Bible

 

Exodo 22

Studie

   

1 Kung ang isang lalake ay magnakaw ng isang baka, o ng isang tupa at patayin, o ipagbili: ay kaniyang pagbabayaran ng limang baka ang isang baka, at ng apat na tupa ang isang tupa.

2 Kung ang isang magnanakaw ay masumpungan, na naninira, at masaktan na ano pa't namatay ay hindi aariing mamamataytao ang pumatay.

3 Kung sikatan siya ng araw, ay aariin siyang mamamataytao; siya'y dapat magsauli ng kabayaran: kung siya'y wala ay ipagbibili siya dahil sa kaniyang ninakaw.

4 Kung ang ninakaw ay masumpungang buhay sa kaniyang kamay, maging baka, o asno, o tupa, ay magbabayad siya ng ibayo.

5 Kung ang sinoman ay magpastol sa isang bukid, o sa isang ubasan, at pawalan ang kaniyang hayop at pastulin sa bukid ng iba; sa pinakamainam sa kaniyang sariling parang, at sa pinakamainam sa kaniyang sariling ubasan, ay sasaulian niya.

6 Kung may magningas na apoy, at magtangay ng mga tinik, na ano pa't ang mga mandala, o ang mga uhay, o ang bukid ay masunog, ay tunay na magbabayad yaong nagpaningas ng apoy.

7 Kung ang sinoman ay magpatago sa kaniyang kapuwa ng salapi o pag-aari, at nakawin sa bahay ng taong yaon; kung masumpungan ang magnanakaw, ay magbabayad ng ibayo.

8 Kung hindi masumpungan ang magnanakaw, ay lalapit ang may-ari ng bahay sa Dios, upang maalaman kung hindi niya pinakialaman ang pag-aari ng kaniyang kapuwa.

9 Sapagka't lahat ng bagay na pagsalangsang, maging sa baka, sa asno, sa tupa, sa damit, o sa anomang bagay na nawala, na may magsabi, Ito nga ay akin; ay dadalhin sa harap ng Dios ang usap ng dalawa; yaong parurusahan ng Dios ay magbabayad ng ibayo sa kaniyang kapuwa.

10 Kung ang sinoman ay maghabilin sa kaniyang kapuwa ng isang asno, o ng isang baka, o ng isang tupa, o ng anomang hayop; at mamatay, o masasaktan, o maagaw, na walang nakakakitang sinoman:

11 Ay pamamagitanan silang dalawa ng pagsumpa sa Panginoon kung hindi niya pinakialaman ang pag-aari ng kaniyang kapuwa; at tatanggapin ng may-ari, at siya'y hindi magsasauli.

12 Datapuwa't kung kaniyang ninakaw sa kaniya ay sasaulian niya ang may-ari niyaon.

13 Kung nalapa ay dadalhing pinakapatotoo, at hindi sasaulian ang nalapa.

14 At kung ang sinoman ay humiram ng anoman sa kaniyang kapuwa, at masaktan, o mamatay, na hindi kaharap ang may-ari, ay walang pagsala na siya'y magsasauli.

15 Kung ang may-ari niyaon ay kaharap, ay hindi niya sasaulian; kung isang bagay na pinauupahan ay ihuhulog sa kaniyang kaupahan.

16 At kung dayain ng isang lalake ang isang dalaga, na hindi pa niya nagiging asawa at kaniyang sipingan, ay tunay na kaniyang ipagbabayad ng bigay-kaya upang maging asawa niya.

17 Kung itangging mainam ng kaniyang ama na ibigay sa kaniya, ay magbabayad siya ng salapi, ayon sa bigay-kaya sa mga dalaga.

18 Huwag mong babatahing mabuhay ang isang babaing manggagaway.

19 Sinomang makiapid sa isang hayop ay papataying walang pagsala.

20 Yaong maghain sa anomang dios, maliban sa Panginoon lamang, ay lubos na papatayin.

21 At ang taga ibang lupa ay huwag mong aapihin, o pipighatiin man; sapagka't kayo'y naging taga ibang lupa sa lupain ng Egipto.

22 Huwag mong papagdadalamhatiin ang sinomang babaing bao, o ulila.

23 Kung iyong dalamhatiin sila sa anomang paraan, at sila'y dumaing sa akin, ay walang pagsala, na aking didinggin ang kanilang daing;

24 At ang aking pagiinit ay magaalab, at aking papatayin kayo ng tabak; at ang inyong mga asawa ay magiging mga bao, at ang inyong mga anak ay mga ulila.

25 Kung magpautang ka ng salapi sa kanino man sa aking bayan na kasama mo na dukha, huwag kang magpapakamanunubo sa kaniya ni hihingan mo man siya ng tubo.

26 Kung iyong tanggapin sa anoman ang damit ng iyong kapuwa na pinakasangla, ay iyong isasauli sa kaniya bago lumubog ang araw;

27 Sapagka't iyan ang kaniya lamang pangbihis, siyang kaniyang pangdamit sa kaniyang balat: ano ngang kaniyang ipangtutulog? at mangyayari, na pagka siya'y dumaing sa akin, ay aking didinggin; sapagka't ako'y mapagbiyaya.

28 Huwag mong lalapastanganin ang Dios, ni susumpain man ang pinuno sa iyong bayan.

29 Huwag kang magmamakupad ng paghahandog ng iyong mga ani, at ng tulo ng iyong mga pigaan. Ang panganay sa iyong mga anak na lalake ay ibibigay mo sa akin.

30 Gayon din ang gagawin mo sa iyong mga baka, at sa iyong mga tupa: pitong araw na mapapa sa kaniyang ina; sa ikawalong araw ay ibibigay mo sa akin.

31 At kayo'y magpapakabanal na tao sa akin: na ano pa't huwag kayong kakain ng anomang laman, na nalapa ng ganid sa parang; inyong ihahagis sa mga asno.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9150

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9150. And it be stolen out of the man’s house. That this signifies the loss of them from there, is evident from the signification of “theft,” as being the taking away of such things as make the man’s spiritual life, consequently the taking away of truths and memory-knowledges, which are signified by “silver and vessels” (see n. 9149); and from the signification of “a house,” as being where anything is stored up. From this it is that “a house” signifies various things, as the church, the good therein, also a man, and likewise his mind both natural and rational; but here the memory, because therein as in their house are truths and memory-knowledges. (That “a house” has various significations, see n. 3128, 3142, 3538, 3652, 3720, 3900, 4973, 4982, 5023, 5640, 6690, 7353, 7848, 7929)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3142

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3142. For I have swept the house. That this signifies that all things were prepared, and full of goods, is evident from the signification of “sweeping,” as being to prepare and to be filled (of which we shall speak presently); and from the signification of a “house” as being good (concerning which above, n. 2233, 2234, 2559; and that man himself, from the good which is in him, is called a house, n. 3128). The reason “to sweep” signifies to prepare and to be filled, is that nothing else is required of man than to sweep the house; that is, to reject the cupidities of evil and the derivative persuasions of falsity; for he is then filled with goods, because good is continually flowing in from the Lord-but into “the house,” that is, into the man who is purified from such things as impede the influx, that is, which reflect, or pervert, or suffocate the inflowing good. Hence it was common with the ancients to speak of sweeping or cleaning the house, and of sweeping and preparing the way; and by sweeping the house was meant to purify one’s self from evils, and thereby to prepare one’s self for goods to enter; but by sweeping the way was meant to prepare one’s self so that truths might be received (for by a “house” was signified good, n. 3128; and by a “way,” truth, n. 627, 2333).

[2] As in Isaiah:

The voice of one crying in the wilderness, Sweep [prepare] ye the way of Jehovah; make straight in the desert a highway for our God (Isaiah 40:3).

In the same:

Cast up, cast up, sweep [prepare] the way, take away the stumbling-block out of the way of My people (Isaiah 57:14).

Again:

Go through, go through the gates, sweep [prepare] the way of the people; cast up, cast up the highway, gather out the stones (Isaiah 62:10).

In Malachi:

Behold I send Mine angel, and He shall sweep [prepare] the way before Me; and the Lord, whom ye seek, shall suddenly come to his temple (Malachi 3:1).

In these passages, to “sweep the way” signifies to make themselves ready and prepare to receive truth. The subject treated of therein is the advent of the Lord, for which they were to prepare themselves for receiving the truth of faith, and thereby the good of charity, and by this eternal salvation.

[3] In David:

Thou hast brought a vine out of Egypt, Thou didst drive out the nations and plantedst it; Thou didst sweep before it, and didst cause its root to be rooted, and it filled the land (Psalms 80:8-9); where in the supreme sense the Lord is treated of; the “vine out of Egypt” is truth from memory-knowledges; “driving out the nations” is purifying from evils; “sweeping before it,” is making ready so that goods may fill. In the opposite sense “to sweep the house” is said also of the man who deprives himself of all goods and truths, and thus is filled with evils and falsities; as in Luke:

The unclean spirit, finding no rest, says, I will return into my house whence I came out; and when he is come he findeth it swept and garnished; then goeth he and taketh to him seven other spirits worse than himself, and they enter in and dwell there (Luke 11:24-26; Matthew 12:43-45).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.