13. De middellijke openbaring, die geschiedt door het Woord, gaat de onmiddellijke openbaring, die plaats vindt door geesten, zeer ver te boven.

29. Geloofd wordt dat de mens meer verlicht én wijs zou kunnen worden als hij onmiddellijke openbaring had door gesprekken met geesten en met engelen, maar het tegendeel is het geval, want de verlichting door het Woord vindt plaats door een innerlijke weg, terwijl de verlichting door onmiddellijke openbaring geschiedt door een uiterlijken weg. De innerlijke weg is door de wil in het verstand, de uiterlijke weg is door het gehoor in het verstand. De mens wordt door het Woord verlicht uit de Heer voor zoveel de wil in het goede is, maar de mens kan door het gehoor worden onderricht en als het ware verlicht worden hoewel de wil in het boze is. Wat binnentreedt in het verstand bij de mens van wie de wil in het boze is, is niet binnen maar buiten hem; het is alleen in het geheugen, en niet in het leven; en hetgeen buiten de mens is en niet in zijn leven, wordt langzamerhand afgezonderd; en zo al niet vóór dan toch zeker na de dood. Immers, de wil die in het boze is werpt dat òf uit en verstikt dat, òf vervalst en profaneert dat; want de wil maakt het leven van de mensen, en werkt aanhoudend op het verstand, en dat wat vanuit het geheugen in het verstand is, beschouwt het als buiten te liggen. Omgekeerd werkt het verstand niet op de wil, maar leert slechts hoe de wil zal werken. Daarom, als de mens vanuit de hemel alle dingen wist die de engelen weten, of als hij alle dingen wist die in het Woord zijn, en voorts alle leren der kerken kende, en bovendien alles wat de kerkvaders geschreven en de concilies voorgeschreven hebben, maar zijn wil in het boze is, dan wordt hij desondanks na de dood beschouwd zoals iemand die niets weet, omdat hij niet wil wat hij weet. En omdat het boze het ware haat, werpt de mens dan zelf die dingen uit, en in hun plaats neemt hij vals dingen aan, die met het boze van zijn wil samenstemmen. Bovendien wordt noch aan enige geest noch aan enige engel verlof gegeven, mensen op deze aardbol te leren in de Goddelijke ware dingen, maar de Heer leert Zelf elke willekeurige mens door het Woord, en Hij leert voor zoveel als de mens uit Hem het goede in de wil opneemt, en hij neemt dit op voor zoveel als hij de boze dingen als zonden schuwt. Ieder mens is ook in gezelschap van geesten ten aanzien van zijn aandoeningen en de denkingen daaruit, waarin hij als het ware één is met hen. Daarom spreken de met de mens sprekende geesten vanuit de mens zijn aandoeningen en volgens die. De mens kan niet met anderen spreken tenzij de vorige gezelschappen waarin hij is, eerst verwijderd worden, hetgeen uitsluitend geschiedt door de hervorming van zijn wil. Omdat iedere mens in gezelschap is van geesten die in dezelfde religie zijn als hij, bevestigen de met hem sprekende geesten alle dingen die de mens tot zijn religie heeft gemaakt; dus enthousiaste geesten alle dingen van het enthousiasme bij die mens, en Quakeriaanse geesten alle dingen van Quakerisme, en Moraviaanse geesten alle dingen van Moravianisme, enzovoort. Vandaar zijn er bevestigingen van het valse die nooit uitgeroeid kunnen worden. Uit deze dingen blijkt dat de middellijke openbaring die door het Woord geschiedt, boven de onmiddellijke openbaring staat die door geesten geschiedt. Wat mij [Swedenborg] aangaat was het niet geoorloofd wat dan ook te nemen uit de mond van enig geest, noch uit de mond van enig engel, maar vanuit de mond van de Heer alleen.

5545. Note. In the prefaces to the doctrine it is said that there are many things there that are matters to be understood for the reason that angels have understanding when they have wisdom and intelligence; and that it is the person's faculty of understanding that is enlightened by the Lord when he or she reads the Word. Nothing comes directly. The intellect exists for the purpose of receiving the truths that pertain to faith, and the will exists for the purpose of receiving the good qualities that pertain to love. And it was said that ¹ without such a faculty of understanding, a decision as to what is true could never be made, since on the basis of the Word's literal sense one can draw the conclusion that whatever one proposes to oneself is the truth, as for example that there is fury in Jehovah and it burns down to hell as said in David, ² and that He rejoices to do evil just as He had rejoiced to do good, Deut. 28:63, and so in very many other places. This is the reason that [in the literal sense] there are things that are to be understood also.

Fußnoten:

13. XIII. How far indirect revelation made by means of the Word is superior to direct revelation by means of spirits.

It is believed that a person could be more enlightened and wiser, if he had direct revelation by talking with spirits and angels, but the reverse is true. Enlightenment by means of the Word follows an internal path, but enlightenment by means of direct revelation follows an external path. The internal path is through the will into the intellect, the external path is through the hearing into the intellect. A person is enlightened by the Lord by means of the Word to the extent that his will is governed by good. But by hearing he can be taught and so to speak enlightened, even though his will is governed by evil. What enters the intellect of a person who is governed by evil is not inside him, but outside, being only in the memory and not expressed in the way he lives. What is outside him and not expressed in the way he lives little by little disappears, if not earlier, at any rate after death. For a will governed by evil either rejects or chokes it, or falsifies and profanes it. For the will controls the way a person lives, and continually acts upon the intellect, and it looks upon what the intellect has from memory as extraneous.

On the other hand the intellect does not act upon the will, but only indicates how the will ought to act. If therefore someone knew from heaven all that the angels can ever know, or if he knew everything there is in the Word, and everything in all the teachings of the church, and in addition what the church fathers wrote and the councils laid down, and yet his will was governed by evil, he would still after death be regarded as knowing nothing, because he does not wish what he knows. Since evil hates truth, the person himself then rejects those things, and in their place adopts falsities which agree with the evil in his will.

[2] Moreover, no spirit or angel is given permission to teach anyone on this earth about Divine truths; but it is the Lord Himself who teaches each person by means of the Word. How much he is taught depends upon how far he receives in his will good from the Lord, and he receives the more, the more he shuns evils as sins. Also each person is in the company of spirits as regards his affections and the thoughts they inspire. In this company he is as one with them, so that spirits speaking with people draw on his affections to speak and are guided by them. A person cannot speak with other spirits, unless the communities to which he belongs are first removed. This happens only by reforming his will.

Since a person is in the company of spirits who share his religion, the spirits who speak with him confirm all the religious principles he has adopted. So the spirits of the Enthusiast sect confirm all the details of Enthusiast belief the person has adopted; Quaker spirits all the details of Quaker belief, Moravian spirits all the details of Moravian belief, and so on. This leads to confirmations of falsity which can never be eradicated. These facts make it plain that indirect revelation by means of the Word is superior to direct revelation by means of spirits. As regards myself, I was not allowed to learn anything from the lips of a spirit or angel, but only from the lips of the Lord.