3424. Sluge Isakove kopajući u onom dolu, nađoše studenac vode žive, označava Reč u doslovnom smislu, u kome je unutrašnji smisao. Ovo se vidi iz značenja kopati u dolu (dolini), što je dublje istraživati istine tamo gde se mogu naći; jer kopati znači istraživati, a dolina znači ono što je ispod (vidi br. 1723, 3417); i iz značenja studenca (izvora) žive vode, koja je Reč u kojoj su istine Božanske, a to je Reč u doslovnom značenju u kojoj je unutrašnje značenje. Da se Reč naziva izvorom, i to izvorom žive vode, poznato je. Razlog da se Reč nazivai studencem je to, što je značenje slova takvo u odnosu na one koji su duhovni, to jest da ona za njih nije uzvor nego studenac (vidi br. 2702, 3096). Pošto dolina označava ono što je ispod ili, što je isto, ono što je spoljašnje, a studenac je nađen u dolini, a to znači da je doslovni smisao ili spoljašnjei smisao Reči niži, stoga se tu misli n oslovni smisao. Ali pošto je u doslovnom sadržan unutrašnji smisao, stoga se kaže za tu vodu da je živa, kao što se kaže i za vodu koja je isticala ispod praga nove kuće, kod Jezikilja: I sve životinje koje se miču kuda dođu ove rijeke, biće žive i biće veliko mnoštvo riba, jer kad dođe ova voda onamo, druga će postati zdrava, i sve će biti živo gdje ovarijeka dođe Jezekilj 47:9. ; gde reka označava Reč. Voda koja oživi sve gde dođe, označava Božanske istine sadržane u Reči; ribe označavaju reči-znanja (vidi br. 40, 991).

Da je Gospodova Reč takva, da daje život onom ko je žedan, to jest, onome ko želi da živi, i da je to studenac u kome je živa voda, to i Gospod uči kod Jovana: Isus reče ženi Samarjanki kod Jakovljevog studenca, kad bi ti znala dar Božiji, i ko ti kaže, daj mi da pijem, ti bi od Njega iskala da ti da vode žive; kogod pije od te viode, ne će nikad (ni u večnosti) ožednjeti; jer će voda koju mu ja dam biti za njega izvor vode žive za vječni život Jovan 4:10, 14). Razlog zašto je Reč živa, i da stoga daje život je u tome, što ona u najvišem smislu govori o Gospodu koji je u njoj, a u najdubljem smislu o Njegovom carstvu, u kome je Gospod sve; a pošto je tako, to je u Reči sami život, koji se uliva u umove onih koji čitaju pod svetim uticajem; otuda to, da Gospod izjavluje za Sebe, u pogledu Reči koja je od Njega, da je On izvor vode žive koja teče u večni život (vidi i br. 2702.

Da se Gospodova Reč naziva i studencem, vidi se iz ovih reči Mojsijevih: Tada pjeva Izrael pjesmu ovu; Diži se, studenče; pripjevajte ga. Sudenče, koji kopaše knezovi, koji iskopaše poglavarti narodni s onijem koji postavi zakon, palicama svojim (Brojevi 21:17, 18); ove su reči izgovorene kod mesta Bera, to jest, tamo gde je bio studenac; da se studencem na ovome mestu označava Reč Drevne Crkve, o kojoj je bilo reči gore (br. 2897), vidi se iz onoga što se tu kaže; knezovi označavaju glavne istine od kojih (ostale potiču); (da knezovi označavaju glavne istine, vidi br. 1482, 2089); poglevari narodni označavaju niže istine, kao one koje su sadržane u doslovnom značenju, vidi br. br. 1259, 1260, 2928, 3295); da onaj koji postavi zakon (zakonodavac) označava Gospoda, jasno je; palice označavaju moć kojom oni raspolažu.