1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

1885. Maar deze beide soorten van gezichten zijn buitengewoon en zij zijn mij alleen getoond met het doel, dat ik weten zou van welke aard zij zijn. Tot het op gewone wijzen geziene echter behoort alles wat men door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer, in dit eerste deel vindt meegedeeld, en aan het begin van elk hoofdstuk werd geplaatst en ook erachteraan toegevoegd. Maar dit zijn geen gezichten, maar geziene dingen bij volledig wakker zijn van het lichaam en wel nu reeds sinds verscheidene jaren. Einde van hoofdstuk 15 -----

3009. Wat het tweede betreft, namelijk dat Messias, Gezalfde en Koning hetzelfde is als het Goddelijk Ware, dit blijkt uit verschillende plaatsen in het Woord en is herhaaldelijk in de verklaringen aangetoond, zoals in de nrs. 1672, 1728, 2015, 2069. En de Heer zelf leert dit bij Johannes:

‘Pilatus zei tot Jezus: Zijt Gij dan een Koning. Jezus antwoordde: Gij zegt het, want Ik ben een Koning; hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen, opdat Ik van de waarheid getuigenis geven zou. Eenieder die uit de waarheid is, hoort Mijn stem’, (Johannes 18:37). Hieruit blijkt, dat het het Goddelijk Ware zelf is, waaruit de Heer Koning werd genoemd. Dat koningen gezalfd werden en vandaar gezalfden werden genoemd, vond hierin zijn oorzaak, dat de olie, waarmee zij gezalfd werden, het goede betekende, zie nrs. 886, 2832 en dat het ware, dat de koning betekende, uit het goede was, en dus het ware van het goede was; en dat dus het koningschap bij hen de Heer zou uitbeelden ten aanzien van het Goddelijk Ware, dat uit het Goddelijk Goede is en dus het Goddelijk huwelijk van het goede in het ware, terwijl het priesterschap het Goddelijk huwelijk van het ware in het goede uitbeeldde; het laatstgenoemde wordt door Jezus aangeduid, het eerstgenoemde door Christus.