1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

9022. 'Shall surely die' means damnation, as above in 9008, 9016, 9020. How the specific things mentioned all hang together in the internal sense is evident from what has been stated and shown. For the internal sense deals in sequence with the rejection, the blasphemy, and the profanation of truth and good that come from the Lord. But no such sequence is seen in the external sense, for this sense deals with people committing diverse offences - with those who strike a man so that he dies, those who kill a companion with guile, those who strike father and mother, those who steal a man and sell him, and also those who curse father and mother. This is what the Word is like so far as specific statements are concerned; that is to say, in the internal sense matters follow one another in order, in a chain so to speak, even though in the external sense, that is, in the sense of the letter, they are diffuse and in many instances disconnected.