3200. In deze beide verzen wordt de staat van het redelijk goede beschreven, wanneer het in de verwachting van het ware is, dat daarmee verbonden moet worden als een bruid met een echtgenoot. In de twee onmiddellijk erna volgende verzen, wordt de staat van het ware beschreven, wanneer het nabij is en het goede waarneemt, waarmee het verbonden moet worden. Maar men moet weten, dat deze staten niet in één keer ontstonden, maar voortdurend, het gehele leven van de Heer in de wereld door, totdat Hij verheerlijkt was.

Bij de wederverwekten is het evenzo gesteld, want zij worden niet opeens, in één keer wederverwekt, maar voortdurend, het gehele leven door, ook in het andere leven; want de mens kan nooit volmaakt worden.

2442. Dat de woorden ‘en Loth kwam te Zoar’ betekenen, dat zij die in de aandoening van het ware zijn, behouden zijn, blijkt uit de betekenis van Zoar, namelijk de aandoening van het ware, waarover nr. 2439; hieruit kan blijken, dat diegenen die in het geloof zijn, eveneens behouden worden, tenminste wanneer in hun geloof het goede is, dat wil zeggen, wanneer zij door de waarheden van het geloof worden aangedaan ter wille van het goede, hetgeen uit het goede is; alle leven van het geloof komt nergens anders vandaan. Dat naastenliefde het wezenlijke van het geloof is, ja zelfs, dat deze het geloof zelf is, omdat deze het eigenlijke wezen van het geloof is, zie men in de nrs. 379, 389, 654, 724, 809, 916, 1162, 1176, 1798, 1799, 1834, 1844, 2049, 2116, 2189, 2190, 2228, 2261, 2340, 2349, 2419.