ახალი ქრისტიანული ბიბლიის შესწავლა

ბიბლია

 

Judicum 9

Სწავლა

   

1 Abiit autem Abimelech filius Jerobaal in Sichem ad fratres matris suæ, et locutus est ad eos, et ad omnem cognationem domus patris matris suæ, dicens :

2 Loquimini ad omnes viros Sichem : Quid vobis est melius, ut dominentur vestri septuaginta viri omnes filii Jerobaal, an ut dominetur unus vir ? simulque considerate quod os vestrum et caro vestra sum.

3 Locutique sunt fratres matris ejus de eo ad omnes viros Sichem universos sermones istos, et inclinaverunt cor eorum post Abimelech, dicentes : Frater noster est.

4 Dederuntque illi septuaginta pondo argenti de fano Baalberit. Qui conduxit sibi ex eo viros inopes et vagos, secutique sunt eum.

5 Et venit in domum patris sui in Ephra, et occidit fratres suos filios Jerobaal septuaginta viros, super lapidem unum : remansitque Joatham filius Jerobaal minimus, et absconditus est.

6 Congregati sunt autem omnes viri Sichem, et universæ familiæ urbis Mello : abieruntque et constituerunt regem Abimelech, juxta quercum quæ stabat in Sichem.

7 Quod cum nuntiatum esset Joatham, ivit, et stetit in vertice montis Garizim : elevataque voce, clamavit, et dixit : Audite me, viri Sichem ; ita audiat vos Deus.

8 Ierunt ligna, ut ungerent super se regem : dixeruntque olivæ : Impera nobis.

9 Quæ respondit : Numquid possum deserere pinguedinem meam, qua et dii utuntur et homines, et venire ut inter ligna promovear ?

10 Dixeruntque ligna ad arborem ficum : Veni, et super nos regnum accipe.

11 Quæ respondit eis : Numquid possum deserere dulcedinem meam, fructusque suavissimos, et ire ut inter cetera ligna promovear ?

12 Locutaque sunt ligna ad vitem : Veni, et impera nobis.

13 Quæ respondit eis : Numquid possum deserere vinum meum, quod lætificat Deum et homines, et inter ligna cetera promoveri ?

14 Dixeruntque omnia ligna ad rhamnum : Veni, et impera super nos.

15 Quæ respondit eis : Si vere me regem vobis constituitis, venite, et sub umbra mea requiescite : si autem non vultis, egrediatur ignis de rhamno, et devoret cedros Libani.

16 Nunc igitur, si recte et absque peccato constituistis super vos regem Abimelech, et bene egistis cum Jerobaal, et cum domo ejus, et reddidistis vicem beneficiis ejus, qui pugnavit pro vobis,

17 et animam suam dedit periculis, ut erueret vos de manu Madian,

18 qui nunc surrexistis contra domum patris mei, et interfecistis filios ejus septuaginta viros super unum lapidem, et constituistis regem Abimelech filium ancillæ ejus super habitatores Sichem, eo quod frater vester sit :

19 si ergo recte et absque vitio egistis cum Jerobaal, et domo ejus, hodie lætamini in Abimelech, et ille lætetur in vobis.

20 Sin autem perverse : egrediatur ignis ex eo, et consumat habitatores Sichem, et oppidum Mello : egrediaturque ignis de viris Sichem, et de oppido Mello, et devoret Abimelech.

21 Quæ cum dixisset, fugit, et abiit in Bera : habitavitque ibi ob metum Abimelech fratris sui.

22 Regnavit itaque Abimelech super Israël tribus annis.

23 Misitque Dominus spiritum pessimum inter Abimelech et habitatores Sichem : qui cœperunt eum detestari,

24 et scelus interfectionis septuaginta filiorum Jerobaal, et effusionem sanguinis eorum conferre in Abimelech fratrem suum, et in ceteros Sichimorum principes, qui eum adjuverant.

25 Posueruntque insidias adversus eum in summitate montium : et dum illius præstolabantur adventum, exercebant latrocinia, agentes prædas de prætereuntibus : nuntiatumque est Abimelech.

26 Venit autem Gaal filius Obed cum fratribus suis, et transivit in Sichimam. Ad cujus adventum erecti habitatores Sichem,

27 egressi sunt in agros, vastantes vineas, uvasque calcantes : et factis cantantium choris, ingressi sunt fanum dei sui, et inter epulas et pocula maledicebant Abimelech,

28 clamante Gaal filio Obed : Quis est Abimelech, et quæ est Sichem, ut serviamus ei ? numquid non est filius Jerobaal, et constituit principem Zebul servum suum super viros Emor patris Sichem ? cur ergo serviemus ei ?

29 utinam daret aliquis populum istum sub manu mea, ut auferrem de medio Abimelech. Dictumque est Abimelech : Congrega exercitus multitudinem, et veni.

30 Zebul enim princeps civitatis, auditis sermonibus Gaal filii Obed, iratus est valde,

31 et misit clam ad Abimelech nuntios, dicens : Ecce Gaal filius Obed venit in Sichimam cum fratribus suis, et oppugnat adversum te civitatem.

32 Surge itaque nocte cum populo qui tecum est, et latita in agro :

33 et primo mane, oriente sole, irrue super civitatem. Illo autem egrediente adversum te cum populo suo, fac ei quod potueris.

34 Surrexit itaque Abimelech cum omni exercitu suo nocte, et tetendit insidias juxta Sichimam in quatuor locis.

35 Egressusque est Gaal filius Obed, et stetit in introitu portæ civitatis. Surrexit autem Abimelech, et omnis exercitus cum eo de insidiarum loco.

36 Cumque vidisset populum Gaal, dixit ad Zebul : Ecce de montibus multitudo descendit. Cui ille respondit : Umbras montium vides quasi capita hominum, et hoc errore deciperis.

37 Rursumque Gaal ait : Ecce populus de umbilico terræ descendit, et unus cuneus venit per viam quæ respicit quercum.

38 Cui dixit Zebul : Ubi est nunc os tuum, quo loquebaris : Quis est Abimelech ut serviamus ei ? nonne hic populus est, quem despiciebas ? egredere, et pugna contra eum.

39 Abiit ergo Gaal, spectante Sichimorum populo, et pugnavit contra Abimelech,

40 qui persecutus est eum fugientem, et in urbem compulit : cecideruntque ex parte ejus plurimi, usque ad portam civitatis.

41 Et Abimelech sedit in Ruma : Zebul autem, Gaal, et socios ejus expulit de urbe, nec in ea passus est commorari.

42 Sequenti ergo die, egressus est populus in campum. Quod cum nuntiatum esset Abimelech,

43 tulit exercitum suum, et divisit in tres turmas, tendens insidias in agris. Vidensque quod egrederetur populus de civitate, surrexit, et irruit in eos

44 cum cuneo suo, oppugnans, et obsidens civitatem : duæ autem turmæ palantes per campum adversarios persequebantur.

45 Porro Abimelech omni die illo oppugnabat urbem : quam cepit, interfectis habitatoribus ejus, ipsaque destructa, ita ut sal in ea dispergeret.

46 Quod cum audissent qui habitabant in turre Sichimorum, ingressi sunt fanum dei sui Berith, ubi fœdus cum eo pepigerant, et ex eo locus nomen acceperat, qui erat munitus valde.

47 Abimelech quoque audiens viros turris Sichimorum pariter conglobatos,

48 ascendit in montem Selmon cum omni populo suo : et arrepta securi, præcidit arboris ramum, impositumque ferens humero, dixit ad socios : Quod me videtis facere, cito facite.

49 Igitur certatim ramos de arboribus præcidentes, sequebantur ducem. Qui circumdantes præsidium, succenderunt : atque ita factum est ut fumo et igne mille homines necarentur, viri pariter et mulieres, habitatorum turris Sichem.

50 Abimelech autem inde proficiscens venit ad oppidum Thebes, quod circumdans obsidebat exercitu.

51 Erat autem turris excelsa in media civitate, ad quam confugerant simul viri ac mulieres, et omnes principes civitatis, clausa firmissime janua, et super turris tectum stantes per propugnacula.

52 Accedensque Abimelech juxta turrim, pugnabat fortiter : et appropinquans ostio, ignem supponere nitebatur :

53 et ecce una mulier fragmen molæ desuper jaciens, illisit capiti Abimelech, et confregit cerebrum ejus.

54 Qui vocavit cito armigerum suum, et ait ad eum : Evagina gladium tuum, et percute me, ne forte dicatur quod a femina interfectus sim. Qui jussa perficiens, interfecit eum.

55 Illoque mortuo, omnes qui cum eo erant de Israël, reversi sunt in sedes suas :

56 et reddidit Deus malum, quod fecerat Abimelech contra patrem suum, interfectis septuaginta fratribus suis.

57 Sichimitis quoque quod operati erant, retributum est, et venit super eos maledictio Joatham filii Jerobaal.

   

სვედენბორგის ნაშრომებიდან

 

Arcana Coelestia # 9905

შეისწავლეთ ეს პასაჟი.

  
/ 10837  
  

9905. ‘Et dabis ad pectorale judicii Urim et Thumim’: quod significet exsplendescentiam Divini Veri a Domino in ultimis, constat ex significatione ‘pectoralis judicii’ quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini, de qua n. 9857, et ex significatione ‘Urim et Thumim’ quod 1 sit lux et exsplendescentia inde; quod ‘Urim et Thumim’ sint lux et exsplendescentia, est quia per lapides in pectorali exsplendescebat lux caeli cum varietate secundum responsa quae per illos dabantur, ideo quoque erant diversi colores; Divinum enim Verum procedens a Divino Bono Domini apparet coram angelis ut lux, inde est omnis lux caeli; colores inde, 2 qui sunt modificationes illius lucis apud angelos, sunt variegationes intelligentiae et sapientiae apud illos, nam omnis sapientia et intelligentia a Divino illo Vero seu luce est; inde constare potest quod per varii coloris exsplendescentias ex luce illa sistantur Divina Vera quae responsa, in caelis; similiter per Urim et Thumim, cum Divinum interrogabatur. Sed sciendum quod cum exsplendescentia appareret, tunc simul viva voce dicebatur responsum rei quae interrogabatur; quod factum per angelos, quibus per exsplendescentiam talem id a Domino revelabatur, nam ut dictum, Divina Vera quae responsa, in caelis ita apparent.

[2] Quod lux caeli sit Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, videatur n. 1053, 1521-1533, 1619-1632, 2776, 3094, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, 3 3223, 3337, 3339, 3341, 3636, 3643, 3862, 3993, 4060, 4180, 4302, 4408, 4414, 4415, 4419, 4527, 4598, 5400, 6032, 6313, 6315, 6608, 6907, 7174, 8644, 8707, 8861, 9399, 9407, 9570, 9571 fin. Et quod colores in caelis appareant, et quod illi sint modificationes illius lucis apud angelos, ita variegationes intelligentiae et sapientiae apud illos, n. 3993, 4530, 4677, 4742, 4922, 9466, 9467, 9865.

[3] Quod ita sit, etiam constat ex significatione ‘Urim et Thumim’, ‘Urim’ enim significat ignem lucentem, et ‘Thumim’ exsplendescentiam inde; ignis lucens est Divinum Verum ex Divino Bono Divini Amoris Domini, et exsplendescentia est id Verum in ultimis, ita in effectu; 4 at sciendum quod Thumim in lingua Hebraea sit integritas, sed in lingua angelica 5 exsplendescentia; dicitur in lingua angelica, quia angeli inter se loquuntur ex ipsa essentia rei percepta intus in se, ita secundum quale ejus, sermo inde effluit in sonorum conforme, audibile solum angelis; exsplendescentia Divini Veri est sonorum Thumim; inde nunc est ejus denominatio; simile percipitur ab angelis, quando thum in lingua Hebraea legitur, per quod significatur integrum seu integritas; inde est quod per integrum in Verbi sensu interno 6 significetur Divinum Verum in effectu, quod est vita secundum Divina praecepta, ut constare potest ex pluribus locis in Verbo, ut apud Joschuam 24:14;

in libro Judicum 9:16, 19;

apud Davidem Ps. 25:21; Ps 37:37; Ps. 84:12 [KJV 11); Ps. de Coelo et Inferno 2; Ps. 119:1.

[4] Inde quoque est quod Urim et Thumim dicantur judicium filiorum Israelis, tum pectorale judicii, ut et judicium Urim, nam ‘judicium’ significat Divinum Verum doctrina et vita, videatur supra n. 9857. Ex his nunc constare potest quod pectorale per Urim et Thumim, hoc est, per lucis caeli exsplendescentiam revelaverit Divina Vera in sphaera naturali, ita in ultimis; similis exsplendescentia 7 etiam sistitur intus apud illos qui in veris ex bono sunt, quae dictat et quasi responsa dat, 8 cum ex affectione cordis 9 verum inquiritur, et id amatur sicut bonum; quod talis exsplendescentia sit per quam Divinum Verum e caelo revelatur in naturali homine apud illos qui illustrantur ex Verbo: non percipitur in mundo, ex causa quia ignoratur quod lux aliqua e caelo intellectuale hominis illustret; sed quod ita sit, datum est percipere et quoque videre.

[5] Sciendum porro quod exsplendescentia illa appareat in ultimis quoniam omnia quae lucis a Divino sunt descendunt usque ad fine ultimos; et quia illuc descendunt, etiam ibi et inde elucent; inde nunc est quod pectorale super 10 ephodum et super ejus cingulum positum esset; nam ephodum repraesentabat Divinum Verum in ultimis, n. 9824, et cingulum ejus repraesentabat commune vinculum ut omnia tenerentur in nexu, n. 9828, 9837; ideo dicitur, Et alligabunt pectorale ex annulis suis ad annulos ephodi, ad esse super cingulo ephodi, nec recedet pectorale a super ephodo, vers. 28hujus capitis. Quod nomina filiorum Israelis etiam insculpta fuissent, erat causa quia duodecim tribus quoque repraesentabant omnia Divini Boni et Veri in caelis, proinde caelum cum omnibus ibi societatibus, et quod varia secundum ordinem in quo nominantur in Verbo, videantur n. 3858, 3862, 3926, 3939, 4060, 4603, 6335, 6337, 6397, 6640, 7836, 7891, 7973, 7996, 7997.

სქოლიოები:

1. sint

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. The Manuscript inserts sit.

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. in ultimis est

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

10. Ephodo et cingulo

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

სვედენბორგის ნაშრომებიდან

 

Arcana Coelestia # 9857

შეისწავლეთ ეს პასაჟი.

  
/ 10837  
  

9857. ‘Et facies pectorale judicii’: quod significet quod 1 spectat Divinum Verum elucens ex Divino Bono, constat ex significatione 'pectoralis' quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini in ultimis, de qua n. 9823; id vocatur ‘pectorale judicii’ quia dabat responsa, et per illa revelabat Divinum Verum: per ‘judicium’ etiam in Verbo significatur Divinum Verum, proinde doctrina ac vita secundum illam; inde nunc est quod pectorale hoc dicatur ‘pectorale judicii’, et quoque ‘judicium’ in sequentibus hujus capitis, Portabit Aharon judicium filiorum Israelis super corde suo coram Jehovah jugiter, vers. 30; et cum Joschua eligeretur in ducem super populo, dicitur quod staret coram Eleazare sacerdote, qui interrogaret eum per judicium Urim coram Jehovah, Num. 27:21.

[2] Quod ‘judicium’ sit 2 Divinum Verum ac inde intelligentia, consequenter quod sit doctrina et vita secundum illam, constat a pluribus locis in Verbo, ut a sequentibus:

apud Esaiam,

Vinea Jehovae Zebaoth domus Israelis; exspectavit judicium, sed ecce suppuratio, justitiam sed ecce clamor, 5:7;

‘exspectare judicium’ est intelligentiam ex Divino Vero, et vitam secundum praecepta:

apud eundem,

Sedit super throno in veritate, in tabernaculo Davidis, judicans et quaerens judicium, 16:5;

ibi de Adventu Domini; ‘thronus super quo sessurus’ est Divinum Verum procedens ab 3 Ipso, et inde regnum spirituale 4 , videatur n. 2129, 5 5313, 6397, 8625, 9039, ‘judicare judicium’ est docere Divinum Verum', et ‘quaerere judicium’ est receptionem ejus apud hominem:

[3] apud eundem,

In die illo erit Jehovah in cidarim decoris reliquiis populi Sui, et in spiritum judicii sedenti super judicio, 28:5, 6 6 ; ‘cidaris decoris’ cum de Jehovah, hoc est, Domino, est 7 Divina Intelligentia, videatur supra n. 9827, et ‘spiritus judicii’ 8 est sapientia ex Divino Vero, n. 9818; ‘sedenti super judicio’ 9 est 10 qui de Divino Vero instruit, 11 seu id docet:

apud eundem,

Jehovah implevit Zionem judicio et justitia, 33:5;

‘Zion’ pro Ecclesia caelesti, ‘impleri judicio’ pro intelligentia ex Divino Vero, et ‘impleri justitia’ pro sapientia ex Divino Bono:

[4] apud eundem,

Quis direxit Spiritum Jehovae, cum quo deliberavit, ut intelligentem redderet illum, et instrueret illum viam judicii, et doceret illum scientiam, et viam intelligentiae ostenderet illi? 40:13, 14;

‘Spiritus Jehovae’ est Divinum Verum, n. 9818; quod ‘instruere illum viam judicii’ sit scientem, intelligentem, et sapientem reddere, patet:

apud Jeremiam,

Ciconia in caelo novit tempora stata sua, at populus Jehovae non noverunt judicium Jehovae; quomodo dicitis sapientes nos, et lex Jehovae nobiscum? 8:7(, 8);

‘non nosse judicium Jehovae’ pro Divinum Verum, ex quo sapientia; ideo dicitur ‘quomodo dicitis sapientes nos?’

[5] apud eundem,

Vae aedificanti domum suam sine justitia, et hyperoa sua sine judicio! 22:13;

‘aedificare hyperoa sine judicio’ pro imbuere non vera:

apud Hoscheam, Desponsabo te Mihi in aeternum in justitia et in judicio, et desponsabo te Mihi in veritate, ii (19, ) 20; 12 desponsare in judicio' pro conjungere per Divinum Verum, ita per fidem et fidei vitam':

apud Amos, Fluat sicut aqua judicium, et justitia sicut torrens fortis, 5:24:

apud eundem,

Convertitis in fel judicium, et fructum justitiae in absinthium, 6:12;

‘judicium’ etiam ibi pro intelligentia ex Divino Vero, et inde vita:

[6] apud Zephaniam, Jehovah in matuta judicium Suum dabit in lucem, 3:5;

‘judicium dare in lucem’ pro revelare Divinum Verum:

apud Moschen, Omnes viae Jehovae judicium, Deut. 32:4:

apud Davidem,

Jehovah, veritas Tua usque ad aetheres, justitia Tua sicut montes Dei, judicia Tua abyssus magna, Ps. 36:6, 7 [KJV 4, 5):

apud eundem,

Jehovah educet sicut lucem justitiam tuam, et judicium tuum sicut meridiem, Ps. 37:6:

apud eundem,

Vocem meam audi juxta misericordiam Tuam, Jehovah, juxta judicia Tua vivifica me, Ps. 119:149;

in locis illis' ‘judicium’ et ‘judicia’ pro Divino Vero:

[7] apud Lucam, Vae vobis Pharisaeis! praeteritis judicium et amorem Dei; haec oportebat facere, 11:42;

‘praeterire judicium Dei’ pro Divinum Verum, et ‘praeterire amorem Dei’ pro Divinum Bonum, ac vitam ex utroque; quia etiam vita intelligitur, dicitur quod illa oporteat facere:

apud Esaiam,

Exaltetur Jehovah Zebaoth in judicio, et Deus sanctificetur in justitia, 5:16 13 :

apud eundem,

Super throno Davidis ad stabiliendum regnum in judicio et justitia, a nunc et usque in aeternum, 9:6 (KJV 7):

apud eundem,

Proferte consilium, facite judicium, pone sicut noctem umbram tuam in medio meridiei, 16:3;

‘facere judicium’ pro secundum verum Divinum:

[8] apud Jeremiam,

Suscitabo Davidi germen justum, 14 qui faciet judicium et justitiam in terra, 23:5, 33:15:

apud Ezechielem,

Si vir fuerit justus, qui fecerit judicium et justitiam, in statutis Meis ambulat, et judicia Mea custodit, ad faciendum veritatem, justus hic, vivendo vivet, 18:5, 9:

apud Zephaniam, Quaerite Jehovam, omnes mansueti 15 terrae, qui judicium Ipsius fecerunt, 2:3;

‘judicium Dei facere’ pro Divinum Verum seu secundum 16 illud:

apud Esaiam,

Dedi spiritum Meum super Illum; judicium gentibus proferet, non exstinguet, neque confringet, donec posuerit in terra judicium, 42:1, 4;

ibi de Domino; ‘proferre gentibus judicium’ et ‘ponere in terra judicium’ pro docere 17 Divinum Verum, et id in Ecclesia instaurare:

[9] apud eundem,

Lex a Mecum exibit, et judicium Meum in lucem populorum 18 exsuscitabo, 51:4; 19 ‘judicium’ pro Divino Vero, ‘in lucem populorum’ pro ad illustrationem:

apud Johannem, In judicium in mundum hunc venio, ut non videntes videant, videntes autem caeci fiant, 9:39;

‘in judicium venire in mundum’ 20 pro ad revelandum Divinum Verum, quod facit videre illos qui a Domino sapiunt, et caecutire illos qui a semet, ita qui docti audiunt':

apud Jeremiam,

Jura per vivum Jehovam in veritate, in judicio et in justitia, 4:2:

apud eundem,

Non judicans judicium ad sanitatem, medicamenta restitutionis non tibi, 30:13:

[10] apud Davidem,

Justitia et judicium fulcrum throni Tui; misericordia et veritas consistent ante facies Tuas, Ps. 89:15 [KJV 14);

‘justitia’ pro bono quod misericordiae, et ‘judicium’ pro vero quod fidei, inde dicitur etiam ‘misericordia et veritas’:

apud Ezechielem,

Hierosolyma mutavit judicia Mea in impietatem prae gentibus, et statuta Mea prae terris; ideo faciam in te judicia in oculis gentium, et dispergam omnes reliquias Tuas, 5:6-8, 10, 15; ‘mutare 21 judicia’ pro vera quae sunt status civilis; 22 quod illa significentur per judicia quando etiam statuta nominantur, videatur n. 8972; at ‘facere judicia’ est judicare vel ad mortem, quod est damnatio, vel ad vitam, quod est salvatio; 23 salvatio vel damnatio etiam significatur per ‘judicium’, ubi dicitur ‘dies’ vel ‘hora judicii’, ut Matth. 11:22 24 , 24, 12:36, 41, 42; Luc. 10:14, 11:31, 32; Joh. 5 [28, ] 29; Apoc. 18:10 25 , 14:7; 26 simile etiam per ‘judicium’, 27 ubi de officio judicis agitur, ut Matth. 5:21, 22, 7:1, 2, 23:14, 33 28 ; Joh. 5:24, 26, 27, 7:24, 8:15, 16, 12:31, 47, 48; Luc. 6:37, 12:13, 14, 56, 57, 29 19:21, 22, 20:47, (22:30; ) Marcus 12:40 30 ; Esai. 41:1, 31 3:14; Jer. 25:31, 48:21; Joel. 4:12 [KJV 3:12]; Ps. 7:8, 9 (KJV 7, 8); Ps. 9:5, 8, 9 [KJV 4, 7, 8]; Lev. 19:15; Deut. 1:16, 17, 25:1; Apoc. 17:1, 18:10, 20:12, 13.

სქოლიოები:

1. The Manuscript deletes ad, and inserts spectat compare Arcana Coelestia 9856

2. verum a Divino

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts Ipsius.

5. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

8. pro

9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

10. The Manuscript inserts illi.

11. et

12. in judicio pro in Divino Vero, et inde intelligentia

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

14. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. The Manuscript inserts et instaurare.

18. excitabo

19. The Manuscript inserts similiter, .

20. pro revelare Divinum Verum, quod facit videre illos qui simplices audiunt, quia non a semet sed a Domino sapiunt, et caecutire illos, qui quia docti ex se sapiunt

21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

22. illa significantur

23. simile per diem et horam judicii significatur apud

24. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. et simile

27. The Manuscript inserts pluribus aliis in locis.

28. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

29. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

30. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

31. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org