In most cases, "mouth" in the Bible represents thought and logic, especially the kind of active, concrete thought that is connected with speech. The reason for this is pretty obvious, but it also holds when people, for instance, remove a stone from the mouth of a well, which represents gaining access to spiritual ideas. The mouth is used for eating as well as speaking, of course. In those circumstances, it represents our first, most external perception of a new spiritual idea or desire. This also makes sense, mirroring the way tasting food in the mouth gives us an instant impression of the quality of the food.

337. [Vers. 12.] "Dicentes voce magna, Dignus est Agnus occisus." - Quod significet agnitionem corde quod omne Divinum sit ex Divino Humano Domini non agnito et a multis negato, constat ex significatione "dicere voce magna", quod sit agnitio corde (de qua sequitur); ex significatione "digni", cum de Domino, quod sit meritum et justitia (de qua supra, n. 293, 303); hic itaque quod omne Divinum Sibi ex propria potentia, ita ex merito, comparaverit, et sic quod ex justitia omne Divinum Ipsi sit; (quod hoc per "dignus est" intelligatur, constat ex illis quae mox sequuntur, nempe "accipere potestatem et divitias et sapientiam, et honorem et gloriam et benedictionem", per quae in complexu significatur omne Divinum;) ex significatione "Agni", quod sit Dominus quoad Divinum Humanum (de qua etiam supra, n. 314); et ex significatione "occisi", quod sit non agniti et a multis negati (de qua etiam supra, n. 315 [a] 328 [a]): ex his patet quod per "dicentes voce magna, Dignus est Agnus occisus", significetur agnitio corde quod omne Divinum sit ex Divino Humano Domini non agnito et a multis negato. Quod omne Divinum sit in Humano Domini et ex Illo in caelo et in terra, pluribus in locis est ostensum, et id confirmatum videbitur ad finem hujus operis.

Quod "dicere voce magna" sit agnitio corde, hic quod ita sit prout nunc dictum est, constare potest ab antecedentibus et sequentibus in serie; praeterea "vox" significat omnia illa quae postea dicuntur, et "vox magna", illa ex corde. Sunt binae voces quae saepius in Verbo occurrunt, nempe "magnum" et "multum", ac "magnum" ibi praedicatur de bono, et "multum" de veris; unde id, videas mox supra (n. 336 [a]); et quia quod procedit ex bono, hoc procedit ex corde, ideo hic per "dicere voce magna" significatur agnitio corde; "cor" etiam ex correspondentia significat bonum amoris (videatur in opere De Caelo et Inferno 95, 447; et supra, n. 167).