1735. Dat de woorden ‘Gezegend zij de Allerhoogste God’ de binnenste mens van de Heer betekenen, blijkt uit hetgeen vlak hierboven is gezegd over de binnenste mens. Jehovah werd in de Oude Kerk de Allerhoogste God genoemd, omdat de hoogte het binnenste uitbeeldde en dus aanduidde, zo dus de Allerhoogste het binnenste. Vandaar was de godsdienst van de Oude Kerk op hoogten, bergen en heuvels. Het binnenste verhoudt zich ook niet anders tot het uiterlijke als het en het buitenste dan als het hoogste tot het lagere en het laagste. Het hoogste of het binnenste is het hemelse van de liefde, of de Liefde zelf, Jehovah of het binnenste van de Heer was het hemelse zelf van de liefde, dat wil zeggen, de Liefde zelf, en aan deze kunnen geen andere dingen die haar waardig zijn, worden toegeschreven dan die van de zuivere liefde, dus van de zuivere barmhartigheid jegens het gehele menselijke geslacht, welke daarin bestaat, dat zij allen redden en tot in eeuwigheid gelukzalig maken, en al dat van haar is op hen wil overdragen. Dus, uit louter barmhartigheid, allen die volgen willen, tot de hemel, dat wil zeggen, tot Zichzelf met de sterke kracht van de liefde, wil optrekken. Deze Liefde Zelf is Jehovah; van niets anders kan gezegd worden ‘Ik Ben’ of ‘Hij Is’, dan alleen van de Liefde. Van deze Liefde gaat, omdat zij in de Liefde of van de Liefde zelf is, het Zijn van alle leven uit, dat wil zeggen, het leven zelf; en daar Jehovah alleen het Zijn van het Leven is, of het Leven zelf, omdat Hij alleen de Liefde is, ontleent alles tot in elke bijzonderheid daaraan zijn ‘zijn’ en zijn ‘leven’, en kan niemand uit zichzelf ‘zijn en leven’, dan alleen Jehovah, dat wil zeggen, dan alleen de Heer; en daar niemand uit zichzelf zijn en leven kan dan alleen de Heer, is het een zinsbedrog, dat het de mens toeschijnt alsof hij uit zichzelf leeft. De engelen worden het duidelijk gewaar dat zij niet uit zichzelf leven, maar van de Heer, daar zij leven in het Zijn van het leven van de Heer, omdat zij in Zijn Liefde leven. Niettemin wordt aan hen, meer dan aan alle anderen, de schijn gegeven, alsof zij uit zichzelf leefden en wel met onuitsprekelijke zaligheid. Dit is dus leven in de Heer, hetgeen nooit mogelijk is, wanneer men niet in Zijn Liefde leeft, dat wil zeggen, in liefde jegens de naaste.

The Lord, in the simplest terms, is love itself expressed as wisdom itself. In philosophic terms, love is the Lord's substance and wisdom is His form. Of course, we feel the Lord's love and hear His wisdom in many different ways, depending on our state in life and how receptive we are. That's why the Lord has so many different names in the Bible, and is referred to in so many different ways.

623. It is clear from the Word that 'the earth' is said to be 'filled with violence' on account of their filthy desires, most of all on account of the desires constituting self-love, or extreme arrogance. It is called 'violence when people do violence to holy things by desecrating them, as those before the Flood did, who immersed doctrinal matters concerning faith in every possible kind of evil desire. As in Ezekiel,

I will turn My face ¹ away from them, and they will profane My secret place. And let robbers come into it and they will profane it. Make the chain, for the land is full of the judgement of blood, and the city is full of violence. Ezekiel 7:22-24.

This describes who the violent are, and that they are such as mentioned. In the same prophet,

They will eat their bread in anxiety, and drink their waters in desolation, that her land may be devastated of the fullness that is in it, on account of the violence of all who dwell in it. Ezekiel 12:19.

'The bread which they will eat in anxiety' means celestial things, the waters which they will drink in desolation' the spiritual things, which they did violence to, that is, profaned.

[2] In Isaiah,

Their webs will not become clothing, nor will they be covered in their works. Their works are works of iniquity, and the act of violence is in their hands. Isaiah 59:6.

Here 'webs' and 'clothing' have reference to the things of the understanding or thought, while 'iniquity' and 'violence' have reference to those of the will or actions. In Jonah,

Let every one turn from his evil way, and from the violence which is in his hands. Jonah 3:8.

Here 'evil way' has reference to falsities constituting the understanding, and 'violence' to evils constituting the will. In Jeremiah,

There will come in a year, rumour and violence in the land. Jeremiah 51:46.

'Rumour' stands for things of the understanding, 'violence' for those of the will. In Isaiah,

He did no violence, and there was no deceit in his mouth. Isaiah 53:9.

Here 'violence' concerns things of the will, 'deceit in his mouth' those of the understanding.

脚注: