa secundum eum sensum, verum secundum sensum spiritualem; sunt enim spirituales, et inde spiritualiter et non naturaliter cogitant: hi per "redimere hominem in sanguine suo", percipiunt liberare hominem ab inferno, et sic addicare et conjungere illum Sibi per agnitionem Ipsius et per receptionem Divini Veri ab Ipso. Quod ita sit, etiam ecclesia scire potest; nam scire potest quod nemo per sanguinem conjungatur Divino, sed per receptionem Divini Veri et applicationem ejus ad vitam.

[5] Quod Dominus liberaverit ab inferno, factum est per quod assumpserit Humanum, et per Id subjugaverit inferna, et omnia in caelis in ordinem redegerit, quod fieri nequaquam potuit quam ex Humano; nam Divinum operatur a primis per ultima, ita a Se per illa quae a Se in ultimis sunt, quae sunt in Humano; haec est operatio Divinae potentiae in caelo et in mundo. (Sed de hac re videantur aliqua supra, n. 41: tum in opere De Caelo et Inferno 315; et in Arcanis Caelestibus, n. 5897, 6239, 6451, 6465, 8603, 9215, 9216, 9824, 9828, 9836, 10044, 10099, 10329, 10335, 10548.) Quod Dominus liberaverit ab inferno, etiam factum est per quod Humanum suum glorificaverit, hoc est, Divinum fecerit; sic enim, non aliter, potest inferna in aeternum subjugata tenere: et quia subjugatio infernorum et glorificatio Humani IpSius facta est per tentationes in Humanum suum admissas, Passio crucis Ipsius fuit ultima tentatio et plenaria victoria. Per quod "portaverit omnium peccata", significatur quod admiserit in Se omnia inferna cum tentatus; inde enim omnia peccata seu mala ascendunt, ac intrant et sunt apud hominem; quare per quod "portaverit" illa significatur quod admiserit in Se inferna cum tentatus, et per quod "sustulerit peccata" significatur quod subjugaverit inferna, ut inde mala non amplius possint assurgere apud illos qui agnoscunt Dominum, ac recipiunt Ipsum, hoc est, Divinum Verum procedens ab Ipso, fide et vita, et sic Domino conjuncti sunt.

Dicitur quod per "Redemisti Deo nos in sanguine tuo", significetur conjunctio cum Divino per agnitionem Ipsius et receptionem Divini Veri ab Ipso; et quia super hoc fundatur ecclesia, volo paucis dicere quomodo fit conjunctio per illa.

[6] Primarium est agnoscere Dominum, Ipsius Divinum in Humano, ac omnipotentiam Ipsius salvandi genus humanum; per illam enim agnitionem conjungitur homo Divino, quoniam alibi Divinum non est; ibi enim est Pater, nam Pater est in Ipso et Ipse in Patre, ut Ipse Dominus docet; quapropter qui aliud Divinum juxta Ipsum seu a latere spectant, ut solent illi qui orant Patrem ut misereatur propter Filium, hi deflectunt a via, et adorant Divinum alibi quam in Ipso; ac praeterea tunc nihil cogitant de Divino Domini, sed solum de Humano, quae tamen non separari possunt, est enim Divinum et Humanum non duo sed unica Persona, conjuncta sicut anima et corpus, secundum doctrinam ab ecclesiis receptam ex Fide Athanasiana. Quare agnoscere Divinum in Humano Domini, seu Divinum Humanum, est primarium ecclesiae, per quod conjunctio; et quia primarium, est etiam primum ecclesiae. Quoniam hoc primum ecclesiae est, ideo Dominus cum in mundo fuit toties dixit illis quos sanavit, "Credisne quod hoc possim facere?" et cum responderunt quod crederent, dixit, "Fiat secundum fidem tuam." Hoc toties dixit ut primum crederent quod Ipsi ex Divino Humano suo esset Divina omnipotentia; nam absque illa fide non incohari potuit ecclesia; et absque illa fide non conjuncti Divino fuissent, sed separati ab illo, et sic nihil boni ab Ipso recipere potuissent.

[7] Postea docuit Dominus quomodo salvarentur, quod nempe reciperent Divinum Verum ab Ipso, et hoc recipitur quando applicatur et implantatur vitae per facere illud; ideo Dominus toties dixit quod facerent verba Ipsius. Ex his constare potest quod duo illa, nempe credere in Dominum et facere verba Ipsius, unum faciant, et quod nullatenus separari possint; nam qui non facit verba Domini is non credit in Ipsum; tum qui putat se credere in Ipsum et non facit verba Ipsius, nec credit in Ipsum; est enim Dominus in suis verbis, hoc est, in suis veris, et ex illis dat Dominus homini fidem. Ex his paucis sciri potest quod conjunctio cum Divino sit per agnitionem Domini et per receptionem Divini Veri ab Ipso: hoc itaque est quod significatur per quod "Agnus redemerit Deo nos in sanguine suo"; quod per "Agnum" significetur Dominus quoad Divinum Humanum, videatursupra (n. 314). (Plura de his videantur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 293-297; et [in collectis] ex Arcanis Caelestibus, ibi, n. 300-306; ut et ad finem hujus operis, ubi De Domino in specie agetur.

Quod "sanguis" significet Divinum Verum procedens a Domino, et quod salvatio per "sanguinem Ipsius" significet per receptionem Divini Veri ab Ipso, in sequente articulo dicetur.

[8] Quod autem "redimere" significet vindicare et liberare, et cum de Domino, vindicare et liberare ab inferno, et sic addicare et conjungere Sibi, constare potest a locis sequentibus:

Apud Esaiam,

"Quis venit ex Edom, .... incedens in multitudine roboris sui? Ego qui loquor in justitia, magnus ad salvandum; .... nam dies vindictae in corde meo, et annus redemptorum meorum venit: .... in omni angustia eorum Ipsi angustia, et Angelus facierum Ipsius servavit eos, ob amorem suum et clementiam suam Hic redemit eos, et assumpsit eos, et portabit eos omnibus diebus aeternitatis" (63:1, 4, 9);

agitur ibi de Domino et de pugnis tentationum Ipsius per quas subjugavit inferna: per "Edom" ex quo venit, significatur Humanum Ipsius, similiter per "Angelum facierum Ipsius"; Ipsius Divina potentia ex qua pugnavit, significatur per "incedens in multitudine roboris sui": dejectio eorum in infernum qui insurgebant, et elevatio bonorum in caelum, intelligitur per "justitiam, ita per haec verba, "Ego qui loquor in justitia, magnus ad salvandum, nam dies vindictae in corde meo, et annus redemptorum meorum venit": Divinus Ipsius Amor ex quo illa fecit, describitur per "In omni angustia eorum Ipsi angustia, et Angelus facierum Ipsius servavit eos, ob amorem suum et clementiam suam Hic redemit eos, et assumpsit eos, et portabit eos omnibus diebus aeternitatis": inde patet quod per "redemptos" et per "eos quos redemit", significentur quos vindicavit a furore eorum qui ab inferno et salvavit.

[9] Apud eundem,

"Sic dixit" Jehovah, "Creator tuus, Jacob, et Formator tuus, Israel, [Ne timeto,] nam redemi te, vocavi nomine tuo, Mihi tu" (43:1);

quod per "redimere" significetur liberare ab inferno, et addicare ac conjungere Sibi ut Ipsius sint, patet, nam dicitur "Redemi te, vocavi nomine tuo, Mihi tu"; quia hoc fit per reformationem et regenerationem a Domino, ideo dicitur, Jehovah "Creator tuus, Jacob, et Formator tuus, Israel"; "Creator" vocatur quia per "creare" in Verbo significatur regenerare (videatur supra, n. 294); "Jacob" et "Israel" significant illos qui ab ecclesia, et in veris ex bono sunt.

[10] Apud eundem,

"Dicite filiae Zionis, Ecce salus tua venit, ecce merces Ipsius cum Illo, et pretium operae coram Ipso; et vocabunt illos, Populus sanctitatis, redempti Jehovae" (62:11, 12);

hic etiam agitur de adventu Domini, et de instauratione ecclesiae ab Ipso: "filia Zionis" significat ecclesiam quae in amore in Dominum est; adventus Ipsius intelligitur per "Ecce salus tua venit, ecce merces Ipsius cum Illo, et pretium operae coram Ipso"; reformati et regenerati ab Ipso intelliguntur per "redemptos Jehovae;"

[11] quod illi dicantur "redempti" est quia illi per regenerationem liberati sunt a malis, et addicati ac conjuncti Domino.

Apud eundem,

"Non erit leo, et rapax ferarum .... non invenietur in ea, sed ibunt redempti; sic redempti Jehovae revertentur et venient Zionem cum cantu, [et] gaudium aeternitatis super capite eorum" (35:9, 10);

etiam ibi agitur de adventu Domini, et de salvatione illorum qui se a Domino regenerari patiuntur: quod non apud illos erit falsum destruens verum, ac malum destruens bonum, significatur per quod "non erit leo", et quod "rapax ferarum non invenietur in ea"; quod sint vindicati a malis et liberati a falsis, significatur per "Ibunt redempti, sic redempti Jehovae revertentur"; felicitas aeterna illis significatur per "Venient Zionem cum cantu, et gaudium aeternitatis super capite eorum"; "Zion" est ecclesia; quid "cantus" significat, videatur mox supra (n. 326 (a, b)). Sunt binae voces in lingua originali per quas exprimitur "redimere"; una significat vindicationem a malis, altera liberationem a falsis; hae binae voces ibi sunt; unde dicitur, "Ibunt redempti", et "Redempti Jehovae revertentur." (Similiter illae binae voces apud Hoscheam, cap. 13:14; apud Davidem, 69:19 [B.A. 18); et Psalmuss 107:2.)

[12] Quod "redimere" significet vindicare a malis et liberare a falsis, et quoque vindicare et liberare ab inferno, est quia ex inferno omnia mala et falsa apud hominem exsurgunt; quae quia per reformationem et regenerationem a Domino removentur, etiam reformatio et regeneratio per "redimere" seu per "redemptionem" significatur, ut in sequentibus his locis:

[13] - Apud Davidem,

"Surge in auxilium nobis, et redime nos propter misericordiam tuam" (Psalmuss 44:27 [B.A. 26]);

"redimere" pro liberare et reformare.

