5
At sinabi ni Sarai kay Abram, Ang aking pagkaapi ay sumaiyo: idinulot ko ang aking alila sa iyong sinapupunan; at nang makita niyang siya'y naglihi, ay niwalan akong kabuluhan sa kaniyang paningin: ang Panginoon ang humatol sa akin at sa iyo.
5
At sinabi ni Sarai kay Abram, Ang aking pagkaapi ay sumaiyo: idinulot ko ang aking alila sa iyong sinapupunan; at nang makita niyang siya'y naglihi, ay niwalan akong kabuluhan sa kaniyang paningin: ang Panginoon ang humatol sa akin at sa iyo.
1924. Verse 7. And the Angel of Jehovah found her by a fountain of waters in the wilderness, by the fountain in the way to Shur. “The Angel of Jehovah found her,” signifies the thought of the interior man; “the Angel of Jehovah” is here the interior thought from the Lord’s internal; “by a fountain of waters in the wilderness,” signifies natural truth that had not as yet attained to life; “by the fountain in the way to Shur,” signifies that that truth was from those things which proceed from memory-knowledges.