1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

1873. Spirits once spoke about the internal sense of the Word, and to present the nature of that sense intelligibly, they illustrated it by means of the example, What are the fruits of faith? They said that in the external sense, or sense of the letter, good works are meant by the fruits of faith, but that those good works are soulless unless they spring from charity, and this being so, that in the proximate interior sense by the fruits of faith is meant charity. But because charity, or love towards the neighbour, ought to spring from love to the Lord, the latter is meant in the internal sense by the fruit of faith. And because all love derives from the Lord, it is the Lord Himself. Thus a good work holds charity within itself, charity holds love to the Lord within it, and love to the Lord holds the Lord Himself within it.