新キリスト教聖書研究

聖書

 

Εξοδος πλήθους 25

勉強

   

1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

2 Ειπε προς τους υιους Ισραηλ να φερωσι προς εμε προσφοραν· παρα παντος ανθρωπου προαιρουμενου εν τη καρδια αυτου θελετε λαβει την προσφοραν μου.

3 Και αυτη ειναι η προσφορα, την οποιαν θελετε λαβει παρ' αυτων· χρυσιον και αργυριον και χαλκος,

4 και κυανουν και πορφυρουν και κοκκινον και βυσσος και τριχες αιγων,

5 και δερματα κριων κοκκινοβαφη και δερματα θωων και ξυλον σιττιμ,

6 ελαιον δια το φως, αρωματα δια το ελαιον του χρισματος και δια το ευωδες θυμιαμα,

7 λιθοι ονυχιται και λιθοι δια να εντεθωσιν εις το εφοδ και εις το περιστηθιον.

8 Και ας καμωσιν εις εμε αγιαστηριον, δια να κατοικω μεταξυ αυτων.

9 Κατα παντα οσα εγω δεικνυω προς σε, κατα το παραδειγμα της σκηνης, και κατα το παραδειγμα παντων των σκευων αυτης, ουτω θελετε καμει.

10 Και θελουσι κατασκευασει κιβωτον εκ ξυλου σιττιμ· δυο πηχων και ημισειας το μηκος αυτης, και μιας πηχης και ημισειας το πλατος αυτης, και μιας πηχης και ημισειας το υψος αυτης·

11 και θελεις περικαλυψει αυτην με καθαρον χρυσιον, εσωθεν και εξωθεν θελεις περικαλυψει αυτην, και επ' αυτης θελεις καμει χρυσην στεφανην κυκλω.

12 Και θελεις χυσει δι' αυτην τεσσαρας κρικους χρυσους και θελεις βαλει αυτους εις τας τεσσαρας γωνιας αυτης· δυο μεν κρικους εις την μιαν πλευραν αυτης, δυο δε κρικους εις την αλλην πλευραν αυτης.

13 Και θελεις καμει μοχλους εκ ξυλου σιττιμ, και θελεις περικαλυψει αυτους με χρυσιον·

14 και θελεις εισαξει τους μοχλους εις τους κρικους των πλευρων της κιβωτου, δια να βασταζηται η κιβωτος δι' αυτων·

15 εν τοις κρικοις της κιβωτου θελουσι μενει οι μοχλοι· δεν θελουσι μετακινεισθαι απ' αυτης.

16 και θελεις θεσει εν τη κιβωτω τα μαρτυρια τα οποια θελω δωσει εις σε.

17 Και θελεις καμει ιλαστηριον εκ χρυσιου καθαρου· δυο πηχων και ημισειας το μηκος αυτου, και μιας πηχης και ημισειας το πλατος αυτου.

18 Και θελεις καμει δυο χερουβειμ εκ χρυσιου· σφυρηλατα θελεις καμει αυτα, επι των δυο ακρων του ιλαστηριου·

19 και καμε εν χερουβ επι του ενος ακρου, και εν χερουβ επι του αλλου ακρου· εκ του ιλαστηριου θελεις καμει τα χερουβειμ επι των δυο ακρων αυτου·

20 και θελουσιν εκτεινει τα χερουβειμ επανωθεν τας πτερυγας, επικαλυπτοντα με τας πτερυγας αυτων το ιλαστηριον· και τα προσωπα αυτων θελουσι βλεπει το εν προς το αλλο· προς το ιλαστηριον θελουσιν εισθαι τα προσωπα των χερουβειμ.

21 Και θελεις επιθεσει το ιλαστηριον επι της κιβωτου ανωθεν· και θελεις θεσει εν τη κιβωτω τα μαρτυρια, τα οποια θελω δωσει εις σε·

22 και εκει θελω γνωρισθη προς σε· και επανωθεν του ιλαστηριου, εκ του μεσου των δυο χερουβειμ, των επι της κιβωτου του μαρτυριου, θελω λαλησει προς σε περι παντων οσα θελω προσταξει εις σε να ειπης προς τους υιους Ισραηλ.

23 Και θελεις καμει τραπεζαν εκ ξυλου σιττιμ· δυο πηχων το μηκος αυτης, και μιας πηχης το πλατος αυτης, το δε υψος αυτης μιας πηχης και ημισειας·

24 και θελεις περικαλυψει αυτην με χρυσιον καθαρον, και θελεις καμει εις αυτην χρυσην στεφανην κυκλω.

25 Και θελεις καμει εις αυτην χειλος κυκλω μιας παλαμης το πλατος και θελεις καμει επι το χειλος αυτης στεφανην χρυσην κυκλω.

26 Και θελεις καμει εις αυτην τεσσαρας κρικους χρυσους και θελεις βαλει τους κρικους επι τας τεσσαρας γωνιας, τας επι των τεσσαρων ποδων αυτης·

27 οι κρικοι θελουσιν εισθαι υπο το χειλος θηκαι των μοχλων, δια να βασταζηται η τραπεζα.

28 Και θελεις καμει τους μοχλους εκ ξυλου σιττιμ, και θελεις περικαλυψει αυτους με χρυσιον, δια να βασταζηται η τραπεζα δι' αυτων.

29 Και θελεις καμει τους δισκους αυτης και τους θυμιαματοδοχους αυτης και τα σπονδεια αυτης και τας λεκανας αυτης, δια να γινωνται δι' αυτων αι σπονδαι· εκ χρυσιου καθαρου θελεις καμει αυτα.

30 Και θελεις θεσει επι της τραπεζης αρτους προθεσεως ενωπιον μου διαπαντος.

31 Και θελεις καμει λυχνιαν εκ χρυσιου καθαρου· σφυρηλατον θελεις καμει την λυχνιαν· ο κορμος αυτης και οι κλαδοι αυτης, αι λεκαναι αυτης, οι κομβοι αυτης και τα ανθη αυτης, θελουσιν εισθαι εν σωμα μετ' αυτης.

32 Και θελουσιν εξερχεσθαι εξ κλαδοι εκ των πλαγιων αυτης· τρεις κλαδοι της λυχνιας εκ του ενος πλαγιου, και τρεις κλαδοι της λυχνιας εκ του αλλου πλαγιου·

33 εις τον ενα κλαδον θελουσιν εισθαι τρεις λεκαναι αμυγδαλοειδεις, εις κομβος και εν ανθος· και εις τον αλλον κλαδον τρεις λεκαναι αμυγδαλοειδεις, εις κομβος και εν ανθος· ουτω θελει γεινει εις τους εξ κλαδους, τους εξερχομενους εκ της λυχνιας.

34 Και εις την λυχνιαν θελουσιν εισθαι τεσσαρες λεκαναι αμυγδαλοειδεις, οι κομβοι αυτων και τα ανθη αυτων.

35 Και θελει εισθαι εις κομβος υπο τους δυο κλαδους εξ αυτης, και εις κομβος υπο τους δυο κλαδους εξ αυτης, και εις κομβος υπο τους δυο κλαδους εξ αυτης, εις τους εξ κλαδους τους εξερχομενους εκ της λυχνιας.

36 Οι κομβοι αυτων και οι κλαδοι αυτων θελουσιν εισθαι εν σωμα μετ' αυτης· το ολον αυτης εν σφυρηλατον εκ χρυσιου καθαρου.

37 Και θελεις καμει τους λυχνους αυτης επτα· και θελουσιν αναπτει τους λυχνους αυτης, δια να φεγγωσιν εμπροσθεν αυτης,

38 Και τα λυχνοψαλιδα αυτης και τα υποθεματα αυτης θελουσιν εισθαι εκ χρυσιου καθαρου.

39 Εξ ενος ταλαντου χρυσιου καθαρου θελει κατασκευασθη αυτη και παντα ταυτα τα σκευη.

40 Και προσεχε να καμης κατα τον τυπον αυτων τον δειχθεντα εις σε επι του ορους.

   

スウェーデンボルグの著作から

 

Arcana Coelestia＃9377

この節の研究

  
/ 10837に移動  
  

9377. 'And you are to bow down from afar' means humility and adoration coming from the heart, and at the same time the inflow of the Lord. This is clear from the meaning of 'bowing down' as humility, dealt with in 2153, 5682, 6266, 7068. The reason why adoration as well is meant is that the essential element in all adoration and all worship is humility. Without humility there can be no worship or adoration of the Lord, because what is Divine and the Lord's cannot flow into a proud heart, that is, into a heart full of self-love, for such a heart is hard and in the Word is called 'a heart of stone'. It can flow only into a humble heart, since this is soft and in the Word is called 'a heart of flesh', and so is receptive of good flowing in from the Lord, that is, receptive of the inflow of the Lord. This explains why 'bowing down from afar' means not only humility and adoration coming from the heart but also the inflow of the Lord at the same time. The words 'the inflow of the Lord' are used because the good of love and of faith which flows in from the Lord is the Lord as He resides with a person. The reason why 'from afar' means coming from the heart is that when people feel humble they draw back from the Lord because they do not consider themselves worthy enough to draw near God Most Holy. For when they feel humble they acknowledge that left to themselves they are nothing but evil, indeed nothing but profanity. When they acknowledge this in their heart they possess true humility. From this it is evident that 'you are to bow down from afar' means humility and adoration coming from the heart, and at the same time the inflow of the Lord.

[2] But such humility and adoration did not exist with the Israelite people; they did no more than represent them through outward gestures, for merely external things and nothing internal interested them. Nevertheless when they humbled themselves they used to lie face down on the ground, also roll themselves in the dust, and cry out with a loud voice, behaving like this for entire days. Anyone who does not know what true humility is might think that such behaviour was humility of heart. But it was not the humility of a heart looking to God from God, but one of looking to God from self; and a heart that looks from self looks from what is evil, since whatever goes out from a person, from the self alone, is evil. For the Israelites more than all peoples in the whole world were ruled by self-love and love of the world. They thought that they were holy if they merely offered sacrifice or washed themselves with water, doing so without any recognition that such actions represented the inward holiness that belongs to charity and faith coming from the Lord. For no holiness is a person's own; rather it is the Lord's present with the person, 9229. Those who humble themselves in the belief that they are holy of themselves and who offer adoration from a love of God which begins in themselves, humble themselves and offer adoration from self-love, thus from a hard heart of stone and not from a soft heart of flesh. Also they are interested only in external things and not at the same time in internal ones; for self-love lives in the external man and cannot enter the internal because the internal man is opened solely by love to and faith in the Lord, thus by the Lord who there forms for the person the heaven in which he lives.

  
/ 10837に移動  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org