Apud eundem,

"Deus redemit animam meam e manu inferni, et acceptabit me" (Psalmuss 49:16 [B.A. 15]);

"redimere e manu inferni" pro liberare; "acceptare me" pro Sibi addicare et conjungere, seu facere ut Ipsius sint, sicut servi venditi et redempti.

Apud Hoscheam,

"E manu inferni redimam eos, e morte redimam eos" (13:14);

"redimere" pro vindicare et liberare a damnatione.

Apud Davidem,

"Benedic, anima mea, Jehovae, .... qui redemit a fovea vitam tuam" (Psalmuss 103:1, 4);

"redimere a fovea", pro liberare a damnatione ("fovea" est damnatio).

Apud eundem,

"Appropinqua ad animam meam, redime eam, et propter inimicos redime me" (Psalmuss 69:19 [B.A. 18]);

"appropinquare ad animam" significat conjungere illam Sibi; "redimere eam" significat vindicare a malis; "propter inimicos redime me" significat liberare a falsis ("inimici sunt falsa).

Apud eundem,

Dicant redempti Jehovae, quos redemit e manu hostis angustantis" (Psalmuss 107:2);

"redempti Jehovae" pro illis qui vindicati a malis; "quos redemit e manu hostis angustantis" pro illis quos liberavit a falsis.

Apud Jeremiam,

"Tecum Ego ad servandum te, et ad eripiendum te, .... et eripiam te e manu malorum, et redimam te e manu violentorum" (15:20, 21);

"redimere e manu violentorum", pro liberare ex falsis quae violentiam inferunt bono charitatis; "violenti" significant illa falsa, proinde etiam illos qui in iis sunt.

[14] Apud Davidem,

"Speret Israel super Jehovah, quia cum Jehovah misericordia, et in Ipso plurimum redemptionis, et Ille redimet Israelem ex omnibus iniquitatibus ejus" (Psalmuss 130:7, 8);

"redemptio" pro liberatione, "Israel" pro ecclesia; reformare et liberare a falsis illos qui ab ecclesia sunt, significatur per "Ille redimet Israelem ab omnibus iniquitatibus ejus." Apud eundem,

"Integritas et rectitudo custodiant me, quia exspectavi Te; redime, Deus, Israelem ex omnibus angustiis ejus" (Psalm. 25 [21,] 22, 22);

"redimere Israelem ex angustiis" etiam hic pro liberare illos qui ab ecclesia ex falsis quae angustant.

Apud Esaiam,

"Num abbreviata est manus mea, ut non sit redemptio? aut num non in Me virtus ad eripiendum? (50:2);

quod "redemptio" sit liberatio patet, nam dicitur etiam, "Num abbreviata est manus mea? aut num non in Me virtus ad eripiendum?" Apud Davidem,

Deus "exaudiet vocem meam, redimet cum pace animam meam " (Psalmuss 55:18, 19);

"redimere" pro liberare.

Apud eundem,

"Canam Tibi cithara, Sancte Israelis, laudabunt labia mea, .... et anima mea quam redemisti" (Psalm. 71 [22,] 23);

"redimere animam" pro liberare a falsis; per "animam" enim in Verbo significatur vita fidei, et per "cor" vita amoris; quare "redimere animam" significat liberare a falsis et dare vitam fidei.

[15] Apud eundem,

"Redime me ab oppressione hominis, ut custodiam mandata tua" (Psalmuss 119:134);

"redimere ab oppressione hominis" significat liberare a falsis mali, "homo" enim significat affectionem veri spiritualem et inde sapientiam, et in opposito sensu, ut hic, cupidinem falsi et inde insaniam; "oppressio" ejus significat destructionem veri per falsa.

Apud eundem,

"In manum tuam commendabo spiritum meum; redemeras me Jehovah Deus veritatis" (Psalmuss 31:6 [B.A. 5]);

"redimere" pro liberare a falsis et reformare per vera; quia hoc per "redimere" significatur, ideo etiam dicitur "Jehovah Deus veritatis." Apud eundem,

In" peccatorum "manibus facinus, et dextra eorum plena est munere; ego vero in integritate mea incedo, redime et miserere mei " (Psalmuss 26:10, 11);

"redimere" pro liberare a falsis et reformare.

Apud eundem,

"A dolo et violentia redimet animam eorum, et pretiosus erit sanguis eorum in oculis Ipsius, et vivet et dabit illi de auro Schebae, et orabit pro illo jugiter, omni die benedicet illi" (Psalmuss 72:14, 15);

agitur hic de "egenis", per quos significantur qui desiderant vera ex affectione spirituali; de his dicitur quod "a dolo et violentia redimet animam eorum", per quod significatur liberatio a malis et falsis quae destruunt bona amoris et vera fidei; receptio Divini Veri ab illis significatur per "pretiosus erit sanguis eorum in oculis Ipsius"; reformatio eorum describitur per quod "vivet et dabit illi de auro Schebae, et orabit pro illo jugiter, omni die benedicet illi"; "aurum Schebae" est bonum charitatis, "orare pro illo jugiter" significat quod continuo detinebuntur a falsis et tenebuntur in veris, et "omni die benedicet illi" significat quod continuo erunt in bono charitatis et fidei, hoc enim est "benedictio" Divina, et illud est "orare pro illo jugiter."

[16] Apud Esaiam,

"Sic dixit Jehovah, Gratis venditi estis, et non per argentum redimemini;.... in Aegyptum descendit populus meus ad peregrinandum ibi, sed Aschur nihilo oppressit eum" (52:3, 4);

agitur hic de desolatione veri per scientifica, et per ratiocinia naturalis hominis ex illis; nam ¹ per quod "in Aegyptum descendit populus meus ad peregrinandum ibi" significatur instructio naturalis hominis per scientifica et per cognitiones veri"; "Aegyptus" significat scientifica et quoque cognitiones, sed quales sunt ex sensu litterae Verbi, et "peregrinari" significat instrui: per quod "Aschur nihilo oppressit eos" significatur falsificatio illarum per ratiocinia naturalis hominis; "Aschur" significat ratiocinia, et "nihilo opprimere" significat falsificationem; falsa enim sunt nihil quia nihil veri in illis, quod fit cum naturalis homo separatus a spirituali concludit: inde est quod praemittatur, "Gratis venditi estis, et non per argentum redimemini"; "gratis vendi" significat ex se ipso seu ex proprio abalienare se et abdicare falsis; et "non per argentum redimi" significat quod non per verum possint a falsis mali vindicari ("argentum" significat verum, et "redimi" significat vindicari a falsis mali et reformari).

[17] Apud Sachariam,

"Congregabo eos quia redimam eos, tunc multiplicabuntur et seminabo eos in populis et reducam eos e terra [Aegypti] , et ex Assyria congregabo eos; et ad terram Gileadis, et ad Libanum adducam eos" (10:8-10);

agitur hic de ecclesiae restauratione ac reformatione per vera ex bono; et per "Congregabo eos quia redimam eos" significatur dissipatio falsorum, ac reformatio per vera; quare dicitur", Multiplicabuntur et seminabo eos in populis", per quod significatur multiplicatio et inseminatio veri ex bono: "reducere e terra Aegypti et ex Assyria congregare eos" significat abduci a falsificatione veri quae illis per ratiocinia ex scientificis (ut supra): "adducere eos ad terram Gileadis, et ad Libanum", significat ad bonum ecclesiae quod est bonum charitatis, et ad bonum et verum fidei; hoc est "Libanus", et illud "terra Gileadis."

[18] Ex his constare potest quid in sensu spirituali significatur per quod Jehovah "eduxerit populum ex Aegypto" ac "redemerit eos":

-Ut apud Mosen,

"Liberabo vos a servitute, et redimam vos brachio extenso et judiciis magnis" (Exodus 6:6);

Eduxi vos ex Aegypto brachio extenso, et redemi vos e domo servorum (Deutr. [7:8; cap.] 9:26-29; 13:65] ; cap. 15:15; 24:18):

"Duxisti in misericordia populum tuum quem redemisti, et deduxisti in fortitudine manus tuae ad habitaculum sanctitatis tuae" (Exodus 15:13);

et apud Micham,

"Ascendere feci te e terra Aegypti, et e domo servitutis redemi te" (6:4):

in sensu litterae hic intelligitur quod ex Divina potentia educti fuerint ex Aegypto, ubi servi facti; at in sensu interno seu spirituali non tale intelligitur, sed quod illi qui ab ecclesia sunt, qui sunt qui reformantur a Domino per vera et per vitam secundum illa, vindicati et liberati sint ex malis et inde falsis, haec enim sunt quae faciunt hominem servum. Hic spiritualis illorum verborum sensus est, in quo sunt angeli quando homo est in sensu litterae.

[19] Angeli etiam per "redemptionem" intelligunt vindicationem a malis et liberationem a falsis in his locis:

Apud Mosen,

Ponam redemptionem inter populum meum et inter populum" Pharaonis (Exodus 8:1923]):

apud Davidem,

Redemptionem misit populo suo, praecepit in aeternum foedus suum, sanctum et venerandum nomen Ipsius" (Psalmuss 111:9):

apud Matthaeum,

"Quid prodest homini si totum mundum lucratus fuerit, animae autem jacturam fecerit? et quid dabit homo pretium sufficiens redemptionis animae suae?" (16:26; Marc. 8 [36,] 37, 37);

"redemptio" pro liberatione a damnatione.

[20] Ex his constare potest quid significat quod Dominus redemerit humanum genus, nempe quod vindicaverit et liberaverit illos ab inferno, et malis et falsis quae continue inde exsurgunt, ac hominem in damnationem ferunt; et quod continue vindicet illos et liberet illos: quod vindicaverit et liberaverit, factum est per quod subjugaverit inferna; et quod continue vindicet et liberet, per quod Humanum suum glorificaverit, hoc est, Divinum fecerit, per id enim inferna continuo subjugata tenet: hoc itaque est quod significatur per quod redemerit hominem, et per quod in Verbo appelletur "Redemptor", ut in sequentibus his locis:

- Apud Esaiam,

"Ne timeto, vermis Jacobi, moribundi Israelis; Ego adjuvo te, .... et Redemptor tuus Sanctus Israelis" (41:14);

apud eundem,

"Sic dixit Jehovah, Redemptor Israelis, Sanctus Ipsius, .... propter Jehovam qui fidelis, Sanctum Israelis qui elegit te" (49:7);

apud eundem,

"Redemptor noster Jehovah Zebaoth, nomen Ipsius Sanctus Israelis" ( ² 47:4);

apud eundem,

"Sic dixit Jehovah Redemptor ³ Vester, Sanctus Israelis" (43:14);

apud eundem,

"Ut sciant omnis caro quod Ego Jehovah, Salvator tuus, et Redemptor tuus, fortis Jacobi" (49:26);

apud eundem,

Ut scias "quod Ego Jehovah, Salvator tuus, et Redemptor tuus potens Jacobi" (60:16)

per "Sanctum Israelis" et per "fortem Jacobi", qui in illis locis vocatur "Redemptor", intelligitur Dominus quoad Divinum Humanum, et per "Jehovam" ipsum Divinum Ipsius. Quod Dominus quoad Divinum Humanum nominetur "Sanctus Israelis", ac "fortis" et "potens Jacobi", est quia per "Israelem" et "Jacobum" significatur ecclesia, ita illi qui regenerati et reformati, hoc est, redempti sunt a Domino; nam hi solum ab ecclesia sunt, seu faciunt ecclesiam Domini.

[21] Quod Divinum Humanum Domini sit quod Vocatur "Sanctum", patet apud Lucam,

Angelus dixit Mariae, "Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit te; propterea quod nascetur a te Sanctum, vocabitur Filius Dei" (1:35);

et quod Dominus quoad Divinum Humanum sit "fortis" et "potens Jacobi", apud eundem,

Angelus dixit ad Mariam, "Ecce concipies in utero et paries Filium; .... Hic erit magnus, .... et regnabit in domo Jacobi in aeternum, et regni Ipsius non erit finis" (1 [30,] 31-33);

per "domum Jacobi" intelligitur ecclesia Domini; quod non gens Judaica, patet.

[22] Quoniam Humanum Domini aeque Divinum fuit ac ipsum Divinum Ipsius quod assumpsit Humanum, ideo etiam dicitur Jehovah "Redemptor" in sequentibus locis:

- Apud Esaiam,

"Sic dixit Jehovah Redemptor tuus, Sanctus Israelis, Ego Jehovah Deus tuus" (48:17);

apud eundem,

Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius, et Redemptor tuus, Sanctus Israelis, Deus totius terrae vocabitur" (54:5);

apud Davidem,

"Jehovah Petra ⁴ mea et Redemptor mi" (Psalmuss 19:15 [B.A. 14]);

apud Jeremiam,

"Redemptor eorum fortis, Jehovah Zebaoth nomen Ipsius" (50:34);

apud Esaiam,

"Tu Jehovah Pater noster, Redemptor noster, a saeculo nomen ⁵ tuum" (63:16) ⁶ .

Ex his nunc constare potest quomodo intelligendum est quod Dominus dixit,

Venit Filius hominis "ut det animam redemptionem pro multis" (Matthaeus 20:28; Marcus 10:45);

quod nempe ut vindicentur et liberentur ab inferno; Passio enim crucis fuit ultima pugna et plenaria victoria, qua subjugavit inferna et qua glorificavit Humanum suum (videatur Doctrina Novae Hierosolymae, n. 293-297, et 300-306).

അടിക്കുറിപ്പുകൾ:

315. "Tanquam occisum." - Quod significet a paucis adhuc agnitum, constat ex significatione "occisi", cum de Domino, quod sit quod non sit agnitus; hic quod Humanum Ipsius sit Divinum a paucis agnitum, nam dicitur "Agnus stans tanquam occisus", et per "Agnum" significatur Dominus quoad Divinum Humanum (ut mox supra, n. 314, ostensum est): hoc simile est cum eo quod de Domino dictum est supra, cap. 1 vers. 18, "Et factus sum mortuus", per quod significatur quod rejectus (de quo videatur supra, n. 83). Per "occidi" in sensu spirituali seu interno non intelligitur occidi quoad corpus sed quoad animam; et occiditur homo quoad animam quando non amplius in aliquo bono fidei est, tunc enim nulla ei vita spiritualis est, sed pro illa mors, quae mors spiritualis vocatur; at vero cum de Domino dicitur "occisus", non significatur illud, quia Dominus est ipsa Vita, et dat cuivis vitam spiritualem; sed significatur quod vel rejectus, vel quod non agnitus sit; est enim sicut nullus apud illos qui non agnoscunt, et magis apud illos qui negant. Ipse Dominus quidem agnoscitur in ecclesia, et quoque Divinum Ipsius, sed quoad Humanum sicut solus homo, et non sicut Deus; inde est quod non agnoscatur Divinum Humanum Ipsius: hoc itaque est quod intelligitur per "Agnum stantem sicut occisum." Sed quod Dominus etiam quoad Humanum Deus sit, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae (n. 280-310), et videbitur ad finem hujus operis, ubi id manifeste demonstrabitur.

[2] Illi qui ex sensu litterae Verbi solum cogitant, et non simul ex doctrina genuini veri, non aliter sciunt quam quod per "occidi" in Verbo intelligatur occidi quoad corpus; sed quod intelligatur occidi quoad animam, constabit ex locis quae inde mox adducentur. In confesso enim est quod Verbum in suo sinu sit spirituale, tametsi in sensu litterae est naturale; ac spiritualiter occidi est perire quoad animam, quod fit apud eos qui non recipiunt vitam caeli, quae vocatur "vita aeterna", et quoque simpliciter "vita", et sic quibus loco ejus est mors quae est damnatio; et quia hoc in confesso est, sequitur quod per "occidi" in Verbo intelligatur perire ex falsis et malis. Dominus autem spiritualiter dicitur "occisus", quando negatur verum et rejicitur bonum quae ab Ipso: apud hos etiam nec agnoscitur; nam qui negat et rejicit illa quae ab Ipso, etiam negat et rejicit Ipsum, Dominus enim est apud hominem in suis veris et bonis.

[3] Sed hic agitur de Divino Humano Ipsius; quod hoc non adhuc agnoscatur, notum est; causas dicam: una est, quia gens Pontificia omnem Divinam potestatem, quae est Domino etiam quoad Humanum, in Primatem suum transtulerunt, nolentes audire quod Divinum fuerit, quia ex Humano Ipsius: altera est, quia illi qui non ex illa gente sunt fidem solam fecerunt unicum salutis medium, et charitatis vitam nullum; et qui hoc faciunt, non percipere possunt Humanum Domini aliter ac humanum alterius hominis; quapropter etiam caece manent in doctrina Trinitatis ex fide Athanasii, nec possunt illustrari.

[4] Quod "occidi in Verbo significet spiritualiter occidi, constare potest ex sequentibus locis:

Apud Esaiam,

"Tu.... sicut surculus abominabilis, vestimentum occisorum, confossi gladio;.... nam terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti;.... parate filiis ejus mactationem" (14:19-21);

haec de Babele, per quam significatur profanatio boni et veri et inde destructio ecclesiae: comparatur illa "vestimento occisorum qui confossi gladio", quia "vestimentum occisorum" significat abominandum falsum conspurcans et destruens illa quae ecclesiae sunt, qui ideo dicuntur "confossi gladio", quia "gladius" significat falsum destruens verum: inde dicitur, "Terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti"; per "terram" intelligitur ecclesia, et per "populum" illi ibi qui in veris sunt, quos occidere est destruere per falsa: "Parate filiis ejus mactationem" significat quod perdenda sint eorum falsa ("filii ejus" sunt falsa).

[5] Apud Jeremiam,

"Erunt confossi Jehovae in die illo a fine terrae ad finem terrae" (25:33);

per "confossos Jehovae a fine terrae ad finem terrae", significantur illi apud quos destructa sunt omnia vera ecclesiae per falsa; "confossi Jehovae" significant illos apud quos destructa sunt, et "a fine terrae ad finem terrae significat omnia ecclesiae.

[6] Apud eundem,

"Propterea da filios eorum fami, et defluere fac illos super manus gladii, .... ut homines" ¹ rari "fiant, occisi morte, juvenes eorum percussi gladio in bello" (18:21);

"filios dare fami, et defluere facere super manus gladii" significat, exstinguere vera ecclesiae per defectum cognitionum veri, et per falsa; "filii" sunt vera, "fames "est defectus cognitionum, et "gladius" est falsum destruens verum: "ut homines ² rari "fiant, occisi morte", significat quod affectio veri et inde sapientia nulla; "homines" significant affectionem veri et inde sapientiam (videatur supra n. 280): "juvenes eorum percussi gladio in bello" significat quia vera sunt destructa per impugnationes falsi; "juvenes" sunt vera, "gladius" est falsum destruens, et "bellum" est impugnatio ejus.

[7] Apud Ezechielem,

"Transite per" Hierosolymam, "et percutite, nec parcat oculus vester, .... senem, juvenem, et virginem, et infantem, .... occidite ad perditionem: sed contra ullum virum, super quo signum, ne appropinquate" (9:5, 6);

haec dicta sunt a "viro induto linteis" seu ab angelo ad alios angelos, ac audita a Propheta; per quae non intellectum est ut transirent per Hierosolymam et percuterent et occiderent senes, juvenes, virgines et infantes ad perditionem, sed per "Hierosolymam" intelligitur ecclesia quoad doctrinam, et quod prorsus vastata sit quoad omnia bona et vera quae faciunt illam; per "senem" intelligitur sapientia quae est boni, per "juvenem" intelligentia quae est veri, per "virginem" affectio eorum, et per "infantem" omne bonum et verum nascens, in specie bonum innocentiae per quod omnia ecclesiae apud hominem nascuntur; per "virum super quo signum" ad quem non appropinquarent, significatur verum ex bono.

[8] Apud eundem,

"Ut lapident ³ eas lapide, discindant ⁴ eas gladiis, filios ⁵ earum et filias ⁶ earum occidant, et domos ⁷ earum igne comburant" (23:47);

haec dicta sunt de Samaria et de Hierosolyma, quae ibi vocantur "Ohola" et "Oholiba", per quas significantur binae ecclesiae, nempe spiritualis et caelestis, hic illae ecclesiae per falsa et mala devastatae: "lapidare lapide, et discindere gladiis", significat destructionem veri per falsa, "lapidatio" enim significabat poenam et mortem propter violentiam illatam Divino Vero, similiter "discissio per gladios"; " ⁸ filios et filias occidere" significat destruere omnia vera et bona ("filii" sunt vera et "filiae" bona); "et domos igne comburere", significat omnia quae sunt amoris et charitatis destruere per mala amoris sui et mundi; "domus" sunt interiora hominis, ita quae ejus amoris sunt, hic quod destructa; "ignis" est amor in utroque sensu.

[9] Apud Jeremiam,

"Jacuerunt in terra, plateis puer et senex, virgines meae et juvenes mei ceciderunt gladio; occidisti in die irae tuae, non pepercisti" (Thren. 2:21);

agitur etiam ibi de ecclesia devastata; "jacere in terra et in plateis", significat a malis et a falsis destructos; "puer et senex, virgines et juvenes ceciderunt gladio", significat, hic ut supra, omnia bona et vera cum intelligentia et sapientia; exstinctio eorum significatur per "occidisti in die irae tuae, non pepercisti"; "dies irae" significat ultimum statum ecclesiae, quando judicium. Tribuitur Jehovae quod occiderit, hoc est, exstinxerit illa, sed est ipse homo; sensus litterae est talis ut tribuatur Jehovae quod est ipsius hominis (videatur n. 2447, 5798, ⁹ 6071, ¹⁰ 6991, 6997, 7533, 7632, 7643, ¹¹ 7877 7679, 7710, 7926, 8227, 8282, 8483, 8632, ¹² 9010, 9128, 9306, 10431).

[10] Apud Amos,

"Exscindam judicem e medio" Moabi, "et omnes principes ejus occidam cum illo" (2:3);

per "Moabum" in Verbo intelliguntur qui adulterant bona ecclesiae; per "judicem" qui exscindetur, et per "principes" qui occidentur, significatur bonum quod adulteratur et vera quae inde falsificantur ("judex" est bonum, et "princeps" est verum).

[11] Apud Sachariam,

"Vox ejulatus pastorum, quod devastata sit magnificentia eorum. .... Sic dixit Jehovah Deus meus, Pasce oves occisionis, quas possessores earum occidunt. ...Pavi oves occisionis propter vos, miseri gregis" (11:3-5, 7);

per "oves occisionis quas possessores earum occidunt" significantur qui in bono sunt et per falsa doctrinae seducuntur; "oves" dicuntur qui in bono charitatis sunt, "pastores" sunt qui docent vera et per illa ducunt ad bonum.

[12] Apud Davidem,

"Occisi sumus omni die, reputati sumus sicut grex mactationis. Evigila...Domine, ...ne desere in perpetuum" (Psalmuss 44:23, 24 [B.A. 22, 23]);

"occisi sumus omni die" significat quod ex nobis semper labamur in falsa et seducamur per illa, cumprimis tempore cum falsa regnant; inde patet quid significat "grex mactationis"; ut elevemur ex illis a Domino, significatur per " Evigila Domine, ne desere nos in perpetuum."

[13] Apud Ezechielem,

"Evaginabunt gladios super pulchritudinem sapientiae tuae, et profanabunt splendorem tuum, in foveam demittent [te] , et morieris morte confossorum" (28:7, 8):

haec de principe Tyri, per quem significatur intelligentia quae ex cognitionibus veri, hic illa exstincta per falsa; "evaginare gladios super pulchritudinem sapientiae tuae" significat exstinctionem ejus per falsa; "demittere in foveam" significat immersionem in illa; "et mori morte confossorum" significat interitum et damnationem; "confossi" significant illos apud quos omne verum est exstinctum (videatur n. 4503, 9262), et "mors" significat damnationem.

[14] Apud Esaiam,

"Num juxta plagam percutientis illum, percussit eum? Num juxta caedem occisorum ejus occisus est?" (27:7);

haec de Jacobo et Israele, per quos significatur ecclesia, per "Jacobum" ecclesia externa, et per " Israelem" interna; tentationes illorum qui ab ecclesia ita describuntur, quae significantur per "Num juxta plagam percutientis illum percussit eum?" Et quod in tentationibus non succubuerint et sic perierint, significatur per "Num juxta caedem occisorum occisus est?" "caedes occisorum" significat perditionem per falsa.

[15] "Caedes" significat perditionem et damnationem etiam alibi apud eundem,

"In die caedis magnae cadent turres" (30:25);

"dies caedis magnae" significat ultimum judicium, quando damnantur et pereunt impii; "turres" significant doctrinas falsi.

[16] Apud eundem,

"Occidam fame radicem tuam, et residuos tuos occidet" ( ¹³ 14:30);

haec de Philisthaea, per quam significatur verum absque bono, seu fides absque charitate: "occidere fame radicem" significat perire prorsus ex non bono; "radix" est omne ex quo vivit: quare etiam dicitur, "residuos tuos occidet"; per "residuos" significantur omnia reliqua ecclesiae.

[17] Apud Jeremiam,

"Audivi.... vocem filiae Zionis; suspirat et expandit manus, .... quia delassata est anima mea ab occisoribus" (4:31);

ita describitur dolor ecclesiae labentis a veris in falsa: "filia Zionis" est ecclesia; "suspirat ¹⁴ et expandit manus" significat dolorem; "quia delassata est anima mea ab occisoribus" significat a falsis quae exstinguunt vitam spiritualem ("occisores" sunt illa falsa).

[18] Apud Esaiam,

"Ecce Jehovah exiens e loco suo ad visitandum iniquitatem terrae...; tunc revelabit terra sanguines suos, et non celabit amplius occisos suos" (26:21);

haec de die visitationis seu judicii, quando omnium iniquitates retegentur, quod intelligitur per "tunc revelabit terra sanguines suos, et non celabit amplius occisos suos"; "terra" significat ecclesiam, hic malos ibi; "sanguines" sunt mala quae destruxerunt bona ejus, et "occisi" sunt falsa quae destruxerunt vera ejus: sive dicas quod "occisi" significent falsa sive illos qui in falsis sunt, perinde est, quoniam illi in falsis sunt et falsa in illis, ac falsa in illis destruunt. Simile per "occisos" significatur alibi apud Esaiam,

"Quid facietis die visitationis et devastationis?.... Infra occisos cadent" (10:3, 4):

tum in Apocalypsi,

"Sanguis prophetarum et sanctorum inventus est in" Babylone, "et omnium qui occisi sunt in terra" (18:24);

quid per haec significatur, videbitur in sequentibus.

[19] Apud Esaiam,

"Visitabo super orbem malitiam, ...omnis inventus confodietur, et omnis congregatus cadet gladio" (13:11, 15);

etiam haec de Babylone: quod "omnis inventus confodietur" significat quod perituri ex malo; et quod "omnis congregatus cadet gladio" significat quod ex falso.

[20] Apud Matthaeum,

In consummatione saeculi "tradent vos in afflictionem, et occident vos" (24:9):

apud Johannem,

"Abalienabunt vos a synagogis; immo venit hora, ut omnis qui occiderit vos, putabit cultum sacrum offerre Deo" (16:2 ¹⁵ );

haec ad discipulos dicta sunt, et per "discipulos" in sensu spirituali repraesentativo intelliguntur omnia vera et bona ecclesiae; inde patet quid in eo sensu intelligitur per quod "occident" eos, quod nempe tunc destruent ecclesiae vera et bona.

[21] Apud Marcum,

In consummatione saeculi "tradet frater fratrem in mortem, pater liberos, consurgent liberi contra parentes, et occident eos" (13:12)

consummatio saeculi est ultimum tempus ecclesiae, quando falsa destruent vera, et mala destruent bona; per "fratrem", "patrem" et "liberos", non intelliguntur ibi frater, pater et liberi, sed falsum et verum ac bonum et malum; quod "frater tradet fratrem in mortem" significat quod falsum destruet bonum, in specie sola fides charitatem, nam fides in Verbo dicitur "frater" charitatis; quod "pater tradet liberos in mortem" significat quod bonum ecclesiae periturum per falsa mali ("pater" est bonum ecclesiae, et "liberi" sunt falsa mali); quod "consurgent liberi contra parentes et occident illos" significat quod falsa mali impugnabunt bona et vera ecclesiae, et destruent illa.

[22] Apud Lucam,

Homo qui plantavit vineam "misit servum ut de fructu vineae darent illi, sed coloni percusserunt eum et emiserunt vacuum; addidit mittere alium, et hunc etiam percutientes.... emiserunt vacuum; addidit mittere tertium, et hunc vulnerantes ejecerunt. Tunc Dominus vineae dixit, Quid faciam? mittam Filium meum dilectum. ...Sed dixerunt, Hic est heres; venite, occidamus Ipsum;.... . et ejicientes Ipsum extra vineam occiderunt" (20:10-16; Marcus 12:2-9):

haec de ecclesia apud Judaeos instituta dicta sunt; ac per illa describitur perversio et falsificatio omnis veri, quod illis ex Verbo, per traditiones et per applicationes ad se. Singula ibi sensum spiritualem continent, nam quicquid Dominus locutus est, spiritualiter etiam locutus est, quia ex Divino. Per "vineam" quam homo plantavit, significatur ecclesia quae in veris; per "servos" quos ter misit, intelligitur Verbum per Mosen et prophetas illis datum; ter dicitur, quia "tria" significant plenum et completum; quod "percusserint eos, vulneraverint, et emiserint vacuos extra vineam", significat quod falsificaverint et perverterint vera quae ibi ("emittere vacuos extra vineam" significat quod deprivaverint Verbum suis bonis et veris): per "Filium dilectum" intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, qui inde etiam vocatur "Verbum"; quod "ejecerint Illum extra vineam et occiderint" significat quod non modo Ipsum, sed etiam omne Divinum Verum quod ab Ipso. (Videatur etiam supra, n. 83.)

[23] Apud Danielem,

"Post septimanas sexaginta duas excidetur Messias, sed non Sibi" (9:26);

per "Messiam" etiam intelligitur Dominus quoad Divinum Verum (videatur n. 3008, 3009); quod "Ille excidetur" significat non solum quod Ipse, sed etiam omne Divinum Verum apud illum populum; "sed non Sibi", significet quod revicturum sit apud illos qui in nova ecclesia; simile quod supra, capite primo Apocalypseos,

"Et qui vivens, et factus sum mortuus, et ecce vivens sum in saecula saeculorum" (vers. 18).

അടിക്കുറിപ്പുകൾ: