3923. ‘Propterea vocavit nomen ejus Dan’: quod significet quale ejus, constat a significatione ‘nominis’ et ‘vocare nomen’ quod sit quale, de qua n. 144, 145, 1754, 1896, 2009, 2724, 3421; ipsum quale est in nomine Danis, dictus enim est a judicare, sed nomen ei tametsi a judicare inditum est, usque involvit illa quae significantur per omnia ¹ haec Rachelis verba, ‘Judicavit me Deus, et etiam audivit vocem meam’, hoc est, bonum vitae, et sanctum fidei, tum in supremo sensu justitiam et misericordiam Domini; commune illud Ecclesiae est quod significatur per Danem, et quod repraesentatur per tribum a Dane nominatam: hoc commune est primum quod affirmandum seu agnoscendum est antequam homo potest regenerari seu fieri Ecclesia; nisi illa affirmantur et agnoscuntur, reliqua quae fidei et quae vitae sunt, nequaquam recipi possunt, proinde nec affirmari, minus agnosci; qui enim solum affirmat apud se fidem, et non sanctum fidei, hoc est, charitatem, nam haec est sanctum fidei, et si non affirmat hoc per bonum vitae, hoc est, per charitatis opera, is non potest sapere essentiam fidei amplius, nam rejicit illam; affirmatio tum agnitio est primum commune apud hominem qui regeneratur, sed est ultimum apud hominem qui regeneratus est, quare ‘Dan’ est primum apud regenerandum, ac ‘Joseph’ est ultimum, est enim ‘Joseph’ ipse spiritualis homo, at ‘Joseph’ est primum apud regeneratum, et ‘Dan’ est ultimum, quia regenerandus incohat ab affirmatione quod sit, nempe sanctum fidei et bonum vitae, at regeneratus qui est spiritualis, est in ipso bono spirituali, et inde spectat ut ultimum quod sit, nam confirmata apud illum sunt sancta fidei et bona vitae.

[2] Quod ‘Dan’ sit affirmativum quod primum erit cum regeneratur homo, constare quoque potest ab aliis locis in Verbo ubi Dan nominatur; ut ex prophetia Jacobi tunc Israelis de filiis suis, Dan judicabit populum suum, sicut una tribuum Israelis: erit Dan serpens super via, aspis super semita, mordens calcaneos equi, et cadit eques ejus retro; salutem Tuam exspecto Jehovah, Gen. 49:16-18;

‘Dan’ hic pro affirmativo veri, de quo nempe affirmativo dicitur quod ‘erit serpens super via, et aspis super semita’, cum ratiocinatur de vero ex sensualibus; ‘mordens calcaneos equi’, cum infima intellectualia seu scientifica consulit, et ex illis concludit; et quod tunc abducatur a vero, significatur per quod ‘cadat eques ejus retro’, quare dicitur ‘salutem Tuam exspecto Jehovah’; quod ‘serpens’ sit qui ratiocinatur ex sensualibus et scientificis de arcanis Divinis, videatur n. 195-197; quod ‘via’ et ‘semita’ sit verum, n. 627, 2333; quod ‘calcanei equi’ sint infima intellectualia seu scientifica, n. 259; ‘equus’ enim est intellectuale, n. 2761, 2762, cujus infimum est ‘calcaneus’.

[3] In prophetia Mosis de duodecim tribubus, Ad Dan dixit, Dan catulus leonis, exsilit e Bashane, Deut.

33:22;

‘leo’ in sensu interno Verbi significat verum Ecclesiae, ex fortitudine, verum enim est quod pugnat et vincit, inde ‘catulus leonis’ pro primo veri, quod est affirmatio et agnitio; ‘ex Bashane’ dicitur quia ex bono naturalis:

apud Jeremiam,

Ablue a malitia cor tuum, Hierosolyma, propterea ut salveris, quamdiu facis commorari in medio tui cogitationes iniquitatis tuae; quia vox indicantis e Dane, et audire facientis iniquitatem e monte Ephraim, 4:14, 15;

‘e Dane’ pro vero quod affirmandum, ‘e monte Ephraim’ pro ex affectione ejus:

[4] apud eundem,

Exspecta pacem, et non bonum, ad tempus sanationis, et ecce terror: a Dane auditus fremitus equorum ejus, a voce hinnituum fortium ejus, contremuit omnis terra, et venerunt et consumpserunt terram et plenitudinem ejus, urbem et habitantes in ea; quia ecce Ego mittens in vos serpentes regulos, quibus non incantatio, et mordebunt vos, 8:15, 16 [17];

‘a Dane auditus fremitus equorum’ pro ratiocinatione de vero ex non ² affirmativo, ‘terra quae contremuit, et cujus plenitudinem consumpserunt’ pro Ecclesia et omnibus Ecclesiae; qui enim de vero ex non affirmativo seu ex negativo ratiocinantur, illi destruunt omnia fidei;

[5] ‘serpentes reguli’ pro ratiociniis, ut supra:

apud Ezechielem,

Dan et Javan adveniens in nundinis tuis dederunt ferrum tersum, casia et calamus in negotiatione tua fuit, 27:19;

ubi de Tyro, per quam significantur cognitiones veri et boni, n. 1201; ‘Dan’ pro veris primis quae affirmantur, ‘nundinae et negotiationes’ pro acquisitionibus ³ veri et boni’, n. 2967; ‘ferrum tersum’ pro vero naturali, quod primum est, n. 425, 426; ‘casia et calamus’ pro simili, sed ex quo bonum:

[6] apud Amos,

In die illo deficient virgines pulchrae et juvenes in siti; jurantes in reatum Samariae, et dixerunt, Vivit Deus tuus Dan, et vivit via Beershebae, et cadent et non resurgent amplius, 8:[13], 14;

‘vivit Deus Dan et vivit via Beershebae’ pro quod in negativo omnium quae fidei et ejus doctrinae sunt; quod ‘via’ sit verum, n. 627, 2333; ‘Beersheba’ doctrina n. 2723, 2858, 2859, 3466; quod sit negativum omnium quae fidei sunt, est quia Dan erat ultimus terminus terrae Canaanis, et Beersheba primus, seu medium ⁴ aut intimum terrae; per terram enim Canaanem repraesentatum est et significatum regnum Domini, ita Ecclesia, n. 1607, 3038, 3481; proinde omnia amoris et fidei, nam haec sunt regni Domini et Ecclesiae; inde omnia quae in terra Canaane repraesentativa fuerunt secundum distantias, situs, terminos, n. 1585, 1866, 3686;

[7] primus terminus, seu medium aut intimum terrae fuerat Beersheba, antequam Hierosolyma, quia Abraham ibi fuit, tum Jishak, ⁵ at ultimus terminus seu extimum ⁶ erat Dan, inde cum omnia in uno complexu significarentur, dicebatur ‘a Dane usque ad Beershebam’;

ut in libro Secundo Samuelis,

Ad transferendum regnum a domo Shaulis, et ad erigendum solium Davidis super Israelem et super Jehudam, a Dane et usque ad Beershebam, 3:10:

in eodem,

Congregando ⁷ congregabitur universus Israel a Dane usque Beershebam, 17:11:

in eodem,

Dixit David ad Joabum, ... Pervagare omnes tribus Israelis a Dane usque Beershebam, 24:2, 15:

in libro Primo Regum,

Habitavit Jehudah et Israel in securitate, quisque sub vite sua, et sub ficu sua, a Dane et usque Beershebam, 5:5 [KJV 4:25];

per quae in sensu historico intelliguntur omnia terrae Canaanis, sed in sensu interno omnia regni Domini, tum omnia Ecclesiae;

[8] quod Dan sit ⁸ primus terminus, et quoque quod sit ultimus, ut supra dictum, est quia affirmativum veri et boni est omnium primum cum incohat fides et charitas apud hominem, et ultimum cum homo in charitate et inde in fide est: ⁹ inde etiam erat quod sors ultima caderet pro Dane cum hereditaretur terra Canaan, Jos. 19:40 seq; nam jacta fuit sors coram Jehovah, Jos. 18:6;

[9] inde contigit secundum repraesentationem cujusvis tribus; et quia Dani non cecidit sors inter hereditates reliquarum tribuum, sed ultra terminos illarum, Jud. 18:1, etiam praetermissa est illa tribus apud Johannem in Apoc. 7:5-8, ubi agitur de duodecim millibus obsignatis; qui enim in solo affirmativo veri et quoque boni sunt, nec ulterius vadunt, non sunt in regno Domini, ¹⁰ hoc est, inter obsignatos; scire vera et bona, et quoque affirmare illa, possunt quoque pessimi, sed ex vita cognoscitur qualis affirmatio est.

[10] Memoratur etiam Dan, ut terminus, Gen. 14:14, ubi de Abrahamo, quod persecutus hostes usque illuc, et per Dan ibi simile significatur; urbs Dan dicta, non quidem tunc exstructa fuit a Danis posteris, sed postea, Jos. 19:47; Jud. 18:29; sed ita etiam tunc temporis vocabatur primus terminus respective ad introitum in terram Canaanem, seu ultimus respective ad exitum, ac intimum ejus Hebron, et dein Beersheba, ubi Abraham et Jishak.

അടിക്കുറിപ്പുകൾ:

2967. ‘Transeuntis mercatori’: quod significet applicate ad illorum statum, constare potest a significatione ‘mercatoris’, et inde ‘transeuntis mercatori’; ‘mercator’ in Verbo significat illos qui habent cognitiones boni et veri, et ‘mercatura’ ipsas illas cognitiones, inde ‘argentum transiens mercatori’ significat verum quantum recipi potest, seu quod idem, applicate ad cujusvis statum et facultatem; quod adjectio haec aliquid arcani involvat, quisque videre potest; de significatione ‘mercatoris et mercaturae’ sequitur: quod autem ipsam rem attinet, illa se ita habet: omnes qui reformantur et regenerantur, donantur charitate et fide a Domino, sed quisque secundum suam facultatem et suum statum; sunt enim mala et falsa, quibus se homo ¹ imbuit ab infantia, quae obstant quin recipere possit unus simile donum ac alius mala et falsa illa prius vastanda sunt quam regenerari potest homo;

[2] quantum vitae caelestis et spiritualis post vastationem residuum est, tantum hoc potest illustrari vero et ditari bono; sunt reliquiae, quae sunt bona et vera a Domino apud hominem recondita, quae tunc vitam accipiunt; bona et vera acquiruntur ab infantia usque ad reformationis tempus, apud unum plura, apud alium pauciora; haec reservantur in interno ejus homine; nec produci possunt priusquam externus ejus homo ad correspondentiam redactus est, quod fit imprimis per tentationes, et per plures species vastationis; antequam enim quiescunt corporea quae illis contraria sunt, ut sunt illa quae sunt ² amoris sui et mundi, ³ non influere possunt caelestia et spiritualia quae sunt ⁴ affectionis boni et veri; haec causa est quod quisque reformetur applicate ad ejus statum et facultatem; quod etiam Dominus docet in parabola de Homine qui peregre abiit, Et vocavit proprios servos, et tradidit illis opes suas, et ⁵ uni dedit quique talenta, alteri duo, et tertio unum, unicuique juxta propriam facultatem:... qui quinque talenta accepit, negotiatus est cum illis, et lucratus alia quinque talenta; similiter etiam is qui duo, lucratus est etiam ⁶ ille alia duo, Matth. 25:14-17, seq. :

tum etiam de Decem servis, quibus dedit decem minas, ut cum illis negotiarentur, Luc. 19:12, 13, seq.

[3] Quod ‘mercator’ significet illos qui habent cognitiones boni et veri, et ‘mercatura’ ipsas illas cognitiones, constat ab illis locis quae adducta, apud Matthaeum et Lucam, tum etiam ab his;

apud Ezechielem,

Dicas Tyro, Habitatrix super introitibus maris, negotiatrix populorum ad insulas multas.... Tarshish mercatrix tua ex multitudine omnium opum; in argento, in ferro, in stanno et plumbo dederunt nundinationes tuas. Javan, Tubal et Meshech, hi negotiatores tui, in anima hominis, et vasis aeris dederunt commercium tuum.... Filii Dedanis negotiatores tui: insulae multae mercatura manus tuae.... Syria mercatrix tua in multitudine operum tuorum. Jehudah et terra Israelis, illi negotiatores tui in triticis minnith et pannag, et melle, et oleo, et opobalsamo dederunt commercium tuum. Damascus mercatrix tua in multitudine operum tuorum ex multitudine omnium opum, in vino ⁷ Helbonis et lana zaharis. Et Dan et Javan netum in nundinationibus tuis dederunt. Dedan negotiatrix tua in vestibus libertatis ad currum. Arabs et omnes principes Kedar illi mercatores manus tuae, in agnis, in arietibus et hircis, in his mercatores tui. Negotiatores Shebae et Raamae illi negotiatores tui in primario omnis aromatis. Haran, et Channeh, et Eden, negotiatores Shebae;

Asshur, Kilmad, negotiatrix tua. Hi negotiatores tui in perfectionibus, 27:3, 12, 13, 15, 16-23, [24];

haec de Tyro, per quam quod significentur cognitiones boni et veri, videatur n. 1201, et patet a singulis; ‘negotiationes et mercaturae’, tum ‘merces’ quae ibi memorantur: nec aliud sunt, ideo vocatur Tyrus ‘habitatrix super introitibus maris’; quod ‘aquae’ sint cognitiones ⁸ , ac ‘mare’ congregatio ⁹ illarum, n. 28; et vocatur ‘negotiatrix populorum ad insulas multas’, hoc est, usque ad illos qui remotius in cultu sunt; quod ‘insulae’ sint cultus remotiores, n. 1158; quid Tarshish, n. 1156, argentum, ferrum, stannum, et plumbum, ' quae inde, sunt vera in suo ordine usque ad ultima, quae sunt sensualia; quid argentum, n. 1551, 2048; quid ferrum, n. 425, 426; quid Javan, Tubal et Meshech, n. 1151-1153, 1155; ‘anima hominis et vasa aeris’ quae inde, sunt illa quae sunt vitae naturalis; quod ‘anima’ sit omnis vita quae a Domino, n. 1000, 1040, 1436, 1742; quod ‘vasa aeris’ sint bona naturalia quae recipiunt illam vitam, n. 425, 1551; quid Dedan, n. 1172; quid Syria, n. l232, 1234; quod ‘Jehudah et terra Israelis negotiatores in triticis, minnith et pannag, melle, oleo, opobalsamo’ significat caelestia et spiritualia e Verbo; reliquae gentes et earum mercaturae quae memorantur, sunt genera et species veri et boni, ita cognitiones, quae apud illos qui significantur per ‘Tyrum’:

[4] quod sint cognitiones ex quibus sapientia et intelligentia, constat manifeste apud eundem Prophetam, ubi ita, Fili hominis, dic principi Tyri, ... In sapientia tua, et in intelligentia tua fecisti tibi opes, et fecisti aurum et argentum in thesauris tuis: in multitudine sapientiae tuae, in negotiatione tua, multiplicasti opes tuas, et elatum cor tuum in opibus tuis, ... propterea ecce adduco super te alienos, violentos gentium, 28:2, 4-7;

ubi manifeste patet quod ‘merces cum quibus negotiati’ sint cognitiones boni et veri, inde enim non aliunde sapientia et intelligentia, quare dicitur ‘in sapientia tua et in intelligentia tua fecisti tibi opes, et fecisti aurum et argentum in thesauris tuis’: sed cum cognitiones sunt sui causa, ut emineant et lucrentur aut famam aut opes, tunc nullam vitam habent, ac illis prorsus privantur, in vita corporis falsa pro veris et mala pro bonis amplectendo, ac in altera vita illis quoque quae vera sunt, prorsus privantur; inde est quod dicatur ‘quia elatum cor tuum in opibus tuis, ... propterea ecce adduco super te alienos’, hoc est, falsa, ‘et violentos gentium’, hoc est, mala: et alibi apud eundem,

Tyrus sicut excisa e medio maris, in exire nundinationes tuas e maribus, satiasti populos multos, in multitudine opum tuarum, et commerciorum tuorum ditasti reges terrae, jam fracta es e maribus, in profunditatibus aquarum, commercium tuum, et omnis congregatio tua in medio ¹⁰ tui ceciderunt; ... mercatores in populis frendent super te, xxvii 32-34, 36:

et apud Esaiam,

Propheticum de Tyro; ... tacent habitatores insulae, mercator Zidon transiens mare, impleverunt te: et in aquis multis semen Shihoris, messis fluvii proventus ejus, et ¹¹ erat mercatura gentium: quis consultavit hoc super Tyrum coronantem se, cujus mercatores principes, 23:2, 3, 8;

ubi de vastatione Tyri agitur.

[5] ‘Mercaturae et merces’ similiter praedicantur de Babylone, quae sunt cognitiones boni adulteratae et cognitiones veri falsificatae, apud Johannem, Babylon ex vino furoris scortationis suae potavit omnes gentes, et reges terrae cum ea scortati sunt; et mercatores terrae ex facultatibus deliciarum ejus ditati sunt:... mercatores terrae flebunt et plangent super ea, quod merces eorum nemo emit amplius; merces auri, et argenti, et lapidis pretiosi, et margaritae, et byssi, et purpurae, et serici, et coccini, etc. :... mercatores horum, qui ditati sunt ab ea, e longinquo stabunt propter metum cruciatus ejus, flentes et plangentes, Apoc. 18:3, 11,

[12], 15; quod ‘Babylon’ sit cultus, cujus externa apparent sancta, sed interiora profana, videatur n. 1182, 1283, 1295, 1304, 1306, 1326; inde quid mercaturae et merces ejus, patet.

[6] Quod ‘mercator’ sit qui comparat sibi cognitiones veri et boni, et inde intelligentiam et sapientiam, constat a Domini verbis apud Matthaeum, Simile est regnum caelorum homini negotiatori, quaerenti pulchras margaritas, qui cum invenisset unam pretiosam margaritam, abiens vendidit omnia quae habuit, et emit illam, 13:45, 46;

‘pulchra margarita’ est charitas seu bonum fidei.

[7] Quod omnes cognitiones boni et veri sint a Domino, apud Esaiam,

Sic dixit Jehovah, Labor Aegypti, et mercatura Cushi et Sabaeorum, virorum mensurae, super te transibunt, et tibi erunt; post te ibunt, in vinculis transibunt, et ad te incurvabunt se, ad te orabunt; tantummodo in te Deus, et nullus praeterea Deus, 45:14;

ubi de Divino Humano Domini.

[8] Inde nunc constare potest quid sit ‘mercari’, seu emere et vendere, quod nempe comparare sibi cognitiones boni et veri, et per illas ipsum bonum; ¹² quod hoc a Domino solo, apud eundem prophetam ¹³ ,

Heu omnis sitiens, ite ad aquas, et cui nullum argentum, ite, emite, et edite; et ite, emite absque argento, et absque pretio, vinum et lac, 55:1, 2;

ubi ‘emere’ pro comparare sibi, ‘vinum’ pro vero spirituali, n. 1071, 1798; ‘lac’ pro bono spirituali, n. 2184; quisque videre potest quod hic ‘ire ad aquas’ non sit ire ad aquas, quod ‘emere’ non sit emere, quod ‘argentum’ non sit argentum, nec quod ‘vinum et lac’ sit vinum et lac, sed quod tale quod vocatur correspondens in sensu ¹⁴ interno; est enim Verbum Divinum, cujus singulis vocibus, quae e naturali mundo et e sensualibus hominis sunt, spiritualia et caelestia Divina correspondent, ita non aliter Verbum divinitus inspiratum est.

അടിക്കുറിപ്പുകൾ: