Bible

 

Exodo 32

Studie

   

1 At nang makita ng bayan na nagluluwat si Moises ng pagpanaog sa bundok, ay nagpipisan ang bayan kay Aaron, at nagsabi sa kaniya, Tumindig ka at igawa mo kami ng mga dios na mangunguna sa amin; sapagka't tungkol sa Moises na ito, na lalaking nagsampa sa amin mula sa lupain ng Egipto, ay hindi namin maalaman kung anong nangyari sa kaniya.

2 At sinabi ni Aaron sa kanila, Alisin ninyo ang mga hikaw na ginto, na nasa tainga ng inyo-inyong asawa, ng inyong mga anak na lalake, at babae, at dalhin ninyo sa akin.

3 At inalis ng buong bayan ang mga hikaw na ginto na nangasa kanilang mga tainga, at dinala kay Aaron.

4 At kaniyang tinanggap sa kanilang kamay, at niyari sa pamamagitan ng isang buril, at ginawang isang guyang binubo, at kanilang sinabi, Ang mga ito ang maging iyong mga dios, Oh Israel, na nagsampa sa iyo mula sa lupain ng Egipto.

5 At nang makita ito ni Aaron, ay nagtayo siya ng isang dambana sa harapan niyaon: at itinanyag ni Aaron at sinabi, Bukas ay pista sa Panginoon.

6 At sila'y bumangong maaga nang kinabukasan, at naghandog ng mga handog na susunugin, at nagdala ng mga handog tungkol sa kapayapaan; at ang bayan ay umupong kumain at uminom, at tumindig upang magkatuwa.

7 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, bumaba ka, sapagka't ang iyong bayan, na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto ay nangagsisama:

8 Sila'y humiwalay na madali sa daan na aking iniutos sa kanila: sila'y gumawa ng isang guyang binubo, at kanilang sinamba, at kanilang hinainan, at kanilang sinabi, Ang mga ito'y iyong maging mga dios, Oh Israel, na nagsampa sa iyo mula sa lupain ng Egipto.

9 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Aking nakita ang bayang ito, at, narito, isang bayang may matigas na ulo;

10 Ngayo'y bayaan mo nga ako upang ang aking pagiinit ay magalab laban sa kanila, at upang aking lipulin sila: at ikaw ay aking gagawing dakilang bansa.

11 At dumalangin si Moises sa Panginoon niyang Dios, at sinabi, Panginoon, bakit ang iyong pagiinit ay pinapagaalab mo laban sa iyong bayan, na iyong inilabas sa lupain ng Egipto sa pamamagitan ng dakilang kapangyarihan at ng makapangyarihang kamay?

12 Bakit sasalitain ng mga Egipcio, na sasabihin, Dahil sa kasamaan, inilabas sila upang patayin sila sa mga bundok, at upang lipulin sila sa balat ng lupa? Iurong mo ang iyong mabangis na pagiinit, at pagsisihan mo ang kasamaang ito laban sa iyong bayan.

13 Alalahanin mo si Abraham, si Isaac, at si Israel na iyong mga lingkod, na silang iyong mga sinumpaan sa iyong sarili, at mga pinagsabihan, Aking pararamihin ang inyong binhi na gaya ng mga bituin sa langit, at lahat ng lupaing ito na aking sinalita ay aking ibibigay sa inyong binhi, at kanilang mamanahin magpakailan man.

14 At pinagsisihan ng Panginoon ang kasamaan na kaniyang sinabing kaniyang gagawin sa kaniyang bayan.

15 At si Moises ay pumihit, at bumaba sa bundok, na dala ang dalawang tapyas ng patotoo sa kaniyang kamay; mga tapyas na may sulat sa dalawang mukha niyaon; sa isang mukha at sa kabilang mukha ay may sulat.

16 At ang mga tapyas ay gawa ng Dios, at ang sulat ay sulat ng Dios, na nakaukit sa mga tapyas.

17 At ng marinig ni Josue ang ingay ng bayan na humihiyaw, ay sinabi kay Moises, May ingay ng pagbabaka sa kampamento.

18 At kaniyang sinabi, Hindi ingay ng pagtatagumpay, o ingay man ng pagkatalo, kundi ingay ng mga umaawit ang aking naririnig.

19 At nangyari paglapit niya sa kampamento, na kaniyang nakita ang guya at ang sayawan; at ang galit ni Moises ay naginit at kaniyang inihagis ang mga tapyas na nasa kaniyang mga kamay at nangasira sa paanan ng bundok.

20 At kaniyang kinuha ang guya na kanilang ginawa, at sinunog ng apoy, at giniling hanggang sa naging alabok, at isinaboy sa ibabaw ng tubig, at ipinainom sa mga anak ni Israel.

21 At sinabi ni Moises kay Aaron, Anong ginawa ng bayang ito sa iyo, na dinalhan mo sila ng isang malaking sala?

22 At sinabi ni Aaron, Huwag maginit ang galit ng aking panginoon: iyong kilala ang bayan, na sila'y mahilig sa kasamaan.

23 Sapagka't kanilang sinabi sa akin, Igawa mo kami ng mga dios na mangunguna sa amin: sapagka't tungkol sa Moises na ito, na lalaking nagsampa sa amin mula sa lupain ng Egipto ay hindi namin maalaman kung anong nangyari sa kaniya.

24 At aking sinabi sa kanila, Sinomang may ginto, ay magalis; na anopa't kanilang ibinigay sa akin: at aking inihagis sa apoy at lumabas ang guyang ito.

25 At nang makita ni Moises na ang bayan ay nakakawala; sapagka't pinabayaan ni Aarong makawala ng maging isang kabiruan sa gitna ng kanilang mga kaaway:

26 Ay tumayo nga si Moises sa pintuang-daan ng kampamento, at nagsabi, Sinomang sa Panginoon ang kiling ay lumapit sa akin. At lahat ng mga anak ni Levi ay nagpipisan sa kaniya.

27 At sinabi niya sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel: Ipatong ng bawa't lalake ang kaniyang tabak sa kaniyang hita, at yumaon kayong paroo't parito sa mga pintuang-daan, sa buong kampamento, at patayin ng bawa't lalake ang kaniyang kapatid na lalake, at ng bawa't lalake ang kaniyang kasama, at ng bawa't lalake ang kaniyang kapuwa.

28 At ginawa ng mga anak ni Levi ang ayon sa salita ni Moises: at nabuwal sa bayan ng araw na yaon, ang may tatlong libong katao.

29 At sinabi ni Moises, Italaga ninyo ang inyong sarili ngayon sa Panginoon, oo, bawa't lalake laban sa kaniyang anak na lalake, at laban sa kaniyang kapatid na lalake, upang kaniyang ipagkaloob sa inyo ang pagpapala sa araw na ito.

30 At nangyari ng kinabukasan, na sinabi ni Moises sa bayan, Kayo'y nagkasala ng malaking kasalanan: at ngayo'y sasampahin ko ang Panginoon; marahil ay aking matutubos ang inyong kasalanan.

31 At bumalik si Moises sa Panginoon, at nagsabi, Oh, ang bayang ito'y nagkasala ng malaking kasalanan, at gumawa sila ng mga dios na ginto.

32 Gayon ma'y ngayon, kung iyong ipatatawad ang kanilang kasalanan; at kung hindi, ay alisin mo ako, isinasamo ko sa iyo, sa iyong aklat na sinulat mo.

33 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Ang magkasala laban sa akin ay siya kong aalisin sa aking aklat.

34 At ngayo'y yumaon ka, iyong patnubayan ang bayan sa dakong aking sinalita sa iyo: narito, ang aking anghel ay magpapauna sa iyo: gayon ma'y sa araw na aking dalawin sila ay aking dadalawin ang kanilang kasalanang ipinagkasala nila.

35 At sinaktan nga ng Panginoon ang bayan, sapagka't kanilang ginawa ang guya na ginawa ni Aaron.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10508

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10508. 'Behold, My angel will go before you' means that Divine Truth will still be the leader. This is clear from the meaning in the highest sense of 'the angel of Jehovah' as the Lord's Divine Human, and in the relative sense as that which is Divine and the Lord's among angels in the heavens, dealt with in 1925, 2821, 4085, 6831, 9303, so that it means Divine Truth, 8192; and from the meaning of 'going before you' as being the leader.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1925

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1925. 'The angel of Jehovah found her' means thought in the interior man, that is to say, thought residing with the Lord. This becomes clear from the representation and meaning of 'the angel of Jehovah'. Mention is made several times in the Word of 'the angel of Jehovah', and in every case when used in the good sense it represents and means some essential quality with the Lord and from the Lord. Which one it represents and means however becomes clear from the train of thought. They were indeed angels who were sent to men and women, and who also spoke through the prophets. Yet what they spoke did not originate in those angels but was something imparted through them. In fact their state at the time was such that they knew no other than that they were Jehovah, that is, the Lord. But as soon as they had finished speaking they returned to their previous state and spoke as they normally did from themselves.

[2] This was the case with the angels who uttered the Word of the Lord, as I have been given to know from much similar experience in the next life, experience that will be presented in the Lord's Divine mercy further on. This is the reason why angels were sometimes called Jehovah, as is quite clear from the angel that appeared in the bramble-bush to Moses, concerning whom the following is recorded,

The angel of Jehovah appeared to Moses in a flame of fire from the middle of the bramble-bush. Jehovah saw that he turned aside to see, and God called to him from the middle of the bramble-bush God said to Moses, I am who I am. And God said again to Moses, Thus shall you say to the children of Israel, Jehovah the God of your fathers has sent me to you. Exodus 3:2, 4, 14-15.

From these verses it is evident that it was an angel who appeared to Moses as a flame in the bramble-bush and that he spoke as Jehovah, because the Lord or Jehovah was speaking through him.

[3] So that man may be spoken to by means of articulated sounds heard in the natural world, the Lord employs angels as His ministers by filling them with the Divine and by rendering unconscious all that is their own, so that for the time being they know no other than that they themselves are Jehovah. In this way the Divine of Jehovah which belongs in highest things comes down into the lowest constituting the natural world in which man sees and hears. It was similar in the case of the angel who spoke to Gideon, of whom the following is said in the Book of Judges,

The angel of Jehovah appeared to Gideon and said to him, Jehovah is with you, O mighty man of strength. And Gideon said to him, Forgive me for asking, 1 O my Lord; why has all this befallen us? And Jehovah looked on him and said, Go in this might of yours. And Jehovah said to him, Surely I will be with you. Judges 6:12-14, 16.

And further on,

Gideon saw that he was the angel of Jehovah, and Gideon said, Alas, Lord Jehovih! Inasmuch as I have seen the angel of Jehovah face to face. 2 And Jehovah said to him, Peace be to you; do not fear. Judges 6:22-23.

Here similarly it was an angel, but his state was such at that time that he knew no other than that he was Jehovah, or the Lord. Elsewhere in the Book of Judges,

The angel of Jehovah went up from Gilgal to Bochim, and he said, I brought you up out of Egypt and led you into the land which I swore to give to your fathers. I said, I will not break my covenant with you, even for ever. Judges 2:1.

Here similarly the angel speaks in the name of Jehovah, declaring that he brought them out of the land of Egypt, though in fact it was not the angel who led them out but Jehovah, as is stated many times elsewhere.

[4] From this it may become clear how angels spoke through the prophets - that it was the Lord Himself who spoke, yet through angels, and that the angels spoke nothing at all from themselves. That the Word comes from the Lord is clear from many places, as also in Matthew,

To fulfill what the Lord had spoken through the prophet, saying, Behold, a virgin will be with child and give birth to a son. Matthew 1:22-23.

And there are other places besides this. It is because the Lord speaks through angels when He speaks to man that the Lord is also called an angel in various places in the Word. In these instances 'angel' means, as stated, some essential quality residing with the Lord and deriving from Him, as is the case here where it is the Lord's interior thought. This also is the reason why in this chapter the angel is named Jehovah and also God, as in verse 13, 'And Hagar called the name of Jehovah who was speaking to her, You are a God who sees me'.

[5] In other places 'angels' is used in a similar way to mean some specific attribute that is the Lord's, as in John,

The seven stars are the angels of the seven Churches. Revelation 1:20.

There are no angels of Churches, but by 'angels' is meant that which constitutes the Church, and thus which is the Lord's in regard to the Churches. In the same book,

I saw the wall of the Holy Jerusalem, great and high, having twelve gates, and above the gates twelve angels, and names written which are those of the twelve tribes of the sons of Israel. Revelation 21:12.

Here 'twelve angels' has the same meaning as 'the twelve tribes', namely all things of faith, and so the Lord from whom faith and all that belongs to it is derived. In the same book,

I saw an angel flying in mid-heaven, having an eternal gospel. Revelation 14:6.

Here 'an angel' means the gospel that is the Lord's alone.

[6] In Isaiah,

The angel of His presence 3 saved them; 4 in His love and in His pity He redeemed them, and lifted them up and carried them all the days of eternity. Isaiah 63:9.

Here 'the angel of His presence" is used to mean the Lord's mercy towards the entire human race in redeeming it. Similarly in Jacob's blessing of the sons of Joseph,

May the angel who has redeemed me from every evil bless the boys. Genesis 48:16.

Here also the redemption, which is the Lord's, is meant by 'the angel'. In Malachi,

Suddenly there will come to His temple the Lord whom you are seeking, and the angel of the covenant in whom you delight. Malachi 3:1.

Here it is plainly evident that the Lord is meant by 'the angel'. The expression 'the angel of the covenant' is used here because of His Coming into the world. In Exodus it is plainer still that 'an angel' means the Lord,

Behold, I send an angel before you to guard you on the way, and to bring you to the place which I have prepared. He will not tolerate your transgression, for My name is within him. Exodus 23:20-21.

From this it is now clear that 'an angel' in the Word is used to mean the Lord; but just what aspect of the Lord is evident from the train of thought in the internal sense.

Poznámky pod čarou:

1. literally, In me or On me

2. literally, faces to faces

3. literally, faces

4. The Latin means us but the Hebrew means them which Swedenborg has in other places where he quotes this verse.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.