4442. Stih 6. A Hemor otac Sihemov iziđe k Jakovu da se razgovori s njim. Da ovo označava savetovanje o istine te crkve, vidi se iz reprezentacije Hemora oca Sihemovog, što je istina Drevnih (vidi br. 4430, 4431), iz reprezentcije Jakova, što je spoljašnja Drevna crkva (br. 4439), i iz značenja da se razgovori s njim, što je savetovanje o istini one crkve.

2. Onaj ko ne zna da imena u Reči označavaju stvari, čudiće se da reči Hemor otac Sihemov ode Jakovu da se s njim razgovori, da to označava savetovanje o istini crkve koja je postojala kod Drevnih a koja je bila u skladu sa Drevnom Crkvom koja je trebada se ustanovi kod potomaka Jakovljevih; ali onaj ko zna da je unutrašnji smisao Reči takav, taj se ne će čuditi; niti će se čuditi oni koji su naučili izknjiga koje su pisali Drevni, njihov način pisanja; jer bilo je to uobičajeno kodnjih da iznose stvari kao skupni govor, kao mudrost, inteligencija, zbanja, i slično; tako isto da ovim stvarima (prim, prev, mudrosti itdt) daju imena kojima su ove stavri bile označene. Bogovi i polubogovi su upravo bile ovakve stvari, koje su oni zamišljali kako bi te predmete predstavljali u istorijskom obliku.

3. Drevni mudraci primili su ovaj način (metod) od Drevne Crkve, koja se prostirala po većem delu Azije (br. 1238, 2385); jer su ljudi u Drevnoj Crkvi izražavali svete stvari pomoću predstava i značenja. Međutim, Drevna Crkva primila je ovo iz usta Pradrevnih ljudi, koji su bili pre potopa (br. 920, 1409, 1977, 2896, 2897), a ovi su to primili iz neba; jer oni su imali komunikaciju s nebom (br. 784, 1114-1125); i prvo nebo, koje je poslednje od tri, je u ovakvim predstavama i značenjima. Otuda to, da je Reč bila napisana u tome stilu. Ali Reč ima tu posebnu odliku, koju nemaju spisi Drevnih, a to je da posebni predmeti u neprekidnim nizovima predstavljaju nebeske i duhovne stvari Gospodovog carstva i, u najvišem smislu, Gospoda Samoga; i da su takve i same istorijske stvari; i – što je više – da su te stvari prave korespondencije, i da su one postoje neprekidno preko i neba od Gospoda.

4430. Stih 2. A ugleda je Sihem. Da ovo označava istinu, vidi se iz reprezentacije Sihema što je istina, ovde istina crkve iz drevnih vremena. Da je ovo predstavljeno Sihemom, to je stoga što su kod te nacije, kojoj je Sihem pripadao, još uvek postojali ostaci crkve. Da je ovo bila jedna od dobrih (well-disposed) nacija, jasno je iz iskrenosti s kojom su Sihem i Hemor govarili Jakovu i njegovim sinovima (stihovi 6-12); iz kojeg razloga su oni predstavljali istinu crkve. Osim toga, grad Sihem je bio Avramu mesto gde se prvo zaustavio kada je dolazio iz Sirije u zemlju Hanansku (Postanje 12:6); a sada je bio mesto gde se Jakov prvo zaustavio dolazeći iz Sirije, gde je razapeo svoj šator, načinio kolibe, i podigao oltar (Postanje 32:17-20).

Da su stranstvovanjima ili putovanjima bila predstavljena sticanja istina vere i dobara ljubavi – koja se, u najvišem smislu, odnose na Gospoda – bilo je više puta pokazano. Stoga se gradom Sihemom označavalo prvo javljanje svetlosti (br. 1440, 1441), stoga i unutrašnje istine, jer to je prvo javljanjesvetlosti.

2. Ali u ovome poglavlju, u unutrašnjem smislu, govori se o Jakovljevim potomcima – kako su ugasili ovu prvu pojavu svetlosti, ili unutrašnje istine u sebi samima. U ovome smislu, koji je unutrašnji istorijski smisao, njegovi sinovi predstavljaju sve njegove potomke; jer se u unutrašnjem smislu Reči radi samo o stvarima Gospodovog carstva, to jest o stvarima Njegpve crkve. Sami Jakovljevi sinovinisu sačinjavali nijednu crkvu, nego njihovi potomci; i nisu je sačinjavali sve dok nisu izašli iz Egipta i došli u zemlju Hanansku.

3. Osim toga, što se tiče ovoga grada koji je dobio ime po Sihemu, on se u drevnosti zvao Salem, kao što se vidi iz sledećeg poglavlja: I Jakov dođe u Salem, grad Sihemov, koji je emlji Hananskoj (Postanje 33:18): da se Salemom označava mir. a gradom Sihemom unutrašnje istine vere, i da kad čovek dođe do tih istina, onda ulazi u mir, može se videti gore, br. 4393. Ali se isti grad kasnije zvao Sihem, kao što se može videti kod Jošue: I kosti Josipove, koje donesoše sinovi Izrailjevi iz Egipta, pogreboše u Sihemu, u dijelu polja koje je kupio Jakov od sinova Hemora oca Sihemova za sto novaca Isus Navin 24:32. U Knjizi Sudija: I Gad sin Obedov reče: ko je Abimeleh, i šta je Sihem, da mu služimo?Nije li sin Jerobalov? I Zebul nije li njegov pristav? Služite sinovima Emora, oca Sihemova. A što bismo služili njemu? Sudije 9:28).

4. Isti se grad kasnije nazvao Sihar, kao što je jasno iz Jovana: Isus dođe u grad Samariju nazvan Sihar, blizu polja koje je Jakov dao sinovima Josipovim. A tamo je bio Jakovljev studenac Jovan 4:5. 6). Da se ovim gradm označavala unutarnja istina, jasno je iz ovih odlomaka, i iz ostalih gde se imenuje, a isto tako kod Osije: Gilead je grad onijeh koji čine bezakonje, po njemu su krvavi tragovi. A družina je svećnička kao četa koja dočekuje ljude, ubijaju na putu u Sihemu, čine grdilo. U domu Izrailjevom vidim strahotu Osija 6:8-10. gde ubijaju na putu u Sihem označava da oni gase istine kako unutrašnje, tko i spoljašnje istine. Gašenje unutrašnjih istina označeno je i Abimelehovim razaranjem toga grada i sijanjem soli po njemu (Sudije 9:45).