1384. Wat de eerste soort betreft, die de engelen eigen is, en daarin bestaat, dat zij innerlijk gewaarworden, wat waar en goed is, en gewaarworden wat van de Heer komt, en wat van henzelf, en verder ook van waar en hoedanig datgene is wat zij denken, spreken en doen, wanneer het uit henzelf komt. Het werd mij gegeven met de zonen van de Oudste Kerk te spreken over hun innerlijke gewaarwording; zij zeiden dat zij niets uit zichzelf denken of denken kunnen, en niets uit zichzelf willen, maar dat zij bij alles, wat zij in het algemeen en in het bijzonder denken en willen en gewaarworden, wat van de Heer en wat van elders komt, en dat zij niet alleen gewaarworden, hoeveel van de Heer en hoeveel als van henzelf komt, maar ook, wanneer iets als van henzelf komt, waar het dan vandaan komt, van welke engelen, en verder van welke aard die engelen zijn, van welke aard hun gedachten, met alle verscheidenheid, en zo dus welke invloed het is, en ontelbare andere dingen meer. De innerlijke gewaarwording van deze soort zijn van een grote verscheidenheid; bij de hemelse engelen, die in de liefde tot de Heer zijn, bestaat een innerlijke gewaarwording van het goede en vandaar van al wat tot het ware behoort, en omdat zij uit het goede het ware gewaarworden, laten zij niet toe dat er gesproken, nog minder dat er geredeneerd wordt over het ware, maar zij zeggen: zo is het of zo is het niet. De geestelijke engelen echter, die ook innerlijke gewaarwording hebben, maar niet van dien aard als de hemelse engelen, spreken over het ware en het goede; niettemin worden zij het ware en het goede gewaar, maar met onderscheid, want de verscheidenheden van deze innerlijke gewaarwording zijn ontelbaar. De verscheidenheden rusten hierop, dat zij gewaarworden of iets komt van de wil van de Heer, of dat Hij het vergunt, of dat Hij het toelaat, waartussen een scherp onderscheid ligt.

4626. When any spirit is approaching, even though still a long way off and out of sight, his presence is detected, as often as the Lord allows it to be, from a certain kind of spiritual sphere. From that sphere one recognizes what his life is like, what his affection is like, and what his faith is like. Angelic spirits with keener perception know from his sphere countless things about the state of his life and faith, as has been demonstrated to me many times. When it pleases the Lord these spheres are also converted into odours; one smells quite distinctly an actual odour. The reason those spheres are converted into odours is that odour corresponds to perception and that perception is so to speak spiritual odour, from which also [natural] odour descends. But see what has been brought forward already on these matters - regarding spheres, in 1048, 1053, 1316, 1504-1519, 1695, 2401, 2489, 4464; perception, in 483, 495, 503, 521, 536, 1383, 1384, 1388, 1391, 1397, 1398, 1504, 1640; and odours produced by these, in 1514, 1517-1519, 1631, 3577.

5711. CORRESPONDENCE - continued

IN THIS SECTION THE CORRESPONDENCE OF SICKNESSES WITH THE SPIRITUAL WORLD

Since the subject is to be the correspondence of sicknesses, it should be recognized that all human sicknesses too have a correspondence with the spiritual world. For nothing at all comes into being in the natural creation that does not have a correspondence with the spiritual world; it has no cause from which it may be brought into being and from which it may be kept in being. Things existing in the natural world are nothing else than effects; their causes exist in the spiritual world, while the causes behind those causes, which are the ends, exist more internally in heaven. No effect can remain in being unless its cause is present within it constantly; for the instant a cause ceases to exist, so does its effect. Essentially an effect is nothing else than its cause; but a cause so clothes itself outwardly with an effect that it is enabled to act as a cause in a lower sphere than its own. And similar to the relationship between an effect and its cause is the relationship between a cause and its end. Unless a cause likewise comes into being from its own cause, which is the end, it is not a cause; for without an end a cause is devoid of order, and where there is no order nothing is brought into being. From this it is now evident that the essence of an effect is its cause, while the essence of a cause is its end, and that an end which has good in view exists in heaven and comes forth from the Lord. Consequently an effect is not an effect unless there is a cause within it, constantly there, and a cause is not a cause unless there is an end within it, constantly so. Nor is an end an end that has good in view unless the Divine which goes forth from the Lord is present within it. From this it is also evident that even as every single thing in the world has been brought into being from the Divine, so it is kept in being from the Divine.