1. Over de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde, en wat onder Nova Hierosolyma wordt verstaan.

Gezegd wordt in de Apocalyps: ‘Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, immers de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan. En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem (Nova Hierosolyma), nederdalende uit God vanuit de hemel, bereid als een bruid vóór haar man. De stad had een grote en hoge muur, die twaalf poorten had, en in de poorten twaalf engelen, en namen daaraan ingeschreven, welke zijn de namen van de twaalf stammen van Israël. En de muur van de stad had twaalf fundamenten, waarin de twaalf namen der apostelen van het Lam. De stad zelf was vierhoekig gelegen, en haar lengte even groot was als de breedte. En hij mat de stad met het riet op twaalf duizend stadiën; en de lengte en de breedte en de hoogte ervan waren gelijk. En hij mat haar muur honderd vierenveertig ellen, de maat van een mensen, zijnde van een engel. Haar muur was uit jaspis; de stad zelf echter zuiver goud, zuiver glas gelijk: en de fundamenten van de muur van de stad uit allen kostbaren steen. De twaalf poorten waren twaalf parelen; en de straat van de stad zuiver goud evenals doorluchtig glas. De heerlijkheid Gods verlichtte haar, en haar lamp was het Lam. De natiën die bewaard waren geweest, zullen wandelen tot haar licht, en de koningen der aarde zullen hun heerlijkheid en hun eer tot haar aanbrengen’, Apocalyps 21:1-2, 12-24.

Een mens die deze dingen leest, verstaat ze niet anders dan volgens de letterlijke zin, namelijk dat de aanschouwbare hemel met de aarde zal vergaan, en een nieuwe hemel zal ontstaan, en dat op een nieuwe aarde zal nederdalen de heilige stad Hierosolyma, en dat die zal zijn ten aanzien van haar maten volgens de beschrijving. Maar de engelen verstaan die dingen geheel en al anders, namelijk de afzonderlijke dingen geestelijk die de mens natuurlijk verstaat, en zoals de engelen deze verstaan aldus is hun betekenis. Dit is de inwendige of geestelijke zin van het Woord, onder de nieuwe hemel en de nieuwe aarde in de inwendige of geestelijken zin, waarin de engelen zijn, wordt verstaan de nieuwe kerk zowel in de hemelen als op aarde; over de kerk wederzijds zal verderop gesproken worden; onder de stad Hierosolyma nederdalende uit God vanuit de hemel, wordt verstaan haar hemelse leer; onder de lengte, breedte en hoogte die gelijk zijn, worden verstaan alle goede en ware dingen van die leer in de samenvatting; onder haar muur wordt verstaan de ware dingen die haar beschermen; onder de maat van de muur, zijnde 144 ellen, de maat van een mens die een engel is, worden verstaan al die beschermende ware dingen in de samenvatting, en de hoedanigheid ervan; onder de twaalf poorten die uit parelen waren, worden de binnenleidende ware dingen verstaan; eender onder de twaalf engelen in de poorten; onder de fundamenten van de muur die uit allen kostbare steen waren, worden verstaan de erkentenissen waarop die leer wordt gefundeerd; onder de twaalf stammen van Israël worden verstaan alle dingen van de kerk in het algemeen en in het bijzonder; eendere dingen onder de twaalf apostelen; onder het goud gelijk aan zuiver glas, waaruit de stad en de straat was, wordt verstaan het goede der liefde waaruit de leer doorschijnend is met haar ware dingen; onder de natiën die bewaard zijn geweest, en onder de koningen der aarde die heerlijkheid en eer in haar zullen aanbrengen, worden verstaan allen van de kerk die in de goede en ware dingen zijn; onder God en het Lam wordt verstaan de Heer ten aanzien van het Goddelijke Zelf en het Goddelijk Menselijke. Zodanig is de geestelijke zin van het Woord, waaraan de natuurlijke zin, zijnde de zin van de letter, van dienst is als basis. Maar toch maken die beide zinnen, de geestelijke en de natuurlijke, één door de overeenstemmingen. Dat een zodanig geestelijk verstaan in al die dingen is, behoeft hier geen aantoning, omdat het niet tot dit werk behoort, maar men zie het getoond in de Hemelse Verborgenheden. … [Om praktische redenen zijn alle voetnoten aan het einde van ieder hoofdstuk niet opgenomen in deze digitale weergave, maar ieder onderwerp, ja iedere zinsnede kan nader worden verduidelijkt in de “Arcana”. Red.]

10216. 'When you take the sum of the children of Israel' means all things of the Church. This is clear from the meaning of 'the sum' as all; and from the representation of 'the children of Israel' as the Church, dealt with in the places referred to in 9340. The reason why all things of the Church are meant by 'the sum of the children of Israel' is that the internal sense of the Word is the kind of meaning it has in the heavens. Names do not come through to those there, such as the names Israel, Moses, Aaron, and many others; for those names belong to things that are material, which exist solely for the benefit of human life on the level of the physical senses. Instead of those names things on a spiritual level that belong to heaven and the Church are perceived. For angels in heaven are spiritual, and the things that come to their attention they see according to the inner nature of those things, thus on a spiritual level. There in place of the children of Israel they understand the Church. They do so because in the inmost heaven, where the Lord's presence is more immediate than in the heavens below, the Lord Himself is understood by names in the Word, when they are used in a good sense, names such as Abraham, Isaac, Jacob, Moses, Aaron, David, Joseph, Judah, or Israel. And since the angels there understand the Lord by these names, they also perceive - in accord with the train of thought in the Word - the Divine things which belong to heaven and the Church, and are derived from the Lord. The perception flows in from the Lord, who is the Word; for the Lord is the source of all intelligence and wisdom, and none at all exists without Him.

2850. 'And like the sand which is on the seashore' means a whole multitude of correspondent facts. This is clear from the meaning of 'the sea' as facts in general or a gathering together of them, dealt with in 28, 2120, and from the meaning of 'the sand' as facts individually and separately. Facts are compared to 'the sand' because in the internal sense the particles of stone from which the sand is formed mean facts, 643, 1298. Both comparisons are made here - that they will be multiplied 'as the stars of the heavens' and 'as the sand on the seashore 'because 'stars', or cognitions, are related to the rational, whereas 'the sand of the seashore', or facts, are related to the natural. When the things that belong to the rational man, namely the goods and truths present in cognitions, so exist in accordance with the things that belong to the natural man, that is to say, with facts, that they make one or mutually support each other, they in that case correspond. The Lord brings man's rational concepts and his natural images into this state of correspondence when He regenerates him, that is, makes him spiritual. It is for this reason that both the stars of the heavens and the sand on the seashore are mentioned here. Otherwise one phrase would have been sufficient.