聖書

 

Exodus 22

勉強

   

1 Si quis furatus fuerit bovem aut ovem, et occiderit vel vendiderit : quinque boves pro uno bove restituet, et quatuor oves pro una ove.

2 Si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus, et accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit reus sanguinis.

3 Quod si orto sole hoc fecerit, homicidium perpetravit, et ipse morietur. Si non habuerit quod pro furto reddat, ipse venundabitur.

4 Si inventum fuerit apud eum quod furatus est, vivens : sive bos, sive asinus, sive ovis, duplum restituet.

5 Si læserit quispiam agrum vel vineam, et dimiserit jumentum suum ut depascatur aliena : quidquid optimum habuerit in agro suo, vel in vinea, pro damni æstimatione restituet.

6 Si egressus ignis invenerit spinas, et comprehenderit acervos frugum, sive stantes segetes in agris, reddet damnum qui ignem succenderit.

7 Si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam, et ab eo, qui susceperat, furto ablata fuerint : si invenitur fur, duplum reddet :

8 si latet fur, dominus domus applicabitur ad deos, et jurabit quod non extenderit manum in rem proximi sui,

9 ad perpetrandam fraudem, tam in bove quam in asino, et ove ac vestimento, et quidquid damnum inferre potest : ad deos utriusque causa perveniet, et si illi judicaverit, duplum restituet proximo suo.

10 Si quis commendaverit proximo suo asinum, bovem, ovem, et omne jumentum ad custodiam, et mortuum fuerit, aut debilitatum, vel captum ab hostibus, nullusque hoc viderit :

11 jusjurandum erit in medio, quod non extenderit manum ad rem proximi sui : suscipietque dominus juramentum, et ille reddere non cogetur.

12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet damnum domino ;

13 si comestum a bestia, deferat ad eum quod occisum est, et non restituet.

14 Qui a proximo suo quidquam horum mutuo postulaverit, et debilitatum aut mortuum fuerit domino non præsente, reddere compelletur.

15 Quod si impræsentiarum dominus fuerit, non restituet, maxime si conductum venerat pro mercede operis sui.

16 Si seduxerit quis virginem necdum desponsatam, dormieritque cum ea : dotabit eam, et habebit eam uxorem.

17 Si pater virginis dare noluerit, reddet pecuniam juxta modum dotis, quam virgines accipere consueverunt.

18 Maleficos non patieris vivere.

19 Qui coierit cum jumento, morte moriatur.

20 Qui immolat diis, occidetur, præterquam Domino soli.

21 Advenam non contristabis, neque affliges eum : advenæ enim et ipsi fuistis in terra Ægypti.

22 Viduæ et pupillo non nocebitis.

23 Si læseritis eos, vociferabuntur ad me, et ego audiam clamorem eorum :

24 et indignabitur furor meus, percutiamque vos gladio, et erunt uxores vestræ viduæ, et filii vestri pupilli.

25 Si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum, non urgebis eum quasi exactor, nec usuris opprimes.

26 Si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum, ante solis occasum reddes ei.

27 Ipsum enim est solum, quo operitur, indumentum carnis ejus, nec habet aliud in quo dormiat : si clamaverit ad me, exaudiam eum, quia misericors sum.

28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices.

29 Decimas tuas et primitias tuas non tardabis reddere : primogenitum filiorum tuorum dabis mihi.

30 De bobus quoque, et ovibus similiter facies : septem diebus sit cum matre sua, die octava reddes illum mihi.

31 Viri sancti eritis mihi : carnem, quæ a bestiis fuerit prægustata, non comedetis, sed projicietis canibus.

   

スウェーデンボルグの著作から

 

Arcana Coelestia#9210

この節の研究

  
/ 10837に移動  
  

9210. ‘Non eris sicut faenerator’: quod significet quod ex charitate id fiet, constat ex significatione ‘faeneratoris’ quod sit qui bonum facit propter lucrum, nam ‘faenerator’ concredit pecunias alteri propter usuram et fert opem alteri propter remunerationem; et quia genuina charitas non spectat lucrum aut remunerationem ut finem, sed bonum proximi, ideo per ‘non eris sicut faenerator’ significatur quod ex charitate id fiet. Qui non scit quid charitas Christiana 1 , is potest credere quod non modo sit dare egenis et pauperibus sed etiam facere bonum concivi, 2 patriae, ac Ecclesiae propter quamcumque causam, seu ex quocumque fine; sed sciendum quod finis sit qui qualificat omnia facta hominis; si finis seu intentio sit facere bonum propter famam ut aucupetur honores aut lucrum, tunc bonum quod facit non est bonum quia est propter se, ita quoque ex se, at si finis est facere bonum propter concivem, vel patriam, vel Ecclesiam, ita propter proximum, tunc bonum quod facit est bonum, nam est propter ipsum bonum, quod in genere est ipse proximus, n. 5025, 6706, 6711, 3 6712, 8123; 4 sic etiam est propter Dominum, nam tale bonum non est ab homine sed a Domino, et quod a Domino est, hoc Domini est; hoc bonum est quod intelligitur a Domino apud Matthaeum, Quantum fecistis uni ex his fratribus Meis minimis, Mihi fecistis, 25:40.

[2] Sicut se habet cum bono, ita quoque se habet cum vero; qui 5 faciunt verum propter verum, illi quoque faciunt propter Dominum, quia ex Domino; facere verum propter verum est facere bonum, nam verum fit bonum cum ab intellectuali intrat in voluntatem et a voluntate 6 exit in actum; facere ita bonum est charitas Christiana. Qui bonum ex charitate Christiana faciunt, illi quandoque spectant famam inde propter honorem aut propter lucrum; sed prorsus aliter quam qui pro fine illa spectant, 7 spectant enim bonum 8 ac justum ut essentiale ac unicum, 9 ita in supremo loco, et tunc lucrum et honorem, et propter illa famam, ut non 10 essentialia respective, ita in infimo loco; 7 qui tales, cum in intuitione justi ac boni sunt, sunt sicut qui in proelio pugnant pro patria, et tunc nihil curant vitam, ita nec suam dignitatem ac suas opes in mundo, quae tunc nihili sunt respective; at qui spectant se et mundum primo loco, illi sunt tales ut ne quidem videant justum et bonum, quia in intuitione sui et lucri sunt.

[3] Ex his 11 patet quid sit facere bonum propter se aut mundum, et quid facere bonum propter Dominum aut proximum, et quae differentia inter illa 12 ; differentia est tanta quanta inter duo opposita, ita quanta inter caelum et infernum; etiam qui propter proximum aut Dominum faciunt bonum, illi in caelo sunt, at qui propter se et mundum, illi in inferno sunt; nam qui propter proximum 13 et Dominum bonum faciunt amant 14 Dominum supra omnia et proximum sicut seipsum, quae praecepta sunt primaria omnium praeceptorum, Marcus 12:28-31, at qui propter se et mundum omnia faciunt, illi amant se super omnia, ita prae Deo, et proximum non modo contemnunt sed etiam odio habent si non unum faciat secum, et suus sit; hoc intelligitur per quod Dominus docet apud Matthaeum, Nemo potest duobus dominis servire, nam aut unum odio habebit et alterum amabit, aut uni adhaerebit et alterum contemnet; non potestis Deo servire et mammonae, 6:24.

Sunt qui 15 utrique serviunt, sed illi sunt qui vocantur ‘tepidi, neque frigidi neque calidi, qui exspuuntur’, Apoc. 3:15, 16.

Ex his nunc patet quid repraesentatum sit per faeneratores qui usuram ceperunt, quod nempe illi qui propter lucra bonum faciunt;

[4] inde 16 liquet unde hoc quod non esset sicut faenerator, et super fratrem poneret usuram, ut quoque alibi apud Moschen, Non impones fratri tuo usuram argenti, usuram cibi, usuram 17 ullius rei, quae imponitur; alienigenae impones usuram, sed fratri tuo non impones usuram; ut benedicat tibi Jehovah Deus tuus in omni missione manus tuae super terra qua tu veniens ad possidendum eam, Deut. 23:20, 21; Lev. 25:36-38;

‘imponere fratri usuram argenti’ est propter lucrum commodare vera, seu instruere, ‘imponere usuram cibi’ est propter lucrum commodare bona veri; ‘argentum’ enim est verum, n. 1551, 2954, 18 5658, 6914, 6917, et ‘cibus’ est bonum veri, n. 5147, 5293, 5340, 5342, 5576, 5410, 5426, 5487, 5582, 5588, 5655, 5915, 19 8562; quod illis qui non id faciunt, benedicat Jehovah in omni missione manus eorum in terra, est quod illi in affectione boni et veri sint 20 , ita in felicitate quae est angelis in 21 caelo, nam in illa affectione seu in bono illius amoris est caelum homini, n. 6478, 9174; quod alienigenis 22 licuerit usuram imponere, erat quia per ‘alienigenas’ significantur qui non aliquid boni ac veri agnoscunt et recipiunt, n. 7996, ita qui solum lucri causa bonum faciunt; illi servient homini, quia servi sunt respective, n. 1097

[5] apud Davidem,

Qui ambulat integer, et qui facit justitiam, et loquitur veritatem in corde suo, argentum suum non dat in usuram, et munus contra innocentem non accipit; qui fecerit hoc non dimovebitur in aeternum, Ps. 15:2, 5;

'argentum suum 23 dare in usuram' est solius lucri causa docere, ita bonum facere propter remunerationem: similiter apud Ezechielem,

Vir justus qui facit judicium et justitiam, in usuram non dat, et faenus non accipit, xviii [5, ] 8:

apud eundem,

Qui ab egeno 24 inhibet manum suam, usuram et faenus non accipit, judicia Mea facit, in statutis Meis ambulat, vivendo vivet, 18:17:

apud eundem,

25 Donum acceperunt in te ad effundendum sanguinem; usuram et faenus accepisti, et lucrum captasti a sociis tuis per violentiam, 22:12;

haec de ‘urbe sanguinum’, per quam significatur falsum destruens verum et bonum, n. 9127; ‘usuram et faenus accipere’ est lucri ac remunerationis causa bonum facere, ita non ex charitate; quod genuina charitas sit absque meritorio, videatur n. 26 2371, 2373, 2400, 4007 27 , 28 4174, 4943, 6388-6390, 6392, 6478.

脚注:

1. The Manuscript inserts est.

2. The Manuscript inserts ac.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts et.

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. abit

7. The Manuscript inserts hi.

8. aut

9. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

10. essentiale

11. constare potest

12. The Manuscript inserts est.

13. aut

14. Deum super

15. utrisque, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

16. patet

17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

20. The Manuscript inserts a Domino.

21. coelis

22. liceat

23. non dare in usuram, est [non] facere bonum remunerationis causa

24. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

27. The Manuscript inserts fin.

28. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837に移動  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.