Bible

 

Levitico 22

Studie

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

2 Salitain mo kay Aaron at sa kaniyang mga anak na sila'y magsihiwalay sa mga banal na bagay ng mga anak ni Israel, na ikinagiging banal nila sa akin, at huwag nilang lapastanganin ang aking banal na pangalan: ako ang Panginoon.

3 Sabihin mo sa kanila, Sinomang lalake sa lahat ng inyong binhi sa buong panahon ng inyong lahi, na lumapit sa mga banal na bagay na ikinagiging banal ng mga anak ni Israel sa Panginoon, na taglay ang kaniyang karumihan, ay ihihiwalay ang taong iyon sa harap ko: ako ang Panginoon.

4 Sinomang lalake sa binhi ni Aaron na may ketong o may agas; ay hindi kakain ng mga banal na bagay hanggang siya'y malinis. At ang humipo ng alin mang bagay na karumaldumal dahil sa patay, o lalaking nilabasan ng binhi nito;

5 O sinomang humipo ng anomang umuusad na makapagpaparumi, o lalaking makakahawa dahil sa alin mang karumihan niya;

6 Ang lalaking humipo ng gayon ay magiging karumaldumal hanggang sa hapon, at hindi kakain ng mga banal na bagay maliban na maligo siya sa tubig.

7 At pagkalubog ng araw, ay magiging malinis siya; at pagkatapos ay makakakain ng mga banal na bagay, sapagka't siya niyang tinapay.

8 Yaong bagay na namatay sa sarili, o nilapa ng mga ganid, ay huwag niyang kakanin, na makapagpapahawa sa kaniya: ako ang Panginoon.

9 Iingatan nga nila ang aking bilin, baka sila'y magkasala sa paraang iyan, at kanilang ikamatay, kung kanilang lapastanganin: ako ang Panginoon na nagpapaging banal sa kanila.

10 Hindi makakakain ang sinomang taga ibang bayan ng banal na bagay: sinomang nakikipanuluyan sa saserdote, o aliping upahan niya ay hindi makakakain ng banal na bagay.

11 Nguni't kung ang saserdote ay bumili ng sinomang tao sa kaniyang salapi, ay makakakain ito; at gayon din ang aliping inianak sa kaniyang bahay ay makakakain ng kaniyang tinapay.

12 At kung ang isang anak na babae ng saserdote ay magasawa sa isang taga ibang bayan, ay hindi makakakain sa handog na itinaas sa mga banal na bagay.

13 Datapuwa't kung ang anak na babae ng saserdote ay bao o inihiwalay, na walang anak at bumalik sa bahay ng kaniyang ama na gaya rin ng kaniyang pagkadalaga, ay makakakain ng tinapay ng kaniyang ama, nguni't ang sinomang taga ibang bayan ay hindi makakakain niyaon.

14 At kung ang sinomang lalake ay magkamaling kumain ng banal na bagay, ay kaniyang daragdagan pa nga ng ikalimang bahagi yaon, at ibibigay niya sa saserdote ang banal na bagay.

15 At huwag nilang dudumhan ang mga banal na bagay ng mga anak ni Israel, na inihahandog sa Panginoon;

16 At gayon papasanin ang kasamaan ng nagtataglay ng sala, pagka kanilang kinakain ang kanilang mga banal na bagay: sapagka't ako ang Panginoon na nagpapaging banal sa kanila.

17 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

18 Salitain mo kay Aaron at sa kaniyang mga anak, at sa lahat ng mga anak ni Israel, at sabihin mo sa kanila, Sinoman sa sangbahayan ni Israel, o sa mga taga ibang bayan sa Israel, na maghahandog ng kaniyang alay, maging anomang panata nila, o maging anomang kusang handog nila, na kanilang inihahandog sa Panginoon na pinakahandog na susunugin;

19 Upang kayo'y tanggapin, ang inyong ihahandog ay lalaking hayop na walang kapintasan, sa mga baka, sa mga tupa, o sa mga kambing.

20 Datapuwa't alin mang may kapintasan, ay huwag ninyong ihahandog; sapagka't hindi tatanggapin sa inyo.

21 At sinomang maghandog sa Panginoon ng haing handog tungkol sa kapayapaan, sa pagtupad ng isang panata o kaya'y kusang handog, na mula sa bakahan o sa kawan ay kinakailangang sakdal, upang tanggapin; anomang kapintasan ay huwag magkakaroon.

22 Bulag, o may bali, o may hiwa, o may sugat, o galisin, o malangib, ay huwag ninyong ihahandog ang mga ito sa Panginoon, ni huwag kayong maghahandog sa Panginoon ng mga iyan na pinaraan sa apoy sa ibabaw ng dambana.

23 Maging toro o tupa na may anomang kuntil o kulang sa kaniyang sangkap ng katawan, ay maihahandog mo na handog mo na kusa, datapuwa't sa panata ay hindi tatanggapin.

24 Yaong niluluslusan, o napisa, o nabasag, o naputol ay huwag ninyong ihahandog sa Panginoon; ni huwag kayong gagawa ng ganyan sa inyong lupain.

25 Ni mula sa kamay ng taga ibang lupa ay huwag ninyong ihahandog na pinakatinapay ng inyong Dios ang alin mang mga hayop na ito: sapagka't taglay nila ang kanilang karumhan, may kapintasan sa mga iyan: hindi tatanggapin sa inyo.

26 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

27 Pagka may ipinanganak, na baka, o tupa, o kambing ay mapapasa kaniyang ina ngang pitong araw; at mula sa ikawalong araw hanggang sa haharapin ay tatanggaping alay sa Panginoon na handog na pinaraan sa apoy.

28 At maging baka o tupa ay huwag ninyong papatayin sa isang araw siya at ang kaniyang anak.

29 At pagka kayo'y maghahandog ng haing pasalamat sa Panginoon, ay inyong ihahain upang kayo'y tanggapin.

30 Sa araw ding iyan kakanin; huwag kayong magtitira ng anoman niyan hanggang sa umaga: ako ang Panginoon.

31 Kaya't inyong iingatan ang aking mga utos, at inyong tutuparin: ako ang Panginoon.

32 At huwag ninyong lalapastanganin ang aking banal na pangalan; kundi ako'y sasambahin sa gitna ng mga anak ni Israel: ako ang Panginoon na nagpapaging banal sa inyo,

33 Na naglabas sa inyo sa lupain ng Egipto, upang ako'y maging inyong Dios: ako ang Panginoon.

   

Komentář

 

Midst

  

The "midst" of something in the Bible represents the thing that is most central and most important to the spiritual state being described, the motivation that drives everything else. In general this will be something we love or feel, because at the core of things we are what we love; our loves define us.

(Odkazy: Apocalypse Revealed 44, 90, 268; Arcana Coelestia 2252, 2940, 10153, 10365, 10557, 10635, 10641)

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 44

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

44. And in the midst of the seven lampstands one like the Son of Man. (1:13) This symbolizes the Lord in relation to the Word, from whom that church originates.

People know from the Word that the Lord called Himself the Son of God and also the Son of Man. By "the Son of God" He meant Himself in respect to His Divine humanity, and by "the Son of Man" He meant Himself in relation to the Word. This we fully demonstrated in The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Lord, nos. 19-28 and since we confirmed it thoroughly from the Word there, we refrain from confirming it further here.

Now because the Lord presented Himself to John as the Word, therefore in His appearance to him He is called the Son of Man.

The Lord presented Himself as the Word because the subject is the New Church, which is a church founded on the Word, according to its understanding of it. To be shown that the church is founded on the Word, and that its character is such as its understanding of the Word, see The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Sacred Scripture, nos. 76-79.

Since the church is a church from the Lord by means of the Word, therefore the Son of Man appeared in the midst of lampstands. "In the midst" means, symbolically, in the inmost, from which those things that are round about or exterior to it draw their essence, in this case their light or intelligence.

That the inmost is everything in the things that are round about or exterior to it is something we showed many times in Angelic Wisdom Regarding Divine Love and Wisdom. It is like a light or flame at the center, in consequence of which all the peripheries shine with light and are warm.

[2] "In the midst" has the same symbolic meaning in the following passages in the Word:

Cry out and shout, O inhabitant of Zion, for great is the Holy One of Israel in your midst! (Isaiah 12:6)

God is my King..., working salvation in the midst of the earth. (Psalms 74:12)

...God...(working) lovingkindness in the midst of (the) temple.

God stands in the congregation of God; in the midst of the gods He will judge. (Psalms 82:1)

Gods are what those people who possess Divine truths from the Lord are called, and in an abstract sense, the truths themselves.

Behold, I am sending an angel before you... Beware of his presence...; for My name is in the midst of him. (Exodus 23:20-21)

The name of Jehovah means everything Divine. In the midst means in the inmost and so in every part.

In the midst or within symbolizes the inmost and so every part in many other places in the Word, even where the subject is evils, as in Isaiah 24:13, Jeremiah 23:9, Psalms 5:9, Jeremiah 9:5-6, and Psalms 36:1; 55:4; 62:4.

We have cited these places to make known that "in the midst of the lampstands" means, symbolically, in the inmost of the church, from which the church and everything connected with it originates; for the church and everything connected with it comes from the Lord through the Word.

To be shown that the lampstands symbolize a new church, see no. 43 just above.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.