聖書

 

Jeremia 48

勉強

   

1 Pri Moab:Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael:Ve al Nebo! cxar gxi estas ruinigita; hontigita kaj venkoprenita estas Kirjataim; hontigita kaj tremigita estas la fortikajxo.

2 Jam ne ekzistas la gloro de Moab; en HXesxbon oni intencas kontraux gxi malbonon, dirante:Ni iru, kaj Ni ekstermu gxin, ke gxi ne plu estu popolo. Ankaux vi, ho Madmen, eksilentu; vin persekutos glavo.

3 Kriadon oni auxdas de HXoronaim, tie estas ruinigado kaj granda malfelicxo.

4 Disbatita estas Moab; gxiaj infanoj lauxte krias.

5 Kiuj supreniras al Luhxit, tiuj iras kun plorado; cxe la malsuprenirado de HXoronaim la malamikoj auxdas kriadon de malfelicxo.

6 Forkuru, savu vian vivon, kaj estu kiel seknudigxinta arbo en la dezerto.

7 CXar vi fidis viajn faritajxojn kaj viajn trezorojn, vi ankaux estos venkoprenita; kaj Kemosx iros en kaptitecon kune kun siaj pastroj kaj eminentuloj.

8 Venos ruiniganto en cxiun urbon, neniu urbo savigxos; pereos la valo kaj dezertigxos la ebenajxo, kiel diris la Eternulo.

9 Donu flugilojn al Moab, cxar li devas forflugi; liaj urboj dezertigxos tiel, ke neniu en ili logxos.

10 Malbenita estu tiu, kiu plenumas malgxuste la faron de la Eternulo, kaj malbenita estu tiu, kiu detenas sian glavon de sango.

11 De sia juneco Moab havis trankvilecon kaj ripozadis sur sia fecxo, li ne estis transversxata el unu vazo en alian, kaj en kaptitecon li ne iris; tial lia gusto restis en li kaj lia odoro ne sxangxigxis.

12 Tial jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam Mi sendos al li versxistojn, kaj ili versxos lin, malplenigos liajn vazojn, kaj disrompos liajn krucxojn.

13 Kaj Moab estos hontigita pro Kemosx, kiel la domo de Izrael estis hontigita pro Bet-El, kiun ili fidis.

14 Kiel vi povas diri:Ni estas herooj kaj kapabluloj por la milito?

15 Ruinigita estas Moab, liaj urboj falis, kaj liaj plej bravaj junuloj iris al bucxo, diras al Regxo, kies nomo estas Eternulo Cebaot.

16 Baldaux venos pereo al Moab, kaj lia malfelicxo tre rapidas.

17 Bedauxru lin cxiuj liaj cxirkauxantoj, kaj cxiuj, kiuj konas lian nomon, diru:Kiele disrompigxis la forta vergo, la belega bastono!

18 Iru malsupren de via majesto, sidu en senakva loko, ho logxantino, filino de Dibon; cxar la ruiniganto de Moab elpasxis kontraux vin kaj detruis viajn fortikajxojn.

19 Staru cxe la vojo kaj rigardu, ho logxantino de Aroer; demandu la forkuranton kaj la forsavigxanton, kaj diru:Kio farigxis?

20 Hontigita estas Moab, cxar li estas frapita; ploru kaj kriu, sciigu en Arnon, ke Moab estas ruinigita.

21 Jugxo venis kontraux la lando de la ebenajxo, kontraux HXolon, Jahac, kaj Mefaat,

22 kontraux Dibon, Nebo, kaj Bet-Diblataim,

23 kontraux Kirjataim, Bet-Gamul, kaj Bet-Meon,

24 kontraux Keriot kaj Bocra, kaj kontraux cxiuj urboj de la lando de Moab, la malproksimaj kaj la proksimaj.

25 Dehakita estas la korno de Moab, kaj lia brako estas rompita, diras la Eternulo.

26 Ebriigu lin, cxar li levigxis kontraux la Eternulo; Moab plauxdos en sia vomajxo, kaj li mem estos objekto de mokado.

27 CXu vi ne mokis Izraelon? cxu oni trovis lin inter sxtelistoj, ke cxiufoje, kiam vi parolas pri li, vi balancas la kapon?

28 Forlasu la urbojn kaj eklogxu sur roko, ho logxantoj de Moab, kaj farigxu kiel kolomboj, kiuj nestas en truoj de kavernoj.

29 Ni auxdis pri la fiereco de Moab, granda fiereco, pri lia malmodesteco, fiereco, aroganteco, kaj pri la malhumileco de lia koro.

30 Mi konas, diras la Eternulo, lian koleremecon, la nesincerecon de liaj vortoj kaj la nesincerecon de liaj agoj.

31 Tial Mi devas plori pri Moab, gxemi pri cxiuj Moabidoj, priplori la logxantojn de Kir-HXeres.

32 Per pli ol la plorado de Jazer Mi ploros pri vi, ho vinbergxardeno de Sibma; viaj brancxoj etendigxis trans la maron, atingis la maron de Jazer; rabisto atakis viajn somerajn fruktojn kaj vian rikolton.

33 Forigxis gxojo kaj gajeco de la fruktodona kampo kaj de la lando de Moab; Mi malaperigis vinon en la vinpremejoj, oni ne premos tie kun gxojo vinon, triumfaj kantoj ne plu sonos.

34 Pro la kriado, kiu auxdigxas de HXesxbon gxis Eleale kaj gxis Jahac, ili lauxte ekploris de Coar gxis HXoronaim kaj gxis la tria Eglat; cxar ankaux la akvo de Nimrim sekmalaperis.

35 Mi ekstermos cxe Moab, diras la Eternulo, cxiun, kiu supreniras sur altajxon kaj incensas al siaj dioj.

36 Tial Mia koro gxemas pri Moab kiel fluto, kaj pri la logxantoj de Kir- HXeres Mia koro gxemas kiel fluto; cxar la abundajxo, kiun ili akiris, pereis.

37 CXar cxiu kapo kalvigxis, kaj cxiu barbo estas fortondita, sur cxiuj manoj estas trancxoj, kaj sur la lumboj estas sakajxo.

38 Sur cxiuj tegmentoj de Moab kaj sur liaj stratoj cxie estas plorado; cxar Mi disrompis Moabon kiel senvaloran vazon, diras la Eternulo.

39 Kiele disbatita li estas, kiele ili ploregas! kiele Moab turnis sian nukon, estas hontigita, kaj Moab farigxis objekto de mokado kaj de teruro por cxiuj siaj cxirkauxantoj!

40 CXar tiele diras la Eternulo:Jen li alflugos kiel aglo kaj etendos siajn flugilojn super Moab.

41 Prenita estas Keriot, kaj la fortikigitaj urboj estas kaptitaj; kaj la koro de la herooj de Moab en tiu tago estos kiel la koro de virino dum la doloroj de naskado.

42 Kaj Moab estos ekstermita, ke li ne plu estos popolo, cxar li levigxis kontraux la Eternulo.

43 Teruro, kavo, kaj kaptilo trafos vin, ho logxanto de Moab, diras la Eternulo.

44 Kiu forkuros de la teruro, tiu falos en la kavon; kaj kiu eliros el la kavo, tiu trafos en kaptilon; cxar Mi venigos sur lin, sur Moabon, la jaron de lia puno, diras la Eternulo.

45 Sub la ombro de HXesxbon starigxos tiuj, kiuj forkuros de la forto; sed fajro eliros el HXesxbon kaj flamo el la mezo de Sihxon, kaj gxi mangxegos la flankon de Moab kaj la verton de la filoj malkvietaj.

46 Ve al vi, ho Moab! pereis la popolo de Kemosx; cxar viaj filoj estas prenitaj en kaptitecon kaj viaj filinoj estas forkondukitaj.

47 Sed en la tempo estonta Mi revenigos la kaptitojn de Moab, diras la Eternulo. GXis cxi tie estas la verdikto pri Moab.

   

解説

 

Arms

  

In Numbers 31:5, Numbers 32:17, this signifies prepared to accept knowledges of truth. (Apocalypse Explained 430[11])

(参照: Arcana Coelestia 2162; Daniel 10:6)

スウェーデンボルグの著作から

 

Arcana Coelestia#6948

この節の研究

  
/ 10837に移動  
  

6948. 'And He said, Throw it to the earth. And he threw it to the earth' means an influx of the power of the Lord's Divine Natural into the sensory level. This is clear from the meaning of 'rod' as power in the natural, and - when used in reference to the Lord - as the power emanating from His Divine Natural, dealt with immediately above in 6947; from the meaning of 'throwing', or sending forth, as emanating, which is influx; and from the meaning of 'the earth' as the external part of the human mind, dealt with in 82, 917, 1411, 1733, here the sensory and bodily levels of it, which are the most external, for the rod was made into a serpent and 'a serpent' means the sensory and bodily levels of a person's mind.

[2] By the Lord's Divine power one should here understand Divine Truth emanating from the Lord, for power resides within Divine Truth to such an extent that it is power itself, 3091, 4931, 6344, 6423. Divine Truth emanating from the Lord flows into every person by way of his interiors into his exteriors, right down into the external sensory and the bodily levels, and everywhere it flows it stirs to life things attuned to it in their proper order - on the sensory level things attuned to it such as appear in the world around and on earth. But things that exist in the world around and on earth are different in appearance from what they really are, and so they are full of illusions. When therefore the sensory level relies solely on those appearances 1 the thought which takes place there is inevitably opposed to any good or truth of faith because that thought is based on illusions, and when Divine Truth flows in the sensory level turns it into falsity. The fact that a person's thought is based on illusions if he does not rise above the sensory level but confines himself to that Level and thinks on it can be demonstrated by the following examples:

[3] There are for instance illusions regarding a person's life - that it belongs essentially to the body, when in fact it belongs to the spirit within the body. There are illusions about sight, hearing, and speech - that they belong to the eye, ear, tongue and mouth, when in fact the spirit is what sees, hears, and speaks, through those organs of the body. Then there are illusions about life - that it is innately present in a person, when in fact it flows into him; and illusions about the soul - that it is unable to exist within a human form, or to have human senses and affections. There are also illusions about heaven and hell - that the one is above a person and the other beneath, when in fact they are within him; illusions that there is an influx from objects to interior things, when in fact what is external does not flow into what is internal, but what is internal into what is external; illusions about life after death - that it is not possible without the presence also of the physical body; not to mention illusions involving natural phenomena which lead to conflicting conjectures made by so many people.

[4] Can anyone fail to see the predominance of illusions and consequently of falsities over truths simply from the dispute that had gone on for a long time about the circulation of the blood, which in spite of so much convincing evidence nevertheless remained open to doubt for a long time? That predominance of illusions may also be recognized from the dispute about the sun, that it revolved each day around this earth, and not only the sun but also the moon, all the planets, and the whole starry sky, and from the dispute which continues to exist regarding the soul - how it is joined to the body, and where it is seated there. When the illusions of the senses prevail in such matters, even though the true nature of these is evident from so many phenomena and effects, how much more will they prevail in the kinds of things that belong to heaven, which, being spiritual ones, do not make themselves plain except by means of correspondences?

[5] From all this one may now see what the sensory level of a person's mind is like regarded in itself and left to itself - that it is full of illusions and consequently falsities and so is opposed to the truth or good of faith. This is why when a person does not rise above the sensory level and sees things in the inferior light which shines on that level he is completely in the dark so far as things belonging to the spiritual world are concerned, that is, things which dwell in light from the Divine. And that inferior light on a sensory level is turned into thick and utter darkness when light from heaven penetrates it. The reason for this is that truths which belong to Divine light cannot exist together with illusions and consequent falsities; it snuffs them out and in so doing causes thick darkness.

脚注:

1. Reading what Swedenborg has in his rough draft, i.e. cum in illis solis manet (when it relies solely on those [appearances]) for cum in illis solis malls (when it is steeped in those evils alone)

  
/ 10837に移動  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.