Bible

 

Amos 1:9

Studie

       

9 Ganito ang sabi ng Panginoon: Dahil sa tatlong pagsalangsang ng Tiro, oo, dahil sa apat, hindi ko ihihiwalay ang kaparusahan sa kaniya; sapagka't kanilang ibinigay ang buong bayan sa Edom, at hindi inalaala ang tipan ng pagkakapatiran.

Bible

 

Amos 5

Studie

   

1 Dinggin ninyo ang salitang ito na aking itinataghoy sa inyo, Oh sangbahayan ni Israel.

2 Ang dalaga ng Israel ay nabuwal; siya'y hindi na magbabangon pa, siya'y nahagis sa kaniyang lupain; walang magbangon sa kaniya.

3 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Ang bayan na lalabas na isang libo, maiiwang isang daan, at ang lalabas na isang daan ay maiiwang sangpu, sa sangbahayan ni Israel.

4 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoon sa sangbahayan ni Israel; Hanapin ninyo ako, at kayo'y mangabubuhay;

5 Nguni't huwag ninyong hanapin ang Beth-el, ni magsipasok man sa Gilgal, at huwag kayong magsidaan sa Beer-seba: sapagka't walang pagsala ang Gilgal ay papasok sa pagkabihag, at ang Beth-el ay mauuwi sa wala.

6 Inyong hanapin ang Panginoon, at kayo'y mangabubuhay; baka siya'y sumigalbong parang apoy sa sangbahayan ni Jose, at supukin yaon, at sa Beth-el ay walang makapapatay niyaon:

7 Kayong nagpapaging ajenjo sa kahatulan, at nagwawaksi ng katuwiran sa lupa.

8 Inyong hanapin ang lumikha ng mga Pleyades at ng Orion, at ang lilim ng kamatayan ay pinapaging umaga, pinapagdilim ang araw sa pamamagitan ng gabi; yaong tumatawag sa tubig sa dagat, at nagbubugso ng mga yaon sa ibabaw ng lupa (Panginoon ang siya niyang pangalan);

9 Yaong nagdadala ng biglang kabuwalan sa malakas, na anopa't ang pagkasira ay dumarating sa katibayan.

10 Kanilang kinapopootan ang nananaway sa pintuang-bayan, at kanilang kinasusuklaman ang nagsasalita ng matuwid.

11 Palibhasa nga't inyong niyayapakan ang dukha, at inyong hinihingan siya ng trigo: kayo'y nangagtayo ng mga bahay na batong tinabas, nguni't hindi ninyo tatahanan; kayo'y nangagtanim ng mga maligayang ubasan, nguni't hindi kayo magsisiinom ng alak niyaon.

12 Sapagka't talastas ko kung gaano karami ang inyong mga pagsalangsang, at kung gaano kalaki ang inyong mga kasalanan: kayong nagsisidalamhati sa ganap, na kinukunan ninyo ng suhol, at inyong inililigaw sa kanilang matuwid ang mapagkailangan sa pintuang-bayan.

13 Kaya't siya na mabait ay tatahimik sa panahong yaon; sapagka't masamang panahon.

14 Magsihanap kayo ng kabutihan, at huwag kasamaan, upang kayo'y mangabuhay; at sa gayo'y ang Panginoon, ang Dios ng mga hukbo, ay sasa inyo, gaya ng inyong sinasabi.

15 Inyong kapootan ang masama, at ibigin ang mabuti, at kayo'y mangagtatatag ng kahatulan sa pintuang-bayan: marahil ang Panginoon, ang Dios ng mga hukbo ay magiging mapagbiyaya sa nalabi sa Jose.

16 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng mga hukbo, ng Panginoon: Panaghoy ay sa lahat na daan; at sila'y mangagsasabi sa lahat na lansangan, Sa aba! sa aba! at kanilang tatawagin ang mangbubukid sa pananambitan, at ang lahat na bihasa sa pananaghoy sa pagtaghoy.

17 At sa lahat ng ubasan ay magkakaroon ng panaghoy; sapagka't ako'y daraan sa gitna mo, sabi ng Panginoon.

18 Sa aba ninyo na nangagnanasa ng kaarawan ng Panginoon! bakit ninyo ninanasa ang kaarawan ng Panginoon? kadiliman nga, at hindi kaliwanagan.

19 Gaya ng kung ang tao ay tumatakas sa leon, at isang oso ang sumasalubong sa kaniya; o pumapasok sa bahay at ikinakapit ang kaniyang kamay sa pinid, at isang ahas ang tumutuka sa kaniya.

20 Hindi baga magiging kadiliman ang kaarawan ng Panginoon, at hindi kaliwanagan? na totoong madilim, at walang ningning?

21 Aking kinapopootan, aking hinahamak ang inyong mga kapistahan, at hindi ako malulugod sa inyong mga takdang kapulungan.

22 Oo, bagaman inyong ihandog sa akin ang inyong mga handog na susunugin at mga handog na harina, hindi ko tatanggapin; ni akin mang kalulugdan ang mga handog tungkol sa kapayapaan na inyong mga matabang hayop.

23 Ihiwalay mo sa akin ang ingay ng iyong mga awit; sapagka't hindi ko didinggin ang tinig ng iyong mga biola.

24 Kundi bumugso ang katarungan na parang tubig, at ang katuwiran na parang malakas na agos.

25 Nagdala baga kayo sa akin ng mga hain, at ng mga handog sa ilang na apat na pung taon, Oh sangbahayan ni Israel?

26 Oo, inyong pinasan ang tabernakulo ng inyong hari at ang dambana ng inyong mga larawan, ang bituin ng inyong dios, na inyong ginawa para sa inyong sarili.

27 Kaya't kayo'y aking papapasukin sa pagkabihag sa dako roon ng Damasco, sabi ng Panginoon, na ang pangala'y Dios ng mga hukbo.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 489

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

489. Verse 2. And I saw the seven angels who stood before God, signifies the heavens more interiorly and more closely conjoined to the Lord. This is evident from the signification of "seven angels," as meaning all the heavens; "seven" signifying all persons and all things (See above, n. 257, 299), and "angels" signifying the heavens (See also above, n. 90, 302, 307); also from the signification of "standing before God," as being to be conjoined to the Lord (of which see above, n. 462, 477). Why "the seven angels who stood before God" signify that now all the heavens were more interiorly and more closely conjoined to the Lord, will be explained in the following article.

[2] And there were given unto them seven trumpets, signifies influx from them, and consequent changes of state and separations. This is evident from the signification of "trumpet" or "horn," as meaning Divine truth that is to be revealed, and is revealed clearly and plainly (of which see above, n. 55, 262), here the influx of Divine good and truth through the heavens from the Lord, for through that influx all changes and separations are effected, which are treated of in what follows; for each time an angel sounded a trumpet, a change is described and a separation was effected; therefore "sounding a trumpet" in what follows, signifies influx.

[3] That all changes of state and separations of the evil from the good, and of the good from the evil, that occurred before the judgment and during the judgment, were effected by an interior influx, more intense or more moderate, of divine good and truth from the Lord out of heaven, has been said and shown above (n. 413, 418, 419, 426); also how it was done, and the kind of effect that followed; this is signified by "the angel filled the censer with the fire of the altar, and cast it unto the earth" (verse 5), and afterwards that "the angels sounded." As this was done by the Lord through the heavens, therefore the Lord first conjoined the heavens to Himself more interiorly and closely, for otherwise the heavens also would have been endangered; therefore this is signified by "the seven angels stood before God," "to stand before God" meaning to be conjoined to Him; and when they are conjoined to Him more interiorly and closely, those in whom there is no spiritual good are separated; for it is spiritual good only that conjoins, and not any external or natural good that does not derive its essence, and its existence, from spiritual good.

[4] This separation of the evil from the good when the Lord conjoins the angels to Himself more interiorly and closely by a strong influx into their spiritual good, and through this into the interiors of the evil, may be comprehended by those who are in some measure of intelligence; for through such influx the interiors in the evil also who have only feigned goodness in externals are opened, and when their interiors are opened the evils and falsities that lie inwardly concealed are manifested; this is done because they have no spiritual good; and external good without spiritual good is only apparent good, in itself feigned and hypocritical. That it is such is not evident until the interiors are uncovered and laid open. Spiritual good is formed with man by the Lord by means of truths and a life according to them; but external good, separate from internal spiritual good, is formed by a moral life having for its end self and the world, or honors, gain, and the enjoyments of the flesh; and if these alone are considered, Divine truths are regarded as of no account except as means of acquiring reputation; and this has as its sole end the external things above mentioned. (Of internal and external good with the good, and of these with the evil, see in The Doctrine of the New Jerusalem 36-53.) These things have been mentioned in advance in order that what follows may be understood. (See also what has been said and shown on this subject in the places cited above, n. 413, 418, 419, 426.)

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.