新キリスト教聖書研究

聖書

 

Daniel 2

勉強

   

1 In anno secundo regni Nabuchodonosor, vidit Nabuchodonosor somnium, et conterritus est spiritus ejus, et somnium ejus fugit ab eo.

2 Præcepit autem rex ut convocarentur arioli, et magi, et malefici, et Chaldæi, ut indicarent regi somnia sua. Qui cum venissent, steterunt coram rege.

3 Et dixit ad eos rex : Vidi somnium, et mente confusus ignoro quid viderim.

4 Responderuntque Chaldæi regi syriace : Rex, in sempiternum vive ! dic somnium servis tuis, et interpretationem ejus indicabimus.

5 Et respondens rex ait Chaldæis : Sermo recessit a me : nisi indicaveritis mihi somnium, et conjecturam ejus, peribitis vos, et domus vestræ publicabuntur.

6 Si autem somnium, et conjecturam ejus narraveritis, præmia, et dona, et honorem multum accipietis a me. Somnium igitur, et interpretationem ejus indicate mihi.

7 Responderunt secundo, atque dixerunt : Rex somnium dicat servis suis, et interpretationem illius indicabimus.

8 Respondit rex, et ait : Certe novi quod tempus redimitis, scientes quod recesserit a me sermo.

9 Si ergo somnium non indicaveritis mihi, una est de vobis sententia, quod interpretationem quoque fallacem, et deceptione plenam composueritis, ut loquamini mihi donec tempus pertranseat. Somnium itaque dicite mihi, ut sciam quod interpretationem quoque ejus veram loquamini.

10 Respondentes ergo Chaldæi coram rege, dixerunt : Non est homo super terram, qui sermonem tuum, rex, possit implere : sed neque regum quisquam magnus et potens verbum hujuscemodi sciscitatur ab omni ariolo, et mago, et Chaldæo.

11 Sermo enim, quem tu quæris, rex, gravis est : nec reperietur quisquam qui indicet illum in conspectu regis, exceptis diis, quorum non est cum hominibus conversatio.

12 Quo audito, rex, in furore et in ira magna, præcepit ut perirent omnes sapientes Babylonis.

13 Et egressa sententia, sapientes interficiebantur : quærebanturque Daniel et socii ejus, ut perirent.

14 Tunc Daniel requisivit de lege atque sententia ab Arioch principe militiæ regis, qui egressus fuerat ad interficiendos sapientes Babylonis.

15 Et interrogavit eum, qui a rege potestatem acceperat, quam ob causam tam crudelis sententia a facie regis esset egressa. Cum ergo rem indicasset Arioch Danieli,

16 Daniel ingressus rogavit regem ut tempus daret sibi ad solutionem indicandam regi.

17 Et ingressus est domum suam, Ananiæque et Misaëli et Azariæ, sociis suis, indicavit negotium,

18 ut quærerent misericordiam a facie Dei cæli super sacramento isto, et non perirent Daniel et socii ejus cum ceteris sapientibus Babylonis.

19 Tunc Danieli mysterium per visionem nocte revelatum est : et benedixit Daniel Deum cæli,

20 et locutus ait : Sit nomen Domini benedictum a sæculo et usque in sæculum : quia sapientia et fortitudo ejus sunt.

21 Et ipse mutat tempora, et ætates : transfert regna, atque constituit : dat sapientiam sapientibus, et scientiam intelligentibus disciplinam.

22 Ipse revelat profunda et abscondita, et novit in tenebris constituta : et lux cum eo est.

23 Tibi, Deus patrum nostrorum, confiteor, teque laudo, quia sapientiam et fortitudinem dedisti mihi, et nunc ostendisti mihi quæ rogavimus te, quia sermonem regis aperuisti nobis.

24 Post hæc Daniel ingressus ad Arioch, quem constituerat rex ut perderet sapientes Babylonis, sic ei locutus est : Sapientes Babylonis ne perdas : introduc me in conspectu regis, et solutionem regi narrabo.

25 Tunc Arioch festinus introduxit Danielem ad regem, et dixit ei : Inveni hominem de filiis transmigrationis Juda, qui solutionem regi annuntiet.

26 Respondit rex, et dixit Danieli, cujus nomen erat Baltassar : Putasne vere potes mihi indicare somnium, quod vidi, et interpretationem ejus ?

27 Et respondens Daniel coram rege, ait : Mysterium, quod rex interrogat, sapientes, magi, arioli, et aruspices nequeunt indicare regi :

28 sed est Deus in cælo revelans mysteria, qui indicavit tibi, rex Nabuchodonosor, quæ ventura sunt in novissimis temporibus. Somnium tuum, et visiones capitis tui in cubili tuo hujuscemodi sunt.

29 Tu, rex, cogitare cœpisti in strato tuo, quid esset futurum post hæc : et qui revelat mysteria, ostendit tibi quæ ventura sunt.

30 Mihi quoque non in sapientia, quæ est in me plus quam in cunctis viventibus, sacramentum hoc revelatum est : sed ut interpretatio regi manifesta fieret, et cogitationes mentis tuæ scires.

31 Tu, rex, videbas, et ecce quasi statua una grandis : statua illa magna, et statura sublimis stabat contra te, et intuitus ejus erat terribilis.

32 Hujus statuæ caput ex auro optimo erat, pectus autem et brachia de argento, porro venter et femora ex ære,

33 tibiæ autem ferreæ : pedum quædam pars erat ferrea, quædam autem fictilis.

34 Videbas ita, donec abscissus est lapis de monte sine manibus : et percussit statuam in pedibus ejus ferreis et fictilibus, et comminuit eos.

35 Tunc contrita sunt pariter ferrum, testa, æs, argentum, et aurum, et redacta quasi in favillam æstivæ areæ, quæ rapta sunt vento, nullusque locus inventus est eis : lapis autem, qui percusserat statuam, factus est mons magnus, et implevit universam terram.

36 hoc est somnium. Interpretationem quoque ejus dicemus coram te, rex.

37 Tu rex regum es : et Deus cæli regnum, et fortitudinem, et imperium, et gloriam dedit tibi :

38 et omnia, in quibus habitant filii hominum, et bestiæ agri : volucres quoque cæli dedit in manu tua, et sub ditione tua universa constituit : tu es ergo caput aureum.

39 Et post te consurget regnum aliud minus te argenteum : et regnum tertium aliud æreum, quod imperabit universæ terræ.

40 Et regnum quartum erit velut ferrum : quomodo ferrum comminuit, et domat omnia, sic comminuet, et conteret omnia hæc.

41 Porro quia vidisti pedum, et digitorum partem testæ figuli, et partem ferream, regnum divisum erit : quod tamen de plantario ferri orietur, secundum quod vidisti ferrum mistum testæ ex luto.

42 Et digitos pedum ex parte ferreos, et ex parte fictiles : ex parte regnum erit solidum, et ex parte contritum.

43 Quod autem vidisti ferrum mistum testæ ex luto, commiscebuntur quidem humano semine, sed non adhærebunt sibi, sicut ferrum misceri non potest testæ.

44 In diebus autem regnorum illorum suscitabit Deus cæli regnum, quod in æternum non dissipabitur, et regnum ejus alteri populo non tradetur : comminuet autem, et consumet universa regna hæc, et ipsum stabit in æternum.

45 Secundum quod vidisti, quod de monte abscissus est lapis sine manibus, et comminuit testam, et ferrum, et æs, et argentum, et aurum, Deus magnus ostendit regi quæ ventura sunt postea : et verum est somnium, et fidelis interpretatio ejus.

46 Tunc rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam, et Danielem adoravit, et hostias, et incensum præcepit ut sacrificarent ei.

47 Loquens ergo rex, ait Danieli : Vere Deus vester Deus deorum est, et Dominus regum, et revelans mysteria : quoniam tu potuisti aperire hoc sacramentum.

48 Tunc rex Danielem in sublime extulit, et munera multa et magna dedit ei : et constituit eum principem super omnes provincias Babylonis, et præfectum magistratuum super cunctos sapientes Babylonis.

49 Daniel autem postulavit a rege, et constituit super opera provinciæ Babylonis Sidrach, Misach, et Abdenago : ipse autem Daniel erat in foribus regis.

   

スウェーデンボルグの著作から

 

Arcana Coelestia＃1298

この節の研究

  
/ 10837に移動  
  

1298. Quod ‘fuit iis later pro lapide’ significet quod falsum iis esset pro vero, constat a significatione ‘lateris’, de qua mox supra, quod sit falsum; tum ex significatione ‘lapidis’ quod sit in lato sensu verum, de quo prius n. 643. Quod ‘lapides’ significaverint verum, causa fuit quod termini antiquissimorum designarentur per lapides et quod erigerent lapides in testes quod ita, seu quod verum, ut constat ex lapide quem posuit Jacobus in statuam, Gen. 28:22; 35:14, et ex statua lapidum inter Labanem et Jacobum, Gen. 31:46, 47, 52, et ex altari quod exstruxerunt filii Reubenis, Gadis et Menassis juxta Jordanem in testem, Jos. 22:10, 28, 34. Inde in Verbo per ‘lapides’ significantur vera, usque adeo ut non solum per lapides altaris, sed etiam per lapides pretiosos super humeris ephodi Aharonis et super pectorali judicii, significata sint sancta vera quae sunt amoris:

[2] quod altare attinet, cum cultus inceptus sacrificiorum super altaribus, tunc ‘altare’ significabat cultum repraesentativum Domini in communi; ipsi autem ‘lapides’ sancta vera illius cultus;

Quare mandatum ut exstrueretur altare ex lapidibus integris, non caesis, et prohibitum ne ferrum moveretur super illis, Deut. 27:5-7; Jos. 8:31;

ex causa quod ‘lapides caesi et super quos ferrum motum’ significarent artificialia, et sic fictitia cultus, hoc est, quae ex proprio, seu ex figmento cogitationis et cordis hominis, quod erat profanare cultum, ut manifeste dicitur Exod. 20:25. Ex eadem causa nec fuit ferrum motum super lapides templi, 1 Reg. 6:7.

[3] Quod lapides pretiosi super humeris ephodi Aharonis et in pectorali judicii similiter significaverint sancta vera, prius n. 114 ostensum est; quod etiam constat apud Esaiam,

Ecce Ego accubare faciam in carbunculo, lapides tuos, et fundabo in sapphiris, et ponam pyropum soles tuos (fenestras), et portas tuas in lapides gemmae, et omnem finem tuum in lapides desiderii; et omnes filii tui docti Jehovae, et multa pax filiorum tuorum, 1 54:11, 12, 13; lapides hic nominati pro sanctis veris, quare dicitur, quod ‘omnes filii tui docti Jehovae’: inde quoque apud Johannem dicitur, Quod fundamenta muri urbis sanctae Hierosolymae essent omni lapide pretioso exornata, quae nominantur, Apoc. 21:19, 20;

‘sancta Hierosolyma’ pro regno Domini in caelis et in terris, cujus ‘fundamenta’ sunt sancta vera. Similiter per tabulas lapidum quibus inscripta fuerunt praecepta Legis seu decem verba, significata sunt sancta vera, quare ex lapide fuerunt, seu fundus illorum fuit lapis, de quibus, Exod. 24:12; 31:18; 34:1; Deut. 5:19 [KJV 5:22]; 10:1, ipsa enim praecepta non sunt nisi vera fidei.

[4] Quia nunc per ‘lapides’ antiquitus significata sunt vera, et dein cum cultus inceptus super statuis, altaribus et in templo, per ‘statuas, altaria, et templum’ significata sunt sancta vera, ideo Dominus quoque dictus ‘Lapis’;

apud Mosen,

Fortis Jacobi, inde Pastor, Lapis Israelis, Gen. 49:24:

apud Esaiam,

Dixit Dominus Jehovih, Ego fundans in Zione Lapidem, Lapidem probationis anguli, pretii, fundamenti fundati, 28:16:

apud Davidem,

Lapis quem reprobarunt architecti, factus est in caput angeli, Ps. 118:22:

similiter apud Danielem,

Per lapidem e petra excisum, qui contrivit statuam Nebuchadnezzaris, 2:34, 35, 45.

[5] Quod ‘lapides’ significent vera, etiam constat apud Esaiam,

Per hoc expiabitur iniquitas Jacobi, et hic erit omnis fructus, removere peccatum suum; cum Posuerit opes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, 27:9;

‘lapides altaris’ pro veris in cultu quae dissipata:

apud eundem,

Complanate viam populi, sternite, sternite semitam, elapidate [e] lapide, 62:10;

‘via et lapis’ pro veris:

apud Jeremiam,

Ego contra te, mons perdens, ... devolvam te de petris et dabo te in montem combustionis; et non sument de te lapidem angulo, aut lapidem fundamentis, 51:25, 26;

ubi de Babele; ‘mons combustionis’ est amor sui; quod ‘non lapis inde’ est quod non verum.

脚注:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837に移動  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

スウェーデンボルグの著作から

 

Arcana Coelestia＃9714

この節の研究

  
/ 10837に移動  
  

9714. ‘Et facies altare’: quod significet repraesentativum Domini ac cultus Ipsius, constat ex significatione ‘altaris’ 1 quod pro holocaustis et sacrificiis, quod sit repraesentativum Domini, et quia per holocausta et sacrificia significabantur omnia cultus Domini, ideo quoque altare erat 2 repraesentativum cultus Ipsius; sed Dominus non per holocausta et sacrificia sed per illa quae repraesentabantur, quae sunt caelestia amoris et spiritualia fidei, colitur, n. 922, 923, 1823, 2180, 2805, 2807, 2830, 3519, 6905, 8680, 8936.

[2] Duo erant per 3 quae Dominus quoad Divinum Humanum repraesentabatur, templum et altare; quod per templum, docet Ipse 4 apud Johannem, Jesus dixit, Solvite templum hoc, in tribus tamen diebus exsuscitabo illud; Ipse loquebatur de templo corporis Sui, 2:19, 20 [, 21]:

quod per altare, etiam ex verbis Domini, ubi de templo et simul de altari loquitur, constare potest 5 apud Matthaeum, Stulti et caeci, quia dicitis, Quicumque juraverit per templum, nihil est, quicumque vero juraverit per aurum templi, reus est; utrum majus est, aurum an 6 templum quod sanctificat aurum? Item, quicumque juraverit per altare, nihil est, quicumque vero juraverit per donum quod super illo est, reus est; stulti et caeci, utrum majus est, donum an 6 altare quod sanctificat donum? qui juraverit per altare, jurat per illud et per omne 7 quod super illo est; et qui juraverit per templum, jurat per illud et per Ipsum Qui habitat in eo; et qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei et per Ipsum Qui sedet super illo, 23:16-22;

inde patet quod sicut templum, ita quoque altare 8 esset repraesentativum Divini Humani Domini, nam simile de altari dicitur quod de templo, nempe quod id sit quod sanctificat donum quod super eo, ita quod altare esset subjectum, a quo sanctificatio, proinde etiam repraesentativum Divini Humani Domini, a quo omne sanctum procedit; sed altare erat repraesentativum Domini 9 quoad Divinum Ipsius 10 Bonum, templum autem 11 quoad Divinum Ipsius Verum, ita quoad caelum, nam Divinum Verum procedens a Domino facit caelum; ideo dicitur de templo quod qui juraverit per templum, juret per illud et per Ipsum Qui habitat in eo; et additur, qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei et per Ipsum Qui sedet super illo; ‘thronus Dei’ est Divinum Verum procedens a Domino, ita caelum et ‘sedens super illo’ est Dominus 12 , n. 5313. Simile quod per templum etiam repraesentabatur per habitaculum; Dominus quoad Divinum Verum ibi est testimonium quod in arca, n. 9503.

[3] Quia per altare repraesentatus est Dominus quoad Divinum Bonum, ideo erat illud ipsum sanctum sanctorum, et sanctificabat 13 omne quod tetigit 14 illud, ut constare potest in sequentibus hujus libri, ubi dicitur, Septem dies expiabis super altare, et sanctificabis illud, ut sit altare sanctum sanctorum, ac omne quod tetigerit illud, sanctificetur Exod. 29:37;

et ideo ignis super altari perpetuo ardebat, et nusquam exstinguebatur, Lev. 6:5, 6 [KJV 12, 13]; et ex illo igne accipiebatur ignis suffimenti, et non aliunde, Lev. 10:1-6;

per ignem enim altaris significabatur Divinum Bonum Divini Amoris Domini, n. 5215, 6314, 6832, 6834, 6849.

[4] Quod altare fuerit repraesentativum Domini, patet ab his apud Davidem,

Lux et veritas Tua deducant me ad montem sanctitatis Tuae, et ad habitacula Tua, ut ingrediar ad altare Dei, ad Deum, Ps. 43:3, 4:

et apud eundem,

Lavo in innocentia manus meas, et circumdo altare Tuum, Jehovah, Ps. 26:6, 7.

[5] At 15 quod altare fuerit repraesentativum cultus Domini, apud Esaiam,

Omnia pecora Arabiae congregabuntur Tibi; arietes Nebaioth ministrabunt 16 Tibi, ascendent 17 ad beneplacitum altare Meum, 60:7:

18 apud Jeremiam,

Deseruit Dominus altare Suum, abominatus 19 est sanctuarium Suum, Threni 2:7 20 ; ‘deserere altare’ pro abolere 21 repraesentativum cultus Domini ex bono amoris, ‘abominari sanctuarium’ pro abolere repraesentativum cultus Domini ex veris fidei:

[6] apud Ezechielem,

Destruentur altaria vestra, dispergam ossa vestra circum altaria vestra; devastabuntur et desolabuntur altaria vestra, et frangentur, et cessabunt idola vestra, 6:4-6;

‘destrui, devastari et desolari altaria’ pro quod cultus repraesentativi:

apud Esaiam,

22 Expiabitur iniquitas Jacobi cum posuerit omnes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, 27:9;

‘lapides altaris dispersi’ pro omnibus veris 23 cultus:

[7] apud eundem,

In die illo spectabit homo ad Factorem suum, et oculi ejus ad Sanctum Israelis, non autem spectabit ad altaria, opus manuum suarum, et quod fecerunt digiti illius 24 , 17:7, 8 25 ;

‘altaria opus manuum, et quod fecerunt digiti’ pro cultu ex propria intelligentia:

[8] apud Hoscheam, Multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum, 8:11;

‘multiplicare altaria ad peccandum’ pro fingere inania cultus:

apud eundem,

Tribulus et spina ascendet super altaria eorum 26 , 10:8;

pro quod mala et falsa intrabunt et facient cultum 27 :

[9] apud Esaiam,

In die illo erit altare Jehovae in medio Aegypti, 19:19;

‘altare Jehovae’ pro cultu Domini.

[10] Altare, de quo nunc agitur, quia erat portatile, factum 28 erat ex lignis 29 schittim, et obductum aere, ast altare quod mansurum in suo loco, erat vel ex humo vel ex lapidibus non caesis; altare ex humo erat 30 principale repraesentativum cultus Domini ex bono amoris; ex lapidibus autem non caesis, repraesentativum cultus ex bonis et veris 31 fidei, n. 8935, 8940; altare autem portatile, de quo hic, 32 erat repraesentativum cultus Domini ex bono amoris; ideo erat ex lignis 29 schittim, et obductum aere.

脚注:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. significat et est

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts Dominus.

5. The Manuscript places this before ex verbis.

6. quam, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

7. The Manuscript inserts id.

8. The Manuscript places this after Domini, .

9. repraesentabat Dominum

10. Ipsum Divinum

11. The Manuscript inserts Dominum.

12. The Manuscript inserts ibi.

13. sanctificant

14. tetigerit

15. et

16. ministrabuntur in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

17. ascendit, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

18. The Manuscript inserts et.

19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

22. The Manuscript inserts Non in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

23. The Manuscript inserts quae.

24. illorum, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. vestra, in the Manuscript, the First Latin Edition.

27. ascendent in cultus

28. aedificatum

29. ligno

30. fuit

31. bono et vero

32. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

  
/ 10837に移動  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org