Bible

 

Genesis 15

Studie

   

1 Pagkatapos ng mga bagay na ito ay dumating ang salita ng Panginoon kay Abram sa pangitain na nagsasabi, Huwag kang matakot, Abram: ako ang iyong kalasag, at ang iyong ganting pala na lubhang dakila.

2 At sinabi ni Abram, Oh Panginoong Dios, anong ibibigay mo sa akin, kung ako'y nabubuhay na walang anak at ang magaari ng aking bahay ay itong taga Damascong si Eliezer?

3 At sinabi ni Abram, Narito, hindi mo ako binigyan ng anak at, narito't isang ipinanganak sa aking bahay ang siyang tagapagmana ko.

4 At, narito, ang salita ng Panginoon ay dumating sa kaniya, na nagsabi, Hindi ang taong ito ang magiging tagapagmana mo; kundi lalabas sa iyong sariling katawan ang magiging tagapagmana mo.

5 At siya'y inilabas at sinabi, Tumingala ka ngayon sa langit, at iyong bilangin ang mga bituin, kung mabibilang mo: at sa kaniya'y sinabi, Magiging ganiyan ang iyong binhi.

6 At sumampalataya siya sa Panginoon; at ito'y ibinilang na katuwiran sa kaniya.

7 At sinabi sa kaniya, Ako ang Panginoon na nagpaalis sa iyo sa Ur ng mga Caldeo, upang ibigay sa iyo ang lupaing ito na manahin mo.

8 At sinabi niya, Oh Panginoong Dios, paanong pagkakilala ko na aking mamanahin?

9 At sinabi sa kaniya, Magdala ka rito sa akin ng isang dumalagang bakang tatlong taon ang gulang, at ng isang babaing kambing na tatlong taon ang gulang, at ng isang lalaking tupang tatlong taon ang gulang, at ng isang inakay na batobato at ng isang inakay na kalapati.

10 At dinala niya ang lahat ng ito sa kaniya, at pinaghati niya sa gitna, at kaniyang pinapagtapattapat ang kalakalahati; datapuwa't hindi hinati ang mga ibon.

11 At binababa ng mga ibong mangdadagit ang mga bangkay, at binubugaw ni Abram.

12 At nang lulubog na ang araw, ay nakatulog si Abram ng mahimbing; at, narito, ang isang kasindaksindak na malaking kadiliman ay sumakaniya.

13 At sinabi ng Dios kay Abram, Tunay na pakatalastasin mo, na ang iyong binhi ay magiging taga ibang bayan sa lupaing hindi kanila, at mangaglilingkod sa mga yaon; at pahihirapang apat na raang taon.

14 At yaon namang bansang kanilang paglilingkuran ay aking hahatulan: at pagkatapos ay aalis silang may malaking pag-aari.

15 Datapuwa't ikaw ay payapang pasa sa iyong mga magulang; at ikaw ay malilibing sa mabuting katandaan.

16 At sa ikaapat na salin ng iyong binhi, ay magsisipagbalik rito: sapagka't hindi pa nalulubos ang katampalasanan ng mga Amorrheo.

17 At nangyari, na paglubog ng araw, at pagdilim, na narito, ang isang hurnong umuusok, at ang isang tanglaw na nagniningas na dumaan sa gitna ng mga hinating hayop.

18 Nang araw na yaon, ang Panginoon ay nakipagtipan kay Abram, na nagsabi, Sa iyong binhi ibinigay ko ang lupaing ito, mula sa ilog ng Egipto hanggang sa malaking ilog, na ilog Eufrates.

19 Ang mga Cineo, at ang mga Ceneceo, at ang mga Cedmoneo,

20 At ang mga Heteo, at ang mga Pherezeo, at ang mga Refaim,

21 At ang mga Amorrheo, at ang mga Cananeo, at ang mga Gergeseo, at ang mga Jebuseo.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Scriptural Confirmations # 49

  
/ 101  
  

49. 21. (The young lions roar, they give out their voice, they reduce the land to wasteness (Jeremiah 2:15).)

At that time they shall call Jerusalem the throne of Jehovah, and all the nations shall be gathered on account of the name of Jehovah to Jerusalem (Jeremiah 3:17). Concerning the New Church.

(A lion has gone up from his thicket and a destroyer of nations has set out; he is gone forth from his place to reduce thy land to wasteness. It shall come to pass in that day that the heart of the king shall perish and the heart of the princes, and the priests shall be astonished, and the prophets shall wonder (Jeremiah 4:7, 9).)

Breaking upon breaking is cried, for the whole land is devastated; suddenly are my tents devastated. I beheld, when lo, Carmel was a wilderness, and all the cities were desolated at the presence of Jehovah, for thus saith Jehovah the whole land shall be a waste; nevertheless I will not make a full end (Jeremiah 4:20, 26-28; 5:10, 18).

Shall I not visit for this, and shall not my soul take vengeance on such a nation as this? (Jeremiah 5:9, 29.)

(As a fountain causeth its waters to be cast forth, so Jerusalem causeth her wickedness to be cast forth; violence and vastation is heard in her. Receive reproof, lest my soul be alienated from thee; lest I reduce thee to a waste, a land not inhabited (Jeremiah 6:7-8).

At [that] time I will visit them (Jeremiah 6:15).

(Daughter of my people, make thee mourning for an only begotten, for the waster shall suddenly come upon you (Jeremiah 6:26).

(Behold the days come when the carcass of this people shall be for food for the bird of the heavens, and for the beast of the earth, none frightening them away. I will cause to cease from the streets of Jerusalem the voice of the bridegroom, and the voice of the bride: for the land shall become a waste (Jeremiah 7:32-34; Genesis 15:11, 17).)

  
/ 101  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.