8351. En zij murmureerden, het volk, tegen Mozes; dat dit de neerslachtigheid betekent ten gevolge van de hardheid van de verzoeking, staat vast uit de betekenis van murmureren, namelijk de klacht, zodanig als die in een verzoeking is, dus de neerslachtigheid ten gevolge van de hardheid van de verzoeking.

De verzoekingen die degenen die van de geestelijke Kerk van de Heer waren, ondergingen nadat zij van het bestoken waren bevrijd en verder eveneens de verzoekingen die degenen zullen ondergaan die van de Kerk zijn, worden beschreven met het murmureren van de zonen Israëls in de woestijn; en omdat geestelijke verzoekingen doorgaans worden voortgeleid tot aan de wanhoop toe, nrs. 1787, 2694, 5279, 5280, 7147, 7166, 8165, wordt daarom met murmureren de klacht vanwege de neerslachtigheid in de verzoekingen aangeduid, zoals in (Exodus 16:2,3; 17:3; Numeri 14:27,29,36; 16:11).

Er wordt gezegd tegen Mozes, omdat het tegen het Goddelijke is, want door Mozes wordt het Goddelijk Ware uitgebeeld, nrs. 6723, 6752, 6771, 6827, 7010, 7014, 7089, 7382.

Voor wat betreft de verzoekingen die degenen die van de geestelijke Kerk waren, ondergingen en die degenen zullen ondergaan die van die Kerk zijn, moet men weten dat het geloof nooit bij hen die van de geestelijke Kerk zijn, kan worden ingeplant dan alleen door verzoekingen en dus ook niet de naastenliefde; want in de verzoekingen is de mens in de strijd tegen het valse en het boze en deze vloeien in de uiterlijke mens in vanuit de hellen; maar het goede en het ware vloeien in door de innerlijke mens uit de Heer; dus ten gevolge van de strijd van de innerlijke mens met de uiterlijke, die de verzoeking wordt genoemd; en voor zoveel als dan de uiterlijke mens tot gehoorzaamheid wordt gebracht onder de innerlijke mens, wordt het geloof en de naastenliefde ingeplant; het uiterlijk of het natuurlijke van de mens immers is de ontvanger van het ware en het goede vanuit het innerlijke; indien de ontvanger niet is aangepast, neemt hij niets op van hetgeen uit het innerlijke invloeit, maar òf hij verwerpt dat, òf hij blust het uit, òf verstikt het, waardoor er geen wederverwekking is.

Vandaar komt het, dat er verzoeking moet zijn, opdat de mens zal worden wederverwekt, wat plaatsvindt door de inplanting van geloof en naastenliefde en zo door de vorming van een nieuwe wil en een nieuw verstand; en daarom wordt ook de Kerk van de Heer een strijdende Kerk genoemd, zie de nrs. 3928, 4249, 4341, 4572, 5356, 6574, 6611, 6657, 7090, 7122, 8159, 8168, 8179, 8273, waar een en ander is gezegd hierover en getoond.

5407. En dat wij leven en dat wij niet sterven; dat dit het geestelijk leven betekent, staat vast uit de betekenis van leven en niet sterven, te weten het geestelijk leven, want er wordt in de innerlijke zin niet iets anders aangeduid met leven en niet sterven; in het andere leven immers wordt met leven in het algemeen de hemel aangeduid, in het bijzonder de eeuwige gelukzaligheid en met de dood wordt in het algemeen de hel aangeduid en in het bijzonder de eeuwige ellende daar, wat ook uit tal van plaatsen in het Woord blijkt; dat de hemel in het algemeen en de gelukzaligheid in het bijzonder het leven wordt genoemd, komt omdat daar de wijsheid van het goede en het inzicht van het ware is; en in de wijsheid van het goede en in het inzicht van het ware is het leven uit de Heer, uit Wie het al van het leven is; maar omdat in de hel het tegendeel is, namelijk in plaats van het goede het boze en in plaats van het ware het valse en zo een uitgeblust geestelijk leven, is daarom daar naar verhouding de dood, want de geestelijke dood is het kwaad en het valse en bij de mens is het het boze willen en vandaar het valse denken. De boze genieën en geesten willen er niet van horen dat over hen wordt gezegd dat zij niet leven of dat zij dood zijn; zij zeggen immers dat zij het leven hebben omdat zij kunnen willen en kunnen denken; maar hun wordt gezegd dat aangezien in het goede en het ware het leven is, het geenszins in het boze en het valse kan zijn; het zijn immers tegenstellingen.