1963. Dat de woorden ‘Abram was een zoon van tachtig jaren en zes jaren’ de staat van de Heer betekenen naar de hemelse goedheden, verworven door de worstelingen van de verzoekingen, blijkt uit de betekenis van tachtig, welk getal iets dergelijks insluit als veertig, en dat dit de verzoekingen betekent, is eerder aangetoond in de nrs. 730, 862;

en uit de betekenis van zes, wat de strijd is, waarover eveneens eerder in de nrs. 720, 737, 900; alsmede uit de betekenis van tien, wat de overblijfselen zijn, waarover in nr. 567.

Deze overblijfselen waren bij de Heer de verworven hemelse goedheden, waardoor Hij het Menselijk Wezen met het Goddelijk Wezen verenigde, zie nr. 1906 tot het einde. Uit deze drie getallen is het getal zes en tachtig samengesteld, dat dergelijke dingen insluit, en zo dus de staat van de Heer betekent naar de hemelse goedheden, verworven door de worstelingen van de verzoekingen; want alle getallen in het Woord betekenen dingen, zoals eerder is aangetoond in de nrs. 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813. Daar het hier getallen van jaren zijn en wel in de geschiedenis van Abram ingebracht, lijkt het alsof dit niet de aanduidingen van dergelijke dingen waren. Maar in het Woord is niets geschreven dat niet in een geestelijke en hemelse zin overgaat, wanneer het tot de engelen komt, want de engelen zijn in geen andere dan geestelijke en hemelse voorstellingen. Wanneer het Woord door de mens wordt gelezen, weten zij niet, noch bekommeren zij zich om de leeftijd die Abram had, toen Hagar hem Ismaël baarde, maar bij het lezen van een dergelijk getal, rijzen onmiddellijk de dingen in hen op, welke de getallen insluiten; en bij het lezen van de overige woorden vertonen zich de dingen zoals zij in de innerlijke zin zijn verklaard.