9340. ‘Et ponam terminum tuum a mari Suph [et] usque ad mare Philisthaeorum’: quod significet extensionem a veris scientificis ad vera interiora fidei, constat ex significatione ‘ponere terminum a loco ad locum’ cum de veris spiritualibus, quod sit extensio; ex significatione ‘maris Suph’ quod sint vera sensualia et scientifica, quae ultima apud hominem, mare enim Suph erat ultimus terminus terrae Aegypti, et per ‘Aegyptum’ significatur scientificum in utroque sensu tam verum quam falsum, n. 1164, 1165, 1186, 1462, 2588, 4749, 4964, 4966, 5700, 6004, 6015, 6125, ¹ 6651, 6679, 6683, 6679, 6750, 7779 fin. , 7926, 8146, 8148, hic scientificum verum, quia agitur de extensione spiritualium quae fidei apud filios Israelis, per quos repraesentata est Ecclesia spiritualis, n. 4286, 4598, 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223, 8805; et ex significatione ‘maris Philisthaeorum’ quod sint vera interiora fidei; quod haec vera per ‘mare Philisthaeorum’ significentur, est quia mare ubi Tyrus et Zidon, erat terminus terrae Philisthaeae, et per ‘Tyrum et Zidonem’ significantur cognitiones veri et boni, n. 1201, perque ‘terram Philisthaeam’ scientia interiorum fidei, n. 1197, ² 2504, 2726, 3463;

[2] quia ‘terra Canaan’ repraesentabat regnum Domini, ita caelum et Ecclesiam, ideo omnia loca ibi significabant talia quae sunt regni Domini seu caeli et Ecclesiae, quae vocantur caelestia et spiritualia, ac se referunt ad bonum ³ amoris et ad vera fidei in Dominum; inde maria et fluvii, qui erant termini, significabant ultima ibi, proinde ⁴ ‘a mari ad mare’ ac ‘a fluvio ad fluvium’ significabat extensionem eorum; quod ita sit, videatur n. 1585, 1866, 4116, 4240, 6516; inde constare potest quod per ‘terminum a mari Suph et usque ad mare Philisthaeorum’ significetur extensio spiritualium quae sunt veri, ab externis ad interna, ita a veris scientificis ad vera interiora fidei; extensio autem caelestium, quae sunt boni amoris, describitur mox per ‘a deserto usque ad fluvium’. Quod loca terrae Canaanis, tum maria et fluvii, talia significent in Verbo, ubivis in explicationibus ostensum est.

[3] Quid extensio a veris scientificis ad vera interiora fidei, paucis dicetur: vera quae in externo ⁵ homine sunt vocantur vera scientifica, vera autem quae in interno homine vocantur vera interiora fidei; vera scientifica sunt in memoria hominis, e qua cum depromuntur, ad apperceptionem veniunt, vera autem interiora fidei sunt vera ipsius vitae inscripta interno homini, e quibus parum apparet in memoria; sed de his alibi ⁶ , ex Divina Domini Misericordia, plenius ⁶ dicetur; vera scientifica et vera interiora fidei significata sunt per aquas infra expansum et aquas supra expansum, Gen. 1:6, 7, n. 24, ⁷ nam in primo capite Geneseos agitur in sensu interno de nova creatione seu regeneratione hominis Ecclesiae caelestis.

[4] Quod ‘Philisthaea’, quae quoque continens terrae Canaanis fuit usque ad Tyrum et Zidonem, significaverit ⁸ vera interiora fidei, erat quia ibi quoque fuerat Antiqua Ecclesia repraesentativa, ut patet a reliquiis cultus Divini apud illos de quibus in historicis et in ⁹ propheticis Verbi, ubi de ‘Philisthaeis et de terra’ Philisthaea agitur, ut in propheticis ¹⁰ apud Jeremiam 25:20, 47:1-fin. ; apud Ezech. 16:27, 57, 25:15, 16;

apud Amos 1:8;

apud Zephaniam 2:5;

apud Sachariam 9:6;

apud Davidem Ps. 56:1 [KJV titulus]; Ps. 60:10 [KJV Ps. 60:8]; Ps. 83:8 [KJV Ps. 83:7]; Ps. 108:10 [KJV Ps. 108:9]. Cum Philisthaeis se habuit sicut cum omnibus gentibus in terra Canaane quod repraesentaverint bona et vera Ecclesiae, et quoque mala et falsa; nam quando apud illos Antiqua Ecclesia repraesentativa fuit, repraesentaverunt caelestia quae boni et spiritualia quae veri, at cum a genuino cultu repraesentativo deflexerunt, tunc repraesentare coeperunt diabolica quae mali et infernalia quae falsi; inde est quod per ‘Philisthaeam’ sicut per reliquas gentes terrae ¹¹ Canaanis in Verbo significentur tam bona et vera quam mala et falsa.

[5] Quod per ‘Philisthaeos’ significentur vera interiora fidei, constat apud Davidem,

Gloriosa praedicanda in te, urbs Dei; memorabo Rahabam et Babelem inter cognoscentes Me, tum Philisthaeam et Tyrum, cum Aethiopia; hic natus est ibi, Ps. 87:3, 4;

‘urbs Dei’ est doctrina veri fidei ex Verbo, n. 402, 2268, ¹² 2449, 2712, 2943, 3216, 4492, 4493, 5297, ‘Tyrus’ sunt cognitiones veri et boni, n. 1201, similiter ‘Aethiopia’, n. 116, 117; inde patet quod ‘Philisthaea’ sit scientia verorum fidei:

[6] apud Amos, Nonne sicut ¹³ filiis Aethiopum vos Mihi, filii Israelis? nonne Israelem ascendere feci e terra Aegypti, et Philisthaeos e Kaphtore, et Syros e Kir? 9:7;

agitur ibi de perversione et destructione Ecclesiae postquam instaurata est; ‘filii Aethiopum’ sunt hic qui in cognitionibus boni et veri quas applicant ad confirmanda mala et falsa, n. 1163, 1164, ‘filii Israelis e terra Aegypti’ sunt qui in vera et bona spiritualia initiati sunt per vera scientifica; quod ‘filii Israelis’ sint qui in veris et bonis spiritualibus, ita in sensu abstracto vera et bona spiritualia, videatur n. 5414, 5801, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833, 5879, 5951, ¹⁴ 7957, 8234, et quod ‘terra Aegypti’ sit verum scientificum, supra ostensum est; simile ‘significatur’ per ‘Philisthaeos e Kaphtore’, et per ‘Syros e Kir’, quibus ideo assimilantur; ‘Philisthaei e Kaphtore’ sunt qui in interiora vera initiati sunt per exteriora, sed qui perverterunt illa et applicarunt ad confirmanda falsa et mala, n. 1197, 1198, 3412, 3413, 3762, 8093, 8096, 8099, 8313, ‘Syri’ autem ‘e Kir’ sunt qui in cognitionibus boni et veri, quas etiam perverterunt ¹⁵ , n. 1232, 1234, 3051, 3249, 3664, 3680, 4112:

[7] apud Jeremiam,

Propter diem venientem ad vastandum omnes Philisthaeos, ad exscindendum Tyro et Zidoni omnem residuum auxiliantem, quia vastans Jehovah Philisthaeos, reliquias insulae Kaphtor, 47:4;

agitur in illo capite de vastatione Ecclesiae quoad vera fidei; vera fidei interiora ¹⁶ sunt ‘Philisthaei’ et vera exteriora sunt ‘reliquiae insulae Kaphtor’:

[8] apud Joelem,

Quid vobis Mecum, Tyre et Zidon, et omnes termini Philisthaeae? cito reducam retributionem vestram in caput vestrum, propterea quod argentum Meum et aurum Meum sumpsistis, et desiderabilia Mea bona intulistis in templa vestra, 4:4, 5 [KJV 3:4, 5];

‘omnes termini Philisthaeae’ pro omnibus veris fidei interioribus et exterioribus, ‘argentum et aurum et desiderabilia bona inferre in templa sua’ pro pervertere vera et bona, ac per applicationem ad mala et falsa profanare; quod ‘argentum et aurum’ sint vera et bona, videaturn. 1551, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 8932:

[9] apud Obadiam, Tunc heredes erunt meridionales montis Esavi, et planitiei Philisthaeorum, et heredes fient agri Ephraimi, Benjamin autem Gileadis, [vers. ] 19; hic agitur de instauratione Ecclesiae, sed res involvuntur nominibus; ¹⁷ ‘meridionales’ sunt qui in luce veri ¹⁸ , n. 1458, 3195, 3708, 5672, 5962, ‘mons Esavi’ est bonum amoris, n. 3300, 3322, 3494, 3504, 3576, ‘planities Philisthaeorum’ est verum fidei, ‘planities’ etiam est quod est doctrinale ¹⁹ fidei, n. 2418, ‘Ephraim’ est intellectuale Ecclesiae, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267, ‘Benjamin’ est verum spirituale caeleste Ecclesiae, n. 3969, 4592, 5686, 5689, 6440, et ‘Gilead’ est bonum correspondens exterius, n. 4117, 4124, 4747,

[10] apud Esaiam,

Congregabit expulsos Israelis, et dispersa Jehudae colliget a quattuor alis terrae: involabunt in umerum Philisthaeorum versus mare, una depraedabuntur filios orientis, 11:12, 14;

hic per ‘Israelem et Jehudam’ non intelliguntur ²⁰ Israel et Jehudah sed per ‘Israelem’ illi qui in bono fidei, et per ‘Jehudam’ qui in bono amoris; ‘involare in umerum Philisthaeorum’ pro recipere et in possessionem sumere vera interiora fidei, depraedari filios orientis, pro recipere et in possessionem sumere bona interiora fidei, ‘filii’ enim ‘orientis’ sunt qui in bonis fidei et in cognitionibus boni, ²¹ n. 3249, 3762; quod ‘depraedari’ sit recipere et in possessionem sumere, videantur quae de depraedatione Aegyptiorum a filiis Israelis, n. 6914, 6917, ostensa sunt.

[11] Quia per terram Philisthaeam scientia verorum interiorum fidei significata est, ac per Abrahamum et Jischakum repraesentatus est Dominus, et per peregrinationem eorum instructio Domini in veris et bonis fidei et amoris, quae sunt sapientiae Divinae, ideo propter eam figurationem jussus est Abraham peregrinari in Philisthaea, de qua Gen. 20:1-fin. , et quoque Jischak, Gen. 26:1-24;

ac ideo Abimelech rex Philisthaeorum pepigit cum Abrahamo foedus, Gen. 21:22-fin. , et quoque cum Jischako, Gen. 26:26-fin. ; de qua re videantur explicationes ad illa capita.

სქოლიოები:

4592. ‘Et pater illius vocavit illum Benjamin’: quod significet quale spirituale caelestis, constat ex repraesentatione ‘Benjaminis’ quod sit spirituale caelestis; quid hoc sit, explicatum est supra n. 4585, quod nempe sit intermedium quod est inter spirituale et caeleste, seu inter hominem spiritualem et caelestem; Benjamin in lingua originali significat filium dextrae, et per ‘filium dextrae’ significatur spirituale verum quod a caelesti bono, et inde potentia, bono enim est potentia per verum, n. 3563; ‘filius’ est verum, n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373, et ‘manus’ potentia, n. 878, 3091, 3563; inde ‘dextra’ est summa potentia; ex eo patet quid significat ‘sedere ad dextram Dei’, quod nempe sit status potentiae ex vero quod a bono, n. 3387; quod cum praedicatur de Domino, est omnipotentia, et quoque Divinum Verum quod procedit a Divino Bono Domini, ut Ps. 110:1; Matth 22:42

[KJV 44]; 26:63, 64; Marcus 14:61, 62; 16:19; Luc. 22:69;

et quia est Divina potentia, hoc est, omnipotentia, ideo ibi dicitur ‘ad dextram potentiae’ seu ‘virtutis Dei’.

[2] Quid ‘Benjamin’ in genuino sensu significat, inde patet quod nempe verum spirituale quod a caelesti bono, quod est ‘Josephus’; ambo itaque simul sunt id intermedium quod est inter hominem spiritualem et hominem caelestem, ut supra n. 4585 dictum; sed hoc bonum et hoc verum distincta sunt a caelesti quod repraesentatur per ‘Jehudam’, et a spirituali quod repraesentatur per ‘Israelem’, illud enim est superius seu interius, et hoc est inferius seu exterius, nam sunt, ut dictum, intermedium: sed ideam illius boni quod repraesentatur per ‘Josephum’, et illius veri quod per ‘Benjaminem’, non aliquis habere potest quam qui illustratus est a luce caeli; angeli de illis ¹ claram habent, quia eorum ideae cogitationis omnes sunt a luce caeli quae a Domino, in qua indefinita vident et percipiunt quae homo nusquam comprehendere potest, minus effari; illustrationi sit hoc:

[3] omnes homines quotcumque sunt, nascuntur naturales cum potentia ut fieri possint vel caelestes vel spirituales, Dominus autem solus natus est spiritualis caelestis, et quia ita, natus est in Bethlehem ubi terminus terrae Benjaminis; per ‘Bethlehem’ enim significatur spirituale caelestis, et per ‘Benjaminem’ repraesentatur spirituale caelestis; quod solus natus spiritualis caelestis, est quia Divinum in Ipso fuit; haec nusquam aliquis qui non est in luce caeli, comprehendere potest, qui enim in luce mundi est et ex illa perceptionem habet, vix scit quid verum et quid bonum, minus quid ascendere ad interiora veri et boni ² per gradus, ita nequaquam aliquid de innumerabilibus eorum in unoquovis gradu quae coram ³ angelis in luce sicut meridiana patent; inde patet ⁴ qualis sapientia est angelorum respective ad homines.

[4] Sunt sex nomina quae in propheticis ubi agitur de Ecclesia, frequenter occurrunt, nempe Jehudah, Josephus, Benjamin, Ephraim, Israel, et Jacob; qui non scit quid boni et veri Ecclesiae per unumquemvis in sensu interno intelligitur, nequaquam scire potest aliquid ex arcanis Divinis Verbi ibi, nec scire potest quid Ecclesiae intelligitur nisi sciat quid caeleste quod est ‘Jehudah’,

quid caeleste spiritualis quod est ‘Josephus’, quid spirituale caelestis quod est ‘Benjamin’, quid intellectuale Ecclesiae quod est ‘Ephraim’, quid spirituale internum quod est ‘Israel’, et quid spirituale externum quod est ‘Jacob’.

[5] Quod in specie ‘Benjaminem’ attinet, quia is repraesentat spirituale caelestis, et ‘Josephus’ caeleste spiritualis, et sic uterque simul intermedium inter caelestem et spiritualem hominem, et inde quia conjunctissimi, ideo quoque ⁵ conjunctio illorum in historicis de Josepho describitur per haec, quod ⁶

Josephus dixerit ad fratres suos, quod fratrem minimum adducerent, ne moriantur, Gen. 42:20:

cum redirent cum Benjamine, et Josephus viderit Benjaminem fratrem suum ⁷ , quod dixerit, Num hic frater vester minimus est [de quo dixistis ad me], et dixit, Deus propitius esto tibi, fili mi; et festinavit Josephus, quia commota sunt viscera ejus erga fratrem suum, et quaesivit flere, et ideo intravit in conclave, et flevit ibi, Gen. 43:29, 30

Quod multiplicaret portionem Benjaminis prae portione omnium quintuplum, Gen. 43:34: postquam aperuit se fratribus, Quod ceciderit super colla Benjaminis fratris sui et fleret, et Benjamin fleret super collis ejus, Gen. 14:14:

Quod dederit omnibus mutatorias vestes, Benjamini vero trecentos argenti, et quinque mutatorias vestes, Gen. xlv

22;

[6] ex illis patet ⁸ quod Josephus et Benjamin conjunctissimi fuerint, non quia ⁹ ex una matre, sed quia ⁹ per illos repraesentatur conjunctio spiritualis quae est inter bonum quod ‘Josephus’ et verum quod ‘Benjamin’, et quia utrumque est intermedium inter caelestem et spiritualem hominem, ideo Josephus ¹⁰ non ¹¹ cum fratribus suis nec cum patre suo conjungi potuit nisi per Benjaminem, absque enim intermedio non datur conjunctio; haec causa fuit ¹² quod Josephus non prius se revelaverit.

[7] Praeterea etiam alibi per Benjaminem in Verbo imprimis prophetico, significatur spirituale verum quod est Ecclesiae; ut in prophetico Mosis de filiis Israelis, Benjamini dixit, Dilectus Jehovae, habitabit confidenter super illum, obtegens super illum omni die, et inter humeros illius habitabit, Deut. 33:12;

‘dilectus Jehovae’ est verum spirituale quod ex caelesti bono;

hoc bonum apud id verum praedicatur ‘habitare confidenter’, id ¹³ ‘obtegere toto die’, ut et ‘inter humeros ejus habitare’;

humeri enim in sensu interno sunt omne potentiae, n. 1085, et omne potentiae bono est per verum, n. 3563:

[8] apud Jeremiam,

Fugite filii Benjaminis e medio Hierosolymae, et in clangendo clangite buccina, et super domum vineae tollite propheticum, quia malum prospicit e septentrione, et confractio magna, 6:1;

‘filii Benjaminis’ pro vero spirituali ex caelesti; ‘Hierosolyma’ pro Ecclesia spirituali, etiam ‘domus vineae’ seu Beth Kerem; ‘malum e septentrione’ pro ex hominis sensuali et inde scientifico:

apud eundem,

Fiet, ... si sanctificatis diem sabbati, ... intrabunt ex urbibus Jehudae, et ex circuitibus Hierosolymae, et e terra Benjaminis, et ex planitie, et ex monte, et ex meridie, offerentes holocaustum et sacrificium, et minham, et tus, et offerentes eucharisticum, domum Jehovae, 17:24, 26:

[9] et alibi apud eundem,

In urbibus montis, in urbibus planitiei, [et] in urbibus meridiei, et in terra Benjaminis, et in circuitibus Hierosolymae, et in urbibus Jehudae, adhuc transibunt greges juxta manus numerantis, 33:13;

ibi ‘terra Benjaminis’ etiam pro spirituali vero quod est Ecclesiae; omnia enim quae sunt Ecclesiae a ¹⁴ primo gradu ad ultimum significantur per ‘urbes Jehudae, circuitus Hierosolymae, terram Benjaminis, planitiem, montem et meridiem’:

[10] apud Hoscheam,

Clangite buccina in Gibeah, tuba in Ramah, vociferamini Bethaven, post te Benjamin, Ephraim in solitudines erit, in die conceptionis, 5:8, 9;

‘Gibeah, Ramah et Bethaven’ pro illis quae sunt veri spiritualis a caelesti quod est ‘Benjamin’, Gibeah enim erat Benjaminis, Jud. 19:14, etiam Ramah, Jos. 18:25, ut et Bethaven, Jos. 18:12; ‘clangere buccina et tuba ac vociferari’ pro annuntiare quod intellectuale Ecclesiae, quod est ‘Ephraim’, desolatum sit:

[11] apud Obadiam, Fiet domus Jacobi ignis, et domus Josephi flamma, domus Esavi in stipulam, ... et hereditabunt meridionales montem Esavi, et qui in planitie Philistaeos, et hereditabunt agrum Ephraimi, et agrum Samariae, et Benjamin Gileadem, vers. 18, 19; quod nomina significent res, hic ut alibi manifeste patet, nam nisi sciatur quid significant ‘domus Jacobi, domus Josephi, domus Esavi, mons Esavi, Philistaei, ager Ephraimi, ager Samariae, Benjamin et Gilead’, et praeterea quid ‘meridionales, domus, planities, mons ager’, nusquam aliquid ibi comprehendetur, quae historice dicta sunt ibi, nec facta sunt; sed qui novit quid singula involvunt, inibi arcana caelestia comperiet; est ibi etiam ‘Benjamin’ spirituale ex caelesti:

[12] similiter haec apud Zachariam,

Jehovah erit in regem super totam terram, in die illo erit Jehovah unus, et nomen Ipsius unum; circum erit tota terra sicut planities a Gibea usque ad Rimmonem, ... et habitabit sub se, inde a porta Benjaminis usque ad locum portae primae, usque ad portam angulorum, et turrim Hananeel, usque ad torcularia regis, 14:9, 10:

similiter apud Davidem,

Pastor adverte aurem, Qui ducit sicut gregem Josephum, Qui sedes super cherubim, coram Ephraim, et Benjamine, et Menashe, excita potentiam Tuam, et ito in salutem nobis, Ps.

80:2, 3 [KJV 1, 2]

similiter in prophetico Deborae et Baraki, Jehovah dominabitur mihi inter fortes, ex Ephraimo quorum radix in Amalek, post te Benjamin in populis tuis, ex Machir descendent legislatores, et ex Zebulun trahentes sceptrum scribae, Jud. 5:13, 14:

[13] apud Johannem, Audivi numerum obsignatorum centum quadraginta quatuor millia obsignati ex omni tribu Israelis; ... ex tribu Zebulun duodecim millia obsignati, ex tribu Josephi duodecim millia obsignati, ex tribu Benjaminis duodecim millia obsignati, Apoc. 7:4, 8;

ibi per ‘tribus Israelis’ significantur illi qui in bonis et veris sunt, et inde in regno Domini; ‘tribus’ enim et ‘duodecim’ seu ¹⁵ quod idem ‘duodecim millia’ sunt omnia amoris et fidei, seu omnia boni et veri, n. 577, 2089, 2129, 2130, 3272, 3858, 3913, 3926, 3939, 4060; haec in quatuor classes ibi partita sunt, quarum ultima est duodecim millia obsignati ex Zebulone, et ex Josepho, et ex Benjamine, quia per ‘Zebulonis tribum’ significatur conjugium caeleste, n. 3960, 3961, in quo est caelum, ita in quo omnia; ‘Josephus’ ibi est caeleste spiritualis seu bonum veri, et ‘Benjamin’ est verum illius boni seu spirituale caelestis'; hoc conjugiale est in caelo, inde est quod illi ultimo nominentur.

[14] Quia per ‘Benjaminem’ spirituale caelestis Ecclesiae, seu verum boni, quod est intermedium inter bonum caeleste et verum spirituale, repraesentaretur, ideo cessit Hierosolyma filiis Benjaminis in hereditatem, Hierosolyma enim antequam Zion ibi aedificata, significabat Ecclesiam in genere; quod Hierosolyma cesserit Benjamini, videatur Jos. 18:28, et Jud. 1:21.

სქოლიოები: