Bible

 

Ezekiel 44

Studie

   

1 Nang magkagayo'y ibinalik niya ako sa daan ng pintuan sa labas ng santuario, na nakaharap sa dakong silanganan; at ito'y nasara.

2 At sinabi ng Panginoon sa akin, Ang pintuang-daang ito ay sasarhan, hindi bubuksan, o papasukan man ng sinoman, sapagka't pinasukan ng Panginoon, ng Dios ng Israel; kaya't ito'y masasara.

3 Tungkol sa prinsipe, siya'y mauupo roon na pinaka prinsipe upang kumain ng tinapay sa harap ng Panginoon; siya'y papasok sa daan ng portiko ng pintuang-daan, at lalabas sa daan ding yaon.

4 Nang magkagayo'y dinala niya ako sa daan ng pintuang-daang hilagaan sa harap ng bahay: at ako'y tumingin, at, narito, napuno ng kaluwalhatian ng Panginoon ang bahay ng Panginoon: at nasubasob ako.

5 At ang Panginoon ay nagsabi sa akin, Anak ng tao, tandaan mong mabuti, at masdan mo ng iyong mga mata, at pakinggan mo ng iyong mga pakinig ang lahat na aking sinasabi sa iyo tungkol sa lahat ng alituntunin hinggil sa bahay ng Panginoon, at tungkol sa lahat ng kautusan doon; at tandaan mong mabuti ang pasukan ng bahay sangpu ng bawa't labasan sa santuario.

6 At iyong sasabihin sa mapanghimagsik, sa makatuwid baga'y sa sangbahayan ni Israel, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Oh kayong sangbahayan ni Israel, mangaglikat na kayo sa lahat ninyong kasuklamsuklam,

7 Sa inyong pagpapasok ng mga taga ibang lupa na hindi tuli sa puso at hindi tuli sa laman, upang malagay sa aking santuario, na lapastanganin yaon, sa makatuwid baga'y ang aking bahay, pagka inyong inihahandog ang aking tinapay, ang taba at ang dugo, at sinira nila ang aking tipan, upang idagdag sa lahat ninyong mga kasuklamsuklam.

8 At hindi ninyo iningatan ang katungkulan sa aking mga banal na bagay; kundi kayo'y nangaglagay ng mga tagapangasiwa sa aking santuario sa ganang inyong sarili.

9 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Walang taga ibang lupa, na hindi tuli sa puso at hindi tuli sa laman na papasok sa aking santuario, kahit sinomang taga ibang lupa na nasa gitna ng mga anak ni Israel.

10 Nguni't ang mga Levita na nagsilayo sa akin nang ang Israel ay maligaw sa akin sa pagsunod sa kanilang mga diosdiosan; mangagdadanas sila ng kanilang kasamaan.

11 Gayon ma'y magiging tagapangasiwa sila sa aking santuario, na sila ang mamamahala sa mga pintuang-daan ng bahay, at magsisipangasiwa sa bahay: kanilang papatayin ang handog na susunugin at ang hain para sa bayan, at sila'y magsisitayo sa harap ng mga yaon upang pangasiwaan nila.

12 Sapagka't kanilang pinangasiwaan sila sa harap ng kanilang mga diosdiosan, at naging ikatitisod sila sa ikasasama ng sangbahayan ni Israel; kaya't itinaas ko ang aking kamay laban sa kanila, sabi ng Panginoong Dios, at dadanasin nila ang kanilang kasamaan.

13 At hindi sila magsisilapit sa akin upang magsagawa ng katungkulan ng saserdote sa akin, o magsisilapit man sa alin man sa mga banal na bagay ko, sa mga bagay na kabanalbanalan; kundi tataglayin nila ang kanilang kahihiyan, at ang kanilang mga kasuklamsuklam na kanilang ginawa.

14 Gayon ma'y gagawin ko silang tagapangasiwa sa bahay, para sa buong paglilingkod doon, at sa lahat na gagawin doon.

15 Nguni't ang mga saserdoteng Levita na mga anak na lalake ni Sadoc, na nagiingat ng katungkulan sa aking santuario nang ang mga anak ni Israel ay magsihiwalay sa akin, sila'y magsisilapit sa akin upang magsipangasiwa sa akin; at sila'y magsisitayo sa harap ko upang mangaghandog sa akin ng taba at ng dugo, sabi ng Panginoong Dios:

16 Sila'y magsisipasok sa aking santuario, at sila'y magsisilapit sa aking dulang, upang magsipangasiwa sa akin, at iingatan nila ang kanilang katungkulan sa akin.

17 At mangyayari, na pagka sila'y magsisipasok sa mga pintuang-daan ng lalong loob na looban, susuutan sila ng mga kayong linong kasuutan; at walang lanang dadaiti sa kanila, samantalang sila'y nagsisipangasiwa sa mga pintuang-daan ng lalong loob na looban, at sa loob.

18 Sila'y mangagpupugong ng kayong lino sa kanilang mga ulo, at mangagtatapi ng kayong lino sa kanilang mga balakang; hindi sila mangagbibigkis ng anomang nakapagpapapawis.

19 At pagka kanilang lalabasin ang mga tao sa looban sa labas, ng bahay, kanilang huhubarin ang kanilang mga kasuutan na kanilang ipinangangasiwa, at ilalagay nila ang mga ito sa mga banal na silid; at mangagsusuot sila ng ibang mga kasuutan, upang huwag nilang banalin ang mga tao ng kanilang mga kasuutan.

20 Ni aahitan man nila ang kanilang mga ulo, ni titiisin man ang kanilang buhok ay humaba; kanila lamang gugupitan ang kanilang mga ulo.

21 Ni iinom ng alak ang sinomang saserdote pagka sila'y magsisipasok sa lalong loob na looban.

22 Ni mangagaasawa man sa babaing bao, o sa inihiwalay man: kundi sila'y magaasawa ng mga dalaga sa lahi ng sangbahayan ni Israel, o ng babaing bao na nabao sa saserdote.

23 At kanilang ituturo sa aking bayan ang pagkakaiba ng banal at ng karaniwan, at ipakikilala nila sa kanila ang marumi at malinis.

24 At sa pagtatalo ay magsisitayo sila upang magsihatol; ayon sa aking mga kahatulan ay kanilang hahatulan: at kanilang iingatan ang aking mga kautusan at ang aking mga palatuntunan sa lahat kong takdang kapistahan; at kanilang ipangingilin ang aking mga sabbath.

25 At hindi sila magsisilapit sa alin mang patay na tao na mangagpakahawa; nguni't sa ama, o sa ina, o sa anak na lalake, o babae, sa kapatid na lalake, o babae na hindi nagkaasawa, maaaring mangagpakahawa sila.

26 At pagkatapos na siya'y malinis, sila'y bibilang sa kaniya ng pitong araw.

27 At sa kaarawan na siya'y pumasok sa santuario, sa lalong loob na looban upang mangasiwa sa santuario, siya'y maghahandog ng kaniyang handog dahil sa kasalanan, sabi ng Panginoong Dios.

28 At sila'y mangagkakaroon ng mana; ako'y kanilang mana; at hindi ninyo bibigyan sila ng pag-aari sa Israel; ako'y kanilang pag-aari.

29 Sila'y magsisikain ng handog na harina, at ng handog dahil sa kasalanan, at ng handog dahil sa pagkakasala; at bawa't bagay na itinalaga sa Israel ay magiging kanila.

30 At ang una sa lahat na unang bunga ng bawa't bagay, at lahat na alay na bawa't bagay, sa lahat ninyong mga alay ay magiging sa saserdote: inyo rin namang ibibigay sa mga saserdote ang una sa inyong masa upang pagpalain ang inyong bahay.

31 Ang mga saserdote ay hindi kakain ng anomang bagay na namamatay sa kaniyang sarili, o nalapa, maging ibon o hayop man.

   

Komentář

 

Midst

  

The "midst" of something in the Bible represents the thing that is most central and most important to the spiritual state being described, the motivation that drives everything else. In general this will be something we love or feel, because at the core of things we are what we love; our loves define us.

(Odkazy: Apocalypse Revealed 44, 90, 268; Arcana Coelestia 2252, 2940, 10153, 10365, 10557, 10635, 10641)

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 90

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

90. "'Which is in the midst of the Paradise of God.'" This symbolically means, inwardly in the truths of wisdom and faith.

In the midst means, symbolically, the inmost (nos. 44, 383), here within or inwardly. The Paradise of God symbolizes truths of wisdom and faith. Consequently the tree of life which is in the midst of the Paradise of God symbolizes the Lord accompanied by the goodness of love and charity inwardly in the truths of wisdom and faith. Good also exists inwardly within truths, for good is the essence of life, and truth is the consequent expression of life, as we showed many times in Angelic Wisdom Regarding Divine Love and Wisdom.

That the Paradise of God is the truth of wisdom and faith is apparent from the symbolic meaning of a garden in the Word. A garden there symbolizes wisdom and intelligence, because trees symbolize the people of the church, and their fruits goods of life. That is what the Garden of Eden symbolizes, for it describes the wisdom of Adam.

[2] The garden of God in Ezekiel has the same meaning:

With your wisdom and your understanding you have gained riches for yourself... You were in Eden, the garden of God; every precious stone was your covering... (Ezekiel 28:4, 13)

The subject is Tyre, which symbolizes the church in respect to its concepts of truth and good, thus in respect to its intelligence. Accordingly it is said, "With your wisdom and your understanding you have gained riches for yourself." The precious stones which served as its covering symbolize truths of intelligence.

[3] In the same book:

Assyria was a cedar in Lebanon... The cedars in the garden of God did not hide it... No tree in the garden of God was like it in beauty... All the trees of Eden envied it... in the garden of God. (Ezekiel 31:3, 8-9)

This is said of Egypt and Assyria, because Egypt symbolizes knowledge, and Assyria rationality, which leads to intelligence. A cedar has a similar symbolism.

But because Egypt's rationality led also to a conceit in its own intelligence, therefore it is said of it,

To which of the trees in Eden were you then likened in glory and greatness, when you were brought down with the trees of Eden to the earth below, and you lay in the midst of the uncircumcised...? (Ezekiel 31:18)

The uncircumcised are people who lack the goodness of charity.

[4] In Isaiah:

...Jehovah will comfort Zion..., and make her wilderness like Eden, and her desert like the garden of Jehovah. (Isaiah 51:3)

Zion there is the church. The wilderness and desert are a deficiency of truth and ignorance of it. Eden and the garden of God are wisdom and intelligence.

Wisdom and intelligence are also symbolically meant by a garden in Isaiah 58:11; 61:11, Jeremiah 31:12, Amos 9:14, and Numbers 24:6.

[5] A person of the church is also like a garden in respect to his intelligence when he possesses goodness of love from the Lord, because the spiritual warmth that enlivens him is love, and spiritual light is the resulting intelligence.

People know that these two, warmth and light, cause gardens in the world to bloom. It is the same in heaven. Paradisal gardens are seen in heaven, with trees bearing fruit in accordance with the inhabitants' wisdom that springs from their goodness of love from the Lord. But around people who possess intelligence without the goodness of love, no gardens are seen, but grass, while around those whose faith is divorced from charity, not even grass is seen, but sand.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.