8351. En zij murmureerden, het volk, tegen Mozes; dat dit de neerslachtigheid betekent ten gevolge van de hardheid van de verzoeking, staat vast uit de betekenis van murmureren, namelijk de klacht, zodanig als die in een verzoeking is, dus de neerslachtigheid ten gevolge van de hardheid van de verzoeking.

De verzoekingen die degenen die van de geestelijke Kerk van de Heer waren, ondergingen nadat zij van het bestoken waren bevrijd en verder eveneens de verzoekingen die degenen zullen ondergaan die van de Kerk zijn, worden beschreven met het murmureren van de zonen Israëls in de woestijn; en omdat geestelijke verzoekingen doorgaans worden voortgeleid tot aan de wanhoop toe, nrs. 1787, 2694, 5279, 5280, 7147, 7166, 8165, wordt daarom met murmureren de klacht vanwege de neerslachtigheid in de verzoekingen aangeduid, zoals in (Exodus 16:2,3; 17:3; Numeri 14:27,29,36; 16:11).

Er wordt gezegd tegen Mozes, omdat het tegen het Goddelijke is, want door Mozes wordt het Goddelijk Ware uitgebeeld, nrs. 6723, 6752, 6771, 6827, 7010, 7014, 7089, 7382.

Voor wat betreft de verzoekingen die degenen die van de geestelijke Kerk waren, ondergingen en die degenen zullen ondergaan die van die Kerk zijn, moet men weten dat het geloof nooit bij hen die van de geestelijke Kerk zijn, kan worden ingeplant dan alleen door verzoekingen en dus ook niet de naastenliefde; want in de verzoekingen is de mens in de strijd tegen het valse en het boze en deze vloeien in de uiterlijke mens in vanuit de hellen; maar het goede en het ware vloeien in door de innerlijke mens uit de Heer; dus ten gevolge van de strijd van de innerlijke mens met de uiterlijke, die de verzoeking wordt genoemd; en voor zoveel als dan de uiterlijke mens tot gehoorzaamheid wordt gebracht onder de innerlijke mens, wordt het geloof en de naastenliefde ingeplant; het uiterlijk of het natuurlijke van de mens immers is de ontvanger van het ware en het goede vanuit het innerlijke; indien de ontvanger niet is aangepast, neemt hij niets op van hetgeen uit het innerlijke invloeit, maar òf hij verwerpt dat, òf hij blust het uit, òf verstikt het, waardoor er geen wederverwekking is.

Vandaar komt het, dat er verzoeking moet zijn, opdat de mens zal worden wederverwekt, wat plaatsvindt door de inplanting van geloof en naastenliefde en zo door de vorming van een nieuwe wil en een nieuw verstand; en daarom wordt ook de Kerk van de Heer een strijdende Kerk genoemd, zie de nrs. 3928, 4249, 4341, 4572, 5356, 6574, 6611, 6657, 7090, 7122, 8159, 8168, 8179, 8273, waar een en ander is gezegd hierover en getoond.

6657. En het zal zich ook toevoegen tot onze vijanden en het zal tegen ons strijden, dat dit betekent dat zo de tegenstanders versterkt zullen worden die het boze aandoen, staat vast uit de betekenis van zich toevoegen, namelijk versterkt worden; de vijanden immers worden, wanneer een menigte zich tot hen toevoegt, versterkt; uit de betekenis van de vijanden, te weten de tegenstanders die tezamen krijg voeren; en uit de betekenis van tegen ons strijden, namelijk het boze aandoen; wanneer immers tegen iemand wordt gestreden, dan wordt hem voor zoveel als het niet weerstaan kan worden, het boze aangedaan.

Hiermee is het als volgt gesteld: er is rondom ieder mens en eveneens rondom iedere goede geest, een algemene sfeer van streven van de hel en een algemene sfeer van streven uit de hemel; de sfeer die van de hel is, is een sfeer van streven om het boze te doen en te verderven; die welke uit de hemel is, is een sfeer van streven om het goede te doen en om te zaligen, nr. 6477; deze sferen zijn algemene sferen, eveneens zijn er bijzondere sferen rondom ieder mens; er zijn immers geesten van de hel bij hem en er zijn engelen uit de hemel, waarover de nrs. 5846-5866, 5976-5993; vandaar is de mens in evenwicht en heeft hij het vrije om het boze te denken en te willen en het vrije om het goede te denken en te willen.

Wanneer daarom de mens van de Kerk in verzoeking komt, wat plaatsvindt wanneer hij in zijn boze wordt gelaten, dan is er strijd rondom hem tussen de geesten van de hel en de engelen van de hemel, nrs. 3927, 4249, 5036 en die strijd duurt zo lang als de mens in zijn boze wordt gehouden.

In die strijd schijnt het de geesten van de hel soms toe dat zij winnen en dan zwellen zij op en soms schijnt het hun toe dat zij overwonnen worden en dan trekken zij zich terug, omdat zij dan vrezen dat meerderen uit de hemel zich tegen hen zullen toevoegen en dat zij zo in de hel zullen worden geworpen, waaruit zij niet meer zullen kunnen uitgaan, wat ook plaatsvindt wanneer zij overwonnen zijn.

Deze dingen zijn het die worden verstaan onder de overmacht indien die groeit en dat die tegenstanders versterkt zullen worden die het boze zullen aandoen.

De geesten uit de hel zijn, wanneer zij tegen de engelen strijden, in de wereld der geesten en daar in een vrije staat, nr. 5852.

Hieruit kan nu vaststaan wat in de innerlijke zin daaronder wordt verstaan dat de zonen Israëls zo bestookt en verdrukt waren door de Egyptenaren en dat zij voor zoveel als zij belaagd werden, vermenigvuldigd werden; en dat Jehovah, dat wil zeggen, de Heer, voor hen heeft gestreden en de Egyptenaren heeft verhinderd door plagen en allen tenslotte heeft verdronken in de zee Suph.