Bible

 

Exodo 33

Studie

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, sumampa ka mula rito, ikaw at ang bayan na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto, na patungo kayo sa lupain na aking isinumpa kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob, na aking sinasabi, Sa iyong binhi ay aking ibibigay.

2 At aking susuguin ang isang anghel sa unahan mo: at aking palalayasin ang Cananeo, ang Amorrheo, at ang Hetheo, at ang Pherezeo, ang Heveo, at ang Jebuseo:

3 Sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: sapagka't hindi ako sasampa sa gitna mo; sapagka't ikaw ay bayang may matigas na ulo; baka ikaw ay aking lipulin sa daan.

4 At nang marinig ng bayan ang masasamang balitang ito, ay nanangis sila: at walang taong nagsuot ng kaniyang mga pahiyas.

5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kayo'y isang bayang may matigas na ulo: kung ako'y sumampa sa gitna mo na sangdali, ay lilipulin kita: kaya't ngayo'y alisin mo ang iyong mga pahiyas sa iyo upang aking maalaman kung anong aking gagawin sa iyo.

6 At ang mga anak ni Israel ay naghubad ng kanilang mga pahiyas mula sa bundok ng Horeb.

7 Kinaugalian nga ni Moises na dalhin ang tolda at itayo sa labas ng kampamento, na malayo sa kampamento at kaniyang tinawag iyon, Tabernakulo ng kapisanan. At nangyari na bawa't magsiyasat sa Panginoon ay lumalabas na pumaparoon sa tabernakulo ng kapisanan, na nasa labas ng kampamento.

8 At nangyari, pagka si Moises ay lumalabas na napasa sa Tolda, na ang buong bayan ay bumabangon at tumatayo, bawa't lalake sa pintuan ng kaniyang tolda at pinanonood si Moises hanggang sa makapasok sa Tolda.

9 At nangyari, pagka si Moises ay pumapasok sa Tolda ay bumababa ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda ang Panginoon ay nakikipagsalitaan kay Moises.

10 At nakikita ng buong bayan ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda; at ang buong bayan ay tumitindig at sumasamba, na bawa't isa'y sa tabi ng pintuan ng kaniyang tolda.

11 At nakikipagsalitaan ang Panginoon kay Moises ng mukhaan, gaya ng isang taong nakikipagsalitaan sa kaniyang kaibigan. At siya'y bumabalik uli sa kampamento, datapuwa't ang kaniyang tagapangasiwang si Josue, na anak ni Nun, na may kabataan pa, ay hindi umaalis sa Tolda.

12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.

13 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na kung ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ay ituro mo sa akin ngayon ang iyong mga daan, upang ikaw ay aking makilala, na ano pa't ako'y makasumpong ng biyaya sa iyong paningin: at akalain mo, na ang bansang ito ay iyong bayan.

14 At kaniyang sinabi, Ako'y sasa iyo, at ikaw ay aking bibigyan ng kapahingahan.

15 At sinabi niya sa kaniya, Kung ikaw ay hindi sasa akin ay huwag mo na kaming pasampahin mula rito.

16 Sapagka't saan ngayon makikilala na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ako at ang iyong bayan? hindi ba dahil sa ikaw ay lumalakad na kasama namin, upang kami ay maging bukod, ako at ang iyong bayan, sa lahat ng bayan na nasa balat ng lupa?

17 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Akin ding gagawin ang bagay na ito na iyong sinalita: sapagka't ikaw ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin, at ikaw ay aking nakikilala sa pangalan.

18 At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian.

19 At kaniyang sinabi, Aking papangyayarihin ang aking buong kabutihan sa harap mo, at aking itatanyag ang pangalan ng Panginoon sa harap mo; at ako'y magkakaloob ng biyaya sa kanino mang aking ibig pagkalooban, at ako'y magmamaawain sa kanino mang aking ibig kaawaan.

20 At kaniyang sinabi, Hindi mo makikita ang aking mukha: sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay.

21 At sinabi ng Panginoon, Narito, may isang dako sa tabi ko, at ikaw ay tatayo sa ibabaw ng batong iyan:

22 At mangyayari, na samantalang ang aking kaluwalhatian ay dumadaan, na aking ilalagay ka sa isang bitak ng bato, at tatakpan kita ng aking kamay hanggang sa ako'y makaraan:

23 At aking aalisin ang aking kamay, at iyong makikita ang aking likod: datapuwa't ang aking mukha ay hindi makikita.

   

Bible

 

Genesis 50:24

Studie

       

24 At sinabi ni Jose sa kaniyang mga kapatid: Ako'y namamatay: nguni't tunay na dadalawin kayo ng Dios, at dadalhin kayo mula sa lupaing ito hanggang sa lupain na kaniyang isinumpa kay Abraham, kay Isaac at kay Jacob.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4847

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4847. 'In case he also dies, like his brothers' means fear lest it should perish, that is to say, that the representative of the Church among those descended from Jacob, specifically among those descended from Jacob through Judah, should perish. This is clear from the meaning of 'in case he dies' as fear lest it may perish. As regards the perishing of the representative of the Church among those descended from Jacob if the internal things of a genuine representative Church were linked to it, this implies that among those descended from Jacob a representative Church was to have been established like that which had existed with the ancients. But the disposition of that nation was such that its only wish was to worship and adore external things; it had no wish to know anything at all about internal ones, since it was immersed in desires belonging to self-love and love of the world, and in falsities that resulted from these. It believed, more than gentiles did, that a number of gods existed, but that Jehovah was greater than the rest because He could perform greater miracles. This was why as soon as the miracles ended, or when - because they were of frequent and common occurrence - little importance was placed on them, that nation instantly turned to other gods, as one can see quite clearly from the historical and prophetical parts of the Word.

[2] Such being the nature of that nation, a representative Church like that which had existed among the ancients could not be established among it, only that which was a representative of the Church. Also, the Lord made provision so that through that representative of the Church some degree of communication with heaven might be established; for what is representative can exist even in people who are evil because one does not look at the person who represents, only at the reality represented by him. From this it is evident that in the case of that nation worship was nothing else than idolatrous, 4825, even though the representatives held holy and Divine realities within them. To that kind of worship - to idolatrous worship - what was internal could not be joined; for if what was internal had been linked to it, that is, if they had acknowledged internal things, they would have rendered holy things unholy. For a holy internal, if joined to an idolatrous external, is rendered unholy.

This explains why internal things were not disclosed to that nation, for if these had been disclosed to it, it would have perished.

[3] The inability of that nation to receive and acknowledge internal things, however fully these might have been revealed to them, is quite evident from members of it at the present day. At the present day they do, it is true, have a knowledge of internal things since they live among Christians; yet they reject these things and also deride them. Even the majority of those who have been converted do nothing else in their hearts. From these considerations it is clear that a Church representative of spiritual and celestial things did not exist among that nation, only a representative of the Church, that is, an external without an internal, which in itself is idolatrous. From them it may also be seen how mistaken is the thinking of those Christians who believe that when the Church reaches its end the Jewish nation will be converted, and will at that time be chosen in preference to Christians. Even more mistaken is the thinking of those who believe that at that time the Messiah or Lord is going to appear to them, when by means of a great prophet and great miracles He is going to lead them back into the land of Canaan. These are the errors that people fall into who take 'Judah', 'Israel', and 'the land of Canaan' in the prophetical parts of the Word to mean Judah, Israel, and the land of Canaan, and who consequently believe the literal sense alone and have no interest in any internal sense

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.