9340. ‘Et ponam terminum tuum a mari Suph [et] usque ad mare Philisthaeorum’: quod significet extensionem a veris scientificis ad vera interiora fidei, constat ex significatione ‘ponere terminum a loco ad locum’ cum de veris spiritualibus, quod sit extensio; ex significatione ‘maris Suph’ quod sint vera sensualia et scientifica, quae ultima apud hominem, mare enim Suph erat ultimus terminus terrae Aegypti, et per ‘Aegyptum’ significatur scientificum in utroque sensu tam verum quam falsum, n. 1164, 1165, 1186, 1462, 2588, 4749, 4964, 4966, 5700, 6004, 6015, 6125, ¹ 6651, 6679, 6683, 6679, 6750, 7779 fin. , 7926, 8146, 8148, hic scientificum verum, quia agitur de extensione spiritualium quae fidei apud filios Israelis, per quos repraesentata est Ecclesia spiritualis, n. 4286, 4598, 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223, 8805; et ex significatione ‘maris Philisthaeorum’ quod sint vera interiora fidei; quod haec vera per ‘mare Philisthaeorum’ significentur, est quia mare ubi Tyrus et Zidon, erat terminus terrae Philisthaeae, et per ‘Tyrum et Zidonem’ significantur cognitiones veri et boni, n. 1201, perque ‘terram Philisthaeam’ scientia interiorum fidei, n. 1197, ² 2504, 2726, 3463;

[2] quia ‘terra Canaan’ repraesentabat regnum Domini, ita caelum et Ecclesiam, ideo omnia loca ibi significabant talia quae sunt regni Domini seu caeli et Ecclesiae, quae vocantur caelestia et spiritualia, ac se referunt ad bonum ³ amoris et ad vera fidei in Dominum; inde maria et fluvii, qui erant termini, significabant ultima ibi, proinde ⁴ ‘a mari ad mare’ ac ‘a fluvio ad fluvium’ significabat extensionem eorum; quod ita sit, videatur n. 1585, 1866, 4116, 4240, 6516; inde constare potest quod per ‘terminum a mari Suph et usque ad mare Philisthaeorum’ significetur extensio spiritualium quae sunt veri, ab externis ad interna, ita a veris scientificis ad vera interiora fidei; extensio autem caelestium, quae sunt boni amoris, describitur mox per ‘a deserto usque ad fluvium’. Quod loca terrae Canaanis, tum maria et fluvii, talia significent in Verbo, ubivis in explicationibus ostensum est.

[3] Quid extensio a veris scientificis ad vera interiora fidei, paucis dicetur: vera quae in externo ⁵ homine sunt vocantur vera scientifica, vera autem quae in interno homine vocantur vera interiora fidei; vera scientifica sunt in memoria hominis, e qua cum depromuntur, ad apperceptionem veniunt, vera autem interiora fidei sunt vera ipsius vitae inscripta interno homini, e quibus parum apparet in memoria; sed de his alibi ⁶ , ex Divina Domini Misericordia, plenius ⁶ dicetur; vera scientifica et vera interiora fidei significata sunt per aquas infra expansum et aquas supra expansum, Gen. 1:6, 7, n. 24, ⁷ nam in primo capite Geneseos agitur in sensu interno de nova creatione seu regeneratione hominis Ecclesiae caelestis.

[4] Quod ‘Philisthaea’, quae quoque continens terrae Canaanis fuit usque ad Tyrum et Zidonem, significaverit ⁸ vera interiora fidei, erat quia ibi quoque fuerat Antiqua Ecclesia repraesentativa, ut patet a reliquiis cultus Divini apud illos de quibus in historicis et in ⁹ propheticis Verbi, ubi de ‘Philisthaeis et de terra’ Philisthaea agitur, ut in propheticis ¹⁰ apud Jeremiam 25:20, 47:1-fin. ; apud Ezech. 16:27, 57, 25:15, 16;

apud Amos 1:8;

apud Zephaniam 2:5;

apud Sachariam 9:6;

apud Davidem Ps. 56:1 [KJV titulus]; Ps. 60:10 [KJV Ps. 60:8]; Ps. 83:8 [KJV Ps. 83:7]; Ps. 108:10 [KJV Ps. 108:9]. Cum Philisthaeis se habuit sicut cum omnibus gentibus in terra Canaane quod repraesentaverint bona et vera Ecclesiae, et quoque mala et falsa; nam quando apud illos Antiqua Ecclesia repraesentativa fuit, repraesentaverunt caelestia quae boni et spiritualia quae veri, at cum a genuino cultu repraesentativo deflexerunt, tunc repraesentare coeperunt diabolica quae mali et infernalia quae falsi; inde est quod per ‘Philisthaeam’ sicut per reliquas gentes terrae ¹¹ Canaanis in Verbo significentur tam bona et vera quam mala et falsa.

[5] Quod per ‘Philisthaeos’ significentur vera interiora fidei, constat apud Davidem,

Gloriosa praedicanda in te, urbs Dei; memorabo Rahabam et Babelem inter cognoscentes Me, tum Philisthaeam et Tyrum, cum Aethiopia; hic natus est ibi, Ps. 87:3, 4;

‘urbs Dei’ est doctrina veri fidei ex Verbo, n. 402, 2268, ¹² 2449, 2712, 2943, 3216, 4492, 4493, 5297, ‘Tyrus’ sunt cognitiones veri et boni, n. 1201, similiter ‘Aethiopia’, n. 116, 117; inde patet quod ‘Philisthaea’ sit scientia verorum fidei:

[6] apud Amos, Nonne sicut ¹³ filiis Aethiopum vos Mihi, filii Israelis? nonne Israelem ascendere feci e terra Aegypti, et Philisthaeos e Kaphtore, et Syros e Kir? 9:7;

agitur ibi de perversione et destructione Ecclesiae postquam instaurata est; ‘filii Aethiopum’ sunt hic qui in cognitionibus boni et veri quas applicant ad confirmanda mala et falsa, n. 1163, 1164, ‘filii Israelis e terra Aegypti’ sunt qui in vera et bona spiritualia initiati sunt per vera scientifica; quod ‘filii Israelis’ sint qui in veris et bonis spiritualibus, ita in sensu abstracto vera et bona spiritualia, videatur n. 5414, 5801, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833, 5879, 5951, ¹⁴ 7957, 8234, et quod ‘terra Aegypti’ sit verum scientificum, supra ostensum est; simile ‘significatur’ per ‘Philisthaeos e Kaphtore’, et per ‘Syros e Kir’, quibus ideo assimilantur; ‘Philisthaei e Kaphtore’ sunt qui in interiora vera initiati sunt per exteriora, sed qui perverterunt illa et applicarunt ad confirmanda falsa et mala, n. 1197, 1198, 3412, 3413, 3762, 8093, 8096, 8099, 8313, ‘Syri’ autem ‘e Kir’ sunt qui in cognitionibus boni et veri, quas etiam perverterunt ¹⁵ , n. 1232, 1234, 3051, 3249, 3664, 3680, 4112:

[7] apud Jeremiam,

Propter diem venientem ad vastandum omnes Philisthaeos, ad exscindendum Tyro et Zidoni omnem residuum auxiliantem, quia vastans Jehovah Philisthaeos, reliquias insulae Kaphtor, 47:4;

agitur in illo capite de vastatione Ecclesiae quoad vera fidei; vera fidei interiora ¹⁶ sunt ‘Philisthaei’ et vera exteriora sunt ‘reliquiae insulae Kaphtor’:

[8] apud Joelem,

Quid vobis Mecum, Tyre et Zidon, et omnes termini Philisthaeae? cito reducam retributionem vestram in caput vestrum, propterea quod argentum Meum et aurum Meum sumpsistis, et desiderabilia Mea bona intulistis in templa vestra, 4:4, 5 [KJV 3:4, 5];

‘omnes termini Philisthaeae’ pro omnibus veris fidei interioribus et exterioribus, ‘argentum et aurum et desiderabilia bona inferre in templa sua’ pro pervertere vera et bona, ac per applicationem ad mala et falsa profanare; quod ‘argentum et aurum’ sint vera et bona, videaturn. 1551, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 8932:

[9] apud Obadiam, Tunc heredes erunt meridionales montis Esavi, et planitiei Philisthaeorum, et heredes fient agri Ephraimi, Benjamin autem Gileadis, [vers. ] 19; hic agitur de instauratione Ecclesiae, sed res involvuntur nominibus; ¹⁷ ‘meridionales’ sunt qui in luce veri ¹⁸ , n. 1458, 3195, 3708, 5672, 5962, ‘mons Esavi’ est bonum amoris, n. 3300, 3322, 3494, 3504, 3576, ‘planities Philisthaeorum’ est verum fidei, ‘planities’ etiam est quod est doctrinale ¹⁹ fidei, n. 2418, ‘Ephraim’ est intellectuale Ecclesiae, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267, ‘Benjamin’ est verum spirituale caeleste Ecclesiae, n. 3969, 4592, 5686, 5689, 6440, et ‘Gilead’ est bonum correspondens exterius, n. 4117, 4124, 4747,

[10] apud Esaiam,

Congregabit expulsos Israelis, et dispersa Jehudae colliget a quattuor alis terrae: involabunt in umerum Philisthaeorum versus mare, una depraedabuntur filios orientis, 11:12, 14;

hic per ‘Israelem et Jehudam’ non intelliguntur ²⁰ Israel et Jehudah sed per ‘Israelem’ illi qui in bono fidei, et per ‘Jehudam’ qui in bono amoris; ‘involare in umerum Philisthaeorum’ pro recipere et in possessionem sumere vera interiora fidei, depraedari filios orientis, pro recipere et in possessionem sumere bona interiora fidei, ‘filii’ enim ‘orientis’ sunt qui in bonis fidei et in cognitionibus boni, ²¹ n. 3249, 3762; quod ‘depraedari’ sit recipere et in possessionem sumere, videantur quae de depraedatione Aegyptiorum a filiis Israelis, n. 6914, 6917, ostensa sunt.

[11] Quia per terram Philisthaeam scientia verorum interiorum fidei significata est, ac per Abrahamum et Jischakum repraesentatus est Dominus, et per peregrinationem eorum instructio Domini in veris et bonis fidei et amoris, quae sunt sapientiae Divinae, ideo propter eam figurationem jussus est Abraham peregrinari in Philisthaea, de qua Gen. 20:1-fin. , et quoque Jischak, Gen. 26:1-24;

ac ideo Abimelech rex Philisthaeorum pepigit cum Abrahamo foedus, Gen. 21:22-fin. , et quoque cum Jischako, Gen. 26:26-fin. ; de qua re videantur explicationes ad illa capita.

სქოლიოები:

3576. Et benedixit illi: quod significet conjunctionem ita, constat ex significatione ‘benedici’ quod sit conjunctio de qua n. 3504, 3514, 3530, 3565. Ex singulis his quae de Esavo et Jacobo dicuntur, constare potest quod ¹ rationalis bonum se intime conjunxerit cum bono naturalis, et per bonum ibi cum vero; ‘Jishak’ enim repraesentat rationale quoad bonum, ‘Rebecca’ rationale quoad verum, ‘Esau’ bonum naturalis, et ‘Jacob’ verum ejus; quod rationale quoad bonum, quod est ‘Jishak’, se conjunxerit intime cum bono naturalis quod est ‘Esau’, et non cum vero naturalis quod est ‘Jacob’ nisi mediate, patet ex eo quod Jishak in mente habuerit Esavum cum benedictionem dixit ad Jacobum, ² nec de Jacobo tunc cogitaverit, sed de Esavo; qui benedictionem dicit, benedicit illi de quo cogitat, non tunc illi de quo non cogitat; omnis benedictio exit ab interiore; quae ore pronuntiatur, in se ex velle et cogitare ³ benedicentis vitam habet, ⁴ inde essentialiter est ejus cui vult et de quo cogitat; qui excipit illam, et sic facit illam ⁵ suam, est sicut quod furatum quod alteri restituendum; quod Jishak cum benedixit, de Esavo cogitaverit et non de Jacobo, constare potest ex omnibus et singulis quae praecedunt, ut ex vers. 18, 19, 19, ubi Jishak dixit ad Jacobum, ‘Quis tu fili mi? et dixit Jacob ad patrem suum, Ego Esau primogenitus tuus’; ex vers. 21-23, Dixit Jishak ad Jacobum, Accede quaeso et palpabo te fili mi, an tu is filius meus Esau, si non'; et postquam palpavit illum, dixit, ‘Vox vox Jacobi, et manus manus Esavi, et non agnovit illum’; tum ex vers. 24, ‘Et dixit, Tu is filius meus Esau? et dixit, Ego’; et tandem cum osculabatur illum, ‘Odoratus est odorem vestium illius’, nempe Esavi, et cum tunc ⁶ benedicebat, dixit, ‘Vide, odor filii mei’; inde constat quod per filium cui benedixit, non alius intellectus sit quam Esau; quare etiam cum ab Esavo audivit quod ⁷ fuisset Jacob, ‘horruit Jishak horrore magno valde’, vers. 33, Et dixit, Venit frater tuus in fraude, vers. 35, quod autem Jacob retinuerit benedictionem, secundum illa quae dicuntur vers. 33-37, est quia verum per ‘Jacobum’ repraesentatum quoad tempus apparenter dominaturum esset, ut supra aliquoties ostensum;

[2] at post exactum reformationis et regenerationis tempus, tunc ipsum bonum quod intime latuit et inde disposuit omnia et singula quae apparuerunt esse veri seu quae verum sibi tribuerat, prodit et palam dominatur; quae significantur per illa quae Jishak ad Esavum dixit, ‘Super gladio tuo vives, et fratri tuo servies, et erit quando dominaris, et disrumpes jugum illius desuper collo tuo’, vers. 40; quorum sensus internus est quod quamdiu conjungitur verum bono, sit bonum inferiore loco ⁸ quoad apparentiam, sed quod priore loco erit; et tunc erit rationalis conjunctio cum bono naturalis, et per hoc cum vero; ac ita verum fiet boni; proinde tunc ‘Esau’ repraesentabit ipsum bonum naturalis et ‘Jacob’ ipsum verum ejus, conjuncta rationali; ita in supremo sensu Divinum Naturale Domini, ‘Esau’ quoad Divinum Bonum, et ‘Jacob’ quoad Divinum Verum ibi.

სქოლიოები: