9780. ‘Et accipiant ad te oleum olivae’: quod significet bonum charitatis et fidei, constat ex significatione ‘olei olivae’ quod sit bonum amoris caelestis, de qua n. 886, ic autem bonum amoris spiritualis, quod est bonum charitatis erga proximum et bonum fidei; quod hoc bonum hic per ‘oleum olivae’ significetur, est quia erat pro luminari seu candelabro, et per ‘candelabrum’ significatur caelum spirituale, n. 9548; caelum spirituale in terra est Ecclesia spiritualis; ‘oleum’ et ‘olea’ significant in Verbo ¹ tam bonum caeleste quam bonum spirituale, bonum caeleste, ubi agitur de regno seu Ecclesia caelesti, et bonum spirituale, ubi agitur de regno seu Ecclesia spirituali; distinguuntur illa regna seu illae Ecclesiae per bona; bona regni seu Ecclesiae caelestis sunt bonum amoris in Dominum, et bonum amoris mutui, et bona regni seu Ecclesiae spiritualis sunt bonum charitatis erga proximum, et bonum fidei, n. 9741; de his bonis et inde veris agitur in Verbo ubivis, nam Verbum est doctrina boni, est enim doctrina amoris in Dominum et amoris erga proximum, Matth. 22:34-39;

et omne bonum est amoris, etiam bonum fidei, nam hoc ex bono amoris existit, et non absque eo.

[2] Quia Verbum est doctrina boni, idcirco ut Verbum intelligatur, sciendum est quid bonum; et nemo scit quid bonum nisi ² vivat in bono secundum Verbum; cum enim vivit in bono secundum Verbum, tunc Dominus insinuat bonum ³ in vitam ejus; inde homo appercipit illud et sentit illud, proinde capit illud quale est; alioquin non apparet, quia non appercipitur; inde constare potest in quo statu sunt qui modo sciunt ea quae in Verbo, et persuadent sibi quod ita sit, et non faciunt illud; sunt illi in nulla cognitione de bono, consequenter in nulla de vero, nam verum noscitur ex bono, et nusquam absque bono, nisi sicut scientificum nullius vitae, quod in altera vita perit.

[3] Quod ‘oleum’ et quoque ‘oliva’ sint ⁴ bonum, constat a locis in Verbo ubi nominantur, ut apud Sachariam, Vidi candelabrum auri, duae oleae juxta id, una a dextra ⁵ lecyti et una ad sinistram ejus; hi sunt duo filii olei stantes juxta Dominum totius terrae, 4:2, 3, 14; ‘duae oleae et duo filii olei’ sunt bonum amoris in Dominum, quod a dextra Ipsius, et bonum charitatis erga proximum, quod ad sinistram ⁶ :

similiter apud Johannem, Duo testes prophetabant dies ⁷ mille ducentos sexaginta; hi sunt duae oleae, et duo candelabra coram Deo terrae stantia, Apoc. 11:3, 4;

‘duae oleae ⁸ et duo candelabra’ sunt eadem illa bona, quae ⁹ quia sunt a Domino, vocantur ¹⁰ ‘duo testes’:

[4] apud eundem,

Audivi vocem in medio quattuor animalium, dicentem, Oleo et vino ne damnum inferas, Apoc. 6:6;

‘oleum’ pro bono amoris et charitatis, ‘vinum’ pro bono et vero fidei ¹¹ :

apud Esaiam,

Dabo in deserto cedrum Schittae, et ¹² myrtum et lignum olei, 41:19:

apud Jeremiam,

Venient et canent in altitudine Zionis, et confluent ad bonum Jehovae, ad triticum, et ad mustum, et ad oleum, 31:12:

apud Joelem,

Devastatus est ager, luxit terra quia devastatum est frumentum, exaruit mustum, languet oleum, 1:10:

apud eundem,

Plenae sunt areae frumento puro, et exundant torcularia mustum et oleum, 2:24:

[5] apud Moschen, Dabo pluviam terrae vestrae in tempore suo, ut colligas frumentum tuum, mustum tuum, et oleum tuum, Deut. 11:14;

dicitur ¹³ hic frumentum, mustum, et oleum, sed quod illa non intelligantur, constare potest unicuivis qui expendit, Verbum enim, quia Divinum, est spirituale, non mundanum, ita non agit de frumento, musto, et oleo terrae, quatenus inserviunt corpori pro cibis, sed quatenus inserviunt animae, nam omnes cibi in mundo in Verbo significant cibos caelestes, sicut etiam panis et vinum in Sancta Cena; quid in allatis locis significant ‘frumentum et mustum’, videatur n. 3580, 5295, 5410, 5959; quid ‘oleum’ inde patet.

[6] Similiter se habet cum omnibus illis quae Dominus cum fuit in mundo, locutus est, sicut quod de Samarita, quod ille ad vulneratum ¹⁴ a latronibus accedens obligaverit ejus vulnera, et infuderit oleum et vinum, Luc. 10:33, 34;

hic non intelligitur oleum et vinum ¹⁵ , sed bonum amoris et charitatis, per ‘oleum’ bonum amoris, et per ‘vinum’ bonum charitatis et fidei, agitur enim de proximo, ita de charitate erga illum ¹⁶ ;

[7] quod ‘vinum’ id sit, videatur n. 6377:

similiter quae Dominus locutus est de decem virginibus, quarum quinque acceperunt lampades, et non simul oleum, et quinque etiam oleum, et quod hae in caelum admissae, illae vero rejectae, Matth. 25:3, 4, seq. ; ‘oleum in lampadibus’ est bonum amoris et charitatis in veris fidei, ¹⁷ ‘virgines quae acceperunt lampades et non oleum’ sunt qui audiunt Verbum, legunt illud, et dicunt se credere, et tamen propterea nihil boni ¹⁸ faciunt, et si faciunt non est ex amore boni aut veri, sed ex amore sui et mundi.

[8] Quia oleum significabat bonum charitatis, ideo etiam inungebantur oleo aegroti, et sanabantur, ut legitur de Domini discipulis, qui exeuntes ejecerunt daemonia, et unxerunt oleo multos infirmos, et sanaverunt Marcus 6:13 apud Davidem,

Pinguefacies oleo caput meum, poculum meum abundabit Ps. 23:5;

‘pinguefacere oleo caput’ pro donare bono caelesti:

apud Moschen, Jehovah cibavit proventu agrorum, sugere fecit eum mel e rupe, et oleum e saxo petrae, Deut. 32:13;

ibi de antiqua Ecclesia; ‘sugere oleum e saxo petrae’ pro imbui bono per vera fidei:

[9] apud Habakuk, Ficus non florebit, nec proventus in vitibus; mentietur opus oliva, et agri non ferent cibum, 3:17;

hic non ficus, nec vites, nec oliva, nec agri intelliguntur, sed caelestia quibus correspondent; quod etiam quisque ex se agnoscere potest qui agnoscit quod Verbum de talibus quae sunt caeli et Ecclesiae, ita quae ¹⁹ sunt animae, agat; at qui non cogitant nisi de mundanis, terrestribus, et corporeis, illa non vident, immo nec videre volunt, dicentes secum, Quid spiritualia? quid caelestia? ita quid victus caelestes? quod sint talia quae intelligentiae et sapientiae, quidem sciunt cum dicitur, sed quod sint fidei et amoris, non volunt; causa est quia talibus non imbuunt vitam, et inde non usque in intelligentiam et sapientiam veritatum et bonitatum caelestium perveniunt:

[10] apud Ezechielem,

Lavi te aquis, et ablui sanguines tuos desuper te, et unxi te oleo, vestivi te acupicto; vestes tuae byssus, sericum, et acupictum; similam, et mel, et oleum comedisti: sed sumpsisti vestes acupicti tui, et texisti imagines, et oleum Meum et suffimentum Meum dedisti coram illis, 16:9, 10, [13, ] 18; quis non videre potest quod ibi non intelligantur vestes ex acupicto, byssus et sericum ²⁰ , nec quod oleum, mel, simila, sed quod Divina quae caeli et Ecclesiae sunt? nam agitur de Hierosolyma, per quam intelligitur Ecclesia; et ideo per illa quae memorantur, intelliguntur talia quae Ecclesiae sunt; quod per singula aliquod ²¹ speciale Ecclesiae, constat, nam in Verbo, quod Divinum, nullum verbum est vanum; quod Hierosolyma ²² sit Ecclesia, videatur n. 3654; quid porro ²³ ‘acupictum’, n. 9688, quid ‘byssus’, n. 5319, 9469, quid ‘simila’ ²⁴ , n. 2177, quid ‘mel’, n. 5620, 6857, quid ‘lavare aquis’, n. 3147, 5954 fin. , ²⁵ 9088, et quid ‘abluere sanguines’, n. 4735, 9127:

[11] apud Hoscheam, Ephraim pascens ventum, foedus cum Assyrio pangunt, et oleum in Aegyptum defertur, 12:2 [KJV 12:1];

haec prorsus non intelliguntur nisi sciatur quid ²⁶ Ephraim, quid Assyrius, et quid Aegyptus; describitur tamen ibi intellectuale hominis Ecclesiae, quod per ratiocinia ex scientificis pervertitur, Ephraim enim est intellectuale illud, n. 3969, 5354, 6222, 6238, 6267, Assyrius ratiocinatio, n. 1186, et Aegyptus scientificum, n. 9391; inde ‘oleum in Aegyptum deferre’ est bonum Ecclesiae ita conspurcare.

[12] Quod Dominus tam saepe ascenderit montem Olivarum, Luc. 21:37, 22:39, erat ²⁷ quia ‘oleum’ et ‘oliva’ significabat bonum amoris, et quoque ‘mons’, n. 6435, 8758; causa erat quia in Domino cum in mundo, omnia repraesentativa caeli erant; universum enim caelum per illa Ipsi adjungebatur; quapropter quicquid agebat et quicquid locutus est, erat Divinum et caeleste, et ultima erant repraesentativa; mons Olivarum repraesentabat caelum quoad bonum amoris et charitatis ²⁸ , ut quoque constare potest apud Sachariam, Jehovah exibit et pugnabit contra gentes; stabunt pedes Ipsius in die illo super monte Olivarum, qui ante facies Hierosolymae; et ²⁹ diffindetur mons Olivarum, ut pars ejus versus ortum et versus mare valle magna, et recedet pars montis versus septentrionem, et pars ejus versus meridiem, 14:3, 4;

[13] agitur ibi de Domino ac Ipsius adventu; per ‘Montem Olivarum’ significatur bonum amoris et charitatis, ita Ecclesia, nam bona illa faciunt Ecclesiam; quod Ecclesia recederet a gente Judaica et instauraretur apud gentes, significatur per quod mons ille diffinderetur versus ortum, versus mare, et versus septentrionem et meridiem; simile quod per Domini verba apud Lucam, Vos eritis dejecti foras, contra venient ab ortibus et occasibus, et a septentrione et meridie, accumbentes in regno Dei, 13:28, 29;

in sensu universali per quod ‘Jehovah exibit et pugnabit contra gentes, et stabunt pedes ³⁰ Ipsius super monte Olivarum qui ante facies Hierosolymae’ intelligitur quod Dominus ex Divino Amore pugnaturus esset contra inferna, ‘gentes’ enim sunt mala quae ab infernis, n. 1868, 6306, et ‘mons Olivarum, super quo pedes’ est Divinus Amor. (n)

脚注:

1861. ‘Et ecce furnus fumi’: quod significet densissimum falsum, et ‘fax ignis’ quod significet cupiditatum aestus, constat ex significatione ‘furni fumi’ quod sit densum falsum; et a significatione ‘facis ignis’ quod sit cupiditatum aestus: ‘furnus fumi’ dicitur quia homo, cumprimis homo Ecclesiae, qui cognitiones veri habet, et usque non agnoscit sed corde negat, inque contrariis vero vitam agit, non aliter apparet ac furnus fumi, ipse ut ‘furnus’, et falsum ex odiis ut ‘fumus’; cupiditates ex quibus falsa, non aliter ac ‘faces ignis ex tali furno’, sicut etiam constat ex repraesentativis in altera vita, de quibus ab experientia n. 814, 1528; sunt cupiditates odiorum, vindictarum, crudelitatum, et adulteriorum, magis eorundem quando cum dolis mixta sunt, quae tales apparent et fiunt.

[2] Quod per ‘furnum fumum et ignem’ talia in Verbo significentur, constare potest ab his locis;

apud Esaiam,

Unusquisque hypocrita et malitiosus, et omne os loquens stultitiam, ... quia flagrat sicut ignis malitia, senticetum et vepretum comedit, et incendit implexa silvae, et elevant se elatione fumi; in excandescentia Jehovae Zebaoth obscurata est terra et factas est populus sicut cibus ignis, vir fratri suo non parcent, 9:[16, ] 17, 18 [KJV 17, 18, 19];

ubi ‘ignis’ pro odiis, ‘elatio fumi inde’ pro talibus falsis; odium describitur per quod ‘vir fratri suo non parcent’; qui cum inspiciuntur ab angelis, non aliter apparent quam hic sunt descripti:

[3] apud Joelem,

Dabo prodigia in caelis et in terra, sanguinem, et ignem, et columnas fumi; sol vertetur in tenebras, et luna in sanguinem antequam venit dies Jehovae magnus et terribilis, 3:3, 4 [KJV 2:30, 31];

ubi ‘ignis’ pro odio, ‘columnae fumi’ pro falsis, ‘sol’ pro charitate ‘luna, pro fide:

[4] apud Esaiam,

Erit terra in picem ardentem, nocte et die non exstinguetur, in aeternum ascendet fumus ejus, 34:9, 10;

‘pix ardens’ pro diris cupiditatibus, ‘furnus’ pro falsitatibus:

[5] apud Malachiam, Ecce dies veniens ardens sicut furnus, et erunt omnes superbi, et omnis faciens malitiam stipula, et inflammabit eos dies veniens; non relinquet iis radicem et ramum, 3:19;

‘ardens furnus’ pro similibus; ‘radix’ pro charitate, ‘ramus’ pro veritate quae non relinquentur:

[6] apud Hoscheam,

Ephraim reus factus in Baale, ... erit sicut gluma e turbine abigitur ex area, et sicut fumus ex fumario, 13:1, 3;

‘Ephraim’ pro intelligente qui sic factus:

[7] apud Esaiam,

Erit robustus in stuppam, et opus ejus in favillam, succendentur ambo pariter, et nemo exstinguens, 1:31;

pro qui in amore sui, seu quod idem, in odio contra proximum, quod ita ex cupiditatibus suis ‘succendentur’:

apud Johannem, Babylon facta habitaculum daemonum, ... clamabant videntes fumum combustionis ejus, ... fumus ascendit in saecula saeculorum, Apoc. 18:2, 18; 19:3 ¹ :

[8] apud eundem,

Aperuit puteum abyssi, unde ascendit fumus e puteo, sicut fumus fornacis magnae; et obscuratus est sol, et aer e fumo putei, Apoc. 9:2:

apud eundem,

Ex ore equorum exivit ignis, et fumus, et sulphur; ab his occisi sunt tertia pars hominum, ab igne, et a fumo et a sulphure, quod exibat ex ore eorum, Apoc. 9:17, 18:

apud eundem,

Qui adorat bestiam, ... bibat ex vino irae Dei mixto mero in calice irae Ipsius, et cruciabitur igne et sulphure, Apoc. 14:9, 10:

apud eundem,

Quartus angelus effudit phialam suam in solem, et datum illi est aestu adurere homines per ignem, itaque aestuaverunt homines aestu magno, et blasphemarunt nomen Dei, Apoc. 16:8[, 9];

similiter quod Conjecti sint in stagnum ignis ardens in sulphure, Apoc. 19:20; 20:14, 15; 21:8;

[9] illis locis ‘ignis’ pro cupiditatibus, ‘fumus’ pro falsitatibus, quae ultimis temporibus regnabunt; qualiter se habent in altera vita, visa sunt Johanni cum visus interior ei apertus fuit; similia quoque spiritibus videntur et animabus post mortem: exinde constare potest quid ignis infernalis, quod nihil aliud sit quam odium, vindicta et crudelitas, seu quod idem, amor sui, quae talia fiunt; homo quamdiu in vita corporis est, cum talis, utcumque apparet extus alius, si inspiceretur ab angelis prope, coram oculis eorum non aliter appareret, nempe odia ejus ut ‘faces ignis’, et falsa inde ut ‘faces fumi’.

[10] De hoc igne ita Dominus apud Matthaeum,

Omnis arbor non faciens fructum bonum, exscinditur, et in ignem conjicitur, 3:10; Luc. 3:9;

per ‘bonum fructum’ intelligitur charitas, qua qui se deprivat, se ‘exscindit et conjicit in talem ignem’:

apud eundem,

Mittet Filius Hominis angelos suos, qui colligent e regno Ipsius omnia offendicula, et eos qui faciunt iniquitatem, et mittent eos in caminum ignis, 13:41, 42, 50; similiter:

apud eundem,

Rex dicit iis qui e sinistris, Discedite a me maledicti, iniquitatem aeternum, paratum diabolo et angelis ejus, 25:41;

similiter:

[11] Quod mitterentur in Ignem aeternum, Gehennam ignis, et quod vermis eorum non moriatur, et ignis non exstinguatur, Matth. 18:8, 9; Marcus 9:43-49;

similiter:

apud Lucam, Mitte Lazarum, ut intingat extremum digiti in aquam, e refrigeret linguam, quia crucior in flamma hac, 16:24;

similiter.

[12] Qui arcana regni Domini non norunt, putant quod Dominus demittat impios in infernum, seu in ignem talem qui est odiorum, ut dictum; sed aliter prorsus se res habet; est ipse homo, et ipse spiritus diabolicus, qui se praecipitat; sed quia ita apparet, secundum apparentiam, immo secundum fallacias sensuum, ita locutum est in Verbo, cumprimis coram Judaeis, qui nihil prorsus capere volebant nisi quod esset secundum sensus, qualescumque fallaciae essent; quare sensu litterae, cumprimis propheticae, talibus plenus est,

[13] sicut apud Jeremiam,

Sic dixit Jehovah, Judicate mane judicium, et eripite spoliatum e manu oppressoris, ne exeat sicut ignis furor Meus et ardeat, et nemo exstinguens, propter malitiam operum eorum, 21:12;

‘judicare judicium’ est verum dicere, ‘eripere spoliatum e manu oppressoris’ est bonum charitatis facere, ‘ignis’ pro poena inferna eorum qui haec non faciunt, hoc est, qui in falso odii degunt; in sensu litterae talis ignis et furor tribuitur Jehovae, sed in sensu interno prorsus contrarium est:

[14] similiter apud Joelem,

Dies Jehovae, ... ante eum comedit ignis, et post eum inflammat flamma, 2:1, 3:

apud Davidem,

Ascendit fumus ex naso Ipsius, et ignis ex ore Ipsius comedit, prunae arserunt ex Ipso, ... et caligo sub pedibus Ipsius, Ps. 18:9, 10 [KJV Ps. 18:8, 9]:

apud Mosen,

Ignis accensus in ira Mea, et ardebit usque ad infernum infimum, ac comedet terram et proventum ejus, et inflammabit fundamenta montium, Deut. 32:22;

ubi ‘ignis’ pro odiis, ‘fumus’ pro falsis, quae apud hominem; quae tribuuntur Jehovae seu Domino ex causis de quibus dictum; apparet quoque ita infernis quod Jehovah seu Dominus hoc faciat, sed prorsus contrarium est; ii sunt qui sibi hoc faciunt, quia in odiorum ignibus sunt; inde patet, nisi sensus internus Verbi sciatur, quam facile homo in phantasias possit labi.

[15] Similiter se habuit cum fumo et igne qui visus populo e monte Sinai cum Lex promulgaretur; Jehovah enim seu Dominus apparet unicuique qualis est, angelis caelestibus sicut sol, angelis spiritualibus sicut luna, bonis omnibus sicut lux variae jucunditatis et amoenitatis, at malis sicut fumus et sicut ignis consumens; et quia Judaei cum promulgaretur Lex, nihil charitatis habebant, sed apud eos amor sui et mundi regnabant, proinde non nisi quam mala et falsa, ideo apparuit iis ut fumus et ignis, cum in eodem instanti angelis ut sol et lux caelestis;

[16] quod ita apparuerit Judaeis quia tales, constat apud Mosen,

Habitavit gloria Jehovae super monte Sinai; ... et aspectus gloriae Jehovae sicut ignis comedens in capite montis, ante oculos filiorum Israelis, Exod. 24:16, 17;

apud eundem,

Mons Sinai fumabat totus ille, coram quod descendit super illum Jehovah in igne, et ascendit fumus illius sicut fumus fornacis, et contremuit totus mons valde, Exod. 19:18;

et alibi, Accessistis et stetistis sub monte, cum mons flagrans igne, usque ad cor caeli, tenebrae, et nubes, et caligo; et locutus est Jehovah ad vos e medio ignis, Deut. 4:11, 12; 5:19;

tum, Factum cum audivistis vocem e medio tenebrarum, et mons flagrans igne, et accessistis ad me, ... et dixistis, ... Quare moriemur, quia comedet nos ignis magnus hic? si addentes nos audire ² vocem Jehovae Dei nostri amplius, moriemur, Deut. 5:20-22 [KJV 5:23-25].

[17] Similiter se haberet si quis alius qui in odio et odiorum spurcis degit, videret Dominum; non aliter Ipsum videre posset quam ex odio et ejus spurcis, quae sunt recipientia radiorum boni et veri ab Ipso, quae radios boni et veri in talem ignem, fumum et caliginem, verterent. Ex iisdem locis quoque patet quid ‘fumus fumi’ et quid ‘fax ignis’, quod nempe densissimum falsum et spurcissimum malum, quae ultimis temporibus Ecclesiam occupabant.

脚注: