¹ Audite verbum Domini, filii Israël, quia judicium Domino cum habitatoribus terræ : non est enim veritas, et non est misericordia, et non est scientia Dei in terra.

² Maledictum, et mendacium, et homicidium, et furtum, et adulterium inundaverunt, et sanguis sanguinem tetigit.

³ Propter hoc lugebit terra, et infirmabitur omnis qui habitat in ea, in bestia agri, et in volucre cæli ; sed et pisces maris congregabuntur.

⁴ Verumtamen unusquisque non judicet, et non arguatur vir : populus enim tuus sicut hi qui contradicunt sacerdoti.

⁵ Et corrues hodie, et corruet etiam propheta tecum. Nocte tacere feci matrem tuam.

⁶ Conticuit populus meus, eo quod non habuerit scientiam : quia tu scientiam repulisti, repellam te, ne sacerdotio fungaris mihi ; et oblita es legis Dei tui, obliviscar filiorum tuorum et ego.

⁷ Secundum multitudinem eorum sic peccaverunt mihi : gloriam eorum in ignominiam commutabo.

⁸ Peccata populi mei comedent, et ad iniquitatem eorum sublevabunt animas eorum.

⁹ Et erit sicut populus, sic sacerdos ; et visitabo super eum vias ejus, et cogitationes ejus reddam ei.

¹⁰ Et comedent, et non saturabuntur ; fornicati sunt, et non cessaverunt : quoniam Dominum dereliquerunt in non custodiendo.

¹¹ Fornicatio, et vinum, et ebrietas auferunt cor.

¹² Populus meus in ligno suo interrogavit, et baculus ejus annuntiavit ei ; spiritus enim fornicationum decepit eos, et fornicati sunt a Deo suo.

¹³ Super capita montium sacrificabant, et super colles ascendebant thymiama ; subtus quercum, et populum, et terebinthum, quia bona erat umbra ejus ; ideo fornicabuntur filiæ vestræ, et sponsæ vestræ adulteræ erunt.

¹⁴ Non visitabo super filias vestras cum fuerint fornicatæ, et super sponsas vestras cum adulteraverint, quoniam ipsi cum meretricibus conversabantur, et cum effeminatis sacrificabant ; et populus non intelligens vapulabit.

¹⁵ Si fornicaris tu, Israël, non delinquat saltem Juda ; et nolite ingredi in Galgala, et ne ascenderitis in Bethaven, neque juraveritis : Vivit Dominus !

¹⁶ Quoniam sicut vacca lasciviens declinavit Israël ; nunc pascet eos Dominus, quasi agnum in latitudine.

¹⁷ Particeps idolorum Ephraim : dimitte eum.

¹⁸ Separatum est convivium eorum ; fornicatione fornicati sunt : dilexerunt afferre ignominiam protectores ejus.

¹⁹ Ligavit eum spiritus in alis suis, et confundentur a sacrificiis suis.

¹ Oratio ipsi David. Inclina, Domine, aurem tuam et exaudi me, quoniam inops et pauper sum ego.

² Custodi animam meam, quoniam sanctus sum ; salvum fac servum tuum, Deus meus, sperantem in te.

³ Miserere mei, Domine, quoniam ad te clamavi tota die ;

⁴ lætifica animam servi tui, quoniam ad te, Domine, animam meam levavi.

⁵ Quoniam tu, Domine, suavis et mitis, et multæ misericordiæ omnibus invocantibus te.

⁶ Auribus percipe, Domine, orationem meam, et intende voci deprecationis meæ.

⁷ In die tribulationis meæ clamavi ad te, quia exaudisti me.

⁸ Non est similis tui in diis, Domine, et non est secundum opera tua.

⁹ Omnes gentes quascumque fecisti venient, et adorabunt coram te, Domine, et glorificabunt nomen tuum.

¹⁰ Quoniam magnus es tu, et faciens mirabilia ; tu es Deus solus.

¹¹ Deduc me, Domine, in via tua, et ingrediar in veritate tua ; lætetur cor meum, ut timeat nomen tuum.

¹² Confitebor tibi, Domine Deus meus, in toto corde meo, et glorificabo nomen tuum in æternum ;

¹³ quia misericordia tua magna est super me, et eruisti animam meam ex inferno inferiori.

¹⁴ Deus, iniqui insurrexerunt super me, et synagoga potentium quæsierunt animam meam, et non proposuerunt te in conspectu suo.

¹⁵ Et tu, Domine Deus, miserator et misericors ; patiens, et multæ misericordiæ, et verax.

¹⁶ Respice in me, et miserere mei ; da imperium tuum puero tuo, et salvum fac filium ancillæ tuæ.

¹⁷ Fac mecum signum in bonum, ut videant qui oderunt me, et confundantur, quoniam tu, Domine, adjuvisti me, et consolatus es me.