აქ ჩვენ 21-ე საუკუნეში ვართ. ვიცით, რომ სამყარო უზარმაზარი ადგილია. ჩვენ მხოლოდ მეცნიერული ცოდნით ვიფეთქებთ. როგორ უნდა მოვიქცეთ უფრო დიდი იდეებით? როგორც ჩანს, ჩვენი ადამიანური საზოგადოებები მათ წაშლის, ან უგულებელყოფს მათ - შესაძლოა, ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ჩვენ ძალიან დატვირთული ვართ მათთვის.

აქ, ახალი ქრისტიანული ბიბლიის შესწავლის ადგილზე, ჩვენ ტენდენციას მივიღებთ. ჩვენ გვინდა გამოვიკვლიოთ დიდი იდეები, რომლებიც გვაძლევს ჩარჩოს უკეთესი ცხოვრების უკეთესობისკენ. აი დასაწყისი ახალი იდეების ჩამონათვალში ახალი ქრისტიანული თვალსაზრისით. თითოეული იდეისთვის, არსებობს სქოლიო, რომელიც ჩამოთვლის ზოგიერთ ცნობას შვედბორგის სასულიერო ნაშრომებში:

1. ღმერთი არსებობს. მხოლოდ ერთი ღმერთი, რომელმაც შექმნა და შეინარჩუნა მთელი სამყარო ყველა განზომილებაში, სულიერი და ფიზიკური. ¹

2. ღვთის არსს თავად სიყვარული წარმოადგენს. ეს არის ძალა, რომელიც მართავს ყველაფერს. ²

3. ღვთის არსება იქმნება, ანუ ის არსებობს, ქმნიან და ქმნიან. ³

4. არსებობს შექმნის დონეები ან ხარისხები - სულიერიდან დაწყებული, რომელთა ფიზიკური შეგრძნებებით ან სენსორებით ჩვენ ვერ ვიპოვნებთ ფიზიკურ სამყაროს იმ დონემდე, სადაც არის ჩვენი ცნობიერების უმეტესი ნაწილი, როდესაც ჩვენ აქ ცოცხლები ვართ. ⁴

5. შექმნილი სამყარო ღმერთისგან წარმოიშვა და ის შენარჩუნებულია ღმერთის მიერ, მაგრამ მნიშვნელოვანი გზით იგი ღმერთისაგან დამოუკიდებელია. მას სურს რომ ეს იყოს ცალკე, რათა თავისუფლება არსებობდეს. ⁵

6. ღმერთი მოქმედებს სიბრძნიდან სიბრძნით - კეთილი ნებით სურს და იმის გაგება, თუ როგორ უნდა მიაღწიოს მათ. ⁶

7. ქმნილების ფიზიკური დონე არსებობს იმისთვის, რომ ადამიანს ჰქონდეს შესაძლებლობა აირჩიონ თავისუფლებაში, რაციონალურობით, აღიარონ თუ არა ღმერთთან თანამშრომლობა. ⁷

8. ღმერთი ყველა ადამიანს უშვებს ყველგან, მიუხედავად მათი რელიგიისა, თავისუფლება აირჩიონ ცხოვრების სიყვარული ღვთისა და მოყვასისათვის. ⁸

9. ღმერთს უყვარს ყველას. მან იცის, რომ ჭეშმარიტი ბედნიერება მხოლოდ მაშინ ხდება, როდესაც ჩვენ უანგარო ვიყავით; როდესაც ჩვენ ნამდვილად მოტივირებულნი ვართ უფლის სიყვარულით, რომელიც საფუძვლიანად მეზობლის სიყვარულია. ის ცდილობს ყველას უხელმძღვანელოს, მაგრამ არ აიძულებს ჩვენს ნებისყოფის შესრულებას. ⁹

10. ღმერთი არ გმობს. ის გვეუბნება რა არის კარგი და რა არის ბოროტება და გონებაში მიედინება, რომ სიკეთისკენ მიგვიყვანოს. ამასთან, ჩვენ თავისუფლად შეგვიძლია უარვყოთ მისი წამყვანი და ამის ნაცვლად, ჩვენ ყველაზე მეტად ვუყვარვართ საკუთარ თავს. ყოველდღიურად ვქმნით სიკეთის ან ეგოიზმის ჩვევებს და ვცხოვრობთ ცხოვრებას ამ ჩვევების შესაბამისად. ეს ჩვევები ხდება ნამდვილი "ჩვენ", ჩვენი მმართველი სიყვარული. ¹⁰

11. ჩვენი ფიზიკური სხეულები საბოლოოდ იღუპებიან, მაგრამ ჩვენი გონების სულიერი ნაწილი გრძელდება. ეს უკვე მუშაობს სულიერ თვითმფრინავში, მაგრამ ჩვენი ცნობიერება იცვლება - ასე რომ, ჩვენ სულიერ რეალობას სრულად ვაცნობიერებთ. ¹¹

სქოლიოები:

5079. 'Against their lord the king of Egypt' means that these - the external or bodily senses, meant by 'the cupbearer and the baker' - were contrary to the new state in the natural man. This is clear from the meaning of 'the king of Egypt' as factual knowledge in general, dealt with in 1164, 1165, 1186, 1462, 4749, 4964, 4966; for, the king being the head of the nation, 'the king of Egypt' is similar in meaning to 'Egypt', the same as in other places where the king of any nation is referred to or named, 4789. Since factual knowledge in general is meant by 'the king of Egypt', so also is the natural man meant by him; for all factual knowledge is truth as it exists in the natural man, 4967. While the actual good there is meant by 'the lord', 4973. The reason a new state in the natural man is meant is that the previous chapter dealt with the interior aspects of the natural, which were made new, or - in the highest sense, in which the Lord is the subject - were glorified, whereas the present chapter deals with the exterior aspects of the natural which are to be brought into accord or agreement with those interior ones. These interior aspects of the natural which have been made new - or, what amounts to the same, a new state in the natural man - are what are meant by 'the lord the king of Egypt', while the exterior aspects which have not been brought into a state of order and are consequently contrary to it are meant by 'the cupbearer and the baker'.

[2] There are interior aspects of the natural and there are exterior ones. The interior aspects of the natural are known facts and the affections for them, but the exterior aspects are both kinds of sensory perception spoken of above in 5077. When a person dies he leaves behind those exterior aspects of the natural; but the interior aspects of the natural he takes with him into the next life where they serve as the foundation on which spiritual and celestial things can be based; for when a person dies he loses nothing apart from his flesh and bones. He keeps his memory in which everything he has done, spoken, or thought is recorded, and he keeps every natural affection and desire, and so every interior aspect of the natural. He does not need its exterior aspects, for he does not see anything that is in the world, or hear anything that is in the world, or smell, taste, or touch anything that is in the world, only what is in the next life. Things in the next life, it is true, seem for the most part to be like those in the world, but they are not, for they hold what is living within them, such as things proper to the natural world do not hold within them. For every single thing in the next life owes the beginning and the continuance of its existence to the Sun there, which is the Lord, as a consequence of which it has that which is living within it. But every single thing in the natural world owes the beginning and the continuance of its existence to the sun there, which is material fire, as a consequence of which it does not have that which is living within it. What gives it the appearance of having life within it is that its origin lies solely in the spiritual world, that is, in the Lord through the spiritual world.

11. (iv) THERE ARE MANY REASONS WHY NATIONS AND PEOPLES HAVE FORMED VARYING IDEAS OF THE NATURE OF THAT ONE GOD, AND CONTINUE TO DO SO.

The first reason is that knowledge about God, and consequently acknowledgment of God, is impossible without revelation, and that knowledge about the Lord and consequently the acknowledgment that 'in Him all the fulness of the Godhead dwells bodily' can only come from the Word, which is the crown of revelations. Because revelation has been granted, a person is able to go to meet God and be acted upon by Him, and so from being natural become spiritual. The revelation of early ages spread throughout the world, and was perverted by natural men in many ways. This is the origin of the divisions, dissensions, heresies and schisms which have affected religions.

The second reason is that a natural man cannot form and apply to himself any perception of God, but only of the world. This is why it is one of the principles of the Christian Church that the natural man is opposed to the spiritual and they fight each other. This too is why those who have learned the existence of God from the Word [or] another revelation have differed and still do concerning the nature of God and His oneness.

[2] For this reason those whose mental vision has been dependent upon the bodily senses, and have none the less wished to see God, have made for themselves images of gold, silver, stone and wood, so that in these forms as visible objects they could worship God. This is why also others whose religion led them to reject such images, made themselves images of God out of the sun, the moon and the stars and various terrestrial objects. But those who thought their intelligence above the common herd, yet remained natural men, were led by the immensity of God and His omnipresence in creating the world to acknowledge nature as God, in some cases in its inmost, in others in its outermost forms. Some, in order to maintain a distinction between God and nature, thought up some extremely universal principle, which they called 'the Being of the Universe'; and because they know nothing more about God, this Being becomes for them a mere concept, which is meaningless.

[3] Is there anyone who cannot grasp that things known about God are mirrors held up to God? Those who know nothing of God see Him not in a mirror held up to their eyes, but in a mirror turned back to front, which is covered with quicksilver or a black composition that does not reflect an image but blots it out. Belief in God comes into man by the front door, that is, from the soul into the higher regions of the understanding. But knowledge about God comes in by the back door, because it is absorbed by the understanding from the revelation of the Word by means of the bodily senses. The two paths leading in meet in the midst of the understanding; there, natural belief, which is merely a strongly held opinion, becomes spiritual, that is to say, a real acknowledgment. So the human understanding is like an exchange where currencies are changed